Bu protokol, ELISA teknolojisi ile MCF-7 hücrelerinde DNA oksidatif hasarını kantitatif olarak tespit etmek için etkili bir yöntemi tanımlar.
8-Okso-7,8-dihidro-2′-deoksiguanozin (8-okso-dG) bazı, yaygın olarak gözlenen DNA oksidatif hasarının baskın şeklidir. DNA bozukluğu, gen ekspresyonunu derinden etkiler ve nörodejeneratif bozuklukları, kanseri ve yaşlanmayı uyarmada çok önemli bir faktör olarak hizmet eder. Bu nedenle, 8-oksoG’nin kesin miktar tayini, DNA hasar tespit metodolojilerinin araştırılmasında klinik öneme sahiptir. Bununla birlikte, şu anda, 8-oxoG tespiti için mevcut yaklaşımlar, kolaylık, uygunluk, satın alınabilirlik ve yüksek hassasiyet açısından zorluklar ortaya çıkarmaktadır. Farklı konsantrasyonlarda hidrojen peroksit(H2O2) ile uyarılan MCF-7 hücre örneklerinde 8-okso-dG içeriğindeki varyasyonları tespit etmek için oldukça verimli ve hızlı bir kolorimetrik yöntem olan sandviç enzime bağlı immünosorbent testi (ELISA) tekniğini kullandık. MCF-7 hücrelerinde oksidatif hasara neden olanH2O2 konsantrasyonunu, MCF-7 hücrelerinde IC50 değerini tespit ederek belirledik. Daha sonra, MCF-7 hücrelerini 12 saat boyunca 0, 0.25 ve 0.75 mM H2O2 ile tedavi ettik ve hücrelerden 8-okso-dG çıkardık. Son olarak numuneler ELISA’ya tabi tutulmuştur. Plaka yayma, yıkama, inkübasyon, renk geliştirme, reaksiyonun sonlandırılması ve veri toplama dahil olmak üzere bir dizi adımın ardından,H2O2tarafından indüklenen MCF-7 hücrelerindeki 8-okso-dG içeriğindeki değişiklikleri başarıyla tespit ettik. Bu tür çabalar sayesinde, hücre örneklerinde DNA oksidatif hasarının derecesini değerlendirmek için bir yöntem oluşturmayı ve bunu yaparken DNA hasarının tespiti için daha uygun ve uygun yaklaşımların geliştirilmesini ilerletmeyi amaçlıyoruz. Bu çaba, DNA oksidatif hasarı ile hastalıklar üzerine klinik araştırmalar ve toksik maddelerin tespiti de dahil olmak üzere çeşitli alanlar arasındaki ilişkisel analizlerin araştırılmasına anlamlı bir katkı sağlamaya hazırdır.
DNA oksidatif hasarı, reaktif oksijen türlerinin (ROS) oluşumu ile hücresel antioksidan savunma sistemi arasındaki dengesizliğin bir sonucudur1. Esas olarak DNA pürin ve pirimidin bazlarınınoksidasyonunu içerir 2,3. DNA bazlarının bu oksidatif modifikasyonu sadece genomun bütünlüğünü tehlikeye atmakla kalmaz, aynı zamanda kanser, nörodejeneratif hastalıklar ve kardiyovasküler hastalıklar dahil olmak üzere çok çeşitli patolojik sorunları da kapsar 4,5. DNA’daki guanin bazı en düşük indirgeme potansiyeline sahiptir ve oksidasyona en duyarlıolanıdır 6. Bu nedenle, 8-okso-7,8-dihidro-2′-deoksiguanozin (8-okso-dG), DNA oksidatif hasarının derecesini değerlendirmek için birincil belirteçgörevi görür 7,8. 8-okso-dG’nin doğru miktar tayini, hastalık oluşumunun, ilerlemesinin ve multifaktöriyel oksidatif yükün9 değerlendirilmesinin çeşitli yönlerinin ele alınmasında kritik bir konu haline gelmiştir.
Elektrokimyasal algılamalı yüksek performanslı sıvı kromatografisi (HPLC-ECD), kütle spektrometresi ve ilgili tireli teknikler gibi 8-okso-dG’yi tespit etmek için geleneksel yöntemler, yüksek hassasiyet ve özgüllük sergiler 10,11,12. Bununla birlikte, bu teknikler genellikle karmaşık operasyonel gereksinimlere ve yüksek maliyetlere sahiptir, bu da yüksek verimli numune analizinde yaygın olarak uygulanabilirliklerini ve pratikliklerini engeller. Bilim ve teknolojinin sürekli ilerlemesiyle birlikte çeşitli yeni, verimli ve doğru yöntemler ortaya çıkmıştır. Bu yeni teknolojilerin uygulanması, 8-okso-dG seviyesini daha doğru bir şekilde ölçmemizi sağlar ve oksidatif stres ile hastalık arasındaki ilişkinin derinlemesine incelenmesi için daha güçlü araçlar sağlar. Örneğin, araştırmacılar DNA13’ü kantitatif olarak tespit etmek ve sıralamak, tek tıklamalı kod dizileme stratejisi14 kullanarak DNA hasar türlerini belirlemek, yüksek verimli dizileme yöntemleri geliştirmek ve biyotin-streptavidin ile entegre ederek 8-oksoG tabanlı biyosensörler oluşturmak için nanopor teknolojisini uyguladılar. Bunlar arasında, özgüllük, yüksek verimli tarama ve maliyet açısından tanınan avantajları ile ELISA, 8-okso-dG tespiti için ideal çözümlerden biridir. Bu nedenle, 8-oxo-dG’yi tespit etmek için yüksek verimli, son derece hassas, kullanışlı ve hızlı bir yöntem geliştirmek çok önemlidir.
1971’degeliştirilen enzime bağlı immünosorbent testi (ELISA) tekniği 16, son 50 yılda hızla ilerlemiş ve şu anda biyoloji ve tıp alanlarında en yaygın kullanılan tespit yöntemlerinden biri haline gelmiştir 17,18,19. ELISA teknolojisi, yüksek hassasiyet ve özgüllük sergiler, kısa bir reaksiyon süresine sahiptir ve kullanımı kolaydır, bu da onu büyük ölçekli numune testi ve yüksek verimli analiz için yaygın olarak tanınan bir seçim haline getirir20. Sonuç olarak, ELISA, hücreler 21,22,23 içindeki bileşiklerin, proteinlerin, antikorların veya moleküllerin kantitatif veya yarı kantitatif analizi için yaygın olarak kullanılmaktadır. Örneğin, çeşitli hastalıklar, ilaç kalıntıları ve biyomoleküller ile ilişkili biyobelirteçlerin tespitinde kullanılmıştır24. ELISA’lar deney tasarımı ve ilkelerine dayalı olarak dört ana türe ayrılabilir25. Bu yöntemler arasında doğrudan ELISA, dolaylı ELISA, sandviç ELISA ve rekabetçi ELISA26,27 bulunur. Bunlar arasında, biri hedef molekülü yakalamak ve diğeri tespit etmek için olmak üzere iki spesifik antikor kullanan sandviç ELISA, bu makaledeki çalışma için seçildi. Sandviç ELISA’nın deneysel prensibi şu şekildedir: İlk olarak, ilgilenilen analiti yakalamak için bir mikroplakanın kuyucuklarında spesifik bir antikor hareketsiz hale getirilir. Standart veya numune eklendikten sonra, hedef analit immobilize edilmiş antikora bağlanır. Daha sonra, antijen üzerinde farklı bir epitopu tanıyan etiketli bir antikor eklenir ve bir sandviç yapı oluşturulur. Bağlanmamış antikorların uzaklaştırılmasını takiben, bir substrat eklenir. İkincil antikorun katalitik etkisi altında, bir renk reaksiyonu meydana gelir ve rengin yoğunluğu, numunedeki hedef analitin konsantrasyonu ile pozitif olarak ilişkilidir. Son olarak, numunenin konsantrasyonunu belirlemek için optik yoğunluk (OD) ölçüldü. Sandviç ELISA, hedef numuneler için artan hassasiyet ve özgüllük avantajlarına sahiptir, bu da onu düşük konsantrasyonlarda hedef analitlerin ve karmaşık numunelerin28 tespit edilmesi için uygun hale getirir. Ek olarak, elde edilen sonuçlar daha fazla analiz için nicelleştirilebilir. Bu faktörler, sandviç ELISA’yı hem bilimsel araştırmalarda hem de klinik laboratuvarlarda yaygın olarak kullanılan bir tespit yöntemi haline getirmektedir29.
Bu çalışma, hücrelerdeki DNA oksidatif hasarının derecesini belirlemek için MCF-7 hücrelerinde 8-okso-dG’yi kantitatif olarak tespit etmeyi amaçladı. Bu çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır: bir MCF-7 hücre DNA oksidatif hasar modelinin oluşturulması ve ELISA kullanılarak 8-okso-dG’nin saptanması. İlk olarak, MCF-7 hücreleri in vitro olarak kültürlendi ve farklı süreler boyunca farklı konsantrasyonlardaH2O2ile muamele edildi. Hücre canlılığı, MCF-7 hücrelerinde H2O2’nin yarı maksimal inhibitör konsantrasyonunu (IC50) belirlemek için birCCK-8 testi kullanılarak değerlendirildi. IC50 değerlerine dayanarak, uygun bir H2O2 tedavi süresi ve indüksiyon konsantrasyonu seçildi. Oksidasyon ile hasar gören MCF-7 hücrelerinin örneklerini çıkarmak için, hücre örnekleri ve süpernatanlar elde edildi ve daha önce 8-okso-dG antikorları ile kaplanmış enzim bağlantılı kuyucuklara eklendi. Numunede bulunan 8-okso-dG, katı faz taşıyıcısına bağlı antikorlara bağlanacaktır. Daha sonra yaban turpu peroksidaz ile işaretlenmiş 8-okso-dG antikorları ilave edildi. Reaksiyon karışımı, numunenin ve antikorun tam olarak bağlanmasını sağlamak için sabit bir sıcaklıkta inkübe edildi. Bağlanmamış enzim yıkanarak uzaklaştırıldı ve daha sonra mavi bir renk üreten kolorimetrik substrat eklendi. Asidin etkisi altında, çözelti sararır. Son olarak, reaksiyon kuyusu numunelerinin OD değeri 450 nm’de ölçüldü ve numunedeki 8-okso-dG konsantrasyonu OD değeri ile orantılıydı. Standart bir eğri oluşturarak, numunedeki 8-okso-dG konsantrasyonu hesaplanabilir.
ELISA yöntemlerinin geliştirilmesi hem mevcut hem de yeni DNA hasar tespit metodolojileri için büyük önem taşımaktadır. Geleneksel HPLC ve kütle spektrometresi teknikleriyle karşılaştırıldığında, bu yaklaşım yalnızca kullanıcı dostu olmakla kalmaz, aynı zamanda yüksek hassasiyet sergiler ve yüksek verimli taramanıntaleplerini karşılar 30. Bu, büyük ölçekli hastalık tarama çalışmalarında 8-okso-dG’nin izlenmesini sağlayarak, bu biyobelirteç ile çeşitli hast…
The authors have nothing to disclose.
Bu çalışma, Jiangsu Yüksek Öğretim Kurumu Bilim ve Teknoloji için Yenilikçi Araştırma Ekibi (2021), Jiangsu Meslek Yüksekokulu Mühendislik Teknolojisi Araştırma Merkezi Programı (2023), Suzhou Halkının Geçim Teknolojisi Projeleri Anahtar Teknoloji Programı (SKY2021029), Jiangsu Klinik Kaynaklar Biyobankası Açık Projesi (TC2021B009), Radyasyon Tıbbı ve Koruma Devlet Anahtar Laboratuvarı Projesi, Soochow Üniversitesi (GZK12023013), Suzhou Mesleki Sağlık Koleji Programları (SZWZYTD202201) ve Çin’deki Jiangsu Eyaleti Qing-Lan Projesi (2021, 2022).
0.25% Trypsin-EDTA(1x) | Gibco | 25200-072 | |
Cell Counting Kit-8 | Dojindo | CK04 | |
Cell Counting Plate | QiuJing | XB-K-25 | |
CO2 incubator | Thermo | 51032872 | |
DMEM basic(1X) | Gibco | C11995500BT | |
FBS | PAN | ST30-3302 | |
GraphPad Prism X9 | GraphPad Software | statistical analysis software | |
H2O2(3%) | Jiangxi Caoshanhu Disinfection Co.,Ltd. | 1028348 | |
high-speed centrifuge | Thermo | 9AQ2861 | |
Human 8-oxo-dG ELISA Kit | Zcibio | ZC-55410 | |
L-1000XLS+ Pipettes | Rainin | 17014382 | |
L-20XLS+ Pipettes | Rainin | 17014392 | |
liquid nitrogen tank | Mvecryoge | YDS-175-216 | |
MCF-7 CELL | BNCC | BNCC100137 | |
Multiskan FC microplate photometer | Thermo | 1410101 | |
PBS | Solarbio | P1020 | |
Penicillin-Streptomycin Solution, 100X | Beyotime | C0222 | |
Trinocular live cell microscope | Motic | 1.1001E+12 | |
Ultra-low temperature freezer | Haire | V118574 |