Burada, konvansiyonel lazer taramalı konfokal mikroskop kullanılarak süper çözünürlüklü görüntüleme elde etmek için erken Drosophila embriyolarında genişleme mikroskobunun uygulanması için bir protokol sunulmaktadır.
Gelişimsel biyolojinin beygir gücü, araştırmacıların karmaşık biyolojik numuneler içindeki etiketli moleküllerin üç boyutlu lokalizasyonunu belirlemelerini sağlayan konfokal mikroskoptur. Geleneksel konfokal mikroskoplar, birkaç yüz nanometre uzaklıkta bulunan iki bitişik floresan nokta kaynağının çözülmesine izin verirken, hücre altı biyolojinin daha ince ayrıntılarını gözlemlemek, sinyalleri onlarca nanometre mertebesinde çözme yeteneğini gerektirir. Araştırmacıların bu tür çözünürlük sınırlarından kaçınmasına izin vermek için süper çözünürlüklü mikroskopi için çok sayıda donanım tabanlı yöntem geliştirilmiştir, ancak bu yöntemler tüm araştırmacılar için mevcut olmayan özel mikroskoplar gerektirir. Çözme gücünü artırmak için alternatif bir yöntem, ilk olarak 2015 yılında Boyden grubu tarafından tanımlanan genişleme mikroskobu (ExM) olarak bilinen bir işlemle numunenin kendisini izotropik olarak büyütmektir. ExM kendi başına bir mikroskopi türü değildir, daha ziyade kurucu moleküllerinin göreceli uzamsal organizasyonunu korurken bir numuneyi şişirmek için bir yöntemdir. Genişletilmiş numune daha sonra geleneksel bir konfokal mikroskop kullanılarak etkili bir şekilde artırılmış bir çözünürlükte gözlemlenebilir. Burada, yüzey epitel hücreleri içinde Par-3, miyozin II ve mitokondrinin lokalizasyonunu incelemek için kullanılan tam montajlı Drosophila embriyolarında ExM’nin uygulanması için bir protokol açıklıyoruz. Bu protokol, geleneksel konfokal mikroskopi ile görülemeyen hücre altı detayların saptanmasına izin vererek, numune boyutunda yaklaşık dört kat artış sağlar. Prensip kanıtı olarak, bitişik hücre korteksleri arasındaki farklı miyozin-GFP havuzlarını ayırt etmek için bir anti-GFP antikoru kullanılır ve mitokondriyal ağ mimarisinin ince ayrıntılarını ortaya çıkarmak için endojen biyotinillenmiş molekülleri tespit etmek için floresan etiketli streptavidin kullanılır. Bu protokol, floresan etiketleme için ortak antikorlar ve reaktifler kullanır ve mevcut birçok immünofloresan protokolüyle uyumlu olmalıdır.
Hücre ve gelişim biyolojisinde, görmek inanmaktır ve proteinlerin lokalizasyon modellerini doğru bir şekilde belirleme yeteneği birçok deney türü için temeldir. Lazer taramalı konfokal mikroskopi, bozulmamış numuneler içinde floresan etiketli proteinleri üç boyutlu olarak görüntülemek için standart araçtır. Konvansiyonel konfokal mikroskoplar, yaydıkları ışığın dalga boyunun yarısından daha azıyla ayrılan bitişik floresan sinyallerini ayırt edemez (çözemez)1. Başka bir deyişle, iki nokta kaynağı, iki ayrı sinyal olarak çözülmeleri için yanal yönde en az 200-300 nm (eksenel yönde 500-700 nm) ile ayrılmalıdır. Bu teknik engel, kırınım sınırı olarak bilinir ve kırınım sınırının altında uzamsal özelliklere sahip karmaşık hücre altı yapıların (örneğin, aktomiyosin hücre iskeleti veya mitokondriyal ağlar) incelenmesi için temel bir engeldir. Bu nedenle, konvansiyonel konfokal mikroskopların çözme gücünü arttırmaya yönelik teknikler biyolojik topluluğun genel ilgi alanıdır.
Kırınım sınırını aşmak için, onlarca nanometre veyadaha az 1,2,3 mertebesinde çözünürlüğe izin veren ve daha önce yalnızca elektron mikroskobu ile erişilebilen bir biyolojik karmaşıklık dünyasını ortaya çıkaran bir dizi farklı süper çözünürlüklü mikroskopi teknolojisi geliştirilmiştir. Bu donanım tabanlı yöntemlerin bariz avantajlarına rağmen, süper çözünürlüklü mikroskoplar genellikle belirli numune etiketleme gereksinimlerine ve uzun alım sürelerine sahiptir, bu da esnekliklerini sınırlar veya bazı laboratuvarların erişemeyeceği kadar pahalı olabilir. Mikroskop tabanlı süper çözünürlüğe bir alternatif, kendi başına bir mikroskopi türü olmayan, daha ziyade kurucu moleküllerininnispi uzamsal organizasyonunu korurken bir numuneyi şişirmek için bir yöntem olan genişleme mikroskobudur (ExM) 4. İzotropik olarak genişlemiş numuneler daha sonra geleneksel bir floresan konfokal mikroskop kullanılarak etkili bir şekilde artırılmış bir çözünürlükte gözlemlenebilir. ExM ilk olarak 2015 yılında Boyden grubu tarafındantanımlanmıştır 5 ve temel teknik o zamandan beri çeşitli deneylerde kullanılmak üzere uyarlanmıştır 6,7,8. ExM ayrıca, özellikle Drosophila 9,10,11, C. elegans12 ve zebra balığı 13’te tam montajlı embriyolarda kullanılmak üzere uyarlanmıştır ve bu da onu gelişimsel biyologlar için güçlü bir araç haline getirmektedir.
ExM, iki farklı hidrojel kimyasına dayanmaktadır: 1) suya batırıldığında boyutu büyük ölçüde artan şişebilir polielektrolit hidrojeller14 ve 2) izotropik numune genleşmesine izin vermek için son derece küçük polimer aralığına sahip poliakrilamid hidrojeller15. Yayınlanmış birçok ExM protokolü olsa da, bunlar genellikle aşağıdaki adımları paylaşır: numune fiksasyonu, etiketleme, aktivasyon, jelleşme, sindirim ve genişleme4. Fiksasyon koşulları ve floresan etiketleme stratejileri elbette deneyin ve sistemin ihtiyaçlarına göre değişecektir ve bazı protokollerde etiketleme genişlemeden sonra gerçekleşir. Numunedeki hedef moleküller, farklı kimyalar 4 kullanılarak elde edilebilen hidrojele bağlanmak için astarlanmalıdır(aktive edilmelidir). Jelleşme adımları sırasında numune, gelecekteki hidrojelin (sodyum akrilat, akrilamid ve çapraz bağlayıcı bisakrilamid) monomerleri ile doyurulur ve hidrojel daha sonra amonyum persülfat (APS) gibi bir başlatıcı tarafından katalize edilen serbest radikal polimerizasyonu ile oluşturulur ve tetrametilendiamin (TEMED)4 gibi bir hızlandırıcı. Jelleşmeden sonra numune, numunenin şişmeye karşı direncini homojenize etmek ve hidrojel4’ün izotropik genleşmesini sağlamak için enzimatik olarak sindirilir. Son olarak, sindirilmiş hidrojel suya yerleştirilir, bu da orijinal doğrusal boyutunun yaklaşık dört katına kadar genişlemesine nedenolur 4.
Şekil 1: Drosophila embriyolarında genişleme mikroskobuna genel bakış. ExM, tamamlanması en az 4 gün süren çok adımlı bir protokoldür. Embriyo toplama, fiksasyon ve devitellinizasyon, birden fazla koleksiyondan embriyoların toplanıp toplanmadığına bağlı olarak 1 gün veya daha fazla sürer. İmmünofloresan etiketleme, embriyoların birincil antikorlarla gece boyunca inkübe edilip edilmediğine bağlı olarak 1 gün veya 2 gün sürer. Embriyo aktivasyonu, jelleşme, sindirim ve genişleme tek bir günde gerçekleştirilebilir. Jeller, genişlemeden hemen sonra monte edilebilir ve görüntülenebilir, ancak pratik nedenlerden dolayı genellikle ertesi gün görüntülemeye başlanması arzu edilir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.
Bu protokol, hücre altı protein lokalizasyon modellerini süper çözünürlükte görselleştirmek için tam montajlı erken ila orta evre Drosophila embriyoları16 üzerinde ExM’nin nasıl gerçekleştirileceğini açıklar (Şekil 1). Bu yöntem, protein moleküllerini hidrojel17’ye aktive etmek ve bağlamak için metilakrilik asit N-hidroksisüksinimidil ester (MA-NHS) kimyasını kullanır ve geç evre Drosophila embriyolarında ve dokularında kullanım için daha önce yayınlanmış bir ExM protokolünün bir modifikasyonudur11. Bu protokol, hidrojelleri kalıplamak ve aktivasyon ve jelleşme sırasında çözelti değişimini kolaylaştırmak için polidimetilsiloksan (PDMS) kuyularını kullanır. PDMS kuyularının oluşturulmasını gerektirmeyen alternatif bir yöntem, lamellere tutturulmuş embriyoların bir parça laboratuvar sızdırmazlık filmi22 üzerine oturan monomer çözeltisi damlalarına indirilmesini içerir. Ek olarak, bu protokol, immünofloresan boyama için bir ön koşul olan Drosophila embriyolarını çevreleyen geçirimsiz vitellin membranının manuel olarak çıkarılması için bir yöntemi açıklar. Daha da önemlisi, embriyoların elle soyulması yöntemi, numune etiketlemeden önce yalnızca uygun şekilde hazırlanmış Drosophila embriyolarını seçmek için kullanılabilir, bu da doğru aşama ve oryantasyona sahip genişletilmiş numunelerle sonuçlanma olasılığını büyük ölçüde artırır ve böylece aşağı akış veri toplamayı çok daha verimli hale getirir.
Manuel devitellinizasyon
Çoğu Drosophila embriyo fiksasyon protokolü, sabit embriyoları bir metanol ve heptan emülsiyonu içinde sallayarak vitellin zarının çıkarılmasını içerir, bu da zarların ozmotik rüptür yoluyla patlamasına neden olur26. Metanol bazlı devitellinizasyon (metanol patlatma) birçok uygulama için etkili ve uygun olsa da, manuel devitellinizasyon (elle soyma) bazı önemli avantajlar sunar. İlk olarak, elle soyma, kişinin devitellin yapmak ve toplamak için hassas bir şekilde hazırlanmış embriyoları seçmesine izin vererek, deneyin sonunda kullanılabilir bir oryantasyonda genişletilmiş embriyolar elde etme olasılığını büyük ölçüde artırır. Bu zenginleştirme, hızlı gelişimsel süreçlerin (örneğin, mezoderm istilası veya yakınsak uzantı) belirli yönlerini incelerken kritik öneme sahiptir, bunun için uygun şekilde evrelenmiş embriyolar, sıkı bir şekilde zamanlanmış bir toplama penceresinde bile tüm embriyoların yalnızca yüzde birkaçını temsil edebilir. Tabii ki, birçok uygulama için, zamanlanmış bir toplama penceresinden embriyoların daha geleneksel toplu metanol patlatılması yeterli olacaktır ve elle soyulması ekstra çabaya değmeyebilir. İkincisi, belirli birincil antikorların ve boyaların bağlanması, numunenin daha önce metanole maruz kalmasından olumsuz etkilenir. Bu nedenle, elle soyma, metanol patlatılmış örneklere kıyasla immünofloresan sinyal kalitesinde önemli artışlar sağlayabilir ve bu da onu Drosophila gelişim biyologları için yararlı bir genel teknik haline getirir.
Genişletilmiş tam montajlı Drosophila embriyolarında yüksek çözünürlüklü konfokal mikroskopi
Genişletilmiş numuneler üzerinde yüksek çözünürlüklü konfokal mikroskopi yapmak kavramsal olarak genişletilmemiş numunelerle aynı olsa da, ExM bazı teknik engeller getirmektedir. Özellikle, rastgele olan embriyo oryantasyonu, örneklem büyüklüğü arttıkça daha da önemli hale gelir, çünkü yüksek büyütmeli, yüksek NA objektifler, yalnızca lamel27’ye çok yakın olan örnek bölgelerden gelen ışığı odaklayabilir. Bu nedenle, genellikle sadece jel oluştuğunda lamel bitişiğinde sona eren embriyonun yüzeyindeki veya yakınındaki hücrelere odaklanmak mümkündür. Sonunda doğru oryantasyona sahip örneklerin bulunduğundan emin olmanın en iyi yolu, ExM protokolünü sıkı bir şekilde aşamalı sabit embriyo koleksiyonuyla (örneğin, elle soyularak) başlatmak ve her bir oyuğa birçok embriyo tohumlamaktır (>10). Embriyonun iç kısmındaki hücreleri görselleştirmek için, ışık tabakası mikroskobu28 gibi daha özel görüntüleme kurulumlarının kullanılması gerekebilir. Ek olarak, konfokal iğne deliğini birden fazla havadar üniteden daha büyük bir boyuta açarak görüntü kalitesinin iyileştirilebileceğini bulduk. Tabii ki, artan bir iğne deliği boyutu, maksimum çözünürlüğün azalması pahasına olacaktır, ancak pratikte, iğne deliği boyutundaki küçük artışlar bile sinyal yoğunluğunu önemli ölçüde artırabilir (veriler gösterilmemiştir). Gelecekteki çalışmalar, ExM örneklerinde iğne deliği boyutunu ve etkili çözünürlüğü sistematik olarak ele almalıdır.
Temel ExM’deki varyasyonlar
Burada açıklanan protokol, birçok uygulama için çalışması ve çoğu gelişim biyolojisi laboratuvarında uygulanması kolay olması gereken nispeten basit bir ExM örneğidir. Bununla birlikte, sinyal yoğunluğunu artırmak, daha da fazla genişleme derecesi elde etmek ve proteinlerin yanı sıra nükleik asit moleküllerini tespit etmek için kullanılabilecek ExM 4,5,7’nin temel konseptinde çok sayıda varyasyon vardır. Bu protokolde, embriyolar jelleşme ve genişlemeden önce antikorlarla inkübe edilir. Alternatif olarak, numuneler genişletildikten sonra antikorlarla tedavi edilebilir 6,30, bu da artan epitop erişilebilirliği ve genişleme adımları sırasında bağlı antikor kaybının azalması nedeniyle sinyal yoğunluğunu artırabilir. Ek olarak, hibridizasyon zincir reaksiyonu yöntemi30 kullanılarak genişletilmiş jellerde RNA’nın saptanmasına izin vermek için RNA moleküllerini hidrojele bağlamak için spesifik çapraz bağlayıcı molekülleri kullanılabilir. Son olarak, numuneler, daha da yüksek derecelerde artan çözünürlük elde etmek için yinelemeli genişleme mikroskobu (iExM)31, pan-ExM32 ve genişleme açığa çıkarma (ExR)31’de olduğu gibi birden fazla genişleme turuna tabi tutulabilir.
The authors have nothing to disclose.
Dr. Jennifer Zallen’e kobay anti-Par-3 primer antikoru sağladığı için teşekkür ederiz. Bu çalışma, Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH) üyelerinden biri olan Ulusal Genel Tıp Bilimleri Enstitüsü’nden (NIGMS) cömert fonlarla (1R15GM143729-01 ve 1P20GM139768-01 5743) ve konfokal mikroskobumuzun satın alınması için kısmi finansman sağlayan Arkansas Biosciences Enstitüsü’nden (ABI) desteklenmiştir.
acrylamide | Milipore Sigma | 1490-100ML | |
ammonium persulfate | VWR | BDH9214-500G | |
anti-GFP rabbit polyclonal antibody | Torrey Pines BioLabs | TP-401 | |
anti-guinea pig IgG goat polyclonal antibody, Alexa Fluor 568 | Thermo Fisher Scientific | A-11075 | |
anti-rabbit IgG goat polyclonal antibody, Alexa Fluor 488 | Thermo Fisher Scientific | A-11008 | |
bisacrylamide | Research Products International | A11275 | |
bovine serum albumin (30% solution) | Millipore Sigma | A7284 | |
conical tubes, 50 mL | fisherscientific | 21008-940 | |
coverlip glass, square 22 mm | VWR | 48366-227 | |
coverslip glass, rectangular 40 mm x 24 mm | VWR | 48393-230 | |
glass capillaries for pulling needles | World Precision Instruments | TW100F-4 | |
glass microinjection needles (pre-pulled) | World Precision Instruments | TIP10LT | |
guanidine HCl | VWR | 101970-606 | |
heptane | VWR | EM-HX0078-1 | |
latex pipet bulbs | VWR | 82024-554 | |
methanol | VWR | BDH1135-4LP | |
methylacylic acid N-hydroxysuccinimidyl ester | VWR | 730300-1G | |
microfuge tube, 1.5 mL | VWR | 20170-038 | |
multi-well plate, 6-well | Genesee | 25-100 | |
paraformaldehyde (16%, EM-grade, methanol-free) | Electron Microscopy Sciences | 509804487 (Fisher) | |
Pasteur pipet (2 mL, short tip) | VWR | 14673-010 | |
PDMS kit (Sylgard 184 Kit, base and curing agent) | VWR | 102092-312 | |
Petri plates | Genesee | 32-107 | |
phosphate-buffered saline (10x solution) | VWR | 97063-660 | |
Poly-L-lysine solution (0.1% solution) | VWR | P8920-1ooML | |
Proteinase K | Thermo Fisher Scientific | E00491 | |
scintillation vials (30 mL) | VWR | 66022-128 | |
sodium acrylate | VWR | 101181-226 | |
sodium azide (powder) | Millipore Sigma | 71289 | make a 1% w/v working stock; acute POISON at this concentration! |
Streptavidin, Alexa Fluor 488 | Thermo Fisher Scientific | S32354 | |
TAE (50x) | VWR | 97063-692 | |
tape (double-sided, 1 inch wide) | Scotch 3M | 665 Scotch double sided 1inch/1296 inches Boxed | |
TEMED | Thermo Fisher Scientific | PI17919 | |
TEMPO | VWR | EM8.14681.0005 | catalytic oxidant |
Tween-20 | VWR | 97063-872 | extremely viscous when pure; make a 10% working stock with water |
Zeiss LSM 900 | Zeiss | Laser scanning microscope used without AiryScan |