Burada, Drosophila melanogaster’de üç basit yaralanmaya bağlı akson dejenerasyonu (akson ölüm) tahlilleri yaparak kopmuş aksonların ve sinapslarının morfolojik ve fonksiyonel korunmasını değerlendirmek için protokoller salıyoruz.
Akson dejenerasyonu nörodejeneratif hastalıklarda ve sinir sistemlerinin mekanik veya kimyasal güçler tarafından zorlandığında ortak bir özelliktir. Ancak akson dejenerasyonunun altında yatan moleküler mekanizmaları anlamamız sınırlı dır. Yaralanmaya bağlı akson dejenerasyonu, kopan aksonların kendi demontajlarını (akson ölümü) nasıl yürüttükleri üzerinde çalışmak için basit bir model olarak hizmet vermektedir. Son yıllarda, evrimsel olarak korunmuş bir akson ölüm sinyali çağlayan sineklerden memelilere tespit edilmiştir, bu da ayrılmış akson için yaralanma dan sonra dejenere olması için gereklidir. Tersine, zayıflatılmış akson ölüm sinyali, kopmuş aksonların ve sinapslarının morfolojik ve fonksiyonel olarak korunmasına neden olabilir. Burada, aksonal morfolojisi gözlem için izin üç basit ve son zamanlarda geliştirilen protokoller mevcut, ya da nöronal hücre vücudundan kesilmiş aksonların aksonal ve sinaptik fonksiyonu, meyve sinek Drosophila. Morfoloji kanatta görülebilir, kısmi bir yaralanma aynı sinir demeti içinde yaralanmamış kontrol akson yan yana akson ölüm sonuçları. Alternatif olarak, aksonal morfoloji de beyinde görülebilir, tüm sinir demeti anten ablasyon tarafından tetiklenen akson ölüm uğrar nerede. Kopmuş aksonların ve sinapslarının fonksiyonel olarak korunması basit bir optogenetik yaklaşım ve sinaptik bakım sonrası davranışla değerlendirilebilir. Biz highwire kaybı-of-fonksiyon mutasyonu kullanarak ve aşırı ifade dnmnatkullanarak örnekler savuruyoruz , her ikisi de haftalarca akson ölüm geciktirme yeteneğine sahip. Daha da önemlisi, bu protokoller yaralanma ötesinde kullanılabilir; nöronal bakım faktörlerinin, aksonal taşımanın ve aksonal mitokondrilerin karakterizasyonunu kolaylaştırırlar.
Nöronların morfolojik bütünlüğü yaşam boyunca sürekli sinir sistemi fonksiyonu için gereklidir. Nöronal hacmin büyük çoğunluğu akson1tarafındanalınır ,2; bu nedenle özellikle uzun aksonların yaşam boyu bakım sinir sistemi için önemli bir biyolojik ve biyoenerjik sorundur. Multipl aksonal-intrinsik ve glial-ekstrensek destek mekanizmaları tespit edilmiştir, yaşam boyu aksonal sağkalım sağlanması. Onların bozulma sonuçları aksondejenerasyonu 3, hangi sinir sistemlerinin ortak bir özelliği dir hastalık meydan olmak, ve mekanik veya kimyasal kuvvetler tarafından4,5. Ancak, akson dejenerasyonunun altında yatan moleküler mekanizmalar hiçbir bağlamda yeterince anlaşılmaz kalır ve akson kaybını engellemek için etkili tedavilerin geliştirilmesini zorlaştırmaktadır. Bu nörolojik durumlara karşı etkili tedavilerin geliştirilmesi önemlidir, onlar toplumumuzda büyük bir yük oluşturmak gibi6.
Yaralanmaya bağlı akson dejenerasyonu, kopan aksonların kendi demontajlarını nasıl yürüttüklerini incelemek için basit bir model görevi görehizmet eder. 1850 yılında Augustus Waller tarafından keşfedilen ve adını alan Wallerian dejenerasyonu (WD),7. İlk olarak, aksonal yaralanma dan sonra, akson aktif olarak kendi kendini imha (akson ölüm) evrimsel olarak korunmuş akson ölüm sinyalçağlayan ile kendi kendini imha yürütmek sonra bir gün sonra yaralanma8. İkinci olarak, çevreleyen glia ve özel fagositler meşgul ve üç ila beş gün içinde ortaya çıkan aksonal enkaz temizleyin. Akson ölüm sinyalinin zayıflatılması,9,10,1111,12hafta boyunca korunmuş olan kopmuş aksonlar ile sonuçlanırken, glial yutmanın zayıflaması, vivo13, 14,,15’tehaftalarca devam eden aksonal enkazda doruğa ulaşır.14
Sinekler, fareler, sıçanlar ve zebra balıkları üzerinde yapılan araştırmalar, axon ölüm sinyalinin evrimsel olarak korunmuş ve gerekli aracılarının8. Akson ölüm mutantları akson ölüme uğramayan kopmuş akson lar ve sinapslar içerir; onlar morfolojik ve fonksiyonel olarak haftalarca korunmuş kalır, hücre vücut desteği yokluğunda9,10,12,13,1616,17,18,19,20,21,22,23. Bu arabulucuların keşfi ve karakterizasyonu, akson ölümünü gerçekleştiren moleküler bir yolun tanımlanmasına yol açtı. Daha da önemlisi, akson ölüm sinyali sadece akson kesildiğinde, ezildiğinde veya gerildiğindedeğil, 24,25; aynı zamanda nörolojik koşulların farklı hayvan modellerinde bir katkı gibi görünüyor (örneğin, aksonlar bir yaralanma-bağımsız bir şekilde dejenere4, henüz yararlı sonuçlar bir diziile 4,8). Bu nedenle, baltaölüm yaralanma dan sonra akson dejenerasyon uyguluyor nasıl anlamak basit bir yaralanma modeli ötesinde anlayışlar sunabilir; terapötik müdahale için de hedefler sağlayabilir.
Meyve sinek Drosophila melanogaster (Drosophila)akson ölüm sinyaliçin paha biçilmez bir sistem olduğu kanıtlanmıştır. Sinek araştırma dört temel evrimsel olarak korunmuş akson ölüm genleri ortaya: highwire (hiw)11,14, dnmnat12,26, dsarm10 ve aksundead (baltalı)12. Bu arabulucuların modifikasyonu – hiwfonksiyon kaybı mutasyonlar , dsarm ve baltalı, ve dnmnat aşırı ifade – güçlü sinek ömrü için akson ölüm engeller. Kopmuş yabani tip aksonlar 1 gün içinde akson ölüme uğrasalar da, kopmuş aksonlar ve sinapsları hiw, dsarm veya aksed eksik sadece morfolojik olarak değil, aynı zamanda işlevsel olarak haftalarca korunur. Fonksiyonel korumanın yüksek dnmnat seviyeleri ile de sağlanıp sağlanamayacağı henüz belirlenmemiştir.
Burada, hücre vücut desteği yokluğunda akson ölüm (örneğin, kopmuş aksonların morfolojisi ve fonksiyonu ve zaman içinde sinapslar) incelemek için üç basit ve son zamanlarda geliştirilen protokoller sunacak. Zayıflatılmış akson ölümünün, morfolojik olarak hiw fonksiyon kaybı mutasyonu(hiw-n) ile korunmuş kopmuş aksonlar ile nasıl sonuçlandığını ve akson ölümünün dnmnat (dnmnatOE)aşırı ifadesi ile en az 7 gün boyunca işlevsel olarak korunmuş olan kopmuş aksonlar ve sinapslarla nasıl sonuçverdiğini gösteriyoruz. Bu protokoller merkezi veya periferik sinir sisteminde (Sırasıyla CNS ve PNS)13,,14bireysel aksonal ve sinaptik morfolojigözlem için izin , kopmuş aksonlar ve CNS onların sinaps fonksiyonel korunması bir davranışsal okuma olarak damat ile birlikte basit bir optogenetik kurulum kullanımı ile görselleştirilebilir iken12.
Burada açıklanan protokoller morfolojinin sağlam ve tekrarlanabilir gözlemine ve Drosophila’dakihücre vücutlarından ayrılan aksonların ve sinapslarının işlevini sağlar. Kanat tsay PNS14yaralanmamış kontrol aksonların akson ölüm yan yana gözlem kolaylaştırır , anten tsay GFP etiketli aksonlar ve sinapstüm sinir demetleri gözlem kolaylaştırır ken, beyinde hem morfoloji ve fonksiyon değerlendirmek için (CNS)12. Deneyler tasarlarken göz önünde bulundurulması gereken morfolojiyi incelemek için her yaklaşım için kritik adımlar ve bazı avantajlar vardır.
Kanattaki PNS’de akson morfolojisini gözlemlemek için, kanadın şeffaflığı nedeniyle deneyler kolayca yapılabilir: diseksiyon ve immünohistokimyayı atlatır. Ancak, fiksasyon eksikliği nedeniyle, kanatları14montaj hemen sonra görüntülenmiş olması gerekir. Şu anda, iki farklı Gal4 sürücüleri sık sık kullanılır, ya ok371Gal4 veya dpr1Gal4, ve her iki referans dejenerasyon ölçmek için farklı yaklaşımlar sunuyoruz14,26. Birkaç nöronların seyrek etiketleme tavsiye edilir, kullanılarak “Bir Bastırılabilir Hücre Marker ile Mozaik Analizi (MARCM)”14,31, aksonal morfoloji çözünürlüğü benzeri görülmemiş olarak. Buna karşılık, sinapsların gözlem kanatları mümkün değildir, onlar sineklerin toraks içinde ventral sinir kordonu bulunur. Ayrıca, ek aksonal belirteçler immünohistokimya ile görselleştirilemez: mumlu mitikül altta yatan dokuiçine fiksatif ve antikorların difüzyon için imkansız hale getirir.
CNS’de akson ve sinaps morfolojisini gözlemlemek için beyin diseksiyonu yapılmalıdır. Onlar immünohistokimya kullanımı ile ek aksonal ve sinaptik belirteçleri görselleştirme avantajı sunuyoruz, ve sinaps görüş aynı alanda aksonlar ile birlikte görülebilir10,13. Karakterize koku reseptör nöron büyük bir koleksiyon (ORN) Gal4 sürücüleri hazır32, ve sık sık, OR22aGal4 tercih edilen sürücüdür. Anten ablasyon için, OR22a nöronların hücre gövdeleri3 segmentinde yer almaktadır(Şekil 2B). Bir floresan yoğunluğu tabanlı nicelleştirme ya akson veya sinaps13dejenerasyonu ölçmek için kullanılır. Tersine, deneyler beyin diseksiyonu ve antikor boyama nedeniyle zaman alıcıdır.
Aksotomi sonrası aksonal ve sinaptik fonksiyonu görselleştirmek için, optogenetik anten tımar tetiklemek için kullanılır: kopmuş aksonların fonksiyonel korunması için bir okuma olarak hizmet vermektedir ve sinapslar12. Tımar devresi ve ilgili duyusal, inter- ve motorneuron Gal4 sürücüleri iyice tarif edilmiştir29,30. GMR60E02Gal4 Johnston organının bir alt kümesi etiketler (JO) duyusal nöronlar, hangi gerekli ve damat için yeterli29,30. Anten ablasyon için, JO nöronların hücre organları2 anten segmentinde yer almaktadır ( Şekil2B). Optogenetik kurulum sıfırdan kolayca oluşturulabilir veya varolan bir kurulum ayarlanabilir. Daha da önemlisi, deneyler karanlık bir odada yapılmalıdır ve böylece kızılötesi (IR) LED spot ışığı ile görselleştirilmiş sinekler. Bir kanal olarak CsChrimson kullanırken, jo nöronlar etkinleştirmek için tüm trans-retinal ve kırmızı LED spot ile gıda tedarik etmek çok önemlidir29. Alternatif olarak, mavi ışığa duyarlı kanallar ve mavi LED spot, ya da TrpA1 kanal ve sıcaklık nöronal aktivasyon için kullanılabilir29,33. Tımar davranışının nicelikselleştirilmesi zaten12,29.
Bu tahliller özellikle akson ölüm çalışma için kullanıldığında, morfolojik veya fonksiyonel koruma fenotip zaman içinde sağlam olması gerektiğini unutmayın önemlidir. Aksinon ölüm morfolojik koruma tutarlı ama daha az belirgin fenotip yol açtığı durumlar vardır34,35, ve böyle bir fenotip fonksiyonel koruma çevirir olup olmadığı belirlenecek kalır.
Akson ölüm fenotipleri de Drosophila larvagelişimi sırasında nöronlarda gözlenmiştir, sinirler yerine yaralı ezildinerede 11,23. Burada, özellikle gelişimi tamamlamış yetişkin Drosophila nöronlar üzerinde duruldu. Bu bağlamda, RNA girişim36veya dokuya özgü CRISPR/Cas937 kullanımı kolayca uygulanabilir. Daha da önemlisi, yukarıdaki teknikler akson ölüm bağımsız bağlamda kullanılabilir: onlar nöronal bakım faktörlerinin karakterizasyonu kolaylaştırmak38, aksonal taşıma39, yaşa bağlı aksonal mitokondri değişiklikler40, ve aksonal mitokondri morfolojisi41.
The authors have nothing to disclose.
Tüm Neukomm laboratuvarına katkılarından dolayı teşekkür ederiz. Bu çalışma İsviçre Ulusal Bilim Vakfı (SNSF) Yardımcı Doçent ödülü (hibe 176855), Uluslararası Parapleji Araştırma Vakfı (IRP, grant P180), SNSF Spark (grant 190919) ve Lozan Üniversitesi’nin desteği ile desteklenmiştir. Temel Nöroloji Bölümü (État de Vaud) LJN için.
Tweezers (high precision, ultra fine) | EMS | 78520-5 | Antennal ablation |
MicroPoint Scissors (5-mm cutting edge) | EMS | 72933-04 | Wing injury |
1.5 mL microcentrifuge tube | Eppendorf | 30120086.0000 | |
35mm tissue culture dish | Sarstedt | 83.3900 | |
Cover Slips, Thickness 1 | Thermo Scientific™ | BB02400600A113MNT0 | |
Superfrost Microscope Slides | Thermo Scientific™ | AA00008032E00MNT10 | |
High-Sensitivity USB 2.0 CMOS Camera, 1280 x 1024, Global Shutter | Thorlabs | DCC1240M | Camera setup |
SM1 Retaining Ring for Ø1" Lens Tubes and Mounts | Thorlabs | SM1RR | |
25mm 1/1.2" C mount Lens | Tamron | M112FM25 | |
Adapter with External M27 x 0.5 Threads and Internal SM1 Threads | Thorlabs | SM1A36 | |
Aspheric Condenser Lens, Ø25 mm, f=20.1 mm, NA=0.60, ARC: 650-1050 nm | Thorlabs | ACL2520U-B | |
Ø25.0 mm Premium Longpass Filter, Cut-On Wavelength: 700 nm | Thorlabs | FELH0700 | |
SM1 (1.035"-40) Coupler, External Threads, 0.5" Long | Thorlabs | SM1T2 | |
SM1 Lens Tube Without External Threads, 1" Long, Two Retaining Rings Included | Thorlabs | SM1M10 | |
850 nm, 900 mW (Min) Mounted LED, 1200 mA | Thorlabs | M850L3 | IR LED spotlight |
SM1 (1.035"-40) Coupler, External Threads, 0.5" Long | Thorlabs | SM1T2 | |
SM1 Lens Tube Without External Threads, 2" Long, Two Retaining Rings Included | Thorlabs | SM1M20 | |
Aspheric Condenser Lens, Ø25 mm, f=20.1 mm, NA=0.60, ARC: 650-1050 nm | Thorlabs | ACL2520U-B | |
Ø25.0 mm Premium Longpass Filter, Cut-On Wavelength: 850 nm | Thorlabs | FELH0850 | |
SM1 Retaining Ring for Ø1" Lens Tubes and Mounts | Thorlabs | SM1RR | |
660 nm, 940 mW (Min) Mounted LED, 1200 mA | Thorlabs | M660L4 | Red LED spotlight |
Aspheric Condenser Lens, Ø25 mm, f=20.1 mm, NA=0.60, ARC: 650-1050 nm | Thorlabs | ACL2520U-B | |
SM1 (1.035"-40) Coupler, External Threads, 0.5" Long | Thorlabs | SM1T2 | |
SM1 Lens Tube Without External Threads, 2" Long, Two Retaining Rings Included | Thorlabs | SM1M20 | |
15 V, 2.4 A Power Supply Unit with 3.5 mm Jack Connector for One K- or T-Cube | Thorlabs | KPS101 | LED control |
T-Cube LED Driver, 1200 mA Max Drive Current | Thorlabs | LEDD1B | |
150 mm x 300 mm x 12.7 mm Aluminum Breadboard, M6 Double-Density Taps | Thorlabs | MB1530/M | Mount base |
Ø12.7 mm Universal Post Holder, Spring-Loaded Locking Thumbscrew, L = 75 mm | Thorlabs | UPH75/M | Mount, 3x (IR LED, red LED, cam) |
Ø1.20" Slip Ring for SM1 Lens Tubes and C-Mount Extension Tubes, M4 Tap | Thorlabs | SM1RC/M | |
Ø12.7 mm Optical Post, SS, M4 Setscrew, M6 Tap, L = 150 mm | Thorlabs | TR150/M | |
Ø12.7 mm Optical Post, SS, M4 Setscrew, M6 Tap, L = 40 mm | Thorlabs | TR40/M | |
Right-Angle Clamp for Ø1/2" Posts, 5 mm Hex | Thorlabs | RA90/M | |
M6 x 1.0 Stainless Steel Cap Screw, 16 mm Long, Pack of 25 | Thorlabs | SH6MS16 | screws for mount onto base |
USB-6001 14-Bit 20 kS/s Multifunction I/O and NI-DAQmx | National Instruments | 782604-01 | Red LED spotlight controller |
20k Ohm 1 Gang Linear Panel Mount Potentiometer | TT Electronics/BI | P230-2EC22BR20K | fintuner for indicator |
IR (860nm) emitter, 100 mA radial | Osram | 475-1365-ND | Red light indicator |
cable | – | – | Misc |
All-trans retinal | Sigma | R2625 | |
Ethanol absolute | Vwr | 20821.296 | |
Halocarbon Oil 27 | Sigma | H8773 | |
Mowiol | Merk | 81381 | |
Paraformaldehyde | Sigma | F8775 | |
Phosphate buffered saline (PBS) | Sigma | P5493 | |
Sylgard 184 silicone elastomer base | Dow Corning Corp | 4019862 | |
Sylgard 184 silicone elastomer curing agent | Dow Corning Corp | 4019862 | |
Triton X-100 | Sigma | T8787 | |
Chicken anti-GFP antibodies | Rockland | 600-901-215 | Antibodies |
Goat Dylight anti-Chicken | Abcam | ab96947 | |
FM7a, B | BDSC | RRID:BDSC_785 | X chromosome |
FRT19A[hs-neo] | BDSC | RRID:BDSC_1709 | |
hiw[ΔN] | BDSC | RRID:BDSC_51637 | |
hs-FLP[12] | BDSC | RRID:BDSC_1929 | |
tub-Gal80[LL1] | BDSC | RRID:BDSC_5132 | |
w[1118] | BDSC | RRID:BDSC_3605 | |
20xUAS-IVS-CsChrimson::mVenus | BDSC | RRID:BDSC_55135 | 2nd chromosome |
5xUAS-Gal4[12B] | Kyoto | RRID:Kyoto_108492 | |
5xUAS-HA::dnmnat | BDSC | RRID:BDSC_39702 | |
5xUAS-mCD8::GFP[LL5] | BDSC | RRID:BDSC_5134 | |
ase-FLP[2d] | Freeman laboratory | Neukomm et al., 2014 (PNAS) | |
CyO | BDSC | RRID:BDSC_2555 | |
dpr1-Gal4 | BDSC | RRID:BDSC_25083 | |
OR22a-Gal4 | BDSC | RRID:BDSC_9952 | |
ey-FLP[6] | BDSC | RRID:BDSC_5577 | 3rd chromosome |
GMR60E02-Gal4 | BDSC | RRID:BDSC_39250 | |
TM3,Sb,e | BDSC | RRID:BDSC_3644 |