İnsan kalbi, kalbi koruyan ve sınırlayan bir zar olan perikard ile çevrili üç doku katmanından oluşur. Perikardiyuma en yakın olan en dış tabaka epikardiyumdur. Perikard boşluğu perikardiyumu epikarddan ayırır. Epikardın altında miyokard, orta tabaka ve endokard, en iç tabaka bulunur. Kalbin dört odası vardır: sağ atriyum, sağ ventrikül, sol atriyum ve sol ventrikül. Bu odalar, kanın yanlış yönde akmasını önleyen iki tip valfe (atriyoventriküler ve semilunar) sahiptir.
Sağ atriyum koroner sinüs ile süperior ve inferior vena kavadan gelen kanı alır. Bu kan, sağ atriyoventriküler (veya triküspit) kapak (kanın atriyuma geri akışını önleyen bir bağ dokusu flebi) yoluyla sağ ventriküle geçer. Daha sonra, kan kalpten ayrılır ve pulmoner semilunar kapaktan pulmoner artere doğru hareket eder. Kan daha sonra pulmoner damarlar tarafından kalbin sol atriyumuna geri taşınır. Sol atriyum ve sol ventrikül arasında, kanın tekrar atriyuma geri akışı önleyen bir atriyoventriküler kapaktan geçirilir. Bu atriyoventriküler kapak, biküspit (veya mitral) kapak olarak adlandırılır. Kan, sol ventrikülden aort semilunar kapakçığı yoluyla aortaya geçer ve kalbin dolaşım sistemi boyunca tüm organlara, kaslara ve dokulara pompalanmasını sağlar.
Kalbin yaptığı belirgin ses (lub-dub, lub-dub, lub-dub), kalbin kasılması ve atriyoventriküler ve semilunar kapakların kapanmasından kaynaklanır. Ventriküllerden atriyuma geri akış, atriyoventriküler kapaklar tarafından önlenir. Atriyoventriküler kapaklar kapandığında “lub” sesi üretir. Kanın arterlerden ventriküllere geri akışını engelleyen semilunar kapakçıkların kapanması ise “dub” sesini üretir. Bir kapak tamamen kapanmadığında veya açılmadığında, bu bariz sesler değişebilir ve üfürüm duyulabilir.
Kardiyovasküler hastalık, kalp ve kardiyovasküler sistem hastalığı, Amerika Birleşik Devletleri'nde insan ölümünün en yaygın nedenidir. Kalp sağlığı, organların ve kasların optimal işleyişi için çok önemlidir. Kan geri akışının, etkisiz pompalamanın veya kan akışının azalmasının neden olduğu normal kalp işlevinin bozulması, vücuttaki tüm dokulara daha az oksijen verilmesine neden olur.
