Bu makale, M-LMD’yi incelemek için klinik öncesi modeller geliştirmek üzere melanom ile ilişkili leptomeningeal hastalığı (M-LMD) olan hastalardan toplanan serebral omurilik sıvısı dolaşımındaki tümör hücrelerinin (BOS-CTC’ler) çoğaltılması için bir protokolü açıklamaktadır.
Melanomla ilişkili leptomeningeal hastalık (M-LMD), dolaşımdaki tümör hücreleri (CTC’ler) beyin omurilik sıvısına (BOS) girdiğinde ve beyni ve omuriliği koruyan zar tabakaları olan meninksleri kolonize ettiğinde ortaya çıkar. Bir kez belirlendikten sonra, M-LMD hastaları için prognoz kasvetlidir ve genel sağkalım haftalar ila aylar arasında değişmektedir. Bunun başlıca nedeni, hastalığı anlamamızdaki yetersizlik ve sonuç olarak etkili tedavi seçeneklerinin mevcudiyetidir. M-LMD’nin altta yatan biyolojisini tanımlamak, M-LMD tedavisi için mevcut tedavileri uyarlama veya bu evrensel olarak ölümcül hastalık için yeni inhibitörler tasarlama yeteneğini önemli ölçüde artıracaktır. Bununla birlikte, moleküler karakterizasyon, fonksiyonel analiz ve in vivo etkinlik çalışmaları gibi klinik öncesi deneyler yapmak için hastadan türetilen BOS’tan (CSF-CTC’ler) yeterli miktarda CTC elde edilmesinde önemli bir engel yatmaktadır. CSF-CTC’lerin ex vivo olarak kültürlenmesinin de zor olduğu kanıtlanmıştır. Bunu ele almak için, ex vivo ve in vivo olarak hastadan türetilen M-LMD BOS-CTC’lerin kültürü için yeni bir protokol geliştirilmiştir. İnsan meningeal hücreleri (HMC’ler) tarafından üretilen şartlandırılmış ortamın dahil edilmesinin prosedür için kritik olduğu bulunmuştur. Sitokin dizi analizi, insülin benzeri büyüme faktörü bağlayıcı proteinler (IGFBP’ler) ve vasküler endotelyal büyüme faktörü-A (VEGF-A) gibi HMC’ler tarafından üretilen faktörlerin BOS-CTC sağkalımını ex vivo desteklemede önemli olduğunu ortaya koymaktadır. Burada, izole hasta kaynaklı BOS-CTC hatlarının kullanışlılığı, insülin benzeri büyüme faktörü (IGF) ve mitojenle aktive olan protein kinaz (MAPK) sinyal yolaklarını hedef alan inhibitörlerin etkinliğinin belirlenmesinde gösterilmiştir. Ek olarak, onaylanmış veya yeni tedavilerin klinik öncesi testleri için kullanılabilecek M-LMD’nin murin modellerini oluşturmak için bu hücrelerin in vivo intratekal olarak aşılanması yeteneği gösterilmiştir. Bu araçlar, meninkslerde CSF-CTC oluşumunu yönlendiren altta yatan biyolojinin çözülmesine ve M-LMD ile ilişkili morbidite ve mortalitenin azaltılmasına yönelik yeni tedavilerin tanımlanmasına yardımcı olabilir.
Leptomeningeal hastalık (LMD), dolaşımdaki tümör hücreleri (CTC’ler) beyin omurilik sıvısına (BOS) yayıldığında ve beyin ve omuriliği çevreleyen zar olan meninkslerde yerleştiğinde ortaya çıkar 1,2. LMD birçok kanserde ortaya çıkabilir, ancak özellikle melanomda yaygındır. Melanomun ileri evrelerinde, hastaların yaklaşık% 5’inde melanom ile ilişkili M-LMD 2,3 gelişecektir. Diğer metastaz bölgelerine göre nispeten düşük olsa da, M-LMD’nin sonuçları yıkıcıdır, genel sağkalım haftalar ila aylar arasında değişir ve hasta morbiditesine önemli bir katkıda bulunur 1,3,4. Bunun başlıca nedeni, leptomeninglerin melanom hücreleri tarafından nasıl kolonize edildiğine dair bilgimizdeki büyük boşluklarla birlikte etkili tedavi seçeneklerinin yetersizliğidir2. Bu nedenle, M-LMD’nin biyolojisini anlamak, klinik sonuçları iyileştirmek için yeni tedavilerin tasarlanmasını kolaylaştıracaktır.
Son raporlar, CTC’lerin benzersiz BOS mikro ortamını nasıl kolonize ettiğini göstermiştir. Örneğin, Kompleman C3, beynin her ventrikülünde karmaşık bir kan damarı ağı olan koroid pleksus yoluyla tümör hücrelerinin BOS’a istilasını teşvik eder5. Ayrıca, BOS’taki kıt mikro besinlere yanıt olarak, CTC’ler, demir süpürücü bir protein olan lipokalin-2’yi ve reseptörünü sağkalımı artırmak için SLC22A17 artırabilir6. Grubumuz, BOS’un omik temelli analizlerini kullanarak, BOS’un insülin benzeri büyüme faktörü (IGF) sinyalini düzenleyen proteinlerin yanı sıra doğuştan gelen bağışıklığı da zenginleştirdiğini buldu3. Birlikte, bu veriler M-LMD’yi incelemek için sıvı biyopsilerden elde edilen CSF-CTC’lerin değerini vurgulamaktadır.
BOS-CTC’ler bazen lomber ponksiyon, Ommaya rezervuarı veya hızlı otopsiler yoluyla hasta BOS örneklemesi ile tanımlanabilse de, önemli bir sınırlama bu nadir ve kırılgan hücrelerden yeterli sayıda elde etmektir 1,7. Örneğin, CTC numaralandırma tekniği kullanılarak, hasta BOS numunesi7 başına yalnızca birkaç yüz ila birkaç bin tümör hücresi tanımlanabilir, bu da in vitro veya in vivo moleküler ve fonksiyonel analizlerin yapılmasını zorlaştırır. Periferik kandan (yani meme kanseri CTC’leri) ex vivo olarak kısa süreliğine büyüyen CTC’lerde başarı raporları olmasına rağmen8,9,10, bu hücreler genellikle sadece kısa vadede büyür ve BOS’ta melanom CTC’lerini büyütebildiğine dair herhangi bir vaka bildirilmemiştir. Bu nedenle, melanom CSF-CTC’leri veya genel olarak CTC’leri yaymanın yollarını bulmak, M-LMD 7,11’in biyolojisini incelemek için oldukça faydalı olacaktır.
İlk kez, M-LMD hastalarından CSF-CTC’leri ex vivo olarak çoğaltmak için yeni bir teknik tanımlanmıştır. Bu raporda, M-LMD hastalarından BOS-CTC’lerin kültürlenmesine ve genişletilmesine izin veren ayrıntılı bir protokol geliştirilmiştir. Meninksler, çevresini çevreleyen büyümeyi destekleyen FGF, IGF, VEGF-A ve IGFBP’ler gibi çeşitli büyüme faktörleri salgıladığından 12,13,14,15,16, CSF-CTC’lerin bu bileşenlerin ex vivo koşullarda büyümesini gerektirebileceği rasyonelleştirildi. Bu nedenle, bu protokol, insan meningeal hücrelerinin- (HMC’ler-) in vitro olarak kültürlenmesiyle oluşturulan koşullu ortamı kullanır. İn vivo aşılama için, hastadan türetilen hücreler, hastadan türetilen BOS-CTC’ler (PD-CSF-CTC’ler) hatları oluşturmak için immün yetmezliği olan farelere aşılanır. Hasta kaynaklı M-LMD hücrelerinin mevcudiyeti, M-LMD’yi incelemek ve bu ölümcül hastalık için yeni tedavi stratejileri önermek için hücresel, moleküler ve fonksiyonel testleri destekleyecektir.
M-LMD yıkıcı, evrensel olarak ölümcül bir hastalıktır ve daha iyi tedavi stratejileri bulmak için acil bir ihtiyaç vardır. M-LMD çalışmasının önündeki en büyük engellerden biri, moleküler ve fonksiyonel çalışmaları gerçekleştirmek için yeterli CSF-CTC’lerin elde edilememesidir 1,7. Meme ve yumurtalık kanserleri gibi diğer kanser türlerinin periferik kanından ve BOS’undan CTC’leri kültürlemek için mevcut yöntemler olmasına rağmen 11,31,32, bu CTC yayılma yöntemleri genellikle kısa sürelidir ve melanomdan BOS-CTC’lerin kültürlenmesinde rapor edilmiş bir başarı yoktur. Ek olarak, CTC’lerin çoğaltılması için mevcut metodolojiler kısa süreli ex vivo ortamlarda mevcuttur ve henüz hasta LMD hücrelerinden türetilen bir in vivo LMD modeli vermemiştir. Burada, bu hücreleri in vitro ve in vivo olarak kültürlemek için yeni bir protokol sunulmaktadır ve bu da hastadan türetilen benzersiz hücre hatlarına yol açmaktadır. Şu anda, çalışmadaki 11 M-LMD hastasından, M-LMD CSF-CTC’lerin in vitro olarak çoğaltılmasında yaklaşık% 60 (11’in 7’si) başarı şansı vardı ve bu, CDX yöntemi kullanılarak in vivo olarak ~% 20’ye (11’in 2’si)düşürüldü 7.
İn vitro koşulların BOS mikro ortamını özetlemediği açıktır. Bununla birlikte, proteomik yaklaşımlar daha önce BOS’taki protein bileşenlerini incelemek için gerçekleştirilmiş ve CTC büyümesi ex vivo3 için gerekli olan temel faktörler hakkında bazı bilgiler sağlamıştır. Örneğin, M-LMD hastalarında CTC sağkalımını destekleyen ana yollardan birinin, IGF ile ilişkili aktivitelerin artması ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir 3,7. Ayrıca, çalışmalar, leptomeninglerin FGF-2, EGF, GM-CSF ve IGF sinyalleme12 ile ilgili proteinler dahil olmak üzere BOS’a çeşitli sitokinler/büyüme faktörleri salgıladığını göstermiştir. Nitekim bu, HMC’lerle kültürlenen medyada özetlendi ve bu büyüme faktörlerinin CSF-CTC büyümesini teşvik etmede potansiyel bir rolünü destekledi.
Bir PDX (veya CDX) modeli oluşturmanın en büyük avantajı, in vitro koşullarda eksik olan hastalık patolojisi hakkında daha derin bilgiler edinme yeteneğidir. İdeal olarak, BOS-CTC’ler ex vivo kültürleme yapılmadan doğrudan hastalardan alınacağı için bir PDX yaklaşımı tercih edilir. Başlangıçta, bu yaklaşımı kullanarak M-LMD oluşturmak için girişimlerde bulunuldu, ancak şu ana kadar başarılı olamadılar. PDX farelerinin üretilmesindeki zorluk, muhtemelen başlangıç materyalinin bolluğu ve bütünlüğü ile ilişkilidir (yani, klinikte rutin toplama sırasında hasta BOS’unda çok az sayıda canlı CTC). Bu, otopsi7’de toplanan CSF’den CTC’leri büyütmede neden üstün başarı elde ettiğimizi açıklayabilir. İn vivo yayılma olasılığını artırmak için, bu protokol alternatif bir CDX yaklaşımı sağlayacak şekilde değiştirildi. CSF-CTC’ler, uzun vadeli ve daha büyük büyüme potansiyeline sahip PD-CSF-CTC hatları oluşturmak için ilk olarak in vitro olarak (adım 3) genişletilebilir. Bu hücreler daha sonra M-LMD oluşturmak için farelere aşılanır. Mevcut yöntem sınırlı sayıda in vivo CDX M-LMD (~% 20) modeli üretmiş olsa da, bu, CSF-CTC’lerin transkripsiyonel çeşitliliğini, BOS mikro ortamının karmaşıklığını ve genel olarak bu hücrelerin kültürlenmesindeki zorluğu yansıtabilir. İnsanlaştırılmış bir fare modelinin gelecekteki gelişiminin, kanser hücresi canlılığını desteklemede mikro çevrenin önemi göz önüne alındığında, aşılama başarı oranını artırabileceğini varsayıyoruz33.
CDX yaklaşımının bir sınırlaması, hasta örneklerinden yalnızca belirli klonların seçilmesi ve kanser hücrelerinin ex vivo kültürleme yoluyla genetik sürüklenmesinin artık orijinal kaynağın transkripsiyonel profilini yansıtmayabilmesidir. Bununla birlikte, in vitro kültürlemeye rağmen, PD-CSF-CTC hatlarının, izole edilmiş, kültürlenmemiş hasta BOS-CTC’lerine gen ekspresyonunun yaklaşık% 97 benzerliğini koruduğu bildirilmiştir7. Bu çalışmada, scRNA-seq analizleri, kültürlenmemiş, in vitro PS-CSF-CTC’ler ile in vivo PD-CSF-CTC’ler arasında SOX9, ErbB3 ve IGF-1R7 gibi örtüşen zenginleştirilmiş gen imzalarını ortaya çıkardı ve bu da bunların potansiyel terapötik hedefler olabileceğini düşündürdü. Ek olarak, bu yaygın olarak zenginleştirilmiş genler, transkripsiyonel düzenleme ve metabolizma ile ilişkili biyolojik yollarda yer alır7. Toplu olarak, bu, M-LMD’nin biyolojisini daha iyi anlamak, hastalığı yönlendiren hedeflenebilir moleküler mekanizmaları ve yolakları belirlemek ve gelecekteki çalışmalarda rasyonel tedaviler tasarlamak için PD-CSF-CTC kültürlerinin translasyonel değerini vurgulamaktadır.
M-LMD hastalarında BOS-CTC’lerin durumunu ve canlılığını önceden belirlemenin bir yolu olmadığı için mevcut metodoloji kusurlu kalsa da, CTC’lerin sayıca düşük ve oldukça kırılgan olması nedeniyle başarı olasılığını artıracak çeşitli gözlemler yapılmıştır. Bu kritik adımlar, BOS örneklerinin çekilir çekilmez buz üzerine yerleştirilmesi ve hücresel bütünlüğü korumak için hızlı bir şekilde laboratuvara taşınması için klinikle koordinasyonu içerir. Daha sonra, CSF-CTC’ler, kültürde kaplanarak veya hücrelerin dondurularak saklanması yoluyla derhal işlenmelidir.
Genel olarak, CSF-CTC’lerin kültürlenmesi ve genişletilmesi bir deneme-yanılma süreciydi, ancak hastadan türetilen M-LMD hücreleri oluşturmak için bu protokolün kurulması, araştırmacılara daha önce yapılamayan hasta örnekleriyle deneyler yapmak için gereken kaynakları sağlayacaktır. İleriye dönük önemli bir hedef, M-LMD’yi tedavi etmek için rasyonel tedaviler tasarlamak için moleküler karakterizasyon, yüksek verimli ilaç taraması ve in vivo ilaç etkinliği çalışmaları yapmak için M-LMD PD-CSF-CTC’leri kullanmaktır. Bu yaklaşımın, ilerlemiş metastatik melanomun şu anda ölümcül olan bu yönü ile ilişkili morbidite ve mortaliteyi büyük ölçüde azaltacak tedavi stratejilerine yol açacağına inanılmaktadır.
The authors have nothing to disclose.
Bu bilimsel çalışma için doku bağışında gösterdikleri olağanüstü cömertlik için hastalara ve ailelere teşekkür ederiz. Bu çalışma, Ulusal Sağlık Enstitüleri hibeleri P50 CA168536, R21 CA256289, R21 CA216756 (KSMS ve PAF’a) K99 CA226679 (IS’ye) hibeleri ile desteklenmiştir. Moffitt Vakfı Araştırma Hızlandırma Fonu (BC ve PAF’a), Moffitt Kimyasal Biyoloji ve Moleküler Tıp Programı (PAF ve DD), Moffitt Vakfı (PAF). Moffitt’teki Moleküler Genomik, Doku ve Biyoinformatik ve Biyoistatistik Ortak Kaynak Çekirdekleri, kısmen Ulusal Kanser Enstitüsü tarafından Kanser Merkezi Destek Hibesi (P30-CA076292) ve Moffitt Vakfı aracılığıyla desteklenmektedir.
1 mL syringe 27 – 29 G needles | Any vendor | n/a | 0.1 mm Sterile Filtered |
1.5 mL Eppendorf tubes | Any vendor | ||
15 ml and 50 mL polystyrene centrifuge tubes | Any vendor | n/a | |
6 - 8 weeks females NOD SCID gamma (NSG) mice | Charles River | Males optional | |
Buprenorphine Sustained-Release (Bup-SR) | Zoopharm | DEA controlled | |
Fetal bovine serum (FBS) | ScienCell | #0010 | |
Gas inhalation anestehsia system | VeteEquip | #901812 | COMPAC5 |
Hamilton microliter syringes | Hamilton | 10, 25, 50, and 100ml | 30 G for cisterna magna injection |
Human basic fibroblast growth factor (bFGF) | Milipore Sigma (or any vender) | #F0291 | |
Human epidermal growth factor (EGF) | Milipore Sigma (or any vender) | #SRP3027 | |
Human meningeal cells (HMCs) isolated from human leptomeninges | ScienCell | #1400 | |
IVIS 200 imaging system | Caliper Life Sciences | n/a | |
Magnifying glass with light | Any vendor | n/a | |
Meningeal Cell Culture Media (MenCM) | ScienCell | #1401 | |
Meningeal cell growth supplement (MCGS) | ScienCell | #1452 | |
MRI imaging | Bruker | BioSpec series | Optional |
P1000, P200, P20 pipettes/ pipette tips | |||
penicillin-streptomycin Antibiotic solution | ScienCell (or any vender) | #0503 | |
Phosphate buffered saline (PBS) | Any vendor | n/a | 0.1 mm Sterile Filtered |
Rodent Surgical Instruments (Scissors, Forceps) | Roboz Surgical Instrument (or any vendor) | ||
Screw cap cryo tubes | |||
Sterile blue paper/ drape covering | Any vendor | n/a | n/a |
Sterile cotton sticks | Any vendor | n/a | |
Tissue culture plates/flasks (96-well, 24-well, 12-well, 6-well, T175 etc.) |
.