Dilin yüzeyi, yutulan besinleri (filiform papilla) dağıtan veya duyusal tat reseptör hücrelerini (fungiform, circumvallate ve foliate papillae) içeren papilla adı verilen çeşitli küçük yumrularla kaplıdır. Tat ile ilgili her papillada, tat tomurcukları, 30 ila 100 tat reseptör hücresinden oluşan kümeler halinde bulunur.
Tat reseptör hücreleri, tat tüycükleri (veya mikrovilli) olarak adlandırılan parmak benzeri projeksiyonları tat gözeneği olarak bilinen bir bölgeye uzatır. Burada, hücrelerin çoğu, farklı tatları oluşturan molekülleri tespit eden reseptörler içerir. Tat tomurcuklarının ortalama sayısı bireyler arasında önemli ölçüde değişir ve tahminler 2.000 ila 10.000 tat tomurcuğu arasında değişir. Tat hücreleri yaklaşık 10-14 günlük bir ömre sahiptir ve sürekli olarak değiştirilir. Böylece, her tat tomurcuğu, gelişimin farklı aşamalarında tat hücrelerini içerir.
Tat tomurcukları içermeyen filliform papillayı saymazsak, sayıca en çok bulunan olan mantar benzeri fungiform papilladır. Fungiform papillalar dilin ön üçte ikilik kısmında yer alırlar ve her biri bir ila sekiz arasında değişen sayılarda tat tomurcuğu içerir.
Buna karşılık, diğer papilla türleri olan sirkumvallat ve folyat papillalar 100’den fazla tat tomurcuğu içerirler. En büyük tip olan sirkumvallat papillalar dilin arka kısmında V şeklinde dizilmiştir. Bunların hemen yanında dilin kenar bölümlerinde folyat papillalar yer alır.
Collings, Yanagisawa ve meslektaşları da dahil olmak üzere birçok bilim adamının çalışmaları, beş temel tatların dilin her yerinde algılanabileceğini göstermektedir. Bu nedenle, farklı tatlar genellikle dil haritalarında belirtildiği gibi, belirli bölgelerle sınırlı değildir.
