– [Instructeur] Zelfs in het volwassen skelet zijn botten actieve weefsels die voortdurend veranderingen in hun architectuur ondergaan. Dit proces, dat botremodellering wordt genoemd, bestaat uit gelijke fasen van botresorptie, de verwijdering ervan, en het aanbrengen van nieuw weefsel. Wanneer rijpe botcellen, osteocyten, mechanische stress voelen, signaleren ze cellen naar de plaats van het bot, bijvoorbeeld de uiteinden van het dijbeen, die om de zes maanden worden vervangen. Tijdens de resorptie, houdt één celtype, de osteoclasten, zich vast aan het oppervlak. Door het afscheiden van lysosomale enzymen en waterstofprotonen, kunnen ze de organische componenten afbreken, waardoor erosieholtes ontstaan terwijl ze de oude of beschadigde matrix verteren. Calcium wordt ook afgegeven aan het bloed en speelt een rol in de hormonale feedback loops. Zodra het materiaal is opgelost, vernietigt de osteoclast zichzelf door middel van apoptose, wat verdere vernietiging van het bot voorkomt. Om de omkering te starten, verschijnen mononucleaire cellen op het oppervlak in voorbereiding op de volgende stap. In de vormingsfase, bewegen de osteoblasten zich in de holte en deponeren nieuw botweefsel via de ossificatie van de organische matrix die bekend staat als osteoïde. Dit deel bevat collageenvezels die bijdragen aan de structuur en flexibiliteit. Na de matrixsynthese kunnen de osteoblasten zich differentiëren in afgeplatte botbekledende cellen of als osteocyten in het bot begraven worden.