Aşamalı-oranı Farelerde Palatable Yüksek yağ ve yüksek şeker Gıda tepki
Summary
Bu rapor detayları farelerin yüksek yağlı yiyecek ödüllendirici etkisini ölçmek için kullanılan protokol ilerici bir oranı edimsel koşullanma görev kullanarak.
Abstract
Yağ ve şeker bakımından zengin olan gıdalar belirgin obezite aşırı yeme ve tırmanan oranlarına katkıda bulunmaktadır. Lezzetli gıdaların tüketimi eylem-sonuç ilişkileri güçlendirir ve bu gıdaları elde yönelik gelecekteki davranışlarını pekiştiriyor ödüllendirici bir etkisi üretebilir. Enerji-yoğun yiyecek ödüllendirici etkisini overeating ve obezite gelişiminde derin bir rol oynadığını göstermiştir gıda ödül 1,2 düzenleyen genler, moleküller ve sinir devresi okuyor artan ilgi vardır. Farklı uyaranların ödüllendirici etkisi böyle edimsel koşullanma görevler 3 olarak elde etmek için çalışmaya istekli ölçerek ele alınabilir. Gıda ödül ölçü Edimsel model edinilen ve gıda alma yöneliktir gönüllü davranışsal tepkileri. Ödül gücü Yaygın olarak kullanılan bir ölçü ilerici oranı (PR) donatı planı olarak bilinen bir edimsel bir işlemdir. PR t 4,5sormak, bu konuda birbirini izleyen her ödül için edimsel tepkiler giderek artan sayıda yapmak için gereklidir. Hodos (1961) öncü çalışma son mükâfat elde etmek için yapılan yanıtların sayısı, mükâfat mukavemeti 4 indeksi olarak hizmet eder, kesme adlandırılan olduğunu göstermiştir. Tek başına cevap oranı ölçü değişiklikleri performans kapasitesi değişiklikler mükâfat gücü değişiklikler ayıramam ki edimsel işlemleri yaparken, PR programı türetilen kesme gıda ödüllendirici etkisini bir geçerliliği iyi önlemdir. PR görev sıçanlar (örneğin, 6-8) kötü muamele ve gıda ilaçların ödüllendirici etkisini değerlendirmek, ancak fare 9 daha az bir ölçüde yaygın şekilde kullanılmaktadır. Genetiğiyle oynanmış farelerin ve diyete bağlı obez fare modellerinin kullanımının artması farelerde gıda ödül davranışsal önlemleri taleplerini artırmıştır. Bu yazıda detaylı bir yüksek yağ için (kol-basın) cevap farelerin eğitmek için kullanılan malzemeler ve prosedürlerve takviye bir PR programı üzerinde yüksek şeker gıda topakları. Biz kesme tepki eşikleri takiben akut gıda yoksunluğu artırmak ve leptin anorektik hormonunun periferik uygulanması ile azaltmak ve böylece farelerde bu gıda-edimsel paradigma kullanımını geçerli göstermektedir.
Protocol
Discussion
Edimsel Koşullanma görevleri gıda motivasyonel özelliklerinde değişiklikleri değerlendirmek için etkili bir araç sağlar. Gıda senin için kolu basına yazıda izni eğitim farelerde ve istikrarlı bir şekilde ayrıntılı deneysel prosedürleri donatı bir PR zamanlamaya tepki.
Tüketilen gıdanın miktarı ölçülerek gıda alımını etkileyen tüm faktörler gıda ödüllendirici etkisini modüle değil beri çaba tabanlı tepki önlemleri aynı okuma sağlamaz. Örneğin, sıçanlarda periferik 2-deoksiglukoz yönetimi tarafından kullanılabilecek glukoz tüketen tüketilen serbestçe mevcut gıda miktarını artırır ama gıda için 12 PR görev mola noktaları değiştirmek için başarısız olur. Yanıt PR kesme ayrıca gıda ödülleri kalitesini değişiklikleri yansıtabilir. Örneğin, mola noktaları olumlu tatlı tadı 8 aşağıdaki şekilde sakaroz artışı için motivasyon gösteren sukroz konsantrasyonu ile ilişkilidir </s> kadar. İşte biz bu 24 saat gıda yoksunluğu önemli ölçüde farelerde HFHS gıda için PR kesme artırır göstermektedir. Bunun aksine olarak, leptin anorectic hormonunun periferik uygulanması önemli ölçüde farelerde HFHS yiyecek için noktalarını azaldığı bulunmuştur. Bu bulgular sıçanlarda 12-14 gıda yoksunluğu ve ödül eşikleri üzerinde leptin daha önce bildirilen eylemleri ile uyumludur.
Bu protokol kullanılarak zaman akılda tutulması gereken önemli olduğunu edinimi gıda muhafaza yanıt edimsel önemli ölçüde düzenli eğitim (her 1-2 gün) ve bir yiyecek kısıtlaması rejimi uygulayarak fare motivasyonel devlet artırarak geliştirilmiştir. Ayrıca, farelerde daha karmaşık programları (örneğin, FR1 için FR5) için test sırasında değişken performans aza indirmek için önemli olan geçmeden önce takviye zamanında yanıt nispeten istikrarlı sergilerler sağlamak. Bu adımların uygulanması rağmen bazı değişkenliği elde etmek anormal değildirÖzellikle farklı fareler arasında. Bu nedenle, son derece tabi değişkenliği üzerinden kaldırmak mümkün olduğunda bir süre içinde-konular (tekrarlanan ölçümler) tasarım kullanılması önerilir. Içinde-konu testi stabil genetik modifikasyon (örn., nakavt karşı kontrol fareleri) araştırmak için mümkün olmasa da bu ilaçlar, lezyon veya akut (örneğin, optogenetic) genetik manipülasyon etkisini incelemek için kullanılabilir.
Şişmanlık ve obezite ile ilişkili hastalıklar dahil molekülleri ve nöral yolları tanımlamak için aciliyet arttı büyüyen bir sorun vardır. Biriken deliller, gıda özlem beynin ödül devrelerini önemli rolü vurgulamaktadır kalori alımı ve kilo artışı. PR görev gıda ödüllendirici etkileri, nörobiyolojik genetik veya farmakolojik manipülasyonlar etkisini ölçmek için değerli bir araçtır.
Disclosures
The authors have nothing to disclose.
Acknowledgements
Bu proje, Doğa Bilimleri ve Mühendislik Araştırma Kanada Konseyi (355.881) ve Yenilik Kanada Vakfı hibe ile desteklenmiştir.
Materials
| Item | Catalogue Number | Company | Comments |
| Mouse operant chambers | ENV-009A | Med Associates, Inc. | Med Associates Inc. PO Box 319 St. Albans, Vermont 05478, USA Phone: (802) 527-2343 |
| 8 inputs/16 inputs Smart Control Connection Panel |
SG-716B | Med Associates, Inc. | |
| Ultra-light retractable mouse lever |
ENV-312 | Med Associates, Inc. | |
| Pellet Dispenser | ENV-203 | Med Associates, Inc. | |
| House Light | ENV-215 | Med Associates, Inc. | |
| Stimulus Light | ENV-221 | Med Associates, Inc. | |
| Dust-free Precision 20 mg high-fat & high-sugar pellets |
F-06649 | Bio-Serv | Bio-Serv One 8th Street, Suite 1 Frenchtown, NJ 08825, USA Phone: (800)-996-9908 |
Table 1. Specific equipment and material.
References
- Fulton, S. Appetite and reward. Front. Neuroendocrinol. 31, 85-103 (2010).
- Zheng, H., Lenard, N. R., Shin, A. C., Berthoud, H. R. Appetite control and energy balance regulation in the modern world: reward-driven brain overrides repletion signals. International journal of Obesity. 33, S8-S13 (2009).
- Skinner, B. F. . The Behavior of Organisms: An Experimental Analysis. , (1938).
- Hodos, W. Progressive ratio as a measure of reward strength. Science. 134, 943-944 (1961).
- Hodos, W., Kalman, G. Effects of increment size and reinforcer volume on progressive ratio performance. J. Exp. Anal. Behav. 6, 387-392 (1963).
- Stafford, D., LeSage, M. G., Glowa, J. R. Progressive-ratio schedules of drug delivery in the analysis of drug self-administration: a review. Psychopharmacology. , 139-169 (1998).
- Glass, M. J., O’Hare, E., Cleary, J. P., Billington, C. J., Levine, A. S. The effect of naloxone on food-motivated behavior in the obese Zucker rat. Psychopharmacology (Berl). 141, 378-384 (1999).
- Brennan, K., Roberts, D. C., Anisman, H., Merali, Z. Individual differences in sucrose consumption in the rat: motivational and neurochemical correlates of hedonia. Psychopharmacology (Berl). 157, 269-276 (2001).
- Vaughan, C., Moore, M., Haskell-Luevano, C., Rowland, N. E. Food motivated behavior of melanocortin-4 receptor knockout mice under a progressive ratio schedule. Peptides. 27, 2829-2835 (2006).
- Haluk, D. M., Wickman, K. Evaluation of study design variables and their impact on food-maintained operant responding in mice. Behav. Brain Res. 207, 394-401 (2010).
- Richardson, N. R., Roberts, D. C. Progressive ratio schedules in drug self-administration studies in rats: a method to evaluate reinforcing efficacy. J. Neurosci. Methods. 66, 1-11 (1996).
- Jewett, D. C., Cleary, J., Levine, A. S., Schaal, D. W., Thompson, T. Effects of neuropeptide Y, insulin, 2-deoxyglucose, and food deprivation on food-motivated behavior. Psychopharmacology (Berl). 120, 267-271 (1995).
- Fulton, S., Woodside, B., Shizgal, P. Modulation of brain reward circuitry by leptin. Science. 287, 125-128 (2000).
- Figlewicz, D. P., Bennett, J. L., Naleid, A. M., Davis, C., Grimm, J. W. Intraventricular insulin and leptin decrease sucrose self-administration in rats. Physiol. Behav. 89, 611-616 (2006).
