Hier wordt een protocol beschreven voor het genereren van lichtgereguleerde en omkeerbare eiwitpatronen met hoge spatiotemporele precisie bij kunstmatige lipidemembranen. De methode bestaat uit de gelokaliseerde fotoactivering van het eiwit iLID (verbeterd lichtinduceerbaar dimeer) geïmmobiliseerd op modelmembranen dat, onder blauw licht, bindt aan zijn partnereiwit Nano (wildtype SspB).
De precieze lokalisatie en activering van eiwitten op het celmembraan op een bepaald moment geeft aanleiding tot vele cellulaire processen, waaronder celpolarisatie, migratie en deling. Methoden om eiwitten te rekruteren om membranen te modelleren met subcellulaire resolutie en hoge temporele controle zijn dus essentieel bij het reproduceren en beheersen van dergelijke processen in synthetische cellen. Hier wordt een methode beschreven voor het fabriceren van lichtgereguleerde omkeerbare eiwitpatronen op lipidemembranen met hoge spatiotemporele precisie. Voor dit doel immobiliseren we het fotoschakelbare eiwit iLID (verbeterd lichtinduceerbaar dimeer) op ondersteunde lipidedubbellagen (SLB’s) en op het buitenmembraan van gigantische unilamellaire blaasjes (GUV’s). Bij lokale verlichting van blauw licht bindt iLID zich aan zijn partner Nano (wildtype SspB) en maakt het de rekrutering mogelijk van elk eiwit van belang (POI) dat met Nano is gefuseerd van de oplossing naar het verlichte gebied op het membraan. Deze binding is omkeerbaar in het donker, wat zorgt voor een dynamische binding en release van de POI. Over het algemeen is dit een flexibele en veelzijdige methode voor het reguleren van de lokalisatie van eiwitten met hoge precisie in ruimte en tijd met behulp van blauw licht.
De vorming van eiwitpatronen op celmembranen binnen subcellulaire regio’s geeft aanleiding tot tal van biologische processen, waaronder migratie, deling en gelokaliseerde cel-tot-celcommunicatie 1,2. Deze eiwitpatronen worden gereguleerd in ruimte en tijd en zijn zeer dynamisch. Het repliceren van dergelijke eiwitpatronen in synthetische cellen is essentieel voor het nabootsen van cellulaire processen die daaruit voortvloeien en voor het verkrijgen van een beter begrip van hoe een dergelijke regulatie op moleculair niveau werkt. Analoog aan wat wordt waargenomen voor membranen in levende cellen, moeten methoden voor het genereren van eiwitpatronen op kunstmatige membranen hun dynamiek vastleggen en nauwkeurige spatiotemporele controle bieden.
Van de verschillende stimuli onderscheidt licht zich door het bieden van de hoogste spatiotemporele controle en verschillende extra voordelen3. Door regeling met licht is het eenvoudig om een gewenst gebied op elk gewenst moment met ongeëvenaarde precisie te verlichten. Bovendien zorgt licht voor een hoge afstembaarheid, omdat zowel de lichtintensiteit als de pulsduur kunnen worden aangepast. Bovendien is zichtbaar licht onschadelijk voor biomoleculen, waaronder eiwitten, en is het zelfs mogelijk om meerdere functionaliteiten met verschillende golflengten aan te spreken. Vandaar dat lichtresponsieve benaderingen op basis van zichtbaar licht naar voren komen als veelbelovende wegen voor de gecontroleerde en biorthogonale regulatie van eiwitpatronen in ruimte en tijd 4,5,6. Door gebruik te maken van fotoschakelbare eiwitparen uit de optogenetica, die fungeren als lichtinduceerbare dimerizers, biedt het een eenvoudige methode om specifieke eiwitten naar membranen te rekruteren. In het bijzonder zijn met succes eiwitpatronen gevormd op kunstmatige membranen met behulp van de door blauw licht getriggerde interactie tussen iLID (verbeterd licht-induceerbaar dimeer, gebaseerd op het fotoschakelbare LOV2-domein van Avena sativa) en Nano (wild-type SspB)7,8, het blauw licht-induceerbare SpyTag-systeem (BLISS)9, het groenlicht-responsieve eiwittetrameer CarH10 en de rood-licht-induceerbare interactie tussen PhyB en PIF611.
Het is aangetoond dat de fotoschakelbare interactie tussen iLID en Nano5 kan worden gebruikt om eiwitten op modelmembranen te fotopatronen met behulp van blauw licht7. De iLID/Nano-interactie is omkeerbaar in het donker, zeer specifiek en werkt onder fysiologische omstandigheden. Door iLID te verankeren op lipidemembraanmodellen, zoals gigantische unilamellaire blaasjes (GUV’s) of ondersteunde lipidedubbellagen (SLB’s), kan lichtgereguleerde rekrutering van Nano naar deze membranen worden gemaakt, wat omkeerbaar is in het donker. We hebben met name waargenomen dat het introduceren van een ongeordend domein aan de N-terminus van iLID (resulterend in een eiwit met de naam disiLID) als een ketting aan een modellipidemembraan de efficiëntie van nano-rekrutering en de reversiedynamiek verbetert8.
Door gebruik te maken van de disiLID/Nano-interactie hebben we een methode ontwikkeld voor het genereren van contrastrijke patronen van Nano-gefuseerde eiwitten van belang (POI) op SLB’s en de externe membranen van GUV’s. Deze methode maakt het mogelijk om binnen enkele minuten eiwitpatronen te creëren met een opmerkelijke ruimtelijke en temporele resolutie en een hoge omkeerbaarheid. Het gedetailleerde protocol schetst het proces voor het lokaal rekruteren van eiwitten op kunstmatige membranen. Dit wordt met name bereikt door een gebiotinyleerde versie van disiLID op SLB’s en GUV’s te immobiliseren via de biotine-streptavidine (SAv) interactie. Vervolgens wordt fluorescerend gelabeld Nano (mOrange-Nano) gerekruteerd naar deze disiLID gefunctionaliseerde membranen onder blauwlichtverlichting. Ons experimentele protocol biedt een eenvoudige en aanpasbare aanpak voor het bereiken van gelokaliseerde eiwitrekrutering naar membranen. Belangrijk is dat deze methodologie niet beperkt is tot de gerapporteerde SLB- en GUV-interfaces of mOrange-Nano; het kan worden uitgebreid naar andere disiLID-gefunctionaliseerde materialen en eiwitten die zijn gefuseerd met Nano.
We hebben een methode beschreven voor de gelokaliseerde rekrutering van mOrange-Nano-eiwitten op modelmembranen, zoals ondersteunde lipidedubbellaag en gigantische unilamellaire blaasjes door gebruik te maken van het fotoschakelbare eiwit disiLID8. Aspecten die bijdragen aan de kwaliteit van het patroon zijn onder andere de kwaliteit van de eiwitten en de goede kwaliteit van SLB’s en GUV’s.
Om een goede eiwitkwaliteit na expressie en zuivering te garanderen, is het belangrijk om eerst de fotoschakelbare eigenschappen van disiLID te evalueren. Daartoe moet de absorptie van de FMN-cofactor worden gemeten in het donker en na verlichting met blauw licht. Van UV-VIS spectra van disiLID wordt verwacht dat ze de kenmerkende drievoudige piek van de cofactor FMN in het donker vertonen, die aanzienlijk afneemt bij verlichting met blauw licht en zich herstelt in het donker13. Dit fotoschakelbare gedrag is cruciaal voor het verkrijgen van reproduceerbare en omkeerbare rekrutering in de volgende stappen. Het werken met beschermend rood licht en het blootstellen van disiLID aan minimale externe verlichting tijdens de voorbereiding van de monsters verhoogt de prestaties van de experimenten.
Een andere cruciale stap, en misschien wel de meest cruciale, is de vorming van de juiste SLB’s. Defecten in de membranen en/of de vorming van inhomogene SLB’s (d.w.z. de aanwezigheid van meerlaagse of gepatchte SLB’s) zullen de kwaliteit van het eiwitpatroon beïnvloeden. Daarom wordt voor onervaren gebruikers aanbevolen om het protocol te reproduceren door de SUV’s te labelen met enkele membraankleurstoffen, zoals DiD en DiO, om fluorescerend gelabelde SLB’s te vormen. Op deze manier kunnen de eigenschappen en kwaliteit van SLB’s goed worden gekarakteriseerd met fluorescentiemicroscopie. FRAP-metingen vertegenwoordigen een typische benadering voor het beoordelen van de kwaliteit van een SLB door de vloeibaarheid van de membranen te evalueren. Als alternatief, in het geval van gebiotinyleerde SLB’s zoals beschreven in dit protocol, kan fluorescerend gelabeld SAv (bijv. Atto 488-SAv) worden gebruikt om de kwaliteit van SLB’s te visualiseren en te beoordelen.
Het eerste deel van het protocol beschrijft de vorming van patronen op SLB’s. Om een optimaal resultaat te garanderen, is het belangrijk om mOrange-Nano op de SLB’s toe te voegen en het monster 15 minuten in het donker te laten incuberen. Tijdens de fotoactivatie is de selectie van de ROI niet beperkt tot een specifieke grootte. De laserintensiteit en belichtingstijd moeten echter worden geregeld om ongewenste fotobleking van de fluorescerende eiwitten te verminderen.
Deze methode is niet beperkt tot gebiotinyleerde eiwitten en andere benaderingen kunnen worden gebruikt om disiLID aan SLB’s te verankeren. His-gelabelde disiLID kan bijvoorbeeld tot expressie worden gebracht en worden verankerd op Ni-NTA-bevattende SLB’s. Het is echter van cruciaal belang om Nano en disiLID met verschillende tags uit te drukken om vervanging van de eiwitten op de SLB’s te voorkomen. Deze methode biedt ook de mogelijkheid om de volgorde van de eiwitten om te keren, waardoor SLB’s worden gefunctionaliseerd met Nano en disiLID (of disiLID-gefuseerde eiwitten) worden gerekruteerd bij blauwlichtverlichting.
Voor dynamische controle van eiwitlokalisatie moet de omkeerbare lokalisatie van het eiwit in het geselecteerde gebied herhaaldelijk mogelijk zijn. Om dit te bereiken, is de concentratie van Nano (200 nM) in de oplossing een kritische parameter om een hoge reversibiliteit te verkrijgen.
Een ander punt van zorg is de rekrutering van Nano naar het disiLID-gefunctionaliseerde GUV-oppervlak. Net als in het geval van eiwitpatronen op SLB’s, kan deze methode worden uitgebreid naar verschillende membraanfunctionalisatiestrategieën. In dit protocol werd de hele GUV verlicht met blauw licht om mOrange-Nano op het hele GUV-oppervlak te rekruteren. De selectie van kleine ROI’s gelokaliseerd op het GUV-membraan zou echter moeten leiden tot de precieze lokalisatie van eiwitten in een beperkter gebied.
Deze methode biedt slechts een beperking met betrekking tot de keuze van de fluorofoor die wordt gebruikt voor beeldvorming van de nano-rekrutering op het membraan van de SUV’s of GUV’s. Met name fluoroforen met een excitatiespectrum in het blauwlichtbereik moeten worden vermeden, omdat het gebruik ervan de fotoactivering van (dis)iLID zal verstoren. Daarom wordt de keuze van fluoroforen in het groene of roodlichtbereik (bijv. mOrange of Cy5) aanbevolen voor dit soort experimenten.
Het disiLID-ontwerp biedt een eenvoudige en aanpasbare manier om de lokale eiwitrekrutering naar membranen te verbeteren en verbreedt het dynamische bereik van iLID en Nano van optogenetica4. Deze methoden richten zich op de rekrutering van Nano op nabootsende membranen zoals lipidedubbellagen en GUV’s. Nochtans is deze benadering uit te breiden naar de talrijke optogenetische hulpmiddelen in cellen waar (dis)iLID of Nano gekoppeld zijn aan een membraan.
The authors have nothing to disclose.
Dit werk werd gefinancierd door de European Research Council ERC Starting Grant ARTIST (# 757593 S.V.W.). DDI bedankt de Alexander von Humboldt Foundation voor een postdoctorale fellowship.
µ-Slide 18 Well | Ibidi | 81817 | For SLB preparation |
25 µL Microliter Syringe | Hamilton | Model 702 N | For the preparation of lipid mixture and spreading the lipid solution on the PVA layer |
Biotinyl Cap PE (1,2-dioleoyl-sn-glycero-3-phosphoethanolamine-N-(cap biotinyl)) (sodium salt) | Avanti Polar Lipids | 870273C | For SUVs preparation |
CaCl2 (Calcium chloride) | Sigma-Aldrich | C5670 | For SLB formation |
Cover Slips 24 mm x 60 mm | Engelbrecht | K12460 | For GUVs formation |
DiD (1,1'-Dioctadecyl-3,3,3',3'- Tetramethylindodicarbocyanine) |
Thermo Fisher Scientific | D7757 | Membrane dye |
disiLID | Sequence: MGGSGLNDIFEAQKIEWHEGGSH HHHHHGSMAATELRGVVGPGPAA IAALGGGGAGPPVGGGGGRGDA GPGSGAASGTVVAAAAGGPGPG AGGVAAAGPPAPPTGGSGGSGA GGSGSAGEFLATTLERIEKNFVIT DPRLPDNPIIFASDSFLQLTEYSR EEILGRNCRFLQGPETDRATVRK IRDAIDNQTEVTVQLINYTKSGKK FWNVFHLQPMRDYKGDVQYFIG VQLDGTERLHGAAEREAVMLIKK TAFQIAEAANDENYF |
||
DOPC (1,2-di-(9Z-octadecenoyl)-sn-glycero-3-phosphocholine) | Avanti Polar Lipids | 850375P | For SUVs lipid composition |
Eppendorf Protein LoBind microcentrifuge tubes |
Merk | EP0030108116-100EA | For collecting freshly made GUVs |
mOrange-Nano | Sequence: MRGSHHHHHHGSKIEEGKLVI WINGDKGYNGLAEVGKKFEKDT GIKVTVEHPDKLEEKFPQVAATG DGPDIIFWAHDRFGGYAQSGLLA EITPDKAFQDKLYPFTWDAVRYN GKLIAYPIAVEALSLIYNKDLLPNP PKTWEEIPALDKELKAKGKSALM FNLQEPYFTWPLIAADGGYAFKY ENGKYDIKDVGVDNAGAKAGLTF LVDLIKNKHMNADTDYSIAEAAFN KGETAMTINGPWAWSNIDTSKVN YGVTVLPTFKGQPSKPFVGVLSA GINAASPNKELAKEFLENYLLTDE GLEAVNKDKPLGAVALKSYEEELA KDPRIAATMENAQKGEIMPNIPQM SAFWYAVRTAVINAASGRQTVDEA LKDAQTNSSSNNNNNNNNNNLGI EGTTENLYFQGSVSKGEENNMAI IKEFMRFKVRMEGSVNGHEFEIE GEGEGRPYEGFQTAKLKVTKGG PLPFAWDILSPQFTYGSKAYVKH PADIPDYFKLSFPEGFKWERVMN FEDGGVVTVTQDSSLQDGEFIYK VKLRGTNFPSDGPVMQKKTMG WEASSERMYPEDGALKGEIKMR LKLKDGGHYTSEVKTTYKAKKPV QLPGAYIVGIKLDITSHNEDYTIVE QYERAEGRHSTGGMDELYKGG SGTSSPKRPKLLREYYDWLVDN SFTPYLVVDATYLGVNVPVEYVK DGQIVLNLSASATGNLQLTNDFIQ FNARFKGVSRELYIPMGAALAIYA RENGDGVMFEPEEIYDELNIG |
||
NaCl (Sodium chloride) | Sigma-Aldrich | S9888 | For buffer |
NaOH (Sodium hydroxide) | Sigma-Aldrich | 1064980500 | For surface activation in SLB formation |
POPC (1-Palmitoyl-2- oleoylphosphatidylcholine) |
Avanti Polar Lipids | 850457C | For GUVs lipid composition |
POPG (1-palmitoyl-2-oleoyl-sn-glycero-3-phospho-(1'-racglycerol)) | Avanti Polar Lipids | 840457C | For GUVs lipid composition |
PVA (Polyvinyl alcohol) fully hydrolyzed | Sigma-Aldrich | 8148940101 | For GUVs formation |
SP8 confocal laser scanning microscope | Leica | ||
Streptavidin | TermoFisher | 434301 | |
Sucrose | Sigma-Aldrich | 84097 | For GUVs formation |
Tris hydrochloride | Sigma-Aldrich | 10812846001 | For buffer |