Summary

Het gebruik van Magnetic Resonance Spectroscopy als een instrument voor het meten van Bi-hemisferische Transcraniale Elektrische Stimulatie Beïnvloeding van de Primaire Motor Cortex Metabolisme

Published: November 19, 2014
doi:

Summary

This article aims to describe a basic protocol for combining transcranial direct current stimulation (tDCS) with proton magnetic resonance spectroscopy (1H-MRS) measurements to investigate the effects of bilateral stimulation on primary motor cortex metabolism.

Abstract

Transcraniële gelijkstroom stimulatie (tDCS) is een neuromodulatie techniek die steeds meer gebruikt in de afgelopen tien jaar bij de behandeling van neurologische en psychiatrische aandoeningen zoals beroerte en depressie. Toch blijft de mechanismen die ten grondslag liggen aan zijn vermogen om de hersenen prikkelbaarheid moduleren om klinische symptomen te verbeteren slecht begrepen 33. Om dit beter begrip kan proton magnetische resonantie spectroscopie (1H-MRS) worden gebruikt, omdat zij de in vivo kwantificatie van hersenen metabolieten zoals γ-aminoboterzuur (GABA) en glutamaat in een regiospecifieke wijze 41. In feite, een recente studie toonde aan dat 1H-MRS is inderdaad een krachtig middel om de effecten van tDCS op neurotransmitter concentratie 34 beter te begrijpen. Dit artikel heeft tot doel de volledige protocol te beschrijven voor het combineren van tDCS (NeuroConn MR compatibel stimulator) met 1H-MRS bij 3 T met behulp van een MEGA-PRESS seqinvloed. We zullen de impact van een protocol dat heeft laten zien een grote belofte voor de behandeling van motorische stoornissen na een beroerte, die bestaat uit bilaterale stimulatie van de primaire motorische cortex 27,30,31 beschrijven. Methodologische factoren te overwegen en mogelijke wijzigingen van het protocol worden ook besproken.

Introduction

Het idee om elektriciteit aan de menselijke hersenen zijn moduleren is onderzocht sinds de oudheid. In feite zijn geschriften al vanaf de 11e eeuw is gebleken dat het gebruik van de torpedo elektrische vissen in de behandeling van epileptische aanvallen 1 beschrijven. Toch is pas onlangs dat niet-invasieve hersenstimulatie grote belangstelling in de wetenschappelijke gemeenschap heeft ontvangen het bleek modulerende effecten op de cognitieve functies en motorische respons 2 produceren. Terwijl transcraniële magnetische stimulatie (TMS) uitgebreid onderzocht sinds de vroege jaren 1980 3, heeft recent belangstelling transcraniële gelijkstroom stimulatie (tDCS) toegenomen nu wordt beschouwd als een levensvatbare behandeling voor diverse neuropathologieën, zoals beroerte 4, alcoholverslaving 5, en chronische pijn 6. tDCS veel voordelen heeft boven neurostimulatie technieken zoals TMS, bijvoorbeeld,omdat het relatief goedkoop, pijnloos, goed getolereerd door patiënten en draagbaar, waardoor het mogelijk toe te dienen aan het bed 7. In feite, slechts een klein percentage patiënten ervaren een mild tintelend gevoel tijdens stimulatie 8. Echter, dit gevoel verdwijnt meestal na enkele seconden 9. Bijgevolg tDCS maakt robuuste double-blind, sham-gecontroleerde studies, omdat een meerderheid van de deelnemers kan geen onderscheid maken sham stimulatie van echte stimulatie 9,10.

tDCS betreft de inductie van een constante lage stroomsterkte elektrische stroom (1-2 mA) aangebracht op de cortex via oppervlakte-elektroden aangebracht op de hoofdhuid van het subject. De elektroden worden gewoonlijk geplaatst in zoutoplossing geweekte sponzen of direct op de hoofdhuid een EEG-type pasta. Om een ​​tDCS onderzoek uit te voeren, moeten de vier belangrijkste parameters te worden gecontroleerd door de experimentator: 1) de duur van de stimulatie; 2) de intensiteit van de stimulatie; 3) de grootte van de elektrode; en 4) de elektrode montage. In standaardprotocollen, wordt de "actieve" elektrode geplaatst over het gebied van belang, terwijl de referentie-elektrode meestal via supraorbitale gebied geplaatst. De stroom stroomt van de positief geladen anode naar de negatief geladen kathode. Het effect van tDCS op primaire motorische cortex (M1) wordt bepaald door de polariteit van de stimulatie waar anodische stimulatie verhoogt de prikkelbaarheid van een populatie van neuronen en kathodische stimulering reduceert 11. In tegenstelling tot TMS, de geïnduceerde stroom is onvoldoende om actiepotentialen produceren in corticale neuronen. De veranderingen in corticale prikkelbaarheid zijn vermoedelijk te wijten aan de modulatie van het neuronale membraan drempel waardoor ofwel de hyperpolarisatie van membraanpotentialen of vergemakkelijking van depolarisatie van neuronen afhankelijk van de richting van de stroom 8,11. De duur van de prikkelbaarheid veranderingen kunnen aanhouden tot 90 min na de offsetvan stimulatie, afhankelijk stimulatie duur 11,12.

tDCS en Motor Revalidatie

De M1 is uitgebreid gebruikt als een doel van stimulatie sinds prikkelbaarheid veranderingen uitgelokt door tDCS kan worden gekwantificeerd door middel van de motor evoked potentials (EP) veroorzaakt door enkele puls TMS 3. Vroege studies tonen de mogelijkheid van het meten van de polariteit-specifieke prikkelbaarheid veranderingen bij tDCS hebben M1 gebruikt als een doel van stimulatie 11,12. Sindsdien heeft M1 bleef een van de primaire doelstellingen van tDCS in studies waarbij zowel klinische populaties en gezonde proefpersonen, omdat het belang ervan in de motorische functies, vorming van het geheugen, en de consolidatie van motorische vaardigheden 12.

De hersenen is gebaseerd op een complexe interactie tussen motorische gebieden van beide hersenhelften om een beweging te 14 voeren. Wanneer een gebied wordt beschadigd na een beroerte bijvoorbeeld inter-hemisferische interacties worden gewijzigd. Studies over hersenplasticiteit gebleken dat de motorische gebieden van de hersenen aan te passen aan deze wijziging op verschillende manieren 15. Ten eerste kan het intacte, rond gebieden van het beschadigde gebied overactived, wat leidt tot remming van het beschadigde gebied – een proces dat intra-hemisferische remming. Ten tweede kan het homologe gebied van het beschadigde gebied overactivated geworden en oefenen remming op de geblesseerde halfrond – een proces genaamd inter-hemisferische remming. De getroffen M1 kan dus twee keer worden bestraft: eerst door de laesie en de tweede door de remming afkomstig van zowel de niet-aangedane M1 en de omliggende regio van de getroffen M1 16. Een recente studie heeft aangetoond dat verhoogde prikkelbaarheid in de onaangetaste hemisfeer gekoppeld langzamer herstel 17, die is beschreven als onaangepast inter-hemisferische concurrentie 18.

Inzicht in de plasticiteit optreedt naeen beroerte kan leiden tot de ontwikkeling van neuromodulatie protocollen die interhemisferische interacties 19 kunnen herstellen. Drie belangrijke tDCS behandelingen bij patiënten met motorische stoornissen na een beroerte 20,21 voorgesteld. De eerste behandeling is bedoeld om de benadeelde motorische cortex activeren door eenzijdige anodische stimulering (a-tDCS). In dit geval stimulatie beoogt rechtstreeks toenemende activiteit in perilesionale gebieden die vermoedelijk essentieel zijn voor herstel hebben. In feite, hebben studies aangetoond verbetering van de paretische bovenste of onderste ledematen na deze behandeling 22-26. De tweede behandeling werd ontwikkeld met het doel de overactivering van de contralesional hemisfeer door toepassing eenzijdige kathodische tDCS (c-tDCS) over het intacte M1. Hier, de stimulatie is gericht op het indirect toenemende activiteit in perilesionale gebieden via interhemispehric interacties. Resultaten van deze onderzoeken hebben aangetoond verbetering van motorische functina c-tDCS 4,27-29. Ten slotte is de derde behandeling is gericht op het combineren van de prikkelende effecten van een-tDCS over de gewonde M1 met de remmende effecten van c-tDCS over de onaangetast M1 bilaterale tDCS. De resultaten hebben aangetoond verbeteringen in de motorische functie na bilaterale tDCS 27,30,31. Bovendien is een studie toonde grotere verbeteringen volgende bilaterale tDCS vergelijking met zowel eenzijdige methodes 32.

Fysiologische mechanismen van tDCS

Ondanks het toenemende gebruik van tDCS bij de behandeling van een beroerte, de fysiologische mechanisme achter de effecten blijft onbekend 33. Een beter begrip van de fysiologische effecten zouden kunnen helpen betere behandelingsmogelijkheden te ontwikkelen en zou kunnen leiden tot gestandaardiseerde protocollen. Zoals eerder vermeld, kunnen de effecten van tDCS duren 90 minuten na de verschuiving van stimulatie 11,12. Daarom hyperpolarisatie / depolarisatieprocessen kan langdurige gevolgen 33,34 niet volledig verklaren. Verschillende hypotheses zijn voorgesteld met betrekking tot de fysiologische mechanisme dat ten grondslag tDCS na-effecten op M1 met inbegrip van veranderingen in neurotransmitter afgifte, eiwitsynthese, ionkanaalfunctie, of receptor activiteit 34,35. Inzicht in deze zaak werden voor het eerst verworven door farmacologische studies met een onderdrukking van de na-effecten van de anodische en kathodische stimulering op M1 prikkelbaarheid door de glutamatergische N-methyl-D-aspartaat (NMDA) receptor antagonist dextromethorfan 36,37 terwijl het tegenovergestelde effect werd aangetoond met een NMDA receptor agonist 38. NMDA-receptoren zijn gedacht te worden betrokken bij het ​​leren en het geheugen functie door middel van lange termijn potentiëring (LTP) en lange termijn depressie (LTD), beide gemedieerd door Glu en GABA-erge neuronen 39,40. Dierproeven zijn in lijn met deze hypothese als ze hebben aangetoond dat een-tDCS induceert LTP 13.

<p class = "jove_content"> Ondanks de belangrijke vooruitgang die is geboekt in ons begrip van de mechanismen van de actie ten grondslag liggen tDCS effecten, farmacologische protocollen aanwezig zijn belangrijke beperkingen. Inderdaad, kan drug actie niet zo ruimtelijk specifiek tDCS zijn, vooral in de context van menselijke experimenten, en het werkingsmechanisme van de gevolgen ervan is vooral te wijten aan post-synaptische receptoren 34. Daarom is er behoefte directer de effecten van tDCS op het menselijk brein onderzoeken. Proton magnetische resonantie spectroscopie (1H-MRS) is een goede kandidaat omdat hiermee niet-invasief in vivo detectie van neurotransmitter concentraties in een bepaald gebied van belang. Deze methode is gebaseerd op het principe dat elke protonbevattende neurochemische in de hersenen heeft een specifieke moleculaire structuur en bijgevolg produceert chemisch specifieke resonanties die kunnen worden gedetecteerd door 1H-MRS 41. De verworven signaal van het volume van in de hersenenlangstelling wordt gegenereerd uit alle protonen die resoneren tussen 1 en 5 ppm. De verworven neurotransmitters worden vertegenwoordigd een spectrum en uitgezet als functie van hun chemische verschuiving enkele duidelijk te onderscheiden pieken, maar waar veel resonanties van de verschillende neurochemicals overlappen. De signaalintensiteit van elke piek is evenredig met de concentratie van de neurometabolite 41. De hoeveelheid neurotransmitters kunnen worden gekwantificeerd afhankelijk van de sterkte van het magnetisch veld 42,43. Echter, een lage concentratie metabolieten, die worden overschaduwd door zeer sterke resonanties, zijn moeilijk te kwantificeren bij lagere veldsterkte zoals 3 T. Een manier om informatie over dergelijke overlappende signalen te verkrijgen is aan de sterke resonanties verwijderen via spectrale editing. Eén van dergelijke technieken is een MEGA-PRESS sequentie, die detectie van γ-aminoboterzuur (GABA) signalen 44,45 toelaat.

Slechts enkele studies hebben het effect van tDCS onderzocht op destofwisseling van de hersenen met behulp van 1H-MRS in motor 34,46 en niet-motorische gebieden 47. Stagg en medewerkers 34 beoordeelde de effecten van een-tDCS, c-tDCS en sham stimulatie op M1 metabolisme. Zij vonden een significante vermindering GABA concentratie na een tDCS en een significante vermindering van glutamaat + glutamine (Glx) en GABA na c-tDCS. In een andere studie werd gemeld dat de hoeveelheid veranderingen in GABA concentratie geïnduceerd door een tDCS dan M1 betrof motorisch leren 46.

Deze studies wijzen op de mogelijkheden van het combineren van 1 H-MRS met tDCS aan ons begrip van de fysiologische mechanismen ten grondslag liggen aan het effect van tDCS op de motorische functie te verhogen. Bovendien, het gebruik van klinische protocollen zoals een tDCS en c-tDCS dan M1 is nuttig omdat de gedragseffecten goed bestudeerd en kan direct worden gerelateerd aan fysiologische resultaten. Daarom is een standaard protocol voor het combineren bilaterale TDCS en 1H-MRS is aangetoond in gezonde vrijwilligers met een 3 T MRI systeem. Bihemispheric tDCS wordt gepresenteerd aan data contrast met een eerdere MRS studie waaraan unilaterale kathodische of eenzijdige anodale tDCS werden aangebracht over motorische cortex 34. Het protocol is specifiek beschreven voor stimulatie met een NeuroConn stimulator in een Siemens 3 T scanner uitvoeren MEGA-PRESS 1 H-MRS.

Protocol

De studie werd goedgekeurd door het onderzoek en de communautaire Ethiek Boards van Unité de Neuroimagerie fonctionnelle en de Universiteit van Montréal en werd gedaan in overeenstemming met de ethische code zoals aangegeven in de Verklaring van Helsinki. Alle proefpersonen gaven schriftelijk toestemming na zorgvuldige screening voor MRI-compatibiliteit en werden financieel gecompenseerd voor hun deelname. 1. tDCS Materiaal Zorg ervoor dat alle benodigde materialen zijn beschikb…

Representative Results

Figuur 6 toont de positie van de VOI op de representatie van dient M1 waar alle MRS maatregelen genomen. In figuur 6D, een 3D-visualisatie toont een duidelijke voorstelling van de tDCS elektroden geplaatst op de hoofdhuid over de vermeende primaire motorische cortex. In figuur 7 is representatief "EDIT OFF" en het verschil ("DIFF") spectra verworven in M1. Pieken die overeenkomen met Glx, GABA + MM en NAA duidelijk te zien. <p class="jove_content…

Discussion

Dit document gericht aan een standaard protocol te beschrijven voor het combineren van tDCS en 1H-MRS met behulp van een 3 T scanner. In de volgende paragraaf zal methodologische factoren worden besproken.

Kritische Stappen
Contra Screening
Voorafgaand aan het experiment, is het cruciaal om het scherm deelnemers voor eventuele contra-indicatie met betrekking tot het gebruik van tDCS en 1H-MRS. Het gebruik van de volgende uitsluiti…

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

Dit werk werd ondersteund door subsidies van de Canadese Institutes of Health Research en de Natural Sciences and Engineering Research Council van Canada. ST werd ondersteund door een Vanier Canada Graduate beurs van de Canadese Institutes of Health Research. MM erkent de steun van Biotechnology Research Center (BTRC) subsidie ​​P41 RR008079 en P41 EB015894 (NIBIB), en NCC P30 NS076408.

We willen graag Romain Valabrègue (Centre de NeuroImagerie de Recherche – CENIR, Parijs, Frankrijk) erkent en Brice Tiret (Centre Recherche de l'Institut Universiatire de Geriatrie (CRIUGM), Montréal, Canada; Commissariat à l'énergie atomique et aux énergies alternatieven (CEA), Parijs, Frankrijk) voor het ontwikkelen van hulpmiddelen voor de verwerking, en Edward J. Auerbach (Center for Magnetic Resonance Research en Afdeling Radiologie, Universiteit van Minnesota, USA). De MEGA-PRESS en FASTESTMAP sequenties werden ontwikkelddoor Edward J. Auerbach en Małgorzata Marjańska en werden verstrekt door de Universiteit van Minnesota onder een C2P overeenkomst.

Materials

DC-stimulator plus NeuroConn 30DCS01E MR compatible device
NuPrep preparation gel Weaver and Co. #10-61
Ten20 conductive paste Weaver and Co. #10-20-4
Electrode prepping pad Grass technologies MD0017 70% isopropyl alcohol and pumice
Saline solution Local drugstore sample 0.9% sodium chloride
Non permanent hydro-marker Sharpie SHPE20WH
SYNGO MR VB17 Siemens AG MRI software
MAGNETOM Trio A Tim System Siemens AG MRI scanner version
Matlab 2013a (Version 8.1) MathWorks Inc processing and analysis software
LCModel 6.3 LC MODEL inc see: s-provencher.com
FASTESTMAP Developers: Edward J. Auerbach and Małgorzata Marjańska shimming sequence
MEGA-PRESS Developers: Edward J. Auerbach and Małgorzata Marjańska MRS sequence

References

  1. Kellaway, P. The part played by electric fish in the early history of bioelectricity and electrotherapy. Bull. Hist. Med. 20 (2), 112-137 (1946).
  2. Brunoni, A. R., et al. Clinical research with transcranial direct current stimulation (tDCS): Challenges and future directions. Brain Stim. 5 (3), 175-195 (2011).
  3. Reis, J., Fritsch, B. Modulation of motor performance and motor learning by transcranial direct current stimulation. Curr. Opin. Neurol. 24 (6), 590-596 (2011).
  4. Boggio, P. S., et al. Repeated sessions of noninvasive brain DC stimulation is associated with motor function improvement in stroke patients. Restor. Neurol. Neuros. 25 (2), 123-129 (2007).
  5. Boggio, P. S., et al. Prefrontal cortex modulation using transcranial DC stimulation reduces alcohol craving: a double-blind, sham-controlled study. Drug Alcohol. Depend. 92 (1-3), 55-60 (2008).
  6. Fregni, F., et al. A sham-controlled, phase II trial of transcranial direct current stimulation for the treatment of central pain in traumatic spinal cord injury. Pain. 122 (1-2), 197-209 (2006).
  7. Fusco, A., et al. The ABC of tDCS: Effects of Anodal, Bilateral and Cathodal Montages of Transcranial Direct Current Stimulation in Patients with Stroke-A Pilot Study. Stroke Res. Treat. , 837595 (2013).
  8. Nitsche, M. A., et al. Modulation of cortical excitability by weak direct current stimulation–technical, safety and functional aspects. Suppl. Clin. Neurophysiol. 56, 255-276 (2003).
  9. Gandiga, P. C., Hummel, F. C., Cohen, L. G. Transcranial DC stimulation (tDCS): a tool for double-blind sham-controlled clinical studies in brain stimulation. Clin. Neurophysiol. 117 (4), 845-850 (2006).
  10. Poreisz, C., Boros, K., Antal, A., Paulus, W. Safety aspects of transcranial direct current stimulation concerning healthy subjects and patients. Brain Res. Bull. 72 (4-6), 208-214 (2007).
  11. Nitsche, M. A., Paulus, W. Excitability changes induced in the human motor cortex by weak transcranial direct current stimulation. J. Physiol. 527 Pt 3, 633-639 (2000).
  12. Priori, A., Berardelli, A., Rona, S., Accornero, N., Manfredi, M. Polarization of the human motor cortex through the scalp. Neuroreport. 9 (10), 2257-2260 (1998).
  13. Fritsch, B., et al. Direct current stimulation promotes BDNF-dependent synaptic plasticity: potential implications for motor learning. Neuron. 66 (2), 198-204 (2010).
  14. Schulz, R., Gerloff, C., Hummel, F. C. Non-invasive brain stimulation in neurological diseases. Neuropharmacol. 64 (1), 579-587 (2013).
  15. Johansson, B. B. Current trends in stroke rehabilitation. A review with focus on brain plasticity. Acta Neurol. Scand. 123 (3), 147-159 (2011).
  16. Kandel, M., Beis, J. -. M., Le Chapelain, L., Guesdon, H., Paysant, J. Non-invasive cerebral stimulation for the upper limb rehabilitation after stroke: a review. Annals Phys. Rehab. Med. 55 (9-10), 657-680 (2012).
  17. Hummel, F. C., Cohen, L. G. Non-invasive brain stimulation: a new strategy to improve neurorehabilitation after stroke. Lancet Neurol. 5 (8), 708-712 (2006).
  18. Murase, N., Duque, J., Mazzocchio, R., Cohen, L. G. Influence of interhemispheric interactions on motor function in chronic stroke. Annals Neurol. 55 (3), 400-409 (2004).
  19. Adeyemo, B. O., Simis, M., Macea, D. D., Fregni, F. Systematic review of parameters of stimulation, clinical trial design characteristics, and motor outcomes in non-invasive brain stimulation in stroke. Front. Psychiatry. 3, 88 (2012).
  20. Butler, A. J., et al. A meta-analysis of the efficacy of anodal transcranial direct current stimulation for upper limb motor recovery in stroke survivors. J. Hand Ther. 26 (2), 162-170 (2013).
  21. Marquez, J., van Vliet, P., McElduff, P., Lagopoulos, J., Parsons, M. Transcranial direct current stimulation (tDCS): Does it have merit in stroke rehabilitation? A systematic review. Int. J. Stroke. , (2013).
  22. Hummel, F. C., et al. Facilitating skilled right hand motor function in older subjects by anodal polarization over the left primary motor cortex. Neurobiol. Aging. 31 (12), 2160-2168 (2010).
  23. Reis, J., et al. Noninvasive cortical stimulation enhances motor skill acquisition over multiple days through an effect on consolidation. PNAS. 106 (5), 1590-1595 (2009).
  24. Hesse, S., et al. Combined transcranial direct current stimulation and robot-assisted arm training in subacute stroke patients: a pilot study. Restor. Neurol. Neuros. 25 (1), 9-15 (2007).
  25. Madhavan, S., Weber, K. A., Stinear, J. W. Non-invasive brain stimulation enhances fine motor control of the hemiparetic ankle: implications for rehabilitation. Exp. Brain Res. 209 (1), 9-17 (2011).
  26. Tanaka, S., et al. Single session of transcranial direct current stimulation transiently increases knee extensor force in patients with hemiparetic stroke. Neurorehab. Neural Rep. 25 (6), 565-569 (2011).
  27. Mahmoudi, H., et al. Transcranial direct current stimulation: electrode montage in stroke. Disabil. Rehabil. 33 (15-16), 1383-1388 (2011).
  28. Mansur, C. G., et al. A sham stimulation-controlled trial of rTMS of the unaffected hemisphere in stroke patients. Neurology. 64 (10), 1802-1804 (2005).
  29. Fregni, F., et al. Transcranial direct current stimulation of the unaffected hemisphere in stroke patients. Neuroreport. 16 (14), 1551-1555 (2005).
  30. Lindenberg, R., Renga, V., Zhu, L. L., Nair, D., Schlaug, G. Bihemispheric brain stimulation facilitates motor recovery in chronic stroke patients. Neurology. 75 (24), 2176-2184 (2010).
  31. Bolognini, N., et al. Neurophysiological and behavioral effects of tDCS combined with constraint-induced movement therapy in poststroke patients. Neurorehab. Neural Rep. 25 (9), 819-829 (2011).
  32. Vines, B. W., Cerruti, C., Schlaug, G. Dual-hemisphere tDCS facilitates greater improvements for healthy subjects’ non-dominant hand compared to uni-hemisphere stimulation. BMC Neurosci. 9, 103 (2008).
  33. Edwardson, M. A., Lucas, T. H., Carey, J. R., Fetz, E. E. New modalities of brain stimulation for stroke rehabilitation. Exp. Brain Res. 224 (3), 335-358 (2013).
  34. Stagg, C. J., et al. Polarity-sensitive modulation of cortical neurotransmitters by transcranial stimulation. J. Neurosci. 29 (16), 5202-5206 (2009).
  35. Clark, V. P., Coffman, B. A., Trumbo, M. C., Gasparovic, C. Transcranial direct current stimulation (tDCS) produces localized and specific alterations in neurochemistry: a H magnetic resonance spectroscopy study. Neurosci. Lett. 500 (1), 67-71 (2011).
  36. Liebetanz, D., Nitsche, M. A., Tergau, F., Paulus, W. Pharmacological approach to the mechanisms of transcranial DC-stimulation-induced after-effects of human motor cortex excitability. Brain. 125 (10), 2238-2247 (2002).
  37. Nitsche, M. A., et al. Pharmacological modulation of cortical excitability shifts induced by transcranial direct current stimulation in humans. J. Physiol. 553 (Pt 1), 293-301 (2003).
  38. Nitsche, M. A., et al. Consolidation of human motor cortical neuroplasticity by D-cycloserine). Neuropsychopharmacol. 29 (8), 1573-1578 (2004).
  39. Shors, T. J., Matzel, L. D. Long-term potentiation: what’s learning got to do with it. Behav. Brain Sci. 20 (4), 597-614 (1997).
  40. Miyamoto, E. Molecular mechanism of neuronal plasticity: induction and maintenance of long-term potentiation in the hippocampus. J. Pharmacol. Sci. 100 (5), 433-442 (2006).
  41. Puts, N. A. J., Edden, R. A. E. In vivo magnetic resonance spectroscopy of GABA: a methodological review. Prog. Nucl. Magn. Reson. Spectrosc. 60, 29-41 (2012).
  42. Tkác, I., Oz, G., Adriany, G., Ugurbil, K., Gruetter, R. In vivo 1H NMR spectroscopy of the human brain at high magnetic fields: metabolite quantification at 4T vs. 7T. Magn. Res. Med. 62 (4), 868-879 (2009).
  43. Marjanska, M., et al. Localized 1H NMR spectroscopy in different regions of human brain in vivo at 7 T2 relaxation times and concentrations of cerebral metabolites. NMR Biomed. 25 (2), 332-339 (2012).
  44. Mescher, M., Merkle, H., Kirsch, J., Garwood, M., Gruetter, R. Simultaneous in vivo spectral editing and water suppression. NMR Biomed. 11 (6), 266-272 (1998).
  45. Mescher, M., Tannus, A., Johnson, M. O., Garwood, M. Solvent suppression using selective echo dephasing. J. Magn. Res. Series A. 123, 226-229 (1996).
  46. Stagg, C. J., Bachtiar, V., Johansen-Berg, H. The role of GABA in human motor learning. Curr. Biol. 21 (6), 480-484 (2011).
  47. Rango, M., et al. Myoinositol content in the human brain is modified by transcranial direct current stimulation in a matter of minutes: a 1H-MRS study. Magn. Reson. Med. 60 (4), 782-789 (2008).
  48. Bastani, A., Jaberzadeh, S. a-tDCS Differential Modulation of Corticospinal Excitability: The Effects of Electrode Size. Brain Stim. 6 (6), 932-937 (2013).
  49. Yousry, T. A., et al. Localization of the motor hand area to a knob on the precentral gyrus. A new landmark. Brain. 120 (Pt 1), 141-157 (1997).
  50. Gruetter, R., Tkác, I. Field mapping without reference scan using asymmetric echo-planar techniques). Magn. Res. Med. 43 (2), 319-323 (2000).
  51. Tkác, I., Starcuk, Z., Choi, I. Y., Gruetter, R. In vivo 1H NMR spectroscopy of rat brain at 1 ms echo time. Magn. Res. Med. 41 (4), 649-656 (1999).
  52. Provencher, S. W. Estimation of metabolite concentrations from localized in vivo proton NMR spectra. Magn. Res. Med. 30 (6), 672-679 (1993).
  53. Oz, G., et al. Assessment of adrenoleukodystrophy lesions by high field MRS in non-sedated pediatric patients. Neurology. 64 (3), 434-441 (2005).
  54. Henry, P. -. G., et al. Brain energy metabolism and neurotransmission at near-freezing temperatures: in vivo (1)H MRS study of a hibernating mammal. J. Neurochem. 101 (6), 1505-1515 (2007).
  55. Westman, E., et al. In vivo 1H-magnetic resonance spectroscopy can detect metabolic changes in APP/PS1 mice after donepezil treatment. BMC Neurosci. 10, 33 (2009).
  56. DaSilva, A. F., Volz, M. S., Bikson, M., Fregni, F. Electrode positioning and montage in transcranial direct current stimulation. J. Vis. Exp. (51), (2011).
  57. Nitsche, M. A., et al. Transcranial direct current stimulation: State of the art. Brain Stim. 1 (3), (2008).
  58. Brunoni, A. R., et al. A systematic review on reporting and assessment of adverse effects associated with transcranial direct current stimulation. Int. J. Neuropsychopharmacol. 14 (8), 1133-1145 (2011).
  59. Zaitsev, M., Speck, O., Hennig, J., Büchert, M. Single-voxel MRS with prospective motion correction and retrospective frequency correction. NMR Biomed. 23, 325-332 (2010).
  60. Henry, P. -. G., et al. Proton-observed carbon-edited NMR spectroscopy in strongly coupled second-order spin systems. Magn. Res. Med. 55 (2), 250-257 (2006).
  61. Govindaraju, V., Young, K., Maudsley, A. A. Proton NMR chemical shifts and coupling constants for brain metabolites. NMR Biomed. 13 (3), 129-153 (2000).
  62. Pfeuffer, J., Tkác, I., Provencher, S. W., Gruetter, R. Toward an in vivo neurochemical profile: quantification of 18 metabolites in short-echo-time (1)H NMR spectra of the rat brain. J. Magn. Res. 141 (1), 104-120 (1999).
  63. Adler, C. M., et al. Neurochemical effects of quetiapine in patients with bipolar mania: a proton magnetic resonance spectroscopy study. J. Clin. Psychopharmacol. 33 (4), 528-532 (2013).
  64. Aoki, Y., Inokuchi, R., Suwa, H. Reduced N-acetylaspartate in the hippocampus in patients with fibromyalgia: A meta-analysis. Psychiatry Res. 213 (3), 242-248 (2013).
  65. Zahr, N. M., et al. In glutamate measured with magnetic resonance spectroscopy: behavioral correlates in aging. Neurobiol. Aging. 34 (4), 1265-1276 (2013).
  66. Reyngoudt, H., et al. Does visual cortex lactate increase following photic stimulation in migraine without aura patients? A functional (1)H-MRS study. J. Headache Pain. 12 (3), 295-302 (2011).
  67. Nenadic, I., et al. Superior temporal metabolic changes related to auditory hallucinations: a (31)P-MR spectroscopy study in antipsychotic-free schizophrenia patients. Brain Struct. Funct. , (2013).
  68. Currie, S., et al. Magnetic resonance spectroscopy of the brain. Postgrad. Med. J. 89 (1048), 94-106 (2013).
  69. Stagg, C. J. Magnetic Resonance Spectroscopy as a tool to study the role of GABA in motor-cortical plasticity. NeuroImage. , (2013).
  70. Bottomley, P. A. Spatial localization in NMR spectroscopy in vivo. Ann. N. Y. Acad. Sci. , 333-348 (1987).
  71. Frahm, J., et al. Localized high-resolution proton NMR spectroscopy using stimulated echoes: initial applications to human brain in vivo. Magn. Res. Med. 9 (1), 79-93 (1989).
  72. Gussew, A., et al. Absolute quantitation of brain metabolites with respect to heterogeneous tissue compositions in (1)H-MR spectroscopic volumes. Mag. Res. Mat. Phys. 25 (5), 321-333 (2012).
  73. Gasparovic, C., et al. Use of tissue water as a concentration reference for proton spectroscopic imaging. Magn. Res. Med. 55 (6), 1219-1226 (2006).
  74. Nitsche, M. A., et al. MRI study of human brain exposed to weak direct current stimulation of the frontal cortex. Clin. Neurophysiol. 115 (10), 2419-2423 (2004).
  75. Miranda, P. C., Faria, P., Hallett, M. What does the ratio of injected current to electrode area tell us about current density in the brain during tDCS?. Clin. Neurophysiol. 120 (6), 1183-1187 (2009).
  76. Faria, P., Leal, A., Miranda, P. C. Comparing different electrode configurations using the 10-10 international system in tDCS: a finite element model analysis. IEEE Engineering Med. Biol. Soc. 2009, 1596-1599 (2009).
  77. Schestatsky, P., Morales-Quezada, L., Fregni, F. Simultaneous EEG monitoring during transcranial direct current stimulation. J. Vis. Exp. (76), 1-11 (2013).
  78. Reidler, J. S., Zaghi, S., Fregni, F., Coben, R., Evans, J. R. Chapter 12. Neurophysiological Effects of Transcranial Direct Current Stimulation. Neurofeedback and neuromodulation techniques and applications. , (2011).
  79. Zheng, X., Alsop, D. C., Schlaug, G. Effects of transcranial direct current stimulation (tDCS) on human regional cerebral blood flow. NeuroImage. 58 (1), 26-33 (2011).
  80. Antal, A., Polanía, R., Schmidt-Samoa, C., Dechent, P., Paulus, W. Transcranial direct current stimulation over the primary motor cortex during fMRI. NeuroImage. 55 (2), 590-596 (2011).
  81. Brunoni, A. R., et al. The sertraline vs. electrical current therapy for treating depression clinical study: results from a factorial, randomized, controlled trial. JAMA Psychiatry. 70, 383-391 (2013).

Play Video

Cite This Article
Tremblay, S., Beaulé, V., Proulx, S., Lafleur, L., Doyon, J., Marjańska, M., Théoret, H. The Use of Magnetic Resonance Spectroscopy as a Tool for the Measurement of Bi-hemispheric Transcranial Electric Stimulation Effects on Primary Motor Cortex Metabolism. J. Vis. Exp. (93), e51631, doi:10.3791/51631 (2014).

View Video