Avokado Çeşitlerinde Bulunan 45 Pestisitin QuEChERS Yöntemi ve Gaz Kromatografisi-Tandem Kütle Spektrometresi ile Belirlenmesi

Kimyasal analizde, matris etkisi (ME) çeşitli şekillerde tanımlanabilir, ancak yaygın olarak kabul edilen genel bir tanım şu şekildedir: sinyaldeki değişikliği, özellikle spesifik bir analitin analizi sırasında numune matrisi veya bunun bir kısmı mevcut olduğunda kalibrasyon eğrisinin eğimindeki bir değişikliği ifade eder. Kritik bir husus olarak, ME, hedef analitler için kantitatif ölçümün doğruluğunu doğrudan etkilediğinden, herhangi bir analitik yöntemin doğrulama süreci sırasında kapsamlı bir araştırma gerektirir¹. İdeal olarak, bir numune ön işlem prosedürü, numune matrisinden herhangi bir bileşenin çıkarılmasını önleyecek kadar seçici olmalıdır. Bununla birlikte, önemli çabalara rağmen, bu matris bileşenlerinin çoğu, çoğu durumda hala nihai belirleme sistemlerinde sona ermektedir. Sonuç olarak, bu tür matris bileşenleri genellikle geri kazanım ve hassasiyet değerlerini tehlikeye atar, ek gürültüye neden olur ve yöntemde yer alan toplam maliyeti ve işçiliği artırır.

Gaz kromatografisinde (GC), ME, GC sistemi içinde çeşitli mekanizmalar yoluyla hedef analitlerle etkileşime giren aktif bölgelerin varlığına bağlı olarak ortaya çıkar. Bir yandan, matris bileşenleri, aksi takdirde hedef analitlerle etkileşime girecek olan bu aktif bölgeleri bloke eder veya maskeler, bu da sık sık sinyal artışına^{neden olur 2}. Öte yandan, engellenmeden kalan aktif bölgeler, güçlü etkileşimler nedeniyle pik kuyruğuna veya analit ayrışmasına neden olabilir ve bu da negatif bir ME’ye yol açabilir. Bununla birlikte, bu, belirli durumlarda potansiyel faydalar sağlayabilir². Bir GC sisteminde tam eylemsizlik elde etmenin, yüksek derecede inert bileşenler kullanılmasına ve uygun bakıma rağmen son derece zor olduğunu vurgulamak çok önemlidir. Sürekli kullanımla, GC sistemindeki matris bileşenlerinin birikimi daha belirgin hale gelir ve bu da ME’nin artmasına neden olur. Günümüzde, oksijen, azot, fosfor, kükürt ve benzeri elementler içeren analitlerin, bu aktif bölgelerle kolayca etkileşime girdikleri için daha büyük bir ME sergiledikleri yaygın olarak kabul edilmektedir. Tersine, hidrokarbonlar veya organohalojenler gibi oldukça kararlı bileşikler bu tür etkileşimlere maruz kalmaz ve analiz sırasında gözlemlenebilir ME göstermezler ^2,3.

Genel olarak, ME tamamen ortadan kaldırılamaz, bu da matris bileşenlerinin tamamen çıkarılmasının mümkün olmadığı durumlarda telafi veya düzeltme için çeşitli stratejilerin geliştirilmesine yol açar. Bu stratejiler arasında, döteryumlu iç standartların (IS’ler), analit koruyucuların, matris uyumlu kalibrasyonun, standart ekleme yönteminin veya enjeksiyon tekniklerinin modifikasyonunun kullanımı bilimsel literatürde belgelenmiştir 1,2,4,5. SANTE/11312/2021 yönergeleri de bu stratejileri önermiştir⁶.

ME’leri telafi etmek için matris eşleştirmeli kalibrasyonun uygulanmasıyla ilgili olarak, pratik durumlarda numune dizileri, çeşitli gıda türlerini veya aynı emtiadan çeşitli numuneleri kapsar. Bu durumda, aynı emtiadan herhangi bir numunenin kullanılmasının, tüm numunelerde ME’yi etkili bir şekilde telafi edeceği varsayımı yapılır. Bununla birlikte, mevcut literatürde bu konuyu özel olarak araştıran yeterli çalışma eksikliği vardır⁷.

Kayda değer bir oranda yağ ve pigment içeren matrislerdeki pestisitlerin çoklu kalıntı tayini zorlu bir görev teşkil eder. Önemli miktarda birlikte ekstrakte edilen malzeme, ekstraksiyon verimliliğini önemli ölçüde etkileyebilir ve sonraki kromatografik belirlemeye müdahale edebilir, kolona, kaynağa ve dedektöre potansiyel olarak zarar verebilir ve önemli ME’lere^{neden olabilir 8,9,10}. Sonuç olarak, pestisitlerin bu tür matrislerde eser seviyelerde analizi, yüksek geri kazanım değerleri sağlarken, analizden önce matris bileşenlerinde önemli bir azalma gerektirir⁷. Pestisit analizlerinin güvenilir, doğru ve düzenleyici standartlarla uyumlu kalmasını sağlamak için yüksek geri kazanım değerleri elde etmek çok önemlidir. Bu, tarım ve ilgili alanlarda gıda güvenliği, çevre koruma ve bilinçli karar vermenin sağlanması için hayati önem taşır.

Avokado, dünya çapında tropikal ve Akdeniz iklimlerinde yetiştirilen ve hem menşe bölgelerinde hem de çok sayıda ihracat pazarında yaygın olarak tüketilen, ticari değeri yüksek bir meyvedir. Analitik bakış açısına göre, avokado, fındıklara benzer şekilde önemli sayıda yağ asidi (yani oleik, palmitik ve linoleik), yeşil yapraklarda olduğu gibi önemli bir pigment içeriği ve ayrıca diğer meyvelerde bulunanlara benzer şekerler ve organik asitler içeren karmaşık bir matristir¹¹. Yağlı doğası nedeniyle, analiz için herhangi bir analitik yöntem kullanılırken özel dikkat gösterilmelidir. Bazı durumlarda 8,12,13,14,15,16,17,18,19,20 GC-MS kullanılarak avokado üzerinde pestisit kalıntı analizi yapılmış olsa da, diğer matrislere kıyasla nispeten daha az sıklıkta olmuştur. Çoğu durumda, Quick-E asy-Ch eap-E fuffective-R ugged-S afe (QuEChERS) yönteminin bir versiyonu uygulanmıştır ^{8,12,13,14,15,16,17,18}. Bu çalışmaların hiçbiri, farklı avokado çeşitleri arasındaki ME’lerin tutarlılığını araştırmamıştır.

Bu nedenle, bu çalışmanın amacı, amonyum format ve GC-MS/MS ile QuEChERS yöntemini kullanarak farklı avokado türlerinde (yani Criollo, Hass ve Lorena) 45 temsili pestisit için ME’lerin tutarlılığını ve geri kazanım değerlerini incelemekti. Bildiğimiz kadarıyla, bu tür yağlı matris örnekleri üzerinde bu tür bir çalışma ilk kez gerçekleştirilmektedir.