– [Anlatıcı] Arke ve bakteriler, prokaryottur. Küçük ve tek hücreli organizmalar. Tüm prokaryotik hücreler, geçirgen bir plazma zarı ile çevrilidir. Bu zar bir peptidoglikan duvar, amino asit ve şeker polimerleri ile kaplı olabilir. Ekstra bir koruma tabakası oluşur, hücreler osmatik basınçtan korunup, genel şeklini muhafaza eder. Bu örtünün dışında başka bir savunma katmanı bulunur. Hidrofilik kapsül. Yapışmayı teşvik eden bir polisakarit sınırı. İçeride, viscus sitoplazmada pek çok bileşen, genetik malzemeler dahil olmak üzere, engellenir. Bir çekirdekten ziyade, DNA merkezi kısımda kümelenmiş bir sarmaldır. Serbest dolaşan proteinlerle etkileşime girebilecek bir nükleoid’tir. Küçük, dairesel parçalar ve plazmidler kromozal DNA’dan fiziksel açıdan ayrılır ve kendi kendini yenileyebilir. Antibiyotiklere direnç oluşturacak şekilde hayatta kalabilirler. Bu genel yapıların benzerliklerinden ziyade, farklı türler benzersiz proteine ve lipid bağlı organellere sahiptir. Örneğin siyanobakterilerin mikro bölmeleri bulunur. Bu bölmelerden karboksisomlar ve fotosentetik tilakoidlerde de bulunmaktadır ve amaçları ışık toplamaktır. Manyetotaktik bakteriler de manyetik alan çizgileri boyunca hareketlerini yönlendiren manyetozomlara sahiptir. Diğer bölümler spor oluşumu ve fazla besinlerin depolanması için kapanımlara sahiptir. Basit olma itibarlarına rağmen, düşük hücrelerdeki bölümlenmeleriyle, prokaryotik hücreler karmaşık haldedir.