Dit protocol beschrijft een fabricagemethode voor een flexibel substraat voor oppervlakteversterkte Raman-verstrooiing. Deze methode is gebruikt bij de succesvolle detectie van lage concentraties R6G en Thiram.
Dit artikel presenteert een fabricagemethode voor een flexibel substraat dat is ontworpen voor Surface-Enhanced Raman Scattering (SERS). Zilveren nanodeeltjes (AgNP’s) werden gesynthetiseerd door middel van een complexatiereactie met zilvernitraat (AgNO3) en ammoniak, gevolgd door reductie met behulp van glucose. De resulterende AgNP’s vertoonden een uniforme grootteverdeling variërend van 20 nm tot 50 nm. Vervolgens werd 3-aminopropyltriethoxysilaan (APTES) gebruikt om een PDMS-substraat te modificeren dat aan het oppervlak was behandeld met zuurstofplasma. Dit proces vergemakkelijkte de zelfassemblage van AgNP’s op het substraat. Een systematische evaluatie van de impact van verschillende experimentele omstandigheden op de prestaties van het substraat leidde tot de ontwikkeling van een SERS-substraat met uitstekende prestaties en een Enhanced Factor (EF). Door gebruik te maken van dit substraat werden indrukwekkende detectielimieten van 10-10 M voor R6G (Rhodamine 6G) en 10-8 M voor Thiram bereikt. Het substraat werd met succes gebruikt voor het detecteren van residuen van bestrijdingsmiddelen op appels, wat zeer bevredigende resultaten opleverde. Het flexibele SERS-substraat heeft een groot potentieel voor toepassingen in de echte wereld, waaronder detectie in complexe scenario’s.
Surface-Enhanced Raman Scattering (SERS), als een type Raman-verstrooiing, biedt de voordelen van hoge gevoeligheid en zachte detectieomstandigheden, en kan zelfs detectie van één molecuul bereiken 1,2,3,4. Metalen nanostructuren, zoals goud en zilver, worden meestal gebruikt als SERS-substraten om stofdetectie mogelijk te maken 5,6. Verbetering van elektromagnetische koppeling op nanogestructureerde oppervlakken speelt een belangrijke rol in SERS-toepassingen. Metallische nanostructuren met verschillende groottes, vormen, afstanden tussen deeltjes en samenstellingen kunnen samenklonteren om talrijke “hotspots” te creëren die intense elektromagnetische velden genereren als gevolg van gelokaliseerde oppervlakteplasmonresonanties 7,8. Veel studies hebben metalen nanodeeltjes ontwikkeld met verschillende morfologieën als SERS-substraten, wat hun effectiviteit aantoont bij het bereiken van SER-verbetering 9,10.
Flexibele SERS-substraten vinden brede toepassingen, met nanostructuren die SERS-effecten kunnen produceren die op flexibele substraten worden afgezet om directe detectie op gebogen oppervlakken te vergemakkelijken. Flexibele SERS-substraten worden gebruikt voor het detecteren en verzamelen van analyten op onregelmatige, niet-vlakke of gebogen oppervlakken. Veel voorkomende flexibele SERS-substraten zijn vezels, polymeerfilms en grafeenoxidefilms11,12,13,14. Onder hen is polydimethylsiloxaan (PDMS) een van de meest gebruikte polymeermaterialen en biedt het voordelen zoals hoge transparantie, hoge treksterkte, chemische stabiliteit, niet-toxiciteit en hechting15,16,17. PDMS heeft een lage Raman-doorsnede, waardoor de impact op het Raman-signaal verwaarloosbaar is18. Omdat het PDMS-prepolymeer in vloeibare vorm is, kan het worden uitgehard door warmte of licht, wat een hoge mate van controleerbaarheid en gemak biedt. PDMS-gebaseerde SER-substraten zijn relatief veel voorkomende flexibele SERS-substraten, die in eerdere studies zijn gebruikt om verschillende metalen nanodeeltjes in te bedden voor het detecteren van verschillende biochemische stoffen met voorbeeldige prestaties19,20.
Bij de bereiding van SERS-substraten is de fabricage van nanogap-structuren cruciaal. Fysische depositietechnologie biedt voordelen zoals hoge schaalbaarheid, uniformiteit en reproduceerbaarheid, maar vereist doorgaans goede vacuümomstandigheden en gespecialiseerde apparatuur, waardoor de praktische toepassingen ervan worden beperkt21. Bovendien blijft het vervaardigen van nanostructuren op een schaal van enkele nanometers een uitdaging met conventionele depositietechnieken22. Bijgevolg kunnen nanodeeltjes die door middel van chemische methoden worden gesynthetiseerd, door verschillende interacties worden geadsorbeerd aan flexibele transparante films, waardoor de zelfassemblage van metalen structuren op nanoschaal wordt vergemakkelijkt. Om een succesvolle adsorptie te garanderen, kunnen interacties worden aangepast door het filmoppervlak fysisch of chemisch te wijzigen om de hydrofiliciteit van het oppervlak te veranderen23. Zilveren nanodeeltjes vertonen in vergelijking met gouden nanodeeltjes betere SERS-prestaties, maar hun instabiliteit, met name hun gevoeligheid voor oxidatie in lucht, resulteert in een snelle afname van de SERS Enhancement Factor (EF), wat de prestaties van het substraat beïnvloedt24. Daarom is het essentieel om een stabiele deeltjesmethode te ontwikkelen.
De aanwezigheid van residuen van bestrijdingsmiddelen heeft veel aandacht gekregen, waardoor er een dringende behoefte is ontstaan aan robuuste methoden die in staat zijn om snel verschillende klassen gevaarlijke chemische stoffen in voedsel in het veld te detecteren en te identificeren25,26. Flexibele SERS-substraten bieden unieke voordelen in praktische toepassingen, met name op het gebied van voedselveiligheid. Dit artikel introduceert een methode voor het bereiden van een flexibel SERS-substraat door gesynthetiseerde glucose-gecoate zilveren nanodeeltjes (AgNP’s) te binden aan een PDMS-substraat (Figuur 1). De aanwezigheid van glucose beschermt de AgNP’s en vermindert de zilveroxidatie in de lucht. Het substraat vertoont uitstekende detectieprestaties, in staat om Rhodamine 6G (R6G) zo laag als 10-10 M en pesticide Thiram zo laag als 10-8 M te detecteren, met een goede uniformiteit. Bovendien kan het flexibele substraat worden gebruikt voor detectie door middel van verlijming en bemonstering, met tal van mogelijke toepassingsscenario’s.
In deze studie werd een flexibel SERS-substraat geïntroduceerd, dat AgNP’s door middel van chemische modificatie aan PDMS bond en uitstekende prestaties bereikte. Tijdens de deeltjessynthese, met name in de synthese van het zilverammoniakcomplex (stap 1.2), speelt de kleur van de oplossing een cruciale rol. Het druppelsgewijs toevoegen van ammoniakwater kan de synthesekwaliteit van AgNP’s nadelig beïnvloeden, wat mogelijk kan leiden tot mislukte detectieresultaten. Tijdens het syntheseproces moet aandacht worden bestee…
The authors have nothing to disclose.
Het onderzoek wordt ondersteund door de National Natural Science Foundation of China (Grant No. 61974004 and 61931018), evenals het National Key R&D Program of China (Grant No. 2021YFB3200100). De studie erkent het Electron Microscopy Laboratory van de Universiteit van Peking voor het bieden van toegang tot elektronenmicroscopen. Bovendien strekt het onderzoek zich uit dankzij Ying Cui en de School of Earth and Space Science van de Universiteit van Peking voor hun hulp bij Raman-metingen.
Ammonia (NH3.H2O, 25%) | Beijing Chemical Works | ||
APTES (98%) | Beyotime | ST1087 | |
BD-20AC Laboratory Chrona Treater | Electro-Technic Products Inc. | 12051A | |
D-glucose | Beijing Chemical Works | ||
Environmental Scanning electron microscope (ESEM) | FEI | QUANTA 250 | |
Raman microscope | Horiba JY | LabRAM HR Evolution | |
Rhodamine 6G | Beijing Chemical Works | ||
Silicone Elastomer Base and Silicone Elastomer Curing Agent | Dow Corning Corporation | SYLGARD 184 | |
Silver nitrate | Beijing Chemical Works | ||
Thiram (C6H12N2S2, 99.9%) | Beijing Chemical Works |