Back to chapter

13.4:

Karyotipleme

JoVE 核
生物学
需要订阅 JoVE 才能查看此.  登录或开始免费试用。
JoVE 核 生物学
Karyotyping

Languages

分享

– [Anlatıcı] Mitozdaki DNA kondensasyonunu takiben bir hücrenin kromozom sayısı ve sıkışmış yapısı, karyotipi gözlenebilir. Giemsa gibi belli boyalar kullanılarak özel sarılma şablonları ortaya çıkarılır, bunlar minyatür barkodlara benzer. Bireyin karyogramı, tam haritası bir numaralı en büyükten 22 numaralı en küçüğe doğru boyuta göre toplanıp sıralanır, artı cinsiyet kromozomları 23’üncü çift vardır. Bu şablon ekstra kopya gibi kromozomal anormalliklerin tespitini sağlar. Kromozom içinde boyama kollar boyunca farklı özellikleri de belirtebilir. Örneğin bölgeler, belli sitojenik kuşaklar sentromerden telomere doğru konumlarına göre etiketlenirler. Dışarı doğru sayarken kısa kol petite’in kısaltması olarak p ile gösterilirken uzun kol queue’nin kısaltması olarak q ile gösterilir. Bu numaralama düzeni, ilgili hastalık ve bozuklukların çalışılması için genlerin yerlerinin belirlenmesinin bir yoludur.

13.4:

Karyotipleme

Genel Bakış

Kromozomların sayısı ve fiziksel özelliklerinin tanımlanması genetik hastalıkların altında yatan anormallikleri ortaya çıkarabilir. Bu tanım, her kromozomda belirli bir bantlama deseni üreten özel boyama teknikleri ile kolaylaştırılır. En son teknoloji yekpiz teknikler bu yaklaşımı daha da güçlü hale getirerek hastalığa neden olan genlerin saptanmasını sağlar.

Basit Bir Kromozom Boyama Tekniği Değerli Bilimsel Anlayış Sağlar

Bazı genetik hastalıklar, mitoz sırasında DNA sıkıştırıldığında oluşan kromozomların yapısına ve sayısına bakarak tespit edilebilir. Kromozomlar oluştuktan sonra, sitogenetikçiler mitoz bölünmeyi durdurur ve boyama yı gerçekleştirirler. Boyama, kromozomların sayısı, şekli ve türü gibi farklı özellikleri ortaya çıkaran farklı bir bantlama deseni üretir. Bireyin kromozomlarının böyle bir tanımı karyotip olarak adlandırılır.

Karyotiplemeyi kolaylaştırmak için, lekeli kromozomların bir görüntüsü alınır ve tek tek kromozomlar tanımlanır ve görüntüden çıkarılır. Kromozomlar daha sonra çiftler halinde düzenlenir ve boyuta göre sıralanır. Bu düzene karyogram denir. Bir insan karyogramında, 22 otozom en büyükten en küçük çifte kadar 1'den 22'ye kadar etiketlenir. İki cinsiyet kromozomu X veya Y olarak etiketlenir. Karyogram, eksik veya ek bir kromozom parçasını veya genetik hastalıkların altında yatan bir kopyayı tespit etmeyi kolaylaştırır.

Karyogramlar Genetik Bozuklukları Ortaya Çıkarabilir

Marthe Gautier, Jérôme Lejeune ve Raymond Turpin 1959'da Down sendromlu hastaların kromozom 21'in üçüncü bir kopyasına sahip olduğunu keşfettiler. Down sendromu bu nedenle trizomi 21 olarak da adlandırılır. Down sendromlu kişiler genellikle şiddetli zihinsel özürlülük ve gecikmiş büyüme de dahil olmak üzere fiziksel belirtiler hafif var, ancak bireylerin etkilendiği ölçüde büyük ölçüde değişir. Down sendromu, kromozom 21 kopyalarının mayoz bölünme sırasında farklı sperm veya yumurta hücrelerine ayrılmaması sonucu ortaya çıkan bir sendromdur. Sonuç, her zamanki 23 kromozom yerine 24 kromozomlu bir germ hücresidir. Böyle bir germ hücresi döllenme sırasında diğer ebeveynin bir hücresi ile kaynaştığında, ortaya çıkan zigot 47 kromozoma sahiptir. Down sendromlu olguların küçük bir yüzdesinde sadece fazladan bir kromozom parçası 21 bulunur ve genellikle farklı bir kromozomda eritilir.

Son Derece Hassas Boyama Yöntemleri Hastalığın Genetik Temelini Belirlemeye Yardımcı Olur

Sitogenetikçiler günümüzde moleküler biyoloji, kimya ve enstrümantasyondaki gelişmeler den dolayı sadece kromozom sayısı ve yapısından çok daha fazla bilgi elde edin. İlk sitogenetik çalışmalarda kullanılan liken kaynaklı boyanın yerini Giemsa gibi daha stabil boyalar almıştır. Giemsa, baz bileşimi ne ve kromatin yapısına bağlı olarak DNA iplikçiğinin bazı kısımlarını diğerlerinden daha güçlü lekeler. Elde edilen boyama yoğunluğu deseni G-bantlama olarak adlandırılır. Bu desen tekrarlanabilir ve bir türün bireyler için aynıdır, bu yüzden anormallikleri tespit etmek kolaydır. Farklı kromozom anomalilerinin tanısını kolaylaştıran bantlama desenleri üretmek için çeşitli yöntemler vardır.

Suggested Reading

Trask, Barbara J. 2002. “Human Genetics and Disease: Human Cytogenetics: 46 Chromosomes, 46 Years and Counting.” Nature Reviews Genetics 3 (10): 769–78. [Source]

Gartler, Stanley M. 2006. “The Chromosome Number in Humans: A Brief History.” Nature Reviews Genetics 7 (8): 655–60. [Source]