JoVE Journal > Medicine
Summary
Abstract
Introduction
Protocol
Results
Discussion
Disclosures
Acknowledgements
Materials
References
Please note that all translations are automatically generated. Click here for the English version.
의학

Transkraniyal Doğru Akım Stimülasyonu Dahil Olmak Üzere Güvenilir, Kolay ve Tolere Edilen Transkraniyal Elektriksel Stimülasyon için Güncellenmiş Teknik

Published: January 03, 2020
doi:
10.3791/59204
, , , , ,
1Department of Biomedical Engineering,The City College of New York, CUNY, 2Department of Clinical and Health Psychology,Center for Cognitive Aging and Memory, 3McKnight Brain Institute,University of Florida, 4MJHS Institute for Innovation in Palliative Care, 5Department of Family and Social Medicine,Albert Einstein College of Medicine

Summary

Transkraniyal doğru akım stimülasyonu (tDCS) uygulanırken, tekrarlanabilir elektrot hazırlama ve yerleştirme tolere ve etkili bir seans için hayati önem taşımaktadır. Bu makalenin amacı, tDCS’nin uygulanması için güncelleştirilmiş modern kurulum prosedürlerini ve transkraniyal alternatif akım stimülasyonu (tACS) gibi ilgili transkraniyal elektriksel stimülasyon tekniklerini göstermektir.

Abstract

Transkraniyal doğru akım stimülasyonu (tDCS), düşük yoğunluklu doğru elektrik akımları kullanılarak nöromodülasyonun noninvaziv bir yöntemidir. Beyin stimülasyonu Bu yöntem diğer tekniklere göre çeşitli potansiyel avantajlar sunar, bu noninvaziv olduğu gibi, maliyet-etkin, geniş konuşlandırılabilir, ve iyi tolere sağlanan uygun ekipman ve protokoller uygulanır. TDCS’nin gerçekleå mesi görÃ1/4lmesine rağmen, tDCS seansının, özellikle elektrot konumlandırmasının ve hazırlıä ının doÄ ru yönÃ1/4nde yönetim, tekrarlanabilirlik ve tolere edilebilirliÄ i saÄ lamak için hayati öne görÃ1/4lÃ1/4yor. Elektrot konumlandırma ve hazırlama adımları geleneksel olarak aynı zamanda en çok zaman alan ve hataya yatkındır. Bu zorlukları gidermek için, sabit konumlu başlık ve önceden monte edilmiş sünger elektrotlar kullanan modern tDCS teknikleri, karmaşıklığı ve kurulum süresini azaltırken, elektrotların beklendiği gibi sürekli olarak yerleştirilmesini sağlar. Bu modern tDCS yöntemleri araştırma, klinik ve uzaktan denetimli (evde) ayarları için avantajlar sunar. Bu makalede, sabit konumlu başlık ve önceden monte edilmiş sünger elektrotlar kullanılarak bir tDCS oturumu yönetmek için kapsamlı bir adım adım kılavuz sağlar. Bu kılavuz, motor korteks ve dorsolateral prefrontal korteks (DLPFC) stimülasyon için tasarlanmış yaygın olarak uygulanan montajlar kullanılarak tDCS gösterir. Açıklandığı gibi, kafa boyutu ve montaja özgü başlık seçimi elektrot konumlandırmasını otomatikleştirir. Tamamen monte edilmiş önceden doymuş snap-elektrotlar, başlıktaki konum tutturucu konektörlerine yapıştırılır. Modern tDCS yöntemi, kurulum süresini azaltmak ve hem acemi hem de uzman operatörler için hataları azaltmak için gösterilmiştir. Bu makalede özetlenen yöntemler tDCS’nin farklı uygulamalarına ve transkraniyal alternatif akım stimülasyon (tACS) ve transkraniyal rastgele gürültü stimülasyonu (tRNS) gibi diğer transkraniyal elektriksel stimülasyon (tES) biçimlerine uyarlanabilir. ). Ancak, tES uygulamaya özel olduğundan, uygun olduğu gibi, herhangi bir yöntem tarifi konu, endikasyon, ortam ve sonuç belirli özellikleri karşılamak için özelleştirilmiştir.

Introduction

Transkraniyal doğru akım stimülasyonu (tDCS) kortikal eksitrasyon modüle yeteneğine sahip bir noninvaziv beyin stimülasyontekniğidir 1,2. TDCS sırasında, sabit bir düşük yoğunluklu akım, genellikle 1-2 miliamperes (mA), korteks arasında zayıf bir elektrik alanı üreten bir katot elektrot bir anot elektrot akar3,4. Konvansiyonel tDCS protokolleri tolere edilir ve güvenli5. tDCS bir seans etkileri beyin fonksiyonu daha uzun süreli değişiklikler üreten tekrarlanan seanslar ile seans tamamlanması6 sonra birkaç dakika sürebilir7,8. Tolere edilebilirlik profili ve akut veya uzun süreli değişiklikler üretmek için potansiyel tDCS müdahaleler ve tedavilerçeşitliiçin bir aday yapar 9,10,11. TDCS12optimal dozu hakkında sorular devam ederken , yoğunluk rolü de dahil olmak üzere13, polarite7 ve fokalitasyon3, nöromodülasyon tekrarlanabilirlik için elektrot yerleşimi kontrol önemini kabul edilir. Ayrıca, elektrot hazırlama da tolere edilebilirlik ve kör-güvenilirlik14gibi ilgili endişeleri de gerektirir. tDCS diğer beyin stimülasyon yöntemlerine göre pratik avantajlara sahip ken, maliyet etkinliği, taşınabilirlik, kullanım kolaylığı ve tolere edilebilirliği nedeniyle; yine de, tekniğin belirgin basitlik ve adaptasyon kötü elektrot hazırlama ve yerleştirme tekniği14bahane değildir.

Nitekim, tDCS belirgin basitlik, bazı durumlarda, uygun ekipman, sarf malzemeleri ve operatör eğitimi için yetersiz dikkat teşviketmiştir 14. İlk olarak, güvenilir elektrot yerleştirme tekrarlanabilirlik için gereklidir. TDCS elektrotlarının kafa derisine yerleştirilmesi tipik olarak elektroensefalografi (EEG) elektrotlarının yerleştirilmesi ve uygulanmasında kullanılan bir yöntem olan 10-20 sistemini izler. Konvansiyonel tDCS yönteminde, bu her oturumda çeşitli ölçümler15,16,17ile, elektrot konumu kurmak için bant ölçümü içerir. Kafa derisi konumlarını etiketlemek için bir işaretçi kullanılır. Bu sürecin elektrot yerleştirme değişkenliğine (örneğin, özellikle yüksek iş yapma koşulları altında çeşitli operatörlerin ölçüm bandını ne kadar güvenilir bir şekilde konumlandırdığını) ortaya koyma potansiyeli vardır – ancak sıkı operatör eğitimi ve belgelendirmesi değişkenliği azaltabilir. Konvansiyonel tDCS yönteminde, elektrotlar daha sonra ölçülü koordinat ve kauçuk kayışlar üzerine özel bir şekilde uygulanan üzerine elle bastırılır18 (örneğin, bantların sıkılığı süngerlerden sıvı nın çıkarılmasını etkileyen operatörler arasında tutarlı olmayabilir, tolere tabi, ve hatta elektrot pozisyonunda sürüklenme19,20). Elektrot pozisyonunda olduğu gibi, bu değişkenlik açık protokoller ve eğitimlerle azaltılabilir, ancak bu ayrıntı genellikle yayınlanan raporlarda açıklanmaz. Özel durumlarda ped elektrodu sünger kullanılmadan krem / jel ile kafa derisi ayrılır21, dikkatli bir yanık için her zaman önde gelen doğrudan elektrot-cilt teması önlemek için gereklidir14. tDCS için alternatif olarak daha az yaygın bir yöntem elastik bir kap kullanır22,23, hangi konuya özgü kafa deformasyon elektrot konumunu bozan değil bağlıdır, ve riskleri tuzlu yayma ve kapak altında köprüleme (operatör tarafından görünmez). Geleneksel kauçuk bant veya elastik kapak tabanlı tekniklerle karşılaştırıldığında, burada sunulan modern tDCS tekniği kritik elektrot hazırlama ve konumlandırma adımlarını daha sağlam ve güvenilir hale getirir.

tDCS’deki bir diğer önemli prosedür de elektrotların montajıdır. Konvansiyonel tDCS elektrotlar çok parçalıdır. Operatör tarafından dikkatle monte edilmesi gereken bu ayrı parçalar, operatörün delikli sünger cebine battığı ve tuzlu çözelti15ile doygunluk ettiği metal veya iletken-kauçuk elektrotlardan oluşur. Karmaşık olmasa da, elektrot montaj süreci her oturumda eğitim ve uyanıklık gerektirir, süngerden çıkan metal/kauçuk gibi küçük bir hata ve denek veya tuzlu sıvı hacmiile temas cilt yaralanmasına yol açabileceğinden14. Modern tDCS tekniği, ayrıca başlık için güvenilir bir snap konektörü içeren önceden monte edilmiş önceden doymuş elektrotlar/süngerler kullanılarak bu endişelerin üstesinden gelebiliyor. Önceden monte edilmiş ve önceden doymuş elektrotlar tek kullanımlık, tekrarlanabilirlik ve yeniden kullanılan süngerler ile kontaminasyon riskleri azaltıcı konular14,20.

Bu makalenin amacı tDCS ve ilgili transkraniyal elektrikstimülasyon teknikleri, transkraniyal alternatif akım stimülasyonu (tACS), transkraniyal fidye gürültü stimülasyonu (tRNS)24ve transkraniyal darbeli akım stimülasyonu (tPCS) ve varyantları25gibi uygulanması için modern kurulum prosedürleri göstermektir. Bu kılavuz, motor korteks26 ve dorsolateral prefrontal korteks (DLPFC) stimülasyon27için tasarlanmış yaygın olarak uygulanan montajlar kullanılarak tDCS gösterir. Burada açıklanan modern tDCS tekniği, elektrot yerleşimini belirlemek için bant ölçümü, hantal karbon-kauçuk elektrot takılması, elektrot süngerlerini ıslatma işleminin sıkıcı prosedürü ve başlık olarak kauçuk bantların veya elastik kapakların kullanılmasını önler. Bu işlem, özel bir sabit konumlu başlık ve önceden doymuş bir yapışma konektörü elektrodu kullanılarak optimize edilmiştir. Sabit konumlu başlık, tDCS elektrotlarını standart 10-10 EEG19’aotomatik olarak yerleştirmek için deigned kayışlardan oluşur. Bu kayışlar tarafından sağlanan önceden belirlenmiş elektrot konumu kapsamlı ölçüm ve hesaplamaihtiyacını ortadan kaldırarak tekrarlanabilirliği, zaman etkinliğini ve konu manipülasyonu arttır. İlk ziyarette yalnızca bir kerelik montaj ölçümü (kullanılacak doğru kayış boyutunu belirlemek için kullanılır) gereklidir. Tek kullanımlık önceden monte edilmiş sünger elektrotlar, safın optimize edilmiş hacminde önceden ıslatılmış ve kauçuk elektrot takılı ptaklak ile sabitlenerek kauçuk/metal ile cilt arasında doğrudan temas riskini en aza indirerek ve aşırı/az ıslatma sağlanır. Sabit konumlu başlık ve önceden monte edilmiş sünger elektrotların kullanılması(Şekil 1)sadece ölçüm hatası nedeniyle elektrot yer değiştirme olasılığını önemli ölçüde azaltır, aynı zamanda tDCS’nin daha kolay ve daha etkili bir şekilde yönetilmesini sağlar. Her montaj için belirli bir başlık vardır. Bu makalede örnek olarak iki montaj kullanılacaktır. İlk montaj, anodun primer motor kortekse (M1) karşılık gelen bölgenin üzerine yerleştirildiği ve katotun kontralateral supra-orbital (SO) bölgesine yerleştirildiği M1-SO’dur(Şekil 2A). İkinci montaj, anodun sağ ın üzerine yerleştirildiği ve katotun sol DLPFC üzerine yerleştirildiği bifrontal montajdır (F3/F4, Şekil 2C). Burada özetlenen yöntemler yukarıda belirtilen montajlarla sınırlı değildir ve diğer konfigürasyonlara uyarlanabilmekte, ölçüm hatasına bağlı elektrot yer değiştirme olasılığını önemli ölçüde azaltmış, aynı zamanda tDCS ve ilgili tES tekniklerinin uygulanması daha verimli hale getirilmektedir. Burada açıklanan modern başlıklar elektrot montajına özgüdür (örn. M1-SO, F3/F4) ve ayrı elektrot montajları için farklı başlıklar kullanılır. Modern teknik adım sayısını azaltsa ve TES tekniğinin yönetimini verimli hale getirirken, yeni yaklaşım yine de uyarıcıyı çalıştırmak için eğitim gerektirir.

Protocol

City College of New York, CUNY Kurumsal İnceleme Kurulu (IRB) bu protokolü onayladı. 1. Malzemeler TDCS oturumundan önce, gerekli tüm malzemelerin mevcut olduğundan emin olun. Bazı malzemeler çalışmanın/tedavinin özel protokolüne bağlı olmakla birlikte, burada gösterildiği gibi modern tDCS uygulaması nda genel olan temel öğeler vardır(Tablo 1, Şekil 3). Bir tDCS aygıtı hazırlama: Miliamp aralığında maksimum çıkışa sahip sabit akım uyarıcısı işlevi veren pille çalışan bir tDCS cihazı. TDCS ayarına sahip bir tES cihazı kullanılabilir (örn. Soterix Medical 1×1 tES cihazı). Tek kullanımlık snap sünger elektrotlar (örneğin, Soterix Medical 5×5 cm snap elektrotlar) hazırlayın. Elektrot seans sırasında susuz kalırsa kullanılacak tuzlu çözelti ve aplikatör hazırlayın. Önceden monte edilmiş elektrotlar zaten yeterli olduğu önceden belirlenmiş bir tuzlu çözelti hacmi ile ıslatılmış olduğundan, varsa en az miktarda tuzlu su eklenebilir. Süngeri aşırı ıslatmamaya ve sadece gerekirse yavaş yavaş ve dikkatlice tuzlu su ekleyerek sızıntı ve damlama önlemek için dikkatli olun. Sabit konumlu başlık hazırlayın. Burada, snap-headgear iki model (M1-SO ve bifrontal) kullanılır. Bağlantı kabloları hazırlayın. Snap-headgear zaten gerekli kabloları içerir, hangi bir ucunu stimülasyon bağlanmak için yapılandırılmış (erkek muz) ve diğer uç snap pad (kadın snap) kabul etmek için yapılandırılmıştır. Bu, seçilen sabit konumlu başlıklara göre farklılık gösterebilir. İlgili formları (örn. onay formu, ön ve sonrası anketler, tarama formları, veri toplama formları) ve diğer müdahaleye özel materyalleri uygun şekilde hazırlayın. 2. İlgili formlar Konu geldiğinde, önce konuyu selamlayın ve sonra onu bir sandalyede dik bir pozisyonda rahatça oturtun. Araştırma çalışmaları için, çalışmadan önce, deneğin çalışmaya katılmasıiçin izin vermesini sağlamak. Onay formu, araştırma protokolü, riskler ve çalışmanın yararları hakkında ayrıntıları içerir. Bu form, tedaviyi kabul etmek veya reddetmek için gönüllü bir seçim yapabilmeleri için deneklere uygun bilgileri ifşa etmeyi amaçlamaktadır. Yasal ve etik haklardan kaynaklanır. Bir denek, katılımcının fiziksel ve zihinsel sağlığına dahil olması için vücuduna ne olduğunun ve bir araştırmacının etik sorumluluklarının farkında olmalıdır. Araştırma denemeleri için, herhangi bir çalışma prosedürü uygulanmadan önce katılımcılardan yazılı izin alın. Konuya onay formunu gösterin. Deneme, yalnızca denek onay formunu imzalamayı seçerse devam edebilir. Çalışma protokolünde belirtilen dahil etme ve dışlama kriterlerine göre konuyu tarayın. Kontrendikasyon yoksa ve denek hala katılmayı kabul ederse, gerekli diğer formları (örneğin, demografiformu, ilgili ön anketler vb.) doldurmak için konu isteyin Konu, iznin izlenecek prosedürü tam olarak anlıyor ve onaylarsa ve gerekli formları doldurduysa, bir sonraki adıma geçin. 3. Ölçümler Kullanılacak başlığın uygun boyutunu belirlemek için öncelikle deneğin baş çevresini ölçerek kuruluma başlayın. Deneğin baş çevresini ölçmek için, alının en belirgin kısmından başın arkasının en geniş kısmından başlayıp, saçın üzerinden ve kulakların üstünden başlayın. Sabit konumlu kafa bantları, tDCS15 için geleneksel elektrot yerleştirme yöntemlerine göre çok daha az ölçüm gerektirir ve ayrıca sadece kafa dişlisi seçildiğinde ilk ziyarette ölçüm gerektirir.NOT: Farklı başlıklar, sunulan boyut aralığında ve her boyuta karşılık gelen çevre ölçümlerinde farklılık gösterebilir. Bu gösteride kullanılan başlıkiçin, mevcut boyutlar küçük (52-55,5 cm), orta (55,5-58,5 cm), büyük (58,5-62 cm) ve ekstra büyük (62-65 cm) şeklindedir. Konu bir sandalyede rahatça otururken, başlık uygun boyutunu belirlemek için baş çevresi ölçmek için devam edin. İstenilen elektrot montajına ve deneğin baş çevresine göre uygun başlık boyutunu (örn. küçük, orta, büyük) seçmek için özel başlık kılavuzuna başvurun. Çoğu elektrot montajı için, konu başlığı boyutuna bağlı olarak farklı boyutlarda başlık olabilir. 4. Cilt hazırlama Elektrotun yerleştirilmesinin beklendiği deriyi inceleyin. Bu protokolde, m1-SO veya bifrontal montaj aşağıdaki elektrotlar yerleştirin. Herhangi bir lezyon gözlenirse, tDCS uygulamaz. Alan losyon, kir, vb işaretleri ücretsiz olduğundan emin olun. Yeniden kullanılabilir elektrotların kullanıldığı geleneksel yaklaşımlarda, her seansta kauçuk uçları ve süngerleri aşınmaya karşı inceleyin. Burada, tek kullanımlık elektrotlar ile modern yaklaşım, bu adım kesinlikle gerekli değildir. Hiçbiri daha az, bütünlük ve doygunluk için yeni elektrotlar inceleyin. 5. Elektrot yerleşimi Paketlerinden önceden doymuş iki adet 5 cm x 5 cm kopan elektrotları çıkarın. Tek kullanımlık snap elektrotları başlıktaki sabit konumlara göre snap-headgear üzerine titretin. Bu konumlar montaja özgüve seçilen başlık temel alınmaktadır. Kullanılan montaj çalışmaya özgüdür. İsteğe bağlı olarak, nazikçe parmaklar ile konunun saç ayırarak kafa derisi ortaya tuzlu saç yoluyla kafa derisi içine sızıyor emin olmak için, elektrot ve kafa derisi arasındaki temas kalitesini artırmak. Süngerin kayışa sabitolduğundan emin olun, başlığı nesnenin kafasına yerleştirin. M1’in “anodal” stimülasyonunu içeren M1SO snap-headgear montajında, anodu motor korteksin yakınına ve katodu supraorbital alana yerleştirin. Elektrotları belirlenen kafa derisi pozisyonlarına doğru bir şekilde konumlandırmak için, ilk olarak kayışın alt kısmında bulunan nasion temsil eden halkayı nasion üzerine yerleştirin. Nasion beyin noktası ön, alın ve burun arasında bulunan. Kayışın üst kısmını kayışın alt kısmına dik olacak şekilde ayarlayın. Kayışın üst kısmı, başın her iki tarafına simetrik olarak yerleştirilmiş, yaklaşık olarak kulağın üzerinde yer almak için tasarlanmıştır. Daha sonra, kayışın arka elastik kısmını inion üzerine yerleştirin. Anod/katot polaritesi uygulamaya bağlı olarak tersine çevrilebilir. Sol DLPFC “anodal” stimülasyon ile bifrontal (F3/F4) snap-headgear montaj, sol dorsal lateral prefrontal korteks ve sağ dorsal lateral prefrontal korteks yakın katot yakın anodu pozisyon. Anod/katot polaritesi uygulamaya bağlı olarak tersine çevrilebilir. Uzun saçlı bazı konularda, başlık yerleştirilir ken saçlarını geri kravat veya sıkıca saç güvenli konu isteyin. Bu daha tutarlı bir elektrot kurulumu için izin verecek ve konunun saç kazara çekme kaynaklanan rahatsızlık riskini azaltmak.NOT: Uzun saçlar aynı zamanda elektrottan kafa derisine doymak için bir bariyer sunabilir ve elektrotun altına hafifçe ayrılabilir. Başlık rahat olduğundan emin olun, ancak rahatsız edici sıkı değil. Sünger elektrotların kafa derisine güvenilir bir şekilde tutulmasını sağlarken konuya rahatsızlık vermeyen başlığın doğru boyutunu seçin. Siyah kabloyu (katot) ve kırmızı kabloyu (anodu) tES cihazına bağlayın. Uyarıcının uyarana yerleştirilmiş elektrotları bağlamadan önce mi yoksa sonra mı çalıştırdığını belirlemek için uyarıcının kullanım kılavuzuna başvurun. Uyarıcı aktif ken, akım akışı başlatıldığında elektrotların bağlı olduğundan emin olun. Snap-headgear için, tDCS aygıtının ilgili giriş siyah sürücüsüne siyah katot kablosu bağlayın ve tDCS aygıtındaki ilgili konumu için bunu kırmızı anodu kablosu için tekrarlayın. tDCS etkileri polarite özgü olduğu gibi bağlantı polaritesi doğru olduğundan emin olun.NOT: Bir tDCS cihazı kullanırken, anot elektrot pozitif akımın vücuda girdiği pozitif terminaldir ve katot elektrot pozitif akımın gövdeden çıktığı negatif terminaldir. TACS cihazı kullanırken, anot ve katot pozitif veya negatif olarak kabul edilmez, her iki terminal de alternatif olarak anot ve katot gibi davranır. Geleneksel olarak, kırmızı ahortum elektrodu gösterir ve siyah veya mavi katot elektrot gösterir (aynı kullanılan cihaz için geçerli olduğundan emin olun). 6. TDCS’yi başlatın tDCS oturumunu başlatmadan önce, konunun rahat ve uyanık olduğundan emin olun. Cihazın açık olduğunu, kabloların düzgün bağlandığını ve başlık ve elektrotun düzgün bir şekilde yer alabilen bir yer olduğunu doğrulayın. Empedans ölçer iyi temas sağlamak için ikincil bir yöntemdir, ancak tüm protokol adımlarına uyulduğundan emin olmak için gerekli değiştirmez. Temas kalitesi için empedans ölçeri kontrol edin. Bu gösteride kullanılan aygıt empedans bilgilerini gerçek zamanlı olarak görüntüler. Bu cihaza özgü olabilir, bu nedenle kullanılan cihazdaki empedans ölçeri tanıdık. Deneğin genel temas kalitesi anormal derecede düşükse, bu yanlış elektrot kurulumuna işaret edebilir ve bu da yüksek empedansa neden olabilir. Daha iyi bir iletişim kalitesi elde etmek için başlık ve/veya tuzlu su takviyesi yaptıktan sonra temas kalitesi düşük olmaya devam ederse, daha iyi bir iletişim kalitesi elde etmek için “ön stim tickle” (kullanılan cihazda varsa) tuşuna basın. Cihazın yeterli pili olup olmadığını kontrol edin. tDCS denemeleri için tasarlanmış cihazlar kolayca görülebilen düşük pil uyarısına sahiptir – burada açık/kapalı anahtarın hemen üzerinde kullanılan cihaz için düşük pil uyarı göstergesi vardır. Program tDCS oturum süresi, yoğunluğu veya (kullanılan cihaz için varsa) sahte durum ayarı (sham vs gerçek tDCS durumu ile ilgili operatör kör ile çalışmalar için, ayar bağımsız personel tarafından programlanmış veya cihaz28önceden kodlanmış). Elektrotlar ve deri arasındaki temas yapmadan önce bazı uyarıcıların çalıştırılması tavsiye edilir. TDCS oturumu bir tES aygıtı kullanılarak yönetiliyorsa, tDCS dalga formu ayarını seçin. tACS veya tPCS gibi tDCS dışında bir tES dalga formu uygularken, aygıtın dalga formu ve frekans dahil olmak üzere doğru şekilde programlandığından emin olun. Başlat düğmesine basarak tDCS’yi başlatın. Herhangi bir yan etkiyi azaltmak için, cihazlar uyarılma başlangıcında otomatik akım rampası kadar dahil, sonunda aşağı otomatik bir rampa ile birlikte. Stimülasyon başında, denekler genellikle elektrotlar altında bir kaşıntı ve / veya karıncalanma hissi algılarlar, daha sonra çoğu durumda kaybolur. Bazı denekler tDCS’nin ilk birkaç dakikasında rahatsızlık hissedebileceğinden, konu ayarlarken Relax tonuzunu geçici olarak kullanarak akımı orta derecede azaltır. Daha sonra, yavaş yavaş istenilen seviyeye kadar akım geri artırın. Bu özellik kullanılan aygıta ve protokole bağlı olabilir. Uyarım oturumu sırasında nesnenin cihaza, başlıklara ve/veya elektrotlara dokunmadığından emin olun. Bunlar için gerekli ayarlamaların yalnızca operatör tarafından gerçekleştirildiğinden emin olun. Bazı kişilerde, akım aniden artmış veya azalmış ise, mevcut yoğunlukanan ani değişiklikler baş dönmesi veya vertigo yanı sıra retinal fosfin üretebilir. Bu olumsuz duyumları önlemek için, uyarılma için bir ramp-up ve rampa-aşağı zaman izin emin olun. Daha önce de belirtildiği gibi, tDCS cihazları otomatik bir ramp-up/down dönemi sunar. Belirli ayrıntılar için cihazı kontrol edin. Öznenin rahat kaldığından ve gereksiz hareketlerden kaçındığından emin olun. Elektrotlar susuz hale gelirse, temas kalitesinde ki bir düşüşle de belirtildiği gibi, elektrotlara kademeli olarak ölçülen miktarda tuz eklemek için bir şırınga kullanın. TDCS elektrotlarının stimülasyondan çok önce baş üzerinde konumlandırıldığı deneysel planlar olabilir, bu nedenle uyarım başlatıldığında elektrotlar bir süredir kafada dır ve susuz kalabilirler.NOT: TDCS için tasarlanmış elektrotlar, örneğin snap elektrotlar bir tDCS oturumu sırasında doygunluğu korumak için üretici tarafından geliştirilmiştir (örn. onlarca dakika). Ancak, bazı ortamlar (klima son derece kuru atmosfer gibi) elektrot dehidratasyon hızlandırılmış olabilir. Snap elektrotlar önceden doymuş, bu nedenle ek tuzlu için ihtiyaç en aza indirilir. Yerçekimi nedeniyle tuzlu damlaönlemek için, süngerüst kenarına dereceli uygulama sağlamak. Dehidratasyonu en aza indirmek için, tDCS kurulumu ile tDCS’nin başlangıcı arasında uzun bir süre den kaçının veya kaçınılmazsa (başlık uygulamasından sonra ancak tDCS uygulamasından önce yapılması gereken uzun bir görev), sünger doygunluğunu ve empedansı onaylamak için kontroller ekleyin. Stimülasyon sırasında elektrotlara dokunmaktan kaçının. Tuzlu ilavesi temas kalitesini artırmazsa, denekten cilt hissi onaylayın. Her deneme ve cihaz, stimülasyonun empedans ve/veya konu duyusuna bağlı olarak iptal edilmesi de dahil olmak üzere tDCS’den önce veya sırasında herhangi bir başlık veya elektrot ayarlama adımları için açıkça spesifik kriterlere sahip olacaktır. Stimülasyon seansının sonunda cihaz tedavi yoğunluğundan 0 mA’ya inecektir. Konunun başlığı niçin çıkartması gerektiğini niçin sayılsın. Cihaz uyarımı sıfır akımla tamamlanındığını belirtmeden önce başlığı çıkarmayın. Mevcut rampalar aşağı olarak, bazı konular karıncalanma gibi artan duyumları rapor edebilir. Bu küçük duyumlar, akım yoğunluğu sıfıra döndükten sonra durur. Aygıt aşağı doğru rampalama yı bittiğinde ve akım sıfır olduğunda, aygıtı kapatın. 7. İşlemden sonra Deneğin kafa derisinden elektrotlarla yüklenen başlığı çıkarın. Kayıştaki kopuk elektrotları ayırın. Çırpıda elektrotları atın (tek kullanımlık olduğu gibi). Elektrotların altındaki deriyi inceleyin. Hafif ve orta derecede kızarıklık tDCS sırasında bekleniyor5,11,29, çoğu sadece basınç30. Olası yan etkileri değerlendirmek için advers olaylar dan oluşan bir anket uygulayın. Advers olay anketleri genellikle tDCS ile ilişkili herhangi bir yan etkileri içerebilir, karıncalanma gibi, kaşıntı ve yanma hissi, baş ağrısı ve rahatsızlık. Böyle bir anket için örnekler Brunoni et al. (2011)31bulunabilir. TDCS standart protokolleri izlerken güvenli kabul edilir rağmen5,herhangi bir çalışma protokolü geliştirilmesi sırasında bir olumsuz olay izleme prosedürü gerçekleştirin. Özellikle bazı hasta popülasyonlarında tDCS ile ilgisi olmayan ciddi advers olaylar ortaya çıkabilir. Olumsuz olay izleme prosedürleri, deneğin oturum sırasında veya sonrasında beklenmeyen veya ciddi yan etkiler bildirmesi durumunda izlenecek bir eylem rotasını içerir. Olumsuz olay izleme yordamlarını yakından ve dikkatle izleyin.

Representative Results

Kılavuzda açıklanan modern tDCS yöntemlerinin tDCS kurulumlarını basitleştirmesi ve böylece güvenilirliği artırırken hazırlık süresini azaltması beklenmektedir. Kurulum süreleri geleneksel ve modern tDCS yöntemleri kullanılarak ölçüldü. Her yöntem için uzmanlar ve acemiler için ayrı ayrı dikkate alındı (n=8). Her acemi veya uzman operatör kurulum beş kez yaptı. TDCS geleneksel yöntem için hem uzmanlar hem de acemiler hazırlık talimatları gözden15, yanı sıra ilk kurulum denemelerinden önce ek talimatlar. Modern tDCS yöntemi için, hem uzmanlar hem de acemiler bu kılavuzun önceki bir sürümünü gözden geçirdi. Her durumda, operatörlerin gözlemcilere soru sormalarına ve gerektiğinde talimatlar istemelerine izin verildi ve bu da kurulum süresine dahil edilecekti. Gözlemciler aksi takdirde geribildirim vermedi. Güvenirlik gözlemci tarafından her denemeden sonra 1-3 ölçekte şu şekilde puanlandı: (1) Elektrot yerleşiminde önemli bir hata olan kötü kurulum (>5 cm) ve/veya deriile belirgin düzensiz elektrot teması (>sünger yüzeyinin ‘si cilde temas etmiyor) ve/veya diğer önemli hatalar; (2) Elektrot yerleşiminde orta veya küçük hatalar (3-5 cm) ve/veya deri ile orta düzensiz elektrot teması (sünger yüzeyinin -50’si cilde temas etmiyor) ve/veya diğer küçük hatalar; (3) Elektrot yerleşiminde belirgin bir hata veya ciltle belirgin düzensiz elektrot teması ve diğer önemli hatalar yoktur. Geleneksel YöntemGeleneksel yöntem, 10-20 EEG sistemini temel alan ölçüm protokolünü kullanarak her uygulamadan önce M1-SO pozisyonu için ölçümler gerektirir. Süngerlerin monte edilmesi ve doygunolması gerekiyordu. Acemi operatörlere, denemeden önce okuyabilecekleri 10-20 EEG sisteminin ölçümü için yol tarifi içeren bir kullanım kılavuzu verildi. Bu kullanım kılavuzu başvuru için denemeler sırasında tutuldu. Hem uzman hem de acemi her denemede gerekli kafa ölçümleri de dahil olmak üzere 5 kurulum denemeleri tamamladı. Her kurulum denemesi için alınan tek tek süreler kaydedildi (Şekil 4). Uzman tarafından alınan ortalama kurulum süresi 7.93 dakika (± 2.30) idi. Acemi tarafından alınan ortalama kurulum süresi 10.47 dakika (± 3.36) idi. Acemiler genellikle 5. Uzmanlar seyrek kurulum hataları yaptı. Modern YöntemModern yöntemler, kullanılacak başlığın uygun boyutunu belirlemek için her bir konunun baş çevresinin bir kez ölçülmesini gerektirir (S: 52-55.5 cm, M: 55.5-58.5 cm, L: 58.5-62 cm, XL: 62-65 cm). Süngerler önceden monte edilmiş ve önceden doymuş. Her kurulum denemesi için alınan tek tek süreler kaydedildi (Şekil 4). Uzman tarafından alınan ortalama kurulum süresi 1.23 dakika (± 0.37) idi. Acemi tarafından alınan ortalama kurulum süresi 2.53 dakika (± 0.48) idi. Acemiler genellikle 5 oturumlarda hatasız bir kurulum elde edildi ve herhangi bir hata küçük edildi. Uzmanlar kurulum hatası yapmadı. Buradaki modern tDCS yaklaşımı, uyarım kurulum süresini azaltırken kurulum güvenilirliğini artırır. Konum HatasıModern tDCS yöntemi, geleneksel EEG 10-10 pozisyonunu ölçen uzman bir operatörle karşılaştırılabilir hassasiyetle elektrot yerleştirilmesine olanak tanır. Örneğin, uygun şekilde tasarlanmış bir kayış kullanan M1-S0 için ortalama konum hatası 1,5 mm’dir ve bu hata elektrot boyutundan (5 cm x 5 cm) önemli ölçüde daha azdır ve beyin akımı akışını nitamak için uygun bir hata değildir19. Operatör veya kendi kendine uygulama için, modern tDCS yöntemi son derece güvenilirdir. DağıtılabilirlikModern tDCS yöntemi palyatif bakım da dahil olmak üzere birden fazla belirti ile kronik hasta hastalar için bir tele-sağlık programının bir parçası olarak olabilir. M1-SO montajı için replika elektrot yerleşimi sağlandı. Hastaların eğitimi, protokole bağlılık veya tolere edilebilirlik konusunda herhangi bir zorluk yoktu26. Multipl skleroz ve Parkinson hastalığı olan her iki hastada da çift yönlü montaj replikave tolere edilebilir stimülasyon sağlanmıştır32, motor açıkları olan konuda kendi kendine uygulama için bile güvenilir yerleştirme sağlanmıştır. Herhangi bir mutlak veya göreceli kontra-endikasyon geleneksel ve modern yöntemler arasında aynı kalacaktı. Geleneksel yöntemle etkili bulunan protokoller modern için geçerli olsa da, modern yöntem özellikle evde veya yüksek iş elde kullanımında sağlamlığı ve tekrarlanabilirliği artıracaktır. Şekil 1: Sabit konumlu başlık ve önceden monte edilmiş sünger elektrotlar. (A)Bazı sabit konumlu başlıklar zaten gerekli kabloları içerir, önceden monte edilmiş süngerler üzerine yapışmak için tasarlanmıştır. (B) Bu şekil, elektrotları baş kayışına sıkıca tutturarak başlık kurulum işlemini gösterir. (C) Önceden monte edilmiş elektrotlar zaten tuzlu çözeltide ıslatılır. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın. Şekil 2: M1-SO montajı ve Bifrontal montaj. (A, B) M1-SO montaj kurulumunda anod primer motor kortekse (M1) karşılık gelen bölgenin üzerine yerleştirilir ve katot kontralateral supra-orbital (SO) bölgesine yerleştirilir. (A) yan görünümdür ve (B) ön görünümdür. (C, D) İki frontal montaj kurulumunda, anodal elektrot sağ üzerine yerleştirilir ve kahodal elektrot sol dorsolateral prefrontal korteks üzerine yerleştirilir. (C) yan görünümdür ve (D) ön görünümdür. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın. Şekil 3: Genellikle her tDCS oturumunda bulunan öğeler. Bazı materyaller çalışmanın/tedavinin hedefine bağlı olmakla birlikte, bu kılavuzda açıklanan tDCS oturumu için aşağıda listelenen öğeler esastır. Bu öğeler şunlardır: 1) bir tDCS cihaz, 2) tek kullanımlık snap sünger elektrotlar, 3) tuzlu çözelti, 4) sabit konumlu başlık (aşağıdakilerden biri gerekli bağlantı kabloları içerir) ve 5) gerekirse tuzlu uygulama için bir şırınga. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın. Şekil 4: Hem modern hem de geleneksel tDCS yöntemini uygulayan acemiler ve uzmanlar için kurulum süreleri ve performans puanları. Uzman ve acemi operatörler geleneksel tDCS kurulum yöntemi ve modern kurulum yöntemini kullanarak M1-SO montaj kurulum kurulumbeş kez yürütülen. Geleneksel kurulum yöntemi, 10-20 EEG sistemini kullanarak M1-S0 pozisyonu için ölçümler alarak elektrotları hedef konuma yerleştirmeyi içerir. TDCS geleneksel ve modern yöntem için, hem uzmanlar hem de acemiler hazırlık talimatlarının yanı sıra ilk kurulum denemelerinden önce ek talimatları gözden geçirdiler. Modern tDCS kurulum yöntemi kurulum süresini kısaltıyor ve m1-S0 montajı için 10-20 EEG ölçümlerinin zaman alıcı adımını kaldırdığı için hem uzman hem de acemi denekler için performansı artırır. Modern tDCS yöntemi (Panel B2 ve D2)kullanılarak, uzmanlar ve acemiler tarafından alınan ortalama kurulum süresi sırasıyla 1,23 dakika (± 0,37) ve 2,53 dakika (± 0,48) idi. Geleneksel tDCS yöntemi (Panel B1 ve D1)kullanılarak, uzmanlar ve acemiler tarafından alınan ortalama kurulum süresi sırasıyla 7,93 dakika (± 2.30) ve 10.47 dakika (± 3.36) idi. Elektrot kurulumunun her denemesinden sonra performans 1-3 ölçekte ölçüldü ve 3 hata ücretsiz kurulum ve 1 kötü kurulum olarak puanlandı. Performans hem uzmanlar hem de acemiler için modern tDCS yöntemi için daha yüksekti. Geleneksel tDCS yönteminde, uzmanlar ve acemiler tarafından ortalama performans sırasıyla 2.75 (± 0.25) ve 1.5 (± 0.25) idi (Panel A1 ve C1). Modern tDCS yönteminde, uzmanlar ve acemiler tarafından ortalama performans sırasıyla 3 (± 0) ve 2.75 (± 0.3) idi (Panel A2 ve C2). Hata çubukları standart sapmayı gösterir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın. Klasik Yöntem Güncellenen Yöntem Güncellenen Yöntemin Yararları Elektrot Konumlandırma Ölçümü Her oturumda birden fazla teyp ölçüleri. Tek bant ölçüsü yalnızca ilk oturumda. Elektrot konumlandırmada zaman ve artan güvenilirlik. Elektrot Hazırlama Montaj ve doygunluk dahil olmak üzere birden çok adım. Hazırlık yok (Önceden doymuş). Snap konektörü içerir. Elektrot hazırlığında zaman ve artan güvenilirlik azalır. Baş dişli Birden fazla bağlantısı olan lastik bantlar. Sabit snap konektör konumları ile tek baş dişli. Elektrot konumlandırmada zaman ve artan güvenilirlik. Tablo 1: Klasik tDCS yöntemi ve modern tDCS yönteminin özet karşılaştırması. Elektrot pozisyonu, elektrot hazırlama ve başlık kullanımı ile ilgili olarak, modern tDCS teknikleri zamanı azaltma ve güvenilirliği artırmada ilerlemeler sunar.

Discussion

2000 yılından bu yana, tDCS5,11,33için oranı (yayınlanan deneme sayısı) ve genişliği (uygulama ve endikasyon aralığı) üstel bir artış olmuştur. Burada gösterilen modern tDCS protokolleri, özellikle artan boyut ve sitelerin (örneğin, önemli denemeler) ve sonuçta tedavi9’da, bu modern tDCS teknikleri basit ve kritik kurulum adımlarını normalleştirdiği için, insan deneylerinde benimsenmesini potansiyel olarak daha da desteklemektedir. Elektrot hazırlama ve pozisyon tDCS dozu belirlemek yana12, çoğaltılabilir kurulum sağlamak için yöntemler tekrarlanabilir denemeler destek. Burada açıklanan modern tekniğin dahil etme kriteri arasında avantajlı olması beklenmektedir ancak geleneksel tekniklerin kafa derisi/saç koşulları, davranış veya yüksek-through (çok merkezli denemeler) ve uzak ayarların bir sonucu olarak zorlu olduğu grupta özel fayda sağlayabilir34,35. Modern teknik, elektrotların daha güvenli bir fiksasyon sağlayarak (örneğin konvansiyonel teknik geçici elastik kayışlar ile karşılaştırıldığında) ayna terapisi36gibi yardımcı davranışsal tedaviler ile kombinasyonu artıracak36 ,37,38, görsel görüntü ve sanal gerçeklik39,40,41, veya fizik tedavi34,42,43, 44,45.

tDCS noninvaziv beyin stimülasyonu güvenli ve uygun bir formu olarak kabul edilir5,11. Yine de, stimülasyon en iyi uygulamaları14aşağıdaki yapılır sağlamak için hala önemlidir. Tüm tDCS operatörleri eğitimli ve sertifikalıdır. Gerekli ek malzemeleri, kullanılan elektrot montajını, varsa görevleri, uyarım öncesinde, sırasında ve sonrasında izlenecek önemli güvenlik prosedürleriile çalışmaya özel dahil etme ve dışlama kriterlerini özetleyen ayrıntılı bir çalışma özel protokolü oluşturulur. Bazı dışlama kriterleri metalik baş ve/ veya boyun dövmeler içerebilir, baş ve / veya boyun metalik implantlar, diğerleri arasında – ama bu mutlak değildir (örneğin epilepsi olan kişilerde tES, implant, ve akut kafatası kusurları)4. Bazı malzemeler, elektrot yerleştirme, süre gibi bir tDCS çalışma protokollerinin birçok yönü, çalışma tasarımına özgüdür. Çalışma özel ihtiyaçlarına uyacak şekilde protokolü değiştirirken, bu değişiklikler hem konu ve araştırmacı5,11için kabul edilebilir olduğundan emin olun.

Bu kılavuzda modern bir tDCS yöntemi açıklanmıştır. Bu çağdaş tDCS uygulama tekniği geleneksel yönteme göre önemli ölçüde daha basittir ve bu nedenle hem daha hızlı hem de hataya daha az yatkındır.

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

Bu çalışma NIH tarafından desteklenmiştir (1R01NS101362-01, 1R01MH111896-01, 1R01NS095123-01, 1R01MH109289-01, 1K01AG050707).

Materials

1×1 transcranial electrical stimulation Soterix Medical Inc. 2001tE The tDCS setting was used on the tES device
Dlpfc-1 headgear with cables Soterix Medical Inc. SNAPstrap 1300-ESOLE-S-M Dlpfc-1 (size: adult – medium)
M1-SO headgear with cables Soterix Medical Inc. SNAPstrap 1300-ESM-S-M M1-SO (size: adult – medium)
Saline solution Soterix Medical Inc. 1300S_5
Snap sponge electrodes 5×5 cm Soterix Medical Inc. SNAPpad 1300-5x5S Single-use only
Syringe Soterix Medical Inc. 1300SR_5 Syringe for saline application
DOWNLOAD MATERIALS LIST

References

  1. Brunoni, A. R., et al. Clinical research with transcranial direct current stimulation (tDCS): challenges and future directions. Brain Stimulation. 5 (3), 175-195 (2012).
  2. Villamar, M. F., Santos Portilla, A., Fregni, F., Zafonte, R. Noninvasive brain stimulation to modulate neuroplasticity in traumatic brain injury. Neuromodulation: Journal of the International Neuromodulation Society. 15 (4), 326-338 (2012).
  3. Datta, A., et al. Gyri-precise head model of transcranial direct current stimulation: improved spatial focality using a ring electrode versus conventional rectangular pad. Brain Stimulation. 2 (4), 201-207 (2009).
  4. Huang, Y., et al. Measurements and models of electric fields in the in vivo human brain during transcranial electric stimulation. eLife. 6, (2017).
  5. Bikson, M., et al. Safety of Transcranial Direct Current Stimulation: Evidence Based Update 2016. Brain Stimulation. 9 (5), 641-661 (2016).
  6. Nitsche, M. A., Paulus, W. Excitability changes induced in the human motor cortex by weak transcranial direct current stimulation. The Journal of Physiology. 527, 633-639 (2000).
  7. Jamil, A., et al. Systematic evaluation of the impact of stimulation intensity on neuroplastic after-effects induced by transcranial direct current stimulation. The Journal of Physiology. 595 (4), 1273-1288 (2017).
  8. Monte-Silva, K., et al. Induction of late LTP-like plasticity in the human motor cortex by repeated noninvasive brain stimulation. Brain Stimulation. 6 (3), 424-432 (2013).
  9. Lefaucheur, J. P., et al. Evidence-based guidelines on the therapeutic use of transcranial direct current stimulation (tDCS). Clinical Neurophysiology: Official Journal of the International Federation of Clinical Neurophysiology. 128 (1), 56-92 (2017).
  10. Buch, E. R., et al. Effects of tDCS on motor learning and memory formation: A consensus and critical position paper. Clinical Neurophysiology: Official Journal of the International Federation of Clinical Neurophysiology. 128 (4), 589-603 (2017).
  11. Antal, A., et al. Low intensity transcranial electric stimulation: Safety, ethical, legal regulatory and application guidelines. Clinical Neurophysiology: Official Journal of the International Federation of Clinical Neurophysiology. 128 (9), 1774-1809 (2017).
  12. Peterchev, A. V., et al. Fundamentals of transcranial electric and magnetic stimulation dose: definition, selection, and reporting practices. Brain Stimulation. 5 (4), 435-453 (2012).
  13. Esmaeilpour, Z., et al. Incomplete evidence that increasing current intensity of tDCS boosts outcomes. Brain Stimulation. 11 (2), 310-321 (2018).
  14. Woods, A. J., et al. A technical guide to tDCS, and related noninvasive brain stimulation tools. Clinical Neurophysiology: Official Journal of the International Federation of Clinical Neurophysiology. 127 (2), 1031-1048 (2016).
  15. DaSilva, A. F., Volz, M. S., Bikson, M., Fregni, F. Electrode positioning and montage in transcranial direct current stimulation. Journal of Visualized Experiments. (51), e2744 (2011).
  16. Meinzer, M., et al. Transcranial direct current stimulation and simultaneous functional magnetic resonance imaging. Journal of Visualized Experiments. (86), e51730 (2014).
  17. Pope, P. A. Modulating Cognition Using Transcranial Direct Current Stimulation of the Cerebellum. Journal of Visualized Experiments. (96), e52302 (2015).
  18. Rabau, S., et al. Comparison of the Long-Term Effect of Positioning the Cathode in tDCS in Tinnitus Patients. Frontiers in Aging Neuroscience. 9, 217 (2017).
  19. Knotkova, H., et al. Automatic M1-SO Montage Headgear for Transcranial Direct Current Stimulation (TDCS) Suitable for Home and High-Throughput In-Clinic Applications. Neuromodulation: Journal of the International Neuromodulation Society. , (2018).
  20. Woods, A. J., Bryant, V., Sacchetti, D., Gervits, F., Hamilton, R. Effects of Electrode Drift in Transcranial Direct Current Stimulation. Brain Stimulation: Basic, Translational, and Clinical Research in Neuromodulation. 10 (1), 1 (2017).
  21. Fehér, K. D., Morishima, Y. Concurrent Electroencephalography Recording During Transcranial Alternating Current Stimulation (tACS). Journal of Visualized Experiments. (107), e53527 (2016).
  22. Schestatsky, P., Morales-Quezada, L., Fregni, F. Simultaneous EEG Monitoring During Transcranial Direct Current Stimulation. Journal of Visualized Experiments. (76), e50426 (2013).
  23. Carvalho, F., et al. Home-Based Transcranial Direct Current Stimulation Device Development: An Updated Protocol Used at Home in Healthy Subjects and Fibromyalgia Patients. Journal of Visualized Experiments. (137), e57614 (2018).
  24. Terney, D., Chaieb, L., Moliadze, V., Antal, A., Paulus, W. Increasing human brain excitability by transcranial high-frequency random noise stimulation. The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience. 28 (52), 14147-14155 (2008).
  25. Guleyupoglu, B., Schestatsky, P., Edwards, D., Fregni, F., Bikson, M. Classification of methods in transcranial electrical stimulation (tES) and evolving strategy from historical approaches to contemporary innovations. Journal of Neuroscience Methods. 219 (2), 297-311 (2013).
  26. Riggs, A., et al. At-Home Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) With Telehealth Support for Symptom Control in Chronically-Ill Patients With Multiple Symptoms. Frontiers in Behavioral Neuroscience. 12, 93 (2018).
  27. Shaw, M. T., et al. Remotely Supervised Transcranial Direct Current Stimulation: An Update on Safety and Tolerability. Journal of Visualized Experiments. (128), e56211 (2017).
  28. Brunoni, A. R., et al. The Escitalopram versus Electric Current Therapy for Treating Depression Clinical Study (ELECT-TDCS): rationale and study design of a non-inferiority, triple-arm, placebo-controlled clinical trial. Sao Paulo Medical Journal. 133 (3), 252-263 (2015).
  29. Aparício, L. V. M., et al. A Systematic Review on the Acceptability and Tolerability of Transcranial Direct Current Stimulation Treatment in Neuropsychiatry Trials. Brain Stimulation. 9 (5), 671-681 (2016).
  30. Ezquerro, F., et al. The Influence of Skin Redness on Blinding in Transcranial Direct Current Stimulation Studies: A Crossover Trial. Neuromodulation: Journal of the International Neuromodulation Society. 20 (3), 248-255 (2017).
  31. Brunoni, A. R., et al. A systematic review on reporting and assessment of adverse effects associated with transcranial direct current stimulation. International Journal of Neuropsychopharmacology. 14 (8), 1133-1145 (2011).
  32. Shaw, M., et al. Proceedings #13. Updated Safety and Tolerability of Remotely-Supervised Transcranial Direct Current Stimulation (RS-tDCS). Brain Stimulation: Basic, Translational, and Clinical Research in Neuromodulation. 10 (4), 60-61 (2017).
  33. Grossman, P., et al. transcranial Direct Current Stimulation Studies Open Database (tDCS-OD). bioRxiv. , 369215 (2018).
  34. Dobbs, B., et al. Generalizing remotely supervised transcranial direct current stimulation (tDCS): feasibility and benefit in Parkinson’s disease. Journal of Neuroengineering and Rehabilitation. 15 (1), 11 (2018).
  35. Charvet, L., et al. Remotely Supervised Transcranial Direct Current Stimulation Increases the Benefit of At-Home Cognitive Training in Multiple Sclerosis. Neuromodulation: Journal of the International Neuromodulation Society. 21 (4), 383-389 (2018).
  36. von Rein, E., et al. Improving motor performance without training: the effect of combining mirror visual feedback with transcranial direct current stimulation. Journal of Neurophysiology. 113 (7), 2383-2389 (2015).
  37. Cho, H. S., Cha, H. G. Effect of mirror therapy with tDCS on functional recovery of the upper extremity of stroke patients. Journal of Physical Therapy Science. 27 (4), 1045-1047 (2015).
  38. Beaulé, V., et al. Modulation of physiological mirror activity with transcranial direct current stimulation over dorsal premotor cortex. The European Journal of Neuroscience. 44 (9), 2730-2734 (2016).
  39. Fuentes, M. A., et al. Combined Transcranial Direct Current Stimulation and Virtual Reality-Based Paradigm for Upper Limb Rehabilitation in Individuals with Restricted Movements. A Feasibility Study with a Chronic Stroke Survivor with Severe Hemiparesis. Journal of Medical Systems. 42 (5), 87 (2018).
  40. Jax, S. A., Rosa-Leyra, D. L., Coslett, H. B. Enhancing the mirror illusion with transcranial direct current stimulation. Neuropsychologia. 71, 46-51 (2015).
  41. Santos, T. E. G., et al. Manipulation of Human Verticality Using High-Definition Transcranial Direct Current Stimulation. Frontiers in Neurology. 9, 825 (2018).
  42. Halko, M. A., et al. Neuroplastic changes following rehabilitative training correlate with regional electrical field induced with tDCS. NeuroImage. 57 (3), 885-891 (2011).
  43. D’Agata, F., et al. Cognitive and Neurophysiological Effects of Noninvasive Brain Stimulation in Stroke Patients after Motor Rehabilitation. Frontiers in Behavioral Neuroscience. 10, 135 (2016).
  44. Doppelmayr, M., Pixa, N. H., Steinberg, F. Cerebellar, but not Motor or Parietal, High-Density Anodal Transcranial Direct Current Stimulation Facilitates Motor Adaptation. Journal of the International Neuropsychological Society: JINS. 22 (9), 928-936 (2016).
  45. Bowling, N. C., Banissy, M. J. Modulating vicarious tactile perception with transcranial electrical current stimulation. The European Journal of Neuroscience. 46 (8), 2355-2364 (2017).

Tags

Transcranial Electrical StimulationTranscranial Direct Current Stimulation (tDCS)Transcranial Alternating Current Stimulation (tACS)Motor Cortex StimulationDorsolateral Prefrontal Cortex StimulationHeadgearPre-saturated Snap Connector ElectrodeConsent FormHead CircumferenceElectrode PlacementSkin InspectionHair PartingSalineScalp Contact

Play Video
PDF
DOI
DOWNLOAD MATERIALS LIST
Cite This Article
Borges, H., Dufau, A., Paneri, B., Woods, A. J., Knotkova, H., Bikson, M. Updated Technique for Reliable, Easy, and Tolerated Transcranial Electrical Stimulation Including Transcranial Direct Current Stimulation. J. Vis. Exp. (155), e59204, doi:10.3791/59204 (2020).
Download Citation
Reprints and Permissions

View Video

✖

To prove you're not a robot, please enter the text in the image below

CAPTCHA Image
Play CAPTCHA Audio
Refresh Image