Summary

Tests voor de bestudering van de rol van Vitronectin in bacteriële hechting en een Serum

Published: October 16, 2018
doi:

Summary

Dit verslag beschrijft protocollen voor het karakteriseren van interacties tussen bacteriële buitenmembraan proteïnen en de menselijke aanvulling regelgever vitronectin. De protocollen kunnen worden gebruikt om de bindende reacties en biologische functie van vitronectin in elke bacteriesoorten te studeren.

Abstract

Aanvulling regelgevers bacteriën gebruiken als een middel om de immuunrespons van de gastheer te ontduiken. We beschrijven hier protocollen voor de beoordeling van de overname van de vitronectin rol in de bacteriële cel oppervlakte speelt in verzet tegen het immuunsysteem van de gastheer. Stroom cytometry experimenten geïdentificeerd menselijk plasma vitronectin als ligand voor de bacteriële receptor buitenmembraan proteïne H van Haemophilus influenzae type f. Een enzym-verbonden immunosorbent analyse te karakteriseren van de eiwit-eiwit interacties tussen gezuiverde recombinante eiwitten H en vitronectin werkzaam was, en bindende affiniteit werd beoordeeld met behulp van bio-laag interferometrie. Het biologische belang van de binding van vitronectin aan proteïne H aan het oppervlak van de bacteriële cel in ontduiking van de immuunrespons van de gastheer werd bevestigd met behulp van een bepaling van de weerstand serum met normale en vitronectin-verarmd menselijk serum. Het belang van vitronectin in de naleving van de bacteriële werd geanalyseerd via glas dia’s met en zonder vitronectin coating, gevolgd door de Gram-kleuring. Ten slotte, bacteriële hechting op menselijke alveolaire epitheliale cel monolayers werd onderzocht. De hier beschreven protocollen kunnen gemakkelijk aangepast worden aan de studie van eventuele bacteriële soorten van belang.

Introduction

Vitronectin (Vn) is een belangrijke menselijke glycoproteïne die betrokken zijn bij het handhaven van de homeostase via regulering van het fibrinolytic systeem. VN functioneert ook als een regulator aanvulling door remming van de terminal complement pathway tijdens de complexvorming C5b6-7 en C9 polymerisatie. Verschillende bacteriële pathogenen hebben aangetoond dat het werven van de Vn aan het celoppervlak als een middel voor verzet tegen aanvulling afzetting1,2,3. Bovendien functioneert Vn als een “sandwich”-molecuul tussen bacteriën en host epitheliale cel receptoren, aldus bevordering van naleving en internalisering van ziekteverwekkers2,4,5. Binding van de Vn aan de oppervlakte van de bacteriële cel wordt gemedieerd door andere momenteel onbekend eiwitten. Volledig het ophelderen van de functionele rol van Vn-binding in ontduiking van de immuunrespons van de slang zal daarom identificatiegegevens van Vn-werven eiwitten nodig.

De eerste stap bij het identificeren van de Vn-bindende proteïnen is om te testen of een ziekteverwekker van belang gezuiverde Vn. stroom cytometry binden kunt is een handige en eenvoudige methode om te bepalen of de Vn is gebonden aan pathogen cellen. In deze studie beoordelen we de binding van de Vn aan verschillende Haemophilus influenzae type f (Hif) klinische isolaten6. De hier beschreven methode is kwantitatieve en kan worden gebruikt om te onderscheiden van de bindingscapaciteit van een breed scala van bacteriestammen. In een eerdere studie, we eiwit H (PH) van Hif gekenmerkt als een Vn-bindende eiwit7. Daarom, in de huidige studie, het Vn-bindende potentieel van wild-type (WT) Hif en Hif M10Δlph mutanten werden vergeleken met behulp van de beschreven protocollen.

Zodra vaststaat dat een ziekteverwekker Vn bindt, is de tweede stap te karakteriseren de oppervlakte Proteoom teneinde potentiële Vn-bindende proteïnen. Een aantal verschillende benaderingen kan worden gebruikt voor dit doel8,9, maar deze methoden zijn niet in dit verslag beschreven. De methode die het meest geschikt voor de behandeling van eiwit-eiwitinteractie is te recombinantly express geselecteerde bacteriële oppervlakte-eiwitten in E. coli en te zuiveren door chromatografie van de affiniteit. We gebruiken hier, PH en de moleculaire interactie met de Vn ter illustratie van de methode. Interacties tussen recombinante PH en Vn werden gekenmerkt met behulp van een enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)7 en een onlangs ontwikkelde, label-vrije techniek die bekend staat als bio-laag interferometrie (BLI)10,11. Overwegende dat de ELISAs kan worden gebruikt ter bevestiging van eiwit-eiwitinteractie, biedt BLI gedetailleerde gegevens met betrekking tot de kinetische parameters voor de afzonderlijke interacties.

De functionele rol van de Vn in de naleving van de bacteriële studeren, kunnen twee verschillende tests worden gebruikt. De eerste bepaling hier beschreven is rechtstreekse meting van bacteriële naleving van Vn-gecoate glazen oppervlakken, terwijl de tweede test aanhankelijkheid aan het oppervlak van epitheliale cellen onderzoekt. Voor de eerste assay, glas dia’s waren bedekt met de Vn en de binding van WT of mutant Hif stammen werd beoordeeld door Gramkleuring en microscopie. Deze techniek onderscheidt gemakkelijk bacteriën op basis van het vermogen om te binden Vn12. Bacteriële hechting op zoogdiercellen werd vervolgens geanalyseerd door de toevoeging van de gekweekte bacteriën op een monolayer van type II alveolaire epitheliale cellen; bacteriële bijlage werd beoordeeld door het tellen van het aantal kolonie-vormende eenheden (CFUs). Zelfklevend en verinnerlijkte bacteriën kunnen worden onderscheiden in de aanwezigheid of afwezigheid van Vn4,13.

De rol van de acquisitie van de Vn in bacteriële serumresistentie werd geëvalueerd aan de hand van een serum doden assay (d.w.z., serum bactericide activiteit). Om de beoordeling van de omvang van de overname van de Vn in serumresistentie, werd de bactericide activiteit van Vn-verarmd serum (VDS) vergeleken met die van normale menselijk serum (NHS). De methode gebruikt gemakkelijk onderscheidt Vn-bindende versus niet-bindende bacteriën op basis van serumresistentie. Wij gebruikte deze methode om de rol van de Vn in de serumresistentie van verschillende bacteriële pathogenen4,12te bestuderen.

Tal van methoden zijn voor het bestuderen van de gastheer-pathogeen interacties gemeld. Hier beschrijven we een aantal protocollen die kan gemakkelijk worden aangepast aan de studie van eventuele pathogenen teneinde de rol van de Vn in de pathogenese. Wij testten deze protocollen met verschillende ziekteverwekkers, en Hif werd gekozen als een voorbeeld voor dit verslag.

Protocol

1. analyse van de Vn als een bacteriële oppervlakte-proteïne-Ligand Detectie van Vn-inbinden op de bacteriële oppervlakte met behulp van stroom cytometryOpmerking: In stroom cytometry, we gewend kant scatter en voorwaartse scatter gate positieve gebeurtenissen. Onderzoek naar de interacties met de Vn, Hif klinische isolaten (n = 10)7 samen met E. coli BL21 werden geselecteerd (DE3) als een negatieve controle(Figuur 1…

Representative Results

VN-binding aan het oppervlak van bacteriën werd bepaald door stroom cytometry. Alle Hif klinische isolaten getest in deze studie aangeworven Vn aan het celoppervlak. Geen interactie van de Vn met het celoppervlak werd waargenomen voor de negatieve controlestam van E. coli (Figuur 1). Zoals blijkt uit Figuur 1B, is PH een belangrijke Vn-bindend-proteïne op het oppervlak van cellen van d…

Discussion

Bacteriële pathogenen Vn werven aan het celoppervlak en gebruik maken van deze aanvulling regulator om te voorkomen dat de afzetting van aanvulling factoren en de voltooiing van de membraan aanval complexe2. VN functioneert ook als een molecule van de brug tussen bacteriële oppervlakte-eiwitten en host cel oppervlakte receptoren, waardoor ziekteverwekkers te houden aan het oppervlak van epitheliale cellen en vervolgens bemiddelen internalisering. In deze studie beschrijven we protocollen die kun…

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

Dit werk werd gesteund door subsidies van de Foundation van Anna en Edwin Berger, Lars Hierta, de O.E. en Edla Johansson Foundation, de Zweedse Medical Research Council (verlenen van nummer K2015-57 X-03163-43-4, www.vr.se), de Stichting tegen kanker aan de Universiteit Ziekenhuis in Malmö, de Physiographical maatschappij (Forssman van Stichting), en de Skåne County Council van onderzoek en ontwikkeling Foundation.

Materials

1.5 mL thermomixter Eppendorf 5355 dry block heating and cooling shaker
5 mL polystyrene round-bottom tube  BD Falcon 60819-138 12 × 75 mm style
5% CO2 supplied incubator  Thermo Scientific  BBD6220
6 mL polystyrene round-bottom tube  VWR 89000-478 12 × 75 mm style with cap
24-well plates BD Falcon 08-772-1H Cell culture grade
30% Hydrogen peroxide (H2O2) solution Sigma-Aldrich H1009-100ML Laboratory analysis grade
75 cm2 tissue culture flask BD Falcon BD353136 Vented
96 well black flat bottom plate Greiner Bio-One 655090 Tissue culture treated µClear black plates
A549 Cell Line human Sigma-Aldrich 86012804-1VL
Cell detachment enzyme (Accutase)  Sigma-Aldrich A6964-500ML Cell Culture Grade
AR2G sensors Pall Life Science 18-5095 Sensor to immobilized protein by amino coupling 
Acetone VWR 97064-786 Analysis grade
Bovine Serum Albumins (BSA) Sigma-Aldrich A2058 Suitable for cell culture
Bibulous paper  VWR 28511-007
Bio-layer interferometer Pall Life Science FB-50258 Bilayer interferometry measuring equipment
Crystal violet solution Sigma-Aldrich HT90132-1L
C4BP (C4b binding protein) Complement Technology, Inc. A109 Bought as Frozen liquid form
Calcium chloride (CaCl2) Sigma-Aldrich C5670-500G
Carbol-fuchsin solution Sigma-Aldrich HT8018-250ML
Citric acid Sigma-Aldrich 251275-500G American Chemical Society (ACS) grade
Decolorizing solution Sigma-Aldrich 75482-250ML-F
E. coli host (E. Coli BL21) Novagen 69450-3 Protein expression host
F12 medium Sigma-Aldrich D6421 Cell Culture Grade
Flow cytometer  BD Biosciences 651154 Cell analysis grade for research applications 
Fetal Calf Serum (FCS) Sigma-Aldrich 12003C Suitable for cell culture
Normal human serum (NHS) Complement Technology, Inc. NHS Pooled human serum
FITC-conjugated donkey anti-sheep antibodies  AbD Serotec STAR88F Polyclonal
Gentamicin Sigma-Aldrich G1397 Cell culture grade
Glucose Sigma-Aldrich G8270-1KG
Gelatin Sigma-Aldrich G9391 Suitable for cell culture
Hemocytometer Marienfeld 640210
HRP-conjugated anti-His tag antibodies Abcam ab1269 Polyclonal
Human factor H Complement Technology, Inc. A137 Bought as Frozen liquid form
C4BP Complement Technology, Inc. A109 Frozen solution
Human serum albumin Sigma-Aldrich A1653-10G lyophilized powder
Histidine affinity resin column (HisTrap HP) GE Health Care Life Science 17-5247-01 Columns prepacked with Ni Sepharose
His-tagged PH Recombinantly expressed and purified in our lab
Iodine solution Sigma-Aldrich HT902-8FOZ
Methanol VWR BDH1135-1LP Analysis grade
 Microscope Olympus IX73 Inverted microscope
Microscope slides Sigma-Aldrich S8902 plain, size 25 mm × 75 mm 
Magnesium chloride (MgCl2) Sigma-Aldrich M8266-1KG
Plasmid containg C terminal 6x His-tag on the backbone (pET26(b)) Novagen 69862-3 DNA vector
Polysorb microtitre plates  Sigma-Aldrich M9410 For ELISA
Potassium hydroxide (KOH) Sigma-Aldrich 6009 American Chemical Society (ACS) grade
Sheep anti-human Vn antibodies AbD Serotec AHP396 Polyclonal
Shaker  Stuart Scientific STR6 Platform shaker
Tissue culture flask BD Falcon 3175167 75 cm2
 Thermomixer  Sigma-Aldrich T3317 Dry block heating and cooling shaker
Tetramethylbenzidine Sigma-Aldrich 860336-100MG ELISA grade
Vitronectin (Vn) from human plasma Sigma-Aldrich V8379-50UG cell culture grade

References

  1. Singh, B., Su, Y. C., Riesbeck, K. Vitronectin in bacterial pathogenesis: a host protein used in complement escape and cellular invasion. Mol. Microbiol. 78 (3), 545-560 (2010).
  2. Hallstrom, T., et al. Conserved Patterns of Microbial Immune Escape: Pathogenic Microbes of Diverse Origin Target the Human Terminal Complement Inhibitor Vitronectin via a Single Common Motif. PloS one. 11 (1), 0147709 (2016).
  3. Su, Y. C., Hallstrom, B. M., Bernhard, S., Singh, B., Riesbeck, K. Impact of sequence diversity in the Moraxella catarrhalis. UspA2/UspA2H head domain on vitronectin binding and antigenic variation. Micro. Infect. 15 (5), 375-387 (2013).
  4. Singh, B., et al. A fine-tuned interaction between trimeric autotransporter haemophilus surface fibrils and vitronectin leads to serum resistance and adherence to respiratory epithelial cells. Infect. Immun. 82 (6), 2378-2389 (2014).
  5. Kohler, S., et al. Binding of vitronectin and Factor H to Hic contributes to immune evasion of Streptococcus pneumoniae. serotype 3. Thromb. haemostasis. 113 (1), 125-142 (2015).
  6. Onelli, E., Citterio, S., O’Connor, J. E., Levi, M., Sgorbati, S. Flow cytometry, sorting and immunocharacterization with proliferating cell nuclear antigen of cycling and non-cycling cells in synchronized pea root tips. Planta. 202 (2), 188-195 (1997).
  7. Al-Jubair, T., et al. Haemophilus influenzae Type f Hijacks Vitronectin Using Protein H To Resist Host Innate Immunity and Adhere to Pulmonary Epithelial Cells. J. Immunol. 195 (12), 5688-5695 (2015).
  8. Martinez-Martin, N. Technologies for Proteome-Wide Discovery of Extracellular Host-Pathogen Interactions. J. Immunol. Res. 2017, 2197615 (2017).
  9. Boleij, A., Laarakkers, C. M., Gloerich, J., Swinkels, D. W., Tjalsma, H. Surface-affinity profiling to identify host-pathogen interactions. Infect. Immun. 79 (12), 4777-4783 (2011).
  10. Abdiche, Y., Malashock, D., Pinkerton, A., Pons, J. Determining kinetics and affinities of protein interactions using a parallel real-time label-free biosensor, the Octet. Anal. Biochem. 377 (2), 209-217 (2008).
  11. Sultana, A., Lee, J. E. Measuring protein-protein and protein-nucleic Acid interactions by biolayer interferometry. Cur. Prot. Prot. Sc. 79, 11-26 (2015).
  12. Su, Y. C., et al. Haemophilus influenzae acquires vitronectin via the ubiquitous Protein F to subvert host innate immunity. Mol. Microbiol. 87 (6), 1245-1266 (2013).
  13. Ronander, E., et al. Nontypeable Haemophilus influenzae adhesin protein E: characterization and biological activity. J. Infect. Dis. 199 (4), 522-531 (2009).
  14. Sezonov, G., Joseleau-Petit, D., D’Ari, R. Escherichia coli physiology in Luria-Bertani broth. J. Bact. 189 (23), 8746-8749 (2007).
  15. Fleury, C., et al. Identification of a Haemophilus influenzae factor H-Binding lipoprotein involved in serum resistance. J. Imunol. 192 (12), 5913-5923 (2014).
  16. Abdiche, Y., Malashock, D., Pinkerton, A., Pons, J. Determining kinetics and affinities of protein interactions using a parallel real-time label-free biosensor, the Octet. Anal. Biochem. 377 (2), 209-217 (2008).
  17. Rich, R. L., Myszka, D. G. Higher-throughput, label-free, real-time molecular interaction analysis. Anal. Biochem. 361 (1), 1-6 (2007).
  18. McNamara, G., Difilippantonio, M. J., Ried, T. Microscopy and image analysis. Current protoc. Hum. Genet. , 4 (2005).
  19. Lieber, M., Smith, B., Szakal, A., Nelson-Rees, W., Todaro, G. A continuous tumor-cell line from a human lung carcinoma with properties of type II alveolar epithelial cells. International J. Canc. 17 (1), 62-70 (1976).
  20. Foster, K. A., Oster, C. G., Mayer, M. M., Avery, M. L., Audus, K. L. Characterization of the A549 cell line as a type II pulmonary epithelial cell model for drug metabolism. Exp. Cell Res. 243 (2), 359-366 (1998).
  21. Su, Y. C., et al. Haemophilus influenzae P4 Interacts With Extracellular Matrix Proteins Promoting Adhesion and Serum Resistance. J. Infect. Dis. 213 (2), 314-323 (2016).
  22. Singh, B., Al-Jubair, T., Morgelin, M., Thunnissen, M. M., Riesbeck, K. The unique structure of Haemophilus influenzae protein E reveals multiple binding sites for host factors. Infect. Immun. 81 (3), 801-814 (2013).
  23. Vellaiswamy, M., Campagna, B., Raoult, D. Transmission electron microscopy as a tool for exploring bacterial proteins: model of RickA in Rickettsia conorii. New Microbiolog. 34 (2), 209-218 (2011).
  24. Pinne, M., Haake, D. Immuno-fluorescence assay of leptospiral surface-exposed proteins. J. Vis. Exp. JoVE. (53), (2011).

Play Video

Cite This Article
Singh, B., Mostajeran, M., Su, Y., Al-Jubair, T., Riesbeck, K. Assays for Studying the Role of Vitronectin in Bacterial Adhesion and Serum Resistance. J. Vis. Exp. (140), e54653, doi:10.3791/54653 (2018).

View Video