Burada rekombinant Drosophila kaspazlarını Dronc ve Drice’i ve bunların in vitro bölünme tahlillerini eksprese etmek ve saflaştırmak için bir protokol sunuyoruz.
Kaspazlar, apoptotik ve apoptotik olmayan süreçlerde rol oynayan çok spesifik hücre ölümü proteazlarıdır. Apoptoz sırasında kaspazların rolü çok iyi tanımlanmış ve birçok apoptotik proteolitik kaspaz substratı tanımlanmış ve karakterize edilmiş olsa da, apoptotik olmayan süreçlerde kaspazların rolü iyi anlaşılmamıştır. Özellikle, şimdiye kadar az sayıda apoptotik olmayan kaspaz substratı tanımlanmıştır. Burada, potansiyel kaspaz substratlarının tanımlanmasını ve karakterizasyonunu kolaylaştırmak için, aday substratların in vitro olarak kaspaz bölünme tahlillerinde test edilmesine izin veren bir protokol açıklanmaktadır. Bu protokol, rekombinant kaspaz proteinlerinin üretimini ve saflaştırılmasını, aday substratların rekombinant olarak veya hücresiz bir ekspresyon sisteminde üretilmesini ve SDS-PAGE ve immünoblotlama ile takip edilen gerçek in vitro bölünme reaksiyonunu içerir. Bu protokol Drosophila kaspazları Dronc ve Drice için uyarlanmıştır, ancak memeliler de dahil olmak üzere diğer organizmalardan gelen kaspazlar için kolayca uyarlanabilir.
Programlanmış hücre ölümü veya apoptoz, kaspazlar olarak adlandırılan yüksek derecede uzmanlaşmış hücre ölümü proteazlarının bir sınıfı tarafından yürütülür (referans1’de gözden geçirilmiştir). Kaspazlar, katalitik bölgede bir Cys kalıntısı içeren Cys proteazlarıdır. Konsensüs bölünme bölgelerini ve yarık substratlarını Asp kalıntılarından sonra proteolitik olarak tanımlamışlardır (Drosophila kaspaz Dronc’un da Glu kalıntılarından sonra yarıldıkları bildirilmiştir2). Başlatıcı (apikal veya yukarı akış olarak da bilinir) ve efektör (cellat veya aşağı akış) kaspazlara bölünürler. Başlatıcı kaspazlar efektör kaspazları aktive eder. Örneğin, memelilerde, başlatıcı kaspaz Kaspaz-9, efektör kaspaz Kaspaz-33’ü parçalara ayırır ve aktive eder. Benzer şekilde, Drosophila melanogaster’de, kaspaz-9-ortolog Dronc, kaspaz-3-ortolog Drice 2,4’ü parçalara ayırır ve aktive eder. Apoptoz sırasında, efektör kaspazlarhücre 5’in ölümüne yol açan yüzlerce substratı parçalar.
Kaspazlar hücrede inaktif proenzimler (zimojenler) olarak sentezlenir. Bu formda, bir N-terminal prodomain, proenzimin orta kısmında katalitik Cys ile büyük bir alt birim ve C-terminus 1’de küçük bir alt birim içerirler (Şekil 1). Aktivasyon mekanizması başlatıcı ve efektör kaspazlar arasında farklıdır. Başlatıcı kaspazlar (Kaspaz-9, Dronc), apoptozom6 olarak adlandırılan büyük bir protein kompleksine dahil edilerek meydana gelen aktivasyon için dimerizasyon gerektirir. Apoptozomun dahil edilmesi için, Caspase-9 ve Dronc, N-terminal prodomaininde bir kaspaz aktivasyon ve işe alım alanı (CARD) taşır (Şekil 1). Apoptozom bileşeni Apaf-1 ayrıca bir CARD içerir ve Caspase-9 veya Dronc’u CARD / CARD etkileşimi yoluyla apoptozom 3,6,7’ye alır. Kaspaz-9 ve Dronc apoptozomda proteolitik olarak işlenebilirken, bu işlem enzimatik aktivite 8,9 için tam olarak gerekli değildir.
Buna karşılık, efektör kaspazlar (Caspase-3, Drice) prodomainlerinde bir CARD taşımaz ve aktivasyon1 için büyük protein komplekslerine dahil edilmez. Sırasıyla aktif Caspase-9 veya Dronc1 ile proteolitik bölünmeye bağımlıdırlar. Aktif efektör kaspaz, iki büyük ve iki küçük alt birimden oluşan bir tetramer oluşturur ve bu nedenle iki katalitik bölge içerir (Şekil 1). Bu protokol için önemli olan, E. coli’deki kaspazların rekombinant ekspresyonu, Apaf-1’in yokluğunda bile, Drice10 ve Dronc 2,8,9,11,12 dahil olmak üzere kaspazların otomatik olarak işlenmesine ve aktivasyonuna neden olur. Bu otomatik işleme, rekombinant kaspaz proteini ile aday substratların in vitro bölünme tahlillerinin yapılmasına izin verir.
Kaspazlar sadece apoptozda rol oynamakla kalmaz, aynı zamanda proliferasyon, farklılaşma, hücre göçü, nöronal budama, doğuştan gelen bağışıklık ve diğerleri13,14,15 dahil olmak üzere apoptotik olmayan birçok fonksiyona sahip olabilirler. Apoptotik olmayan süreçler sırasında aktif kaspazlar içermesine rağmen hücrelerin nasıl hayatta kalabileceği şu anda bilinmemektedir. Bu hücrelerin kaspazları sadece sub-ölümcül seviyelerde aktive etmeleri mümkündür16 veya plazma zarı17,18 gibi hücrenin apoptotik olmayan bölmelerinde aktif kaspazları ayırırlar. Bu nedenle, apoptotik olmayan substratların tanımlanması ve doğrulanması sadece kaspazların apoptotik olmayan süreçlere nasıl aracılık ettiğini ortaya çıkarmakla kalmayacak, aynı zamanda aktif kaspazların varlığında hücrelerin nasıl hayatta kalabileceğini anlamaya da yardımcı olacaktır.
Kaspaz substratları olarak aday proteinler genetik ve biyokimyasal yöntemler kullanılarak tanımlanabilir. Tanımlanan proteinler, konsensüs Dronc bölünme bölgelerinin varlığı açısından kontrol edilebilir. Bu, protein dizisini görsel olarak inceleyerek veya CasCleave (https://sunflower.kuicr.kyoto-u.ac.jp/~sjn/Cascleave/)19,20 gibi daha sofistike çevrimiçi biyoinformatik araçlar kullanılarak yapılabilir. Bu araçlar, kaspazların yeni hedeflerini tahmin etmek için kaspazların bilinen konsensüs bölünme bölgelerini ve yapısal hususları kullanır. CasCleave, insan Kaspazları-1, -3, -6, -7 ve -8’den doğrulanmış substratların bilgilerini içerirken, yine de bu kaspazlar ve konsensüs bölünme bölgeleri iyi korunduğundan, burada açıklanan amaçlar için de yararlı olabilir. Bununla birlikte, Dronc bölünme bölgesi iyi tanımlanmadığından (iki çalışma iki farklı optimal bölünme bölgesi, TATD / E2 ve LALD9 tanımlamıştır), aday substratlar Drice de dahil olmak üzere diğer kapaz bölünme bölgesinin varlığı açısından da incelenmiştir.
Kaspazların öngörülen substratlarını doğrulamak için, ek testler gereklidir. Bu testlerden biri, belirli bir kaspazın aday proteini in vitro olarak parçalayabileceğinin gösterilmesidir. Burada, in vitro kaspaz bölünme testleri için uygun bir protokol sunuyoruz. Bu protokol kullanılarak, aday substratlar kaspaz olarak Dronc ile test edilir. Ayrıca Drice’ın substratları olarak da test edilebilirler. Bu protokol Drosophila kaspazları Dronc ve Drice için yazılmış olsa da, diğer organizmalardan gelen kaspazlar için de uyarlanabilir.
Dronc ve Drice’ın in vitro bölünme testi ile birlikte ekstraksiyonu ve saflaştırılması, bu kaspazların katalitik aktivite kaybı nedeniyle aynı gün yapılmalıdır. Bu protokol değiştirilmiş ve önceki yayınlardan optimize edilmiştir 8,9,11,12,21,22. Bu protokolde, dört farklı kaspaz proteini, E. coli suşu BL21 (DE3) pLysS’de rekombinant olarak eksprese edilir. Bu proteinler şunlardır: 6xHis-Dronc wt, 6xHis-DroncC318A, 6xHis-Dricewt ve 6xHis-DriceC211A. Bu proteinlerin her biri, saflaştırma için N-terminusunda 6 Histidin kalıntısı (6xHis) ile etiketlenmiştir. Dronc wt ve Dricewt vahşi tip proteinlerdir ve rekombinant ekspresyon üzerine aktif kaspaz içine otomatik olarak işlenebilir. DroncC318A ve DriceC211A, katalitik Cys kalıntısını bir Ala kalıntısına dönüştüren Dronc ve Drice’ın mutant formlarını kodlar. Bu yapılar katalitik olarak etkin değildir ve otomatik olarak işlenemez (bkz. Şekil 2A). Bölünme tahlilinde kontrol olarak kullanılırlar. DriceC211A otomatik olarak işlenemediğinden, burada açıklanan in vitro bölünme testinde Droncwt için model substrat olarak da kullanılır.
Kaspazlar ve kaspaz fonksiyonu hakkındaki bilgimizin büyük kısmı, son otuz yılda apoptozdaki yoğun çalışmalardan kaynaklanmaktadır. Başlatıcı kaspazların proteolitik olarak efektör kaspazları işlediği çok iyi bilinmektedir ve yüzlerce protein apoptoz sırasında efektör kaspaz substratları olarak tanımlanmıştır 5,29. Buna karşılık, apoptotik olmayan süreçler için kaspazların işlevi ve hangi apoptotik olmayan substratları işledikleri hakkında çok daha az şey bilinmektedir. Başlatıcı kaspazların burada kilit karar vericiler olduğu düşünülebilir. Apoptoz sırasında, hücre ölümüne neden olan efektör kaspazları aktive ederler. Bununla birlikte, apoptotik olmayan süreçleri tetiklemek için, apoptotik olmayan süreci kontrol eden farklı proteinleri (efektör kaspazlar hariç) aktive edebilirler. Bu protokol, aday proteinleri Drosophila 17,30’da başlatıcı kaspaz Dronc’un substratları olarak test eder.
Bölünme testinde test edilecek substratlar, RRL gibi in vitro memeli hücresiz ekspresyon sisteminde veya E. coli’de rekombinant ekspresyon ile üretilebilir. Bakteriyel ekspresyona göre RRL kullanarak in vitro ekspresyonun birçok avantajı vardır. RRL ifade protokolü basit ve hızlıdır ve birçok farklı substratın paralel olarak hazırlanmasına izin verir. Birçok durumda, ilgili proteini içeren RRL ekstraktı, bölünme tahlilinde kullanılmadan önce -80 ° C’de saklanabilir (bunun her substrat için ayrı ayrı belirlenmesi gerekmesine rağmen). Varsayılan substrat, SDS-PAGE’den sonra otoradyografi ile kolay analiz sağlayan S35-Met ile etiketlenebilir. Bu, substrata özgü bir antikor mevcut değilse, özellikle yararlıdır. Alternatif olarak, S35-Met etiketlemesi istenmiyorsa, varsayılan substrat, immünoblotlama yoluyla kaspaz bölünmesinin tespit edilmesini sağlayan Flag, HA veya Myc etiketleri gibi yaygın etiketlerle etiketlenebilir.
Bu protokolün başarısının, rekombinant Dronc ve Drice proteinlerinin dikkatli ve tutarlı bir şekilde saflaştırılmasına bağlı olduğu vurgulanmalıdır. Ne yazık ki, bu proteinler ne buzdolabında saklanamaz – kısa süreli bile değil – ne buzdolabında ne de dondurulamaz. Enzimatik aktiviteyi bir gecede depolanan herhangi bir biçimde kaybederler. Bu nedenle, bölünme testi gününde taze olarak hazırlanmaları gerekir. Test edilen aday protein(ler)den bağımsız olarak, DriceC211A, Droncwt preparatının enzimatik aktivitesini doğrulamak için her zaman pozitif bir kontrol olarak kullanılmalıdır (bkz. Şekil 2B, C). Alternatif olarak, Dronc ve Drice preparatlarının aktivitesi, florojenik sentetik tetrapeptit substratlarının in vitro bölünmesiile de test edilebilir 2,9,31.
Aday substratları tespit etmek için antikorlar kullanılıyorsa, kullanıcı32,33 tarafından doğrulanmaları gerekir. Bu, Flag, HA, Myc veya diğerleri gibi epitop etiketlerini tespit eden ticari olarak temin edilebilen antikorlar için de geçerlidir. Düşük antikor kalitesi önemli sonuçları gizleyebilir. Hem N- hem de C-terminusundaki aday substratların farklı etiketlerle çift epitop etiketlenmesi de önerilir34. Bölünme meydana gelirse, çift etiketleme her iki bölünme ürününü izlemeye yardımcı olur ve bölünmenin bir veya daha fazla bölgede meydana gelip gelmediğini aydınlatmaya yardımcı olabilir.
Bu protokol, Dronc, Drice’nin bilinen biyolojik substratını kolayca doğrularken, sınırlamalar da vardır. Bir sınırlama, bunun rekombinant proteinlerle in vitro bir protokol olmasıdır. Bu tahlillerde, kaspazlar fizyolojik olarak yüksek bir konsantrasyonda bulunurlar, bu da E. coli’de kendiliğinden otomatik olarak işleyebildikleri gözleminden açıkça anlaşılmaktadır. Spontan otomatik işleme genellikle fizyolojik koşullar altında gerçekleşmez. Bu yüksek kaspaz konsantrasyonu, yanlış pozitiflerle sonuçlanan sahte aktiviteye neden olabilir. Yanlış pozitifler, in vitro bölünme reaksiyonundaki kaspaz konsantrasyonunu düşürerek ortadan kaldırılabilir. Ayrıca, aşağıda daha ayrıntılı olarak belirtildiği gibi, gerçek substratları doğrulamak ve yanlış pozitifleri ortadan kaldırmak için ek testler gereklidir.
Rekombinant kaspazlar, normal hücresel ortamlarında in vivo olarak sahip oldukları özgüllüğe sahip olmayabilir. Örneğin, kaspazların aktivitesi post-translasyonel modifikasyonlarla değiştirilebilir. Bunlar rekombinant proteinlerde mevcut değildir. Ayrıca, in vivo, Dronc da dahil olmak üzere başlatıcı kaspazlar, apoptozom gibi büyük protein komplekslerine dahil edilir. Bu protokol koşulları altında, apoptozom oluşumu sağlanamaz. Bu, kendi başına zorlukları olan Drosophila Apaf-1’in (aka Dark veya Hac-1) 35-37’nin rekombinant ifadesini gerektirir. Bu nedenle, in vitro, Dronc in vivo sahip olduğu aynı özgüllüğe sahip olmayabilir.
Dronc’un apoptotik olmayan süreçler için farklı bir protein kompleksine dahil edilmesi de düşünülebilir. Bu, Dronc’a farklı bir bölünme özgüllüğü kazandırabilir, bu da Dronc’un neden apoptotik olmayan koşullar altında apoptozu indüklemediğini açıklayabilir. Bununla ilgili olarak, CasCleave yeni kaspaz substratlarını tahmin etmek için bilinen bölünme konsensüs bölgelerini kullanır. Bununla birlikte, aynı bölünme konsensüs bölgelerinin apoptotik olmayan süreçler için de kullanılıp kullanılmadığı bilinmemektedir. Aslında, son zamanlarda, Caspase-3’ün, civciv embriyosu38’de gelişen işitsel beyin sapında apoptotik olmayan bir süreç sırasında tercih edilen konsensüs bölgesini değiştirdiği gösterilmiştir. Benzer şekilde, başlatıcı kaspazlar farklı protein komplekslerine dahil edilirse, farklı bir özgüllüğe sahip olabilirler ve bu nedenle farklı konsensüs dizilerinde ayrılabilirler.
Bu sınırlamalar, yalnızca bu protokolde açıklanan in vitro bölünme tahlillerine güvenmenin yeterli olmadığını göstermektedir. Bu protokol kullanılarak elde edilen sonuçları daha da doğrulamak için alternatif yaklaşımlar kullanılmalıdır. İdeal olarak, aşağıdaki soruları ele almak için in vivo testler kullanılmalıdır: Aday protein, apoptotik olmayan süreç sırasında in vivo olarak proteolitik olarak işlenir mi? Eğer öyleyse, aynı bölünme bölgesi in vivo ve in vitro olarak kullanılıyor mu? Bölünme, bölünme bölgesinin mutagenezisi ile bloke edilirse sonuç nedir? Aday substratın işlenmesi kaspazlara bağlı mıdır ve eğer öyleyse, hangisi? Apoptotik olmayan süreç için bölünme parçalarının rolü nedir? Bu sorular, C. elegans ve Drosophila gibi genetik model organizmalarda standart genetik ve transgenik yöntemler kullanılarak kolayca ele alınabilir.
Özetle, bu protokol enzimatik olarak aktif kaspazlar, özellikle Drosophila kaspazları Dronc ve Drice üretmek için güvenilir ve tutarlı bir yöntemi tanımlar. Bu protokolün nihai amacı, Dronc’un genetik, biyokimyasal veya biyoinformatik yaklaşımlarla tanımlanan aday substratları in vitro olarak parçalayıp ayıramayacağını incelemektir. Önceki paragrafta açıklandığı gibi, bu proteinleri in vivo olarak kaspaz substratları olarak doğrulamak için ek testler gereklidir. Metazoa boyunca kaspaz genlerinin korunum derecesi göz önüne alındığında, bu protokolü diğer organizmalardan gelen kaspazlara da uyarlamak mümkün olmalıdır.
The authors have nothing to disclose.
Dr. Elif Kamber-Kaya’ya laboratuvarda protokolün oluşturulmasına yönelik yardımlarından dolayı teşekkür ederiz. Dr. Guy Salvesen nazikçe DriceC211A mutant 9’u sağladı. Bu çalışma, Ulusal Sağlık Enstitüleri’nin (NIH) Ulusal Genel Tıp Bilimleri Enstitüsü’nden (NIGMS) 2R35GM118330 hibe numarası altında bir MIRA ödülü ile finanse edildi. Fon verenlerin çalışma tasarımı, veri toplama ve analizi, yayınlama kararı veya makalenin hazırlanmasında hiçbir rolü yoktu.
Ampicillin | Fisher | BP1760-25 | |
Anti-His antibody | Sigma-Aldrich | MA1-21315 | |
Anti-mouse IgG, HRP-linked Antibody | Cell signaling | 7076P2 | |
Anti-Myc antibody | Santa Cruz Biotechnology | sc-40 | |
Anti-rabbit IgG, HRP-linked Antibody | Cell signaling | 7074P2 | |
Benchtop Centrifuge | Eppendorf | 5415 R | |
Benzonase | Sigma-Aldrich | E1014-5KU | |
BioPhotometer | Eppendorf | #6131 | |
BL21 (DE3) pLysS Competent Cells | Promega | L1195 | |
Centrifuge rotor | Beckman Coulter | JA-25.50 | |
CHAPS | Sigma-Aldrich | C3023-1G | |
ChemiDoc with image software | Bio-Rad | Universal Hood II | For Chemiluminiscence imaging |
Chemiluminiscence Substrate | Thermofisher Scientific | 34095 | For Chemiluminiscence imaging |
Cleaved Drosophila ICE (drICE) (Asp230) Antibody | Cell Signaling Technology | 9478S | |
Disposable cuvettes | Fisher Scientific | 14955128 | Used to measure bacterial growth and protein concentration |
Dithiothreitol (DTT) | Bio-Rad | #1610610 | |
Erlenmeyer flasks, 1000 mL | Millipore sigma | CLS49801L | For LB agar media preparation and autoclaving |
Erlenmeyer flasks, 250 mL | Millipore sigma | CLS4980250 | For bacterial culture growth and induction. |
Ethylene-diamine-tetra-acetic Acid (EDTA) | Sigma-Aldrich | E5134 | |
Gel extraction kit | Qiagen | 28704 | |
Gel tank SDS-PAGE system | Thermofisher Scientific | STM1001 | |
Glycine | Sigma-Aldrich | G8898 | |
Halt Protease Inhibitor Cocktail (100x) | Thermofisher scientific | 87786 | |
HEPES | Sigma-Aldrich | H3375 | |
His-Drice-pET28a | This study | N/A | Available from authors |
His-DriceC211A-pET28a | This study | N/A | Available from authors |
His-Dronc-pET28a | This study | N/A | Available from authors |
His-DroncC318A-pET28a | This study | N/A | Available from authors |
Imidazole | Sigma-Aldrich | I2399-100G | |
Isopropyl-ß-D-thiogalactopyranoside (IPTG) | Thermofisher Scientific | FERR0392 | |
Kanamycin | Fisher Scientific | BP906-5 | |
LB Agar, Miller (Powder) | Fisher Scientific | BP1425-500 | |
LB Broth, Miller | Fisher Scientific | BP1426-500 | |
Lysozyme | Thermofisher Scientific | 90082 | |
Microbiological plate incubator | Fisher Scientific | 11-690-650D | For colony growth after transformation |
Microcentrifuge tubes, 0.5 mL | Eppendorf | 22363611 | |
Microcentrifuge tubes, 1.5 mL | Eppendorf | 22363204 | |
Midiprep kit | Qiagen | 12243 | |
Mini tube rotator | Fisher Scientific | 05-450-127 | for mixing bacterial lysates and Ni-NTA agarose |
Miniprep kit | Qiagen | 27106 | |
Motorized Pipette Controller | Gilson | F110120 | For using serological pipettes |
NaH2PO4 | Fisher Scientific | BP330-1 | |
Ni-NTA Agarose | Qiagen | 30210 | |
NuPAGE 4 to 12%, Bis-Tris, 1.0 mm, Midi Protein Gel, 20-well | Thermofisher Scientific | WG1402BOX | |
NuPAGE LDS Sample Buffer (4x) | Thermofisher Scientific | NP0007 | |
NuPAGE MOPS SDS Running Buffer (20x) | Thermofisher Scientific | NP0001 | |
NuPAGE Transfer Buffer (20x) | Invitrogen | NP00061 | |
Orbital shaking incubator with temperature control | New Brunswick Scientific | C25 incubator shaker | |
Petridish 100 mm x 15 mm | Fisher Scientific | FB0875712 | |
Plating beads | Zymo research | S1001 | For spreading culture on AmpR/KanR plates |
Polypropylene Columns (1 mL) | Qiagen | 34924 | For purification of His-tagged proteins |
Precision Plus Protein Standards | Bio-Rad | #161-0374 | |
Protein Assay Dye Reagent Concentrate | Bio-Rad | #5000006 | |
pT7CFE1-NMyc | Thermofisher Scientific | 88863 | For cloning substrates for RRL expression |
PVDF membrane | Invitrogen | LC2007 | |
14 mL Polypropylene round bottom tubes | Fisher Scientific | 352029 | For growing plasmid cultures |
QiaRack | Qiagen | 19095 | For holding polypropylene columns during purification |
Refrigerated High speed Centrifuge | Beckman Coulter | Avanti J-25 | |
rRNasin Ribonuclease Inhibitor | Promega | N251A | For RRL expression |
Sodium chloride | Fisher Scientific | BP358-212 | |
Sodium Hydroxide | Fisher Scientific | BP359-500 | |
Sterile Falcon tubes, 15 mL | Fisher Scientific | 05-527-90 | |
Sterile Falcon tubes, 50 mL | Fisher Scientific | 14-959-49A | |
Sucrose | Sigma-Aldrich | S70903-250G | |
1 mL Serological Pipets, Sterile | celltreat | 229001B | For bacterial cell lysis in 50 mL tubes |
TnT Coupled Reticulocyte Lysate -T7 | Promega | L4611 | |
Tris-base | Fisher Scientific | BP154-1 | |
Tween 20 | Sigma-Aldrich | P1379 | |
Waterbath | Fisher Scientific | 2340 | |
Western wet transferring cassette | Thermofisher Scientific | STM2001 |