Summary

Inzicht in de effecten van niet-invasieve transauriculaire nervus vagus stimulatie op EEG en HRV

Published: January 19, 2024
doi:

Summary

Dit protocol geeft informatie over het toepassen van transcutane auriculaire nervus vagus stimulatie (taVNS) in een klinische studie, inclusief mogelijke biomarkers zoals EEG-metrieken en hartslagvariabiliteit (HRV) om het effect van deze behandeling op het autonome zenuwstelsel te meten.

Abstract

Verschillende onderzoeken hebben veelbelovende resultaten aangetoond van transcutane auriculaire nervus vagus stimulatie (taVNS) bij de behandeling van verschillende aandoeningen; Er zijn echter geen mechanistische studies die de effecten van het neurale netwerk en het autonome zenuwstelsel van deze techniek hebben onderzocht. Deze studie heeft tot doel te beschrijven hoe taVNS EEG-statistieken, HRV en pijnniveaus kan beïnvloeden. Gezonde proefpersonen werden willekeurig verdeeld in twee groepen: de actieve taVNS-groep en de nep-taVNS-groep. Elektro-encefalografie (EEG) en hartslagvariabiliteit (HRV) werden geregistreerd bij aanvang, 30 minuten, en na 60 minuten van 30 Hz, 200-250 μs taVNS, of schijnstimulatie, en de verschillen tussen de statistieken werden berekend. Wat vagale projecties betreft, hebben sommige onderzoeken de rol van de nervus vagus aangetoond bij het moduleren van hersenactiviteit, het autonome systeem en pijnbanen. Er zijn echter nog meer gegevens nodig om de mechanismen van taVNS op deze systemen te begrijpen. In deze context presenteert deze studie methoden om gegevens te verstrekken voor een diepere discussie over de fysiologische effecten van deze techniek, die toekomstig therapeutisch onderzoek bij verschillende aandoeningen kunnen helpen.

Introduction

Transauriculaire nervus vagus stimulatie (taVNS) is een recente neuromodulatietechniek waarvoor geen operatie nodig is en die gebruik maakt van een niet-invasief stimulatieapparaat dat bij de concha of tragus van het oor wordt geplaatst. Bijgevolg is het toegankelijker en veiliger voor patiënten1. In de afgelopen jaren is het taVNS-veld snel uitgebreid, voornamelijk gericht op klinische onderzoeken die potentiële therapeutische voordelen aantonen voor verschillende pathologische aandoeningen, waaronder epilepsie, depressie, tinnitus, de ziekte van Parkinson, verminderde glucosetolerantie, schizofrenie en boezemfibrilleren. Er valt veel te bespreken over taVNS en de effecten ervan op biologische processen in het centrale en perifere systeem. Idealiter zou een biologische marker kunnen aantonen dat de auriculaire tak van de vagus werd gestimuleerd, waardoor de intracraniale structuren werden beïnvloed en onderzoekers konden analyseren hoe taVNS de fysiologische functie beïnvloedt. Zonder een betrouwbare biomarker is het echter niet eenvoudig om te begrijpen wat de taVNS-gegevens betekenen en hoe ze effectief kunnen worden geïnterpreteerd.

Elektro-encefalografie (EEG) is een bemoedigend beeldvormingsinstrument om biomarkers voor taVNS te verkrijgen. Het is een niet-invasieve, betrouwbare, goedkope benadering om corticale activiteit te meten en te kwantificeren 3,4. In navolging van dit proces voerde onze groep een systematische review uit, waarbij elementaire details werden aangetoond dat taVNS de corticale activiteit zou kunnen beïnvloeden, voornamelijk door de activiteit van het EEG-vermogensspectrum in lagere frequenties (delta en theta) te verhogen. Er werden echter ook diverse resultaten in hogere frequenties (alfa) en veranderingen in vroege ERP-componenten met betrekking tot remmende taken gedetecteerd. Er werd een hoge heterogeniteit tussen de onderzoeken gevonden; daarom zijn meer homogene, significantere en goed geplande studies essentieel om robuustere conclusies te trekken over de effecten van taVNS op hersenactiviteit gemeten door EEG3. Het beoordelen van EEG tijdens taVNS zou toekomstig onderzoek kunnen bevorderen naar de integratie van de twee technieken voor een mobiele, closed-loop, monitoring en niet-invasieve stimulatietool om de oscillerende activiteit van de hersenen te beïnvloeden4.

Alfa-asymmetrie, die de relatieve alfabandactiviteit tussen de hersenhelften beoordeelt, met name bij frontale elektroden, is een vaak onderzochte EEG-biomarker. Eerdere literatuur heeft deze biomarker gebruikt om de benadering-terugtrekkingshypothese 5,6 te analyseren, die stelt dat de rechterfrontale kant van de hersenen wordt geassocieerd met terugtrekkingsgedrag. Daarentegen wordt de linker frontale kant geassocieerd met naderingsgedrag. Aangezien alfa wordt geassocieerd met een lage hersenactiviteit, suggereert een toename van alfa aan de linkerkant van de hersenen een lagere activiteit en kan het een gebrek aan benaderingsgedrag vertonen. Dit concept helpt bij het verklaren van enkele resultaten in de alfaband aan de linkerkant van de hemisfeer bij depressieve patiënten7. Bovendien registreren EEG-elektroden de activiteit van neuronale populaties, waarbij functionele connectiviteit (FC) of veranderingen in grootschalige hersennetwerken, zoals het default mode network (DMN), worden onderzocht7,8.

Op basis daarvan kan kwantitatieve elektro-encefalografie worden gebruikt om de effecten van taVNS op hersenactiviteit te beoordelen; Er zijn echter meer studies nodig om systematisch de specifieke metrieken en effecten aan te tonen die de niet-invasieve stimulatie via de auriculaire tak van de nervus vagus zouden benadrukken.

Perifeer bemiddelen de nervus vagus en het sympathische zenuwstelsel de contractiele enelektrische functie van het hart. Deze regulatie bevordert het vermogen van de pacemaker van het hart en controleert het door middel van fysiologische manifestaties van het lichaam, bekend als sinusdepolarisaties. Hartslagvariabiliteit (HRV) registreert de veranderingen per slag van sinusdepolarisatie en beschrijft zo niet-invasief vagale invloeden op de sinusknoop10. Gezien deze functie is HRV gezien en bestudeerd als een prominente biomarker voor de neurocardiale functie die verband houdt met het welzijn van een individu en de kans op morbiditeit, mortaliteit en stress11,12.

In de context van taVNS is HRV in veel onderzoeken geregistreerd en men denkt dat stimulatie HRV 9,11,12 moduleert. Gezien het feit dat een verlaagde HRV in verband is gebracht met de morbiditeit en mortaliteit van verschillende ziekten door mechanismen zoals overactiviteit van het sympathische zenuwstelsel, ontstekingsreactie en oxidatieve stress, wordt aangenomen dat de modulatie van de nervus vagus van taVNS een directe invloed heeft op HRV en de sinusregulatie13,14. Sommige onderzoeken hebben zelfs al aangetoond dat taVNS de HRV bij gezonde proefpersonen kan verhogen, wat deze hypothese ondersteunt15,16. Er is echter nog steeds behoefte aan een beter begrip of verschillende taVNS-parameters de HRV anders kunnen beïnvloeden.

Momenteel zijn er geen mechanistische studies die de effecten van het taVNS neurale netwerk en het autonome zenuwstelsel van deze techniek samen hebben onderzocht. Daarom is dit protocol bedoeld om te beoordelen hoe taVNS de EEG-metriek en HRV kan beïnvloeden en de veiligheid ervan te evalueren. Daarnaast is dit ook bedoeld om voorspellers te identificeren die de respons op taVNS kunnen beïnvloeden. Inzicht in de variabelen die verband houden met de respons op taVNS kan helpen bij het ontwerpen van toekomstige klinische onderzoeken om de effecten van deze interventie te maximaliseren.

Protocol

Alle onderzoeksprocedures werden uitgevoerd in het Spaulding Neuromodulation Center/Spaulding Cambridge Hospital. Ethische goedkeuring voor dit protocol werd verkregen van Mass General Brigham IRB (Number Protocol #:2022P003200). Geïnformeerde toestemming werd verkregen van alle proefpersonen met behulp van het versleutelde Research Electronic Data Capture (REDCap)-platform (zie Materiaaltabel). Registratienummer van de studie: NCT05801809. 1. Selectie en screening van …

Representative Results

We voerden een voorlopige beschrijvende analyse uit van de eerste gerandomiseerde proefpersoon zonder de blindering van het onderzoek op te heffen. Om deze reden is het niet bekend aan welke wapens dit onderwerp is toegewezen. De eerste proefpersoon is een 69-jarige vrouw, niet-Spaans, blank, met een universitair diploma, die tijdens of na de stimulatiesessie geen enkele bijwerking meldde. De klinische gegevens worden weergegeven in Tabel 2. Bovendien werd een topografische ve…

Discussion

Transauriculaire nervus vagus stimulatie (taVNS) is in opkomst als een veelbelovende therapeutische weg voor het aanpakken van verschillende neuropsychiatrische aandoeningen. Stemmingsstoornissen, zoals depressie en angst, vormen een aanzienlijke wereldwijde gezondheidslast, vooral na de COVID-19-pandemie19. Recente studies die taVNS onderzoeken, hebben het potentieel aangetoond om de symptomen van deze aandoeningen te verlichten.

De nervus vagus speelt een cruciale ro…

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

De auteur is het onderzoeksteam (Maria Fernanda Andrade, Allison Kim, Robin Heemels) dankbaar.

Materials

Articulated arm Electrical Geodesics, Inc. 20090645
Baby shampoo Dynarex 1396
Charge Cable NEURIVE Co. HV12303003
Computer Apple YM92704U4PC
Condutive eartip NEURIVE Co. HV12303003
Earset NEURIVE Co. HV12303003
EEG 64-channel cap  Electrical Geodesics, Inc. H11333
Heart rate sensor Polar M311370175396
Monitor Dell REVA01
Net Amps 300 Electrical Geodesics, Inc. A09370244
Peltier thermode Advanced Medical Systems, Ramat Yishai, Isreal
Potassium Chloride (dry) Electrical Geodesics, Inc. 820127755
Rally Mass General Brigham Research online platform
Research Electronic Data Capture (REDCap) Vanderbilt web-based software platform
Thermosensory Stimulator Medoc Ltd 1241
Transauricular vagus nerve stimulator NEURIVE Co. HV12303003

References

  1. Ben-Menachem, E., Revesz, D., Simon, B. J., Silberstein, S. Surgically implanted and non-invasive vagus nerve stimulation: a review of efficacy, safety and tolerability. Eur J Neurol. 22 (9), 1260-1268 (2015).
  2. Johnson, R. L., Wilson, C. G. A review of vagus nerve stimulation as a therapeutic intervention. J Inflamm Res. 11, 203-213 (2018).
  3. Gianlorenco, A. C. L., et al. Electroencephalographic patterns in taVNS: A systematic review. Biomedicines. 10 (9), 2208 (2022).
  4. Ruhnau, P., Zaehle, T. Transcranial Auricular Vagus Nerve Stimulation (taVNS) and Ear-EEG: Potential for closed-loop portable non-invasive brain stimulation. Front Hum Neurosci. 15, 699473 (2021).
  5. Coan, J. A., Allen, J. J. Frontal EEG asymmetry as a moderator and mediator of emotion. Biol Psychol. 67 (1-2), 7-49 (2004).
  6. Davidson, R. J. Cerebral asymmetry, emotion, and affective style. Brain Asymmetry. , 361-387 (1995).
  7. de Aguiar Neto, F. S., Rosa, J. L. G. Depression biomarkers using non-invasive EEG: A review. Neurosci Biobehav Rev. 105, 83-93 (2019).
  8. Rao, R. P. N. . Brain-Computer Interfacing: An Introduction. , (2013).
  9. Machetanz, K., Berelidze, L., Guggenberger, R., Gharabaghi, A. brain-heart interaction during Transcutaneous Auricular Vagus Nerve Stimulation. Front Neurosci. 15, 632697 (2021).
  10. Spyer, K. M. Annual review prize lecture. Central nervous mechanisms contributing to cardiovascular control. J Physiol. 474 (1), 1-19 (1994).
  11. Jarczok, M. N., et al. Investigating the associations of self-rated health: heart rate variability is more strongly associated than inflammatory and other frequently used biomarkers in a cross sectional occupational sample. PLoS One. 10 (2), 0117196 (2015).
  12. Shaffer, F., Ginsberg, J. P. An overview of heart rate variability metrics and norms. Front Public Health. 5, 258 (2017).
  13. Haensel, A., Mills, P. J., Nelesen, R. A., Ziegler, M. G., Dimsdale, J. E. The relationship between heart rate variability and inflammatory markers in cardiovascular diseases. PNEC. 33 (10), 1305-1312 (2008).
  14. Wolf, V., Kühnel, A., Teckentrup, V., Koenig, J., Kroemer, N. B. Does transcutaneous auricular vagus nerve stimulation affect vagally mediated heart rate variability? A living and interactive Bayesian meta-analysis. Psychophysiol. 58 (11), e13933 (2021).
  15. Geng, D., Liu, X., Wang, Y., Wang, J. The effect of transcutaneous auricular vagus nerve stimulation on HRV in healthy young people. PLoS One. 17 (2), 0263833 (2022).
  16. Garrido, M. V., Prada, M. KDEF-PT: Valence, emotional intensity, familiarity and attractiveness ratings of angry, neutral, and happy faces. Front Psychol. 8, 2181 (2017).
  17. Granot, M., et al. Determinants of endogenous analgesia magnitude in a diffuse noxious inhibitory control (DNIC) paradigm: do conditioning stimulus painfulness, gender and personality variables matter. Pain. 136 (1-2), 142-149 (2008).
  18. Nirl, R. R., et al. A psychophysical study of endogenous analgesia: the role of the conditioning pain in the induction and magnitude of conditioned pain modulation. EJP. 15 (5), 491-497 (2011).
  19. Santomauro, D. F., et al. Global prevalence and burden of depressive and anxiety disorders in 204 countries and territories in 2020 due to the COVID-19 pandemic. Lancet. 398 (10312), 1700-1712 (2021).
  20. Tan, C., Yan, Q., Ma, Y., Fang, J., Yang, Y. Recognizing the role of the vagus nerve in depression from microbiota-gut brain axis. Front. Neurol. 13, 1015175 (2022).
  21. Kim, A. Y., et al. Safety of transcutaneous auricular vagus nerve stimulation (taVNS): A systematic review and meta-analysis. Sci. Rep. 12 (1), 22055 (2022).
  22. Martins, D. F., et al. The role of the vagus nerve in fibromyalgia syndrome. Neurosci. Biobehav. Rev. 131, 1136-1149 (2021).
  23. Frøkjaer, J. B., et al. Modulation of vagal tone enhances gastroduodenal motility and reduces somatic pain sensitivity. J Neurogastroenterol Motil. 28 (4), 592-598 (2016).

Play Video

Cite This Article
Gianlorenco, A. C., Pacheco-Barrios, K., Camargo, L., Pichardo, E., Choi, H., Song, J., Fregni, F. Understanding the Effects of Non-Invasive Transauricular Vagus Nerve Stimulation on EEG and HRV. J. Vis. Exp. (203), e66309, doi:10.3791/66309 (2024).

View Video