Summary

Yetişkin Fare Beynindeki İndüklenebilir Floresan Etiketli Kök Hücrelerin Soy İzi

Published: May 20, 2022
doi:

Summary

İndüklenebilir bir transgenik soy izleme fare çizgisi kullanarak kök hücreleri ve soylarını bir florofor ile kalıcı olarak işaretleme yeteneği, in vivo aktivasyon, proliferasyon, göç ve / veya farklılaşmanın mekansal ve zamansal analizine izin verir. Soy izleme, soy bağlılığı, müdahaleye yanıt ve çok potansiyelli hakkında yeni bilgiler ortaya çıkarabilir.

Abstract

Yetişkin doku kök hücrelerinin davranışını ve kaderini araştırmak için bir telomeraz ters transkriptaz (Tert) soy izleme fare çizgisi, ‘Tet-On’ sistemi oTet-Cre faresini, Tert promotörüne bağlı yeni bir ters tetrasiklin transaktivatörü (rtTA) transgeni ile geçerek geliştirilmiştir. yetişkin beyin kök hücrelerinin yeni bir popülasyonunu işaret ediyor. Burada, tetrasiklin türevi doksisiklinin mTert-rtTA::oTet-Cre farelere uygulanması, Tert geninin promotör bölgesinin 4.4 kb’lik bir parçasını ifade eden bir hücre popülasyonunu silinmez bir şekilde işaretleyecektir. Rosa-mTmG muhabiri birleştirildiğinde, mTert-rtTA::oTet-Cre::Rosa-mTmG fareleri, doksisiklin tedavisi, Tert’i de ifade eden hücrelerde mDomates ekspresyonunun membran EGFP (mGFP) ile değiştirilmesine neden olana kadar membran tdTomato’yu (mTomato) eksprese edecektir. Bu nedenle, bu üçlü-transgenik soy izleme fareleri doksisiklin (TERT eksprese eden hücrelerin işaretlendiği “nabız” dönemi) aldığında, bu hücreler, Tert ekspresyonu daha sonra kaybolsa bile, doksisiklin çıkarılmasından (“kovalamaca” periyodu) sonra istenen herhangi bir süre boyunca izlenebilen, silinmez bir şekilde işaretlenmiş mGFP + hücreleri haline gelecektir. Beyinler daha sonra kök hücre aktivasyonu, proliferasyon, soy bağlılığı, çeşitli beyin nişlerine göç ve olgun hücre tiplerine farklılaşmadaki değişiklikleri yorumlamak için immünofloresan ve diğer aşağı akış uygulamaları için perfüzyonla sabitlenir ve işlenir. Bu sistemi kullanarak, herhangi bir rtTA faresi, kök hücre belirteçlerini kullanarak doksisiklin ile indüklenebilir “nabız kovalamaca” soy izleme deneyleri yapmak için oTet-Cre ve bir Rosa muhabiri ile eşleştirilebilir.

Introduction

Soy izleme fare çizgisinin değeri
Kök hücrelerin in vivo analizi zor olabilir, çünkü bu tür hücreleri inceleyen birçok tahlil, yalnızca hayvanın ölümü sırasında bu hücreleri karakterize etmeye odaklanır ve bu da zaman içinde bir terminal anlık görüntüsünü temsil eder. Progenitör, ara / geçiş hücre tipleri ve olgun hücrelerin zaman içinde proliferasyon, farklılaşma ve göç süreçlerini daha iyi anlamak için uzunlamasına bir analiz yaklaşımı gereklidir. Bu, kök / progenitör hücrelerin silinmez bir şekilde işaretlendiği ve daha sonra herhangi bir süre boyunca takip edilebileceği soy izleme çalışmaları ile sağlanabilir1.

Yetişkin memeli beyninde, yetişkin doğumlu nöronların kök ve progenitör hücrelerden yaratıldığı nörogenez süreci ilk olarak timidin-H 32,3,4 veya 5-bromo-2′-deoksiüridin (BrdU) ile etiket retansiyonu yoluyla analiz edilmiştir5,6,7,8 . Bu çalışmalarda, proliferatif hücreler, replikasyon ve hücre bölünmesi / proliferasyonu sırasında hücrelerin DNA’sına dahil edilen timin analoğu ile işaretlenmiştir. İşaretli hücre ve onların soyları, bu nedenle, daha sonra ölüm sonrası tanımlanan bu analogu içeriyordu. Bununla birlikte, timidin-H3 ve BrdU, kök hücrelerin yeterince anlaşılmadığı beyin bölgelerinde proliferatif hücrelerin ve soylarının işaretlenmesine izin verirken, bu çalışmalar bu araçların dezavantajları tarafından engellenmiştir. Timidin-H3, hücre döngüsü arresti, apoptozu ve doza bağımlı DNA sentezi inhibisyonunu inhibe 9’a indüklerken, BrdU, uygulama yoluna bağlı olarak hücreleri10 olarak değiştirir ve onarım veya apoptoz sırasında ve ayrıca hücre bölünmesi sırasında hücreler tarafından alınır11. Son zamanlarda 5-etinil-2′-deoksiüridin (EdU) ile etiketleme gibi daha verimli etiketleme yöntemleri kullanılmıştır, ancak BrdU ile aynı sorunların çoğu hala12 olarak kalmaktadır. Bu yaklaşımlar, sadece kök hücreleri değil, herhangi bir proliferatif hücreyi işaretlemeleri açısından da sınırlayıcıdır ve bu nedenle sonuçların yorumlanması karıştırılabilir. Nörojenik soyda, tüm kök ve progenitör hücreler mitotik kapasiteyi korur ve sadece terminal / olgun nöronlar proliferatif değildir. Astrositler ve mikroglia için, ancak oligodendrositler için değil, proliferasyon süresiz olarak korunur13,14,15.

Burada kullandığımız yetişkin kök hücreleri tanımlamak için onaylanan gibi, yalnızca ilgilenilen bir proteini ifade eden hücreleri izlemek için kullanılan transgenik fareler, bu nedenle kök hücreleri ve soylarını araştırırken daha yaygın hale gelmiştir. Fare transgenik yaklaşımlarıyla üretilmesi zor olsa da, soy izleme fare çizgileri beyinde özel olarak işaretlenmiş hücrelerin izlenmesine izin verir ve yalnızca çoğalmaya dayanmaz. Tet-On transgenik fare sisteminde, tetrasiklin veya doksisiklin (bir tetrasiklin türevi) uygulanması, bir ters tetrasiklin transaktivatörü (rtTA) ile tasarlanmış hücrelerde Cre-rekombinaz ekspresyonunu indükler. Tet ile indüklenebilir Cre-driven rekombinasyon, kullanılan Rosa-reporter faresine bağlı olarak, ilgili hücrelerde silinmez bir floresan veya ışıldayan proteinin ekspresyonunu aktive edecektir. Bu silinmez şekilde işaretlenmiş hücreler, bölünme, farklılaşma veya göçten sonra bu muhabiri ifade etmeye devam ederek, bu hücrelerin ve soylarının zaman içinde veya farklı müdahalelerden sonra izlenmesine izin verir16. Transgenik soy izleme yaklaşımlarının avantajları şunlardır: 1) rtTA ile işaretlenmiş belirli bir hücre soyuna veya progenitör / kök hücreye izlemenin özgüllüğü, 2) hücre döngüsüne veya farklılaşmasına rağmen floresan veya ışıldayan proteinin silinmez ifadesi, 3) düşük toksisite, 4) hayvanın yaşam döngüsünün herhangi bir noktasında koşullu aktivasyon ve 5) ortak tahlillerle kullanım kolaylığı, immünoboyama/immünofloresan dahil16.

Farelerde geçici olarak indüklenebilir muhabir araçlarının diğer yöntemleri, ROSA-GFP, ROSA-mTmG veya diğer floresan muhabir transgenleri ile eşleştirilebilen Cre-ERT2 farelerinin kullanımını içerir. Bu hayvanlarda, bir promotör veya arttırıcı bölge gibi hücreye özgü bir düzenleyici unsur, yalnızca tamoksifen uygulaması yoluyla aktive edilebilen Cre rekombinaz üretimini yönlendirir. Cre-ERT2 fare çizgileri, belirli hücre hatlarında Cre’nin indüksiyonuna izin verirken, tamoksifenin yetişkin nörogenezi17,18 üzerindeki etkilerini detaylandıran zengin bir bilgi birikimi vardır. Ek olarak, YFP veya CFP de dahil olmak üzere GFP veya mTmG yerine kullanılabilecek birçok ROSA-güdümlü floresan muhabir geni vardır, bu da diğer floresan dalga boylarında alternatif floresan etiketlemeye izin verecektir. Bu floresan muhabir genleri Tet-On veya Cre-ERT2 sistemleri ile kullanılabilir.

Telomeraz ters transkriptaz (TERT), holoenzim telomerazın hız sınırlayıcı bileşenidir ve hücre bölünmesi19,20 sırasında kısaltıldıktan sonra telomerleri genişletmek için çalışır. TERT, bağırsak 21,22, kemik iliği 21, karaciğer 23, yağ 24, endometriyum25,26 ve kemik 1’deki yetişkin doku kök hücrelerinin bir belirteci olarak tanımlanmıştır. Bu yetişkin kök hücrelerdeki TERT ekspresyonunun sadece telomeraz uzatıcı aktivite için mi yoksa kanonik olmayan TERT rollerini yerine getirmek için mi olduğu hala bilinmemektedir27. TERT eksprese eden sessiz yetişkin kök hücreler (qASC’ler), bu kök hücrelerin çok etkili ve kendini yenileme yeteneğinin yanı sıra aktive etme, çoğalma, farklılaşma ve göç etme potansiyellerini incelemek için transgenik soy izleme fareleri ile vücutta tanımlanmış ve izlenmiştir 1,22,23,28. Tert-rtTA transgeninin oluşturulması daha öncegerçekleştirilmiştir 1. Bu yazıda, yetişkin fare beyninde yeni bir ASC popülasyonu olarak tanımladığımız TERT + qASC’leri incelemek için bir soy izleme TERT fare çizgisinin kullanımını açıklayacağız.

Transgenik bir soy izleme fare çizgisinin oluşturulması
Tet-On sistemini kullanarak soy izleme fare çizgisi oluşturmak için, fare çiftleşmesi yoluyla tek bir hayvanda üç transgen birleştirilmelidir. Birincisi, ilgilenilen genin promotörünün kontrolü altında ifade edilen bir rtTA’dır (bizimki TERT-rtTA’dır). Bu ilgi genini ifade eden bir hücrede, rtTA bu nedenle ifade edilecektir. İkincisi, hem rtTA füzyon transkriptinin hem de tetrasiklin veya doksisiklin varlığında Cre rekombinazının transkripsiyonuna izin verecek bir tetrasiklin yanıt elemanı (TRE) içeren bir oTet-Cre genidir. Tetrasiklin veya doksisiklin bir hayvana içme suyu veya chow29 yoluyla uygulanabilir. Son olarak, Cre rekombinaz bölünmesi ile aktive edilecek bir gen olmalıdır. Bu yazıda, tanımlayacağımız etiketleme geni, Cre rekombinasyonuna kadar her yerde mTomato’yu (tüm hücrelerde membran kırmızısı floresan) transkripte edecek olan Rosa26-mTmG genidir. Bununla birlikte, eğer bir hücre rtTA transkriptini ifade ederse ve tetrasiklin veya doksisiklin içeriyorsa, mDomates ve mGFP bölgeleri arasındaki bir dizi lox P bölgesinin Cre rekombinasyonu, R26 bölgesini değiştirecek ve hücrenin membran domates yerine membran EGFP (mGFP veya membran yeşil floresan) üretmesine neden olacaktır. Bu mGFP sinyalinin silinmez doğası, çoğalırken, göç ederken ve farklılaşırken hücrelerin in vivo etiketlenmesine ve izlenmesine izin verecektir. İzi takiben, hücreler standart kriyoseksiyonlarda veya daha kalın optik olarak temizlenmiş beyinlerde immünofloresan yoluyla GFP’nin ekspresyonu için analiz edilebilir.

Bu yazıda, belirli fare çizgisi olan mTert-rtTA::oTet-Cre::Rosa-mTmG’nin kullanımını açıklayacağız. Bu üçlü transgenik fare hattını oluşturmak için, oTet-Cre hayvanlarını (Jackson Lab suşu #006234) Rosa-mTmG hayvanlarıyla (Jackson Lab suşu #007676) çiftleştirdik ve oTet-Cre::Rosa-mTmG çift transgenik fareler oluşturduk. Bu hayvanlar, Ek Tablo 1 ve 2’de belirtilen primerler ve PCR şablonları ile genotiplendirildi. mTert-rtTA fareleri (David Breault 1 tarafından yaratılmıştır) mTert-rtTA::oTet-Cre::Rosa-mTmG fareleri oluşturmak için oTet-Cre::Rosa-mTmG hayvanlarıyla çiftleştirilmiştir (Şekil 1A)1,30. mTert-rtTA::oTet-Cre::Rosa-mTmG fare çizgisinin etki mekanizması Şekil 1B’de gösterilmiştir.

Doksisiklin indüksiyonu ve nabız kovalama tasarımı
Deneyleri planlarken, hayvanın doksisiklin indüksiyonundaki yaşı, doksisiklin uygulamasının uzunluğu (“nabız” dönemi), doku toplanmasından önce doksisiklin çıkarılmasından sonraki sürenin uzunluğu (“kovalamaca” dönemi) ve bu işlemler sırasında herhangi bir müdahalenin zamanlaması dahil olmak üzere soy izleme deneylerinin sonucunu etkileyecek çeşitli faktörleri göz önünde bulundurmak önemlidir. Bu çalışma tasarımı hususları, etiketli hücreleri ve bunların soylarını deneyin sonunda anlamak için gereklidir. Süreçteki ilk adım, hayvanın ilgi yaşını ve doksisiklin uygulamasının uzunluğunu tanımlamaktır. Daha uzun nabız süreleri, daha fazla hücrenin rtTA’ya bağlı promotörün eksprese edilmesini ve daha fazla ilgi çekici hücrenin silinmez bir şekilde işaretlenmesini sağlayacaktır. İlgilenilen genin geçici ekspresyonunu sergileyen bir hücre tipi, ilgilenilen geni sürekli olarak ifade eden hücrelerden daha uzun bir nabız süresi gerektirebilir. Bununla birlikte, çalışmanın amacı, ilgilenilen hücrenin veya akut bir müdahalenin kısa vadeli etkilerini anlamaksa, nabız periyodu çok uzun olamaz, çünkü bir hücre işaretlendiğinde, nabız periyodunun geri kalanında herhangi bir sayıda değişiklikle izlenecektir. Bazı çalışmalarımızda, TERT için doğrudan muhabiri daha yakından taklit etmek için kovalamaca süresi olmayan 2 günlük bir nabız kullanılmıştır. Bunun nedeni, Rosa-mTmG geninin rekombinasyonu için minimum sürenin 2 gün31 olmasıdır.

Bir nabız kovalama deneyindeki bir sonraki temel dönem, doksisiklin ile hayvanın perfüzyonu arasındaki uzunluktur, aynı zamanda ‘kovalamaca’ olarak da bilinir. Farelerde doksisiklin yarı ömrü, uygulama yolundan bağımsız olarak yaklaşık 170 dakikadır ve doksisiklin indüksiyonunun çıkarıldıktan birkaç saat sonra32 artık gerçekleşmediği sonucuna varılmasına izin verir. Bununla birlikte, doksisiklin metabolizmasının yaşlı farelerde daha yavaş olduğunu ve bunun da genç hayvanlardan daha uzun etkili ‘nabız’ dönemlerine yol açabileceğini belirtmek önemlidir33.

Kovalama döneminde, etiketlenmiş hücreler çoğalma, farklılaşma veya göçten sonra bile etiketlenmeye devam edecektir. Bu hücrelerin soyu da etiketlenecektir. Çalışmanın amacı, nabız kovalama paradigmasının uzunluğunu şekillendirecektir. Çalışmanın amacı, bir dokunun ilgilenilen hücrelerle uzun bir süre boyunca yenilenmesini anlamaksa, uzun bir kovalamaca süresi gerekebilir. Son olarak, herhangi bir müdahalenin veya tedavinin zamanlamasına karar verilmelidir. Nabız periyodu sırasında uygulama, bu süre zarfında yaratılan herhangi bir soyu olduğu kadar ilgi genini ifade eden hücreleri de etkileyecektir, oysa kovalamaca döneminde uygulama, çoğunlukla ilgili hücrelerin soyunu etkileyebilir, ancak bu, etiketlenmiş hücrelerin ne kadar hızlı bölündüğüne veya farklılaştığına bağlı olacaktır. Kullandığımız nabız kovalama deneysel tasarımlarının örnekleri Şekil 2A’da özetlenmiştir.

Sızdıran ifade nedeniyle arka plan GFP sinyalinin olasılığının farkında olmak da önemlidir. Sızdıran ekspresyon, doksisiklin yokluğunda rtTA ve Otet dizileri arasındaki doğal bağlanma potansiyelinin ve rtTA’nın yokluğunda Otet transgeninin artık aktivitesinin bir sonucu olarak ortaya çıkar (34’te gözden geçirilmiştir). Sızdıran ifade, Tet sistemlerinin bir zayıflığını temsil eder ve sızıntı genellikle sistem için kabul edilebilir bir dezavantaj olmasına rağmen, sızdıran ifadenin Otet-DTA hayvanlarında dipteri toksini (DTA) gibi toksisiteye ve mortaliteye yol açabileceği durumlar bu sistemlerin kullanımını sınırlayabilir35.

Mikroskopi için ince kesitlerin beyin işlemesi, bölümlenmesi ve immünofloresansı
Bir soy izleme deneyinden sonra farelerin beyinlerini analiz etmek için, fareler önce beyinde yüksek otofloresansa yol açabilecek kan ve CSF’yi çıkarmak için transkardiyal perfüzyon yoluyla perfüze edilmelidir. Hayvanın perfüze edilebileceği yaygın olarak kullanılan iki fiksatif vardır: Histochoice Doku Fiksatifi, glioksal fiksatif (GF) veya% 4 paraformaldehit (PFA). Glioksal fiksatörler, PFA’dan daha az çapraz bağlama ile nispeten yumuşak bir fiksasyon işlemine izin verir. Bu, doku sertliğini azaltır, antijen alma ihtiyacını azaltır ve immün boyama sırasında daha az konsantre antikor çözeltilerine izin verir. Bununla birlikte, metanol içeriyorsa, bu otofloresan36’yı arttırmaya hizmet edebilir. Öte yandan, PFA genellikle daha sağlam bir fiksasyona izin verecektir ve immün boyama sırasında antijen geri kazanımı gerekli olsa da, sadece PFA ile sabitlenmiş dokularla çalışacak antikorlar vardır ve% 4 PFA ile perfüzyon daha sonra açıklanan optik temizleme tekniği için gereklidir.

Perfüzyonu takiben, beyinlerin bir gecede perfüzyon sırasında kullanılan aynı fiksatif tipine daldırıldığı bir fiksasyon sonrası adımdır. Bu, perfüzyon sırasında tamamen sabitlenmemiş olabilecek beyin bölgelerinin düzeltilmeye devam etmesini sağlar. Daha sonra, beyinler, doku içinde buz oluşumunu önlemek için donma adımından önce mümkün olduğunca fazla su çıkarmak için fosfat tamponlu salin (PBS) içinde sakkarozda inkübe edilecektir (“kriyo-koruma”). Beyinler daha sonra işlenmek üzere herhangi bir sayıda sagital, koronal veya enine doku bölümüne kesilebilir. Hem hassasiyet hem de tekrarlanabilirlik için, kalibre edilmiş beyin bloklarının hayvanlar arasında tutarlı bregma kesimleri sağlayacak şekilde kullanılması gerekir. Beyinlerin nasıl bölümlendiğini etkileyebilecek en önemli faktör, ilgilenilen beyin bölgeleridir. Örneğin, bir sagital kesim bir doku bölümünde daha fazla beyin bölgesinin analiz edilmesine izin verebilirken, bu kesim ventriküler-subventriküler bölgenin (V-SVZ) nöro / gliojenik bölgelerinin analizine izin vermeyecektir, çünkü lateral ventrikülün lateral ve medial taraflarının bu boyutta ayırt edilmesi imkansız olacaktır ve koronal düzlemde daha iyi gözlenir. Bu, yetişkin nörogenez çalışmalarında yapılması gereken önemli bir ayrım olabilir, çünkü lateral ventrikülün lateral tarafı nörojenik V-SVZ’yi içerirken, lateral ventrikülün medial duvarı daha gliojenik bir niş37’dir.

Dokular koronal, sagital veya enine bölümlere ayrıldıktan sonra, Optimum Soğutma Sıcaklığı (OCT) gömme çözeltisi kullanılarak bloklar halinde dondurulacaktır. Burada, beyinler kuru buz ve etanol karışımı kullanılarak bu gömme malzemesi içinde dondurulur. İnce kesit analizi gerekiyorsa, bloklar bir kriyostat üzerinde dilimlenir ve gerekli aşağı akış analizine bağlı olarak pozitif yüklü cam slaytlara ince kesitler (<20 μm) olarak yapıştırılabilir. Şarj edilmemiş cam slaytlar da kullanılabilir, ancak yüksüz slaytların kullanılması, dokuların slaytlardan yapışmasına neden olabilir38. Orta kalınlıkta serbest yüzen doku kesitleri (>20 μm) gerekiyorsa, dokular serbest yüzen kesitler halinde toplanacaktır. Kalın kesitler (0.5-4 mm) gerekiyorsa, dondurulmamış beyin bölümlerinin bir vibratom ile dilimlenmesi gerekir. Slaytlardaki -20 ila -80 °C’de donma gerektiren bölümler ile 4 °C’de saklanacak serbest yüzen bölümler arasındaki depolama farklılıklarına dikkat etmek önemlidir.

Beyin temizleme ve tüm montaj immünofloresan konfokal mikroskopi
Fare beynindeki soy izlenen hücrelerin daha geniş, ancak daha az ayrıntılı bir analizi istenirse, iDISCO beyin temizleme39 ve ardından immün boyama ve fayanslı z-yığını konfokal mikroskopi veya ışık tabakası mikroskobu ile beyin dokusunun daha kalın segmentlerinin kapsamlı bir analizi mümkündür. Burada, fare beyninin büyük bölümleri optik olarak temizlenecek (bir delipidasyon süreci39), bu da 1 mm’lik bir doku bölümünde floresan sinyal görüntülemeye daha iyi izin verecektir. Bu işlemin dezavantajları, yüksek otofloresan ve daha geleneksel yöntemlerle (ince kriyozasyonlar veya serbest yüzen kesitler) karşılaştırıldığında gereken artan çalışma mesafeleri nedeniyle hücre morfolojisinin yüksek çözünürlüklü görüntülerini elde etme yeteneğinin azalması ve ayrıntılı birlikte boyama analizidir. Bu nedenle, tek tek hücreleri karakterize etmeye veya analiz etmeye çalışmak yerine, birden fazla beyin bölgesinde büyük ölçekli soy izleme sonuçlarını analiz etmek için beyin temizlemeyi öneriyoruz.

Protocol

Burada açıklanan tüm yöntemler, Ohio State Üniversitesi Kurumsal Hayvan Bakımı ve Kullanımı Komitesi (IACUC) tarafından onaylanmıştır. 1. Deneysel kohort fareler için Tet-On fare çizgisini izleyen bir soy izleme, üreme stratejileri ve genotipleme oluşturulması NOT: Burada, Cre rekombinasyonuna tabi tutulan floresan muhabir geni olarak Rosa-mTmG ile bir Tet-On fare sisteminin oluşturulmasını özetliyoruz, ancak Tet-On sistemi ile b…

Representative Results

Bir floresan muhabiri olan bir Tet-On sisteminden kaynaklanan floresan sinyali, ilginin destekleyicisine ve kullanılan florofor (lar) a bağlı olarak değişmekle birlikte, bulguların mTert-rtTA::oTet-Cre::Rosa-mTmG hayvanlarıyla nasıl analiz edildiğini açıklayacağız. Bir nabız kovalamacasından sonra yetişkin beyinlerinin analizi, çeşitli anatomik nişler boyunca membran GFP eksprese eden hücrelerle sonuçlandı. Çeşitli hücre tipleri arasındaki floresan yoğunluğundaki fark not edilmelidir. Floresan…

Discussion

Yetişkin fare beynindeki kök hücreleri in vivo olarak işaretleyen üçlü transgenik soy izleme fare çizgisinin oluşturulması, kullanılması ve analizi için bir yöntem açıklanmaktadır. İmmün boyama veya beyin temizliği ile birleştirildiğinde, beyindeki izlenen floresan hücrelerin tanımlanması ve karakterizasyonu gerçekleştirilebilir. Bu teknik, etiketli kök hücrelerin aktive olurken, göç ederken, farklılaşırken veya çoğalırken plastik / rejeneratif / yeniden şekillenme potansiye…

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

Yazarlar Dr. Diana Carlone (Boston Çocuk Hastanesi, Harvard Tıp Fakültesi) ve Dr. Matthew Lynes’e (Joslin Diyabet Merkezi; Maine Tıp Merkezi Araştırma Enstitüsü) mTert-rtTA hayvanlarını kullanarak rehberlik için.

Materials

Antibody diluent Agilent S080983-2
Antigen Retrieval Solution Agilent S2367
anti-GFP antibody Invitrogen A2311 Use at 1:500-1:000
Acetone Fisher Scientific A18-4
B6.Cg-Tg(tet0-cre)1Jaw/J The Jackson Laboratory JAX:006234
B6.129(Cg)-Gt(ROSA)26Sortm4(ACTB-tdTomato,-EGFP)Luo/J The Jackson Laboratory JAX:007676
Blocking Solution (IHC) Millipore Sigma 20773
Blunt needle BSTEAN X0012SYHIV
Coronal brain block Braintree BS-2000C
Cover slip Corning 2850-22
Cryostat Leica CM1900
DAPI Sigma-Aldrich D564
Dibenzyl ether Millipore Sigma 33630
Dichloromethane Sigma-Aldrich 270997
Dimethyl Sulfoxide Sigma-Aldrich D8418
Donkey Serum Sigma-Aldrich D9663
Doxycycline Hyclate Sigma-Aldrich D9891
Glycine Bio-Rad 161-0718
Heparin Sodium Salt from Porcine Mucosa Sigma-Aldrich H3393
Histochoice Molecular Biology Tissue Fixative Amresco H120 This product has since been discontinued, but can be replaced with Glyo-Fixx (Thermo Scientific, 6764265)
Hydrogen Peroxide Solution Sigma-Aldrich 516813
IHC Select TBS Rinse Buffer Millipore Sigma 20845
Ketamine Westward 0143-95095-10 This product requires a DEA license for storage and use.
Methanol Fisher Scientific A452-4
Microscope Slides Fisherbrand 12-550-15
Milipore Block Millipore 20773
Mounting medium Millipore Sigma 5013
Optimal Cutting Temperature Solution Sakura 4583
Paraformaldehyde Sigma-Aldrich P6148
PBS Solution (10X) Teknova P0496
Sagittal brain block Braintree RBM-2000S
Saline Braun S8004-5264
Sucrose Sigma-Aldrich S7903
Sudan (Typogen) Black Millipore Sigma 199664
Tetrahydrofuran Sigma-Aldrich 186562
Tissue cartridge Simport M512
Triton X-100 Bio-Rad 1610407
Tween-20 Millipore Sigma 655205
Xylazine AnaSed sc-362950Rx

References

  1. Carlone, D. L., et al. Telomerase expression marks transitional growth-associated skeletal progenitor/stem cells. Stem Cells. 39 (3), 296-305 (2021).
  2. Altman, J., Das, G. D. Autoradiographic and histological evidence of postnatal hippocampal neurogenesis in rats. Journal of Comparative Neurology. 124 (3), 319-335 (1965).
  3. Cameron, H. A., Gould, E. Adult neurogenesis is regulated by adrenal steroids in the dentate gyrus. Neuroscience. 61 (2), 203-209 (1994).
  4. Kaplan, M. S., Hinds, J. W. Neurogenesis in the adult rat: electron microscopic analysis of light radioautographs. Science. 197 (4308), 1092-1094 (1977).
  5. Gould, E., et al. Neurogenesis in the dentate gyrus of the adult tree shrew is regulated by psychosocial stress and NMDA receptor activation. Journal of Neuroscience. 17 (7), 2492-2498 (1997).
  6. Eriksson, P. S., et al. Neurogenesis in the adult human hippocampus. Nature Medicine. 4 (11), 1313-1317 (1998).
  7. Gould, E., et al. Neurogenesis in adulthood: a possible role in learning. Trends in Cognitive Science. 3 (5), 186-192 (1999).
  8. Hastings, N. B., Gould, E. Rapid extension of axons into the CA3 region by adult-generated granule cells. Journal of Comparative Neurology. 413 (1), 146-154 (1999).
  9. Hu, V. W., et al. 3H-thymidine is a defective tool with which to measure rates of DNA synthesis. The FASEB Journal. 16 (11), 1456-1457 (2002).
  10. Cifuentes, M., et al. A comparative analysis of intraperitoneal versus intracerebroventricular administration of bromodeoxyuridine for the study of cell proliferation in the adult rat brain. Journal of Neuroscience Methods. 201 (2), 307-314 (2011).
  11. Taupin, P. BrdU immunohistochemistry for studying adult neurogenesis: paradigms, pitfalls, limitations, and validation. Brain Research Reviews. 53 (1), 198-214 (2007).
  12. Zeng, C., et al. Evaluation of 5-ethynyl-2′-deoxyuridine staining as a sensitive and reliable method for studying cell proliferation in the adult nervous system. Brain Research. 1319, 21-32 (2010).
  13. Guizzetti, M., Kavanagh, T. J., Costa, L. G. Measurements of astrocyte proliferation. Methods in Molecular Biology. 758, 349-359 (2011).
  14. Gomez-Nicola, D., et al. Regulation of microglial proliferation during chronic neurodegeneration. Journal of Neuroscience. 33 (6), 2481-2493 (2013).
  15. Bradl, M., Lassmann, H. Oligodendrocytes: biology and pathology. Acta Neuropathologica. 119 (1), 37-53 (2010).
  16. Das, A. T., Tenenbaum, L., Berkhout, B. Tet-On systems for doxycycline-inducible gene expression. Current Gene Therapy. 16 (3), 156-167 (2016).
  17. Lee, C. M., et al. Single-cell RNA-seq analysis revealed long-lasting adverse effects of tamoxifen on neurogenesis in prenatal and adult brains. Proceedings of the National Academy of Sciences. 117 (32), 19578-19589 (2020).
  18. Smith, B. M., et al. Oral and injected tamoxifen alter adult hippocampal neurogenesis in female and male mice. eNeuro. 9 (2), (2022).
  19. Greenberg, R. A., et al. Expression of mouse telomerase reverse transcriptase during development, differentiation and proliferation. Oncogene. 16 (13), 1723-1730 (1998).
  20. Cong, Y. S., Wright, W. E., Shay, J. W. Human telomerase and its regulation. Microbiology and Molecular Biology Reviews. 66 (3), 407-425 (2002).
  21. Breault, D. T., et al. Generation of mTert-GFP mice as a model to identify and study tissue progenitor cells. Proceedings of the National Academy of Sciences. 105 (30), 10420-10425 (2008).
  22. Montgomery, R. K., et al. Mouse telomerase reverse transcriptase (mTert) expression marks slowly cycling intestinal stem cells. Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (1), 179-184 (2011).
  23. Lin, S., et al. Distributed hepatocytes expressing telomerase repopulate the liver in homeostasis and injury. Nature. 556 (7700), 244-248 (2018).
  24. Lynes, M. D., et al. Telomerase reverse transcriptase expression marks a population of rare adipose tissue stem cells. Stem Cells. 40 (1), 102-111 (2022).
  25. Cousins, F. L., et al. Telomerase reverse transcriptase expression in mouse endometrium during reepithelialization and regeneration in a menses-like model. Stem Cells and Development. 28 (1), 1-12 (2019).
  26. Deane, J. A., et al. The mouse endometrium contains epithelial, endothelial and leucocyte populations expressing the stem cell marker telomerase reverse transcriptase. Molecular Human Reproduction. 22 (4), 272-284 (2016).
  27. Thompson, C. A. H., Wong, J. M. Y. Non-canonical functions of telomerase reverse transcriptase: emerging roles and biological relevance. Current Topics in Medicinal Chemistry. 20 (6), 498-507 (2020).
  28. Lynes, M. D., et al. Telomerase reverse transcriptase expression marks a population of rare adipose tissue stem cells. Stem Cells. , (2021).
  29. Redelsperger, I. M., et al. Stability of doxycycline in feed and water and minimal effective doses in tetracycline-inducible systems. Journal of the American Association for Laboratory Animal Science. 55 (4), 467-474 (2016).
  30. Jensen, G. J., et al. Telomerase reverse transcriptase (TERT)-expressing cells mark a novel stem cell population in the adult mouse brain. Peer Review. , (2022).
  31. Muzumdar, M. D., et al. A global double-fluorescent Cre reporter mouse. Genesis. 45 (9), 593-605 (2007).
  32. Bocker, R., et al. Comparison of distribution of doxycycline in mice after oral and intravenous application measured by a high-performance liquid chromatographic method. Arzneimittelforschung. 31 (12), 2116-2117 (1981).
  33. Lucchetti, J., et al. Plasma and brain concentrations of doxycycline after single and repeated doses in wild-type and APP23 mice. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 368 (1), 32-40 (2019).
  34. Sun, Y., Chen, X., Xiao, D. Tetracycline-inducible expression systems: new strategies and practices in the transgenic mouse modeling. Acta Biochimica et Biophysica Sinica. 39 (4), 235-246 (2007).
  35. Lee, P., et al. Conditional lineage ablation to model human diseases. Proceedings of the National Academy of Sciences. 95 (19), 11371-11376 (1998).
  36. Shi, S. R., et al. Evaluation of the value of frozen tissue section used as "gold standard" for immunohistochemistry. American Journal of Clinical Pathology. 129 (3), 358-366 (2008).
  37. Delgado, A. C., et al. Release of stem cells from quiescence reveals gliogenic domains in the adult mouse brain. Science. 372 (6547), 1205-1209 (2021).
  38. Bratthauer, G. L. Preparation of frozen sections for analysis. Immunocytochemical Methods and Protocols. , 67-73 (2010).
  39. Renier, N., et al. iDISCO: a simple, rapid method to immunolabel large tissue samples for volume imaging. Cell. 159 (4), 896-910 (2014).
  40. Cawthorne, C., et al. Comparison of doxycycline delivery methods for Tet-inducible gene expression in a subcutaneous xenograft model. Journal of Biomolecular Techniques. 18 (2), 120-123 (2007).
  41. Hristovska, I., et al. Ketamine/xylazine and barbiturates modulate microglial morphology and motility differently in a mouse model. PLoS One. 15 (8), 0236594 (2020).
  42. Pereira, G. C., et al. Anesthesia can alter the levels of corticosterone and the phosphorylation of signaling molecules. BMC Research Notes. 14 (1), 363 (2021).
  43. Markakis, E. A., Gage, F. H. Adult-generated neurons in the dentate gyrus send axonal projections to field CA3 and are surrounded by synaptic vesicles. Journal of Comparative Neurology. 406 (4), 449-460 (1999).
  44. Magavi, S. S., Leavitt, B. R., Macklis, J. D. Induction of neurogenesis in the neocortex of adult mice. Nature. 405 (6789), 951-955 (2000).
  45. Evans, J., et al. Characterization of mitotic neurons derived from adult rat hypothalamus and brain stem. Journal of Neurophysiology. 87 (2), 1076-1085 (2002).
  46. Kokoeva, M. V., Yin, H., Flier, J. S. Neurogenesis in the hypothalamus of adult mice: potential role in energy balance. Science. 310 (5748), 679-683 (2005).
  47. Parent, A., Cicchetti, F., Beach, T. G. Calretinin-immunoreactive neurons in the human striatum. Brain Research. 674 (2), 347-351 (1995).
  48. Rich, E. L., Shapiro, M. Rat prefrontal cortical neurons selectively code strategy switches. Journal of Neuroscience. 29 (22), 7208-7219 (2009).
  49. Suzuki, S. O., Goldman, J. E. Multiple cell populations in the early postnatal subventricular zone take distinct migratory pathways: a dynamic study of glial and neuronal progenitor migration. Journal of Neuroscience. 23 (10), 4240-4250 (2003).
  50. Figueres-Onate, M., Sanchez-Gonzalez, R. -., Lopez-Mascaraque, L. -. Deciphering neural heterogeneity through cell lineage tracing. Cellular and Molecular Life Sciences. 78 (5), 1971-1982 (2021).
  51. Hammelrath, L., et al. Morphological maturation of the mouse brain: An in vivo MRI and histology investigation. Neuroimage. 125, 144-152 (2016).
  52. Ming, G. L., Song, H. Adult neurogenesis in the mammalian brain: significant answers and significant questions. Neuron. 70 (4), 687-702 (2011).
  53. Sanchez-Gonzalez, R., Bribian, A., Lopez-Mascaraque, L. Cell fate potential of NG2 progenitors. Scientific Reports. 10 (1), 9876 (2020).
  54. Suzuki, T., et al. Cells of NG2 lineage increase in glomeruli of mice following podocyte depletion. American Journal of Physiology – Renal Physiology. 315 (5), 1449-1464 (2018).
  55. Chou, Y. H., et al. Nestin promotes the phosphorylation-dependent disassembly of vimentin intermediate filaments during mitosis. Molecular Biology of the Cell. 14 (4), 1468-1478 (2003).
  56. Hendrickson, M. L., et al. Expression of nestin by neural cells in the adult rat and human brain. PLoS One. 6 (4), 18535 (2011).
  57. Bifari, F., et al. Meninges harbor cells expressing neural precursor markers during development and adulthood. Frontiers in Cellular Neuroscience. 9, 383 (2015).
  58. Doetsch, F., et al. Subventricular zone astrocytes are neural stem cells in the adult mammalian brain. Cell. 97 (6), 703-716 (1999).
  59. Seri, B., et al. Astrocytes give rise to new neurons in the adult mammalian hippocampus. Journal of Neuroscience. 21 (18), 7153-7160 (2001).
  60. DeCarolis, N. A., et al. In vivo contribution of nestin- and GLAST-lineage cells to adult hippocampal neurogenesis. Hippocampus. 23 (8), 708-719 (2013).
  61. Ihrie, R. A., Alvarez-Buylla, A. Cells in the astroglial lineage are neural stem cells. Cell and Tissue Research. 331 (1), 179-191 (2008).

Play Video

Cite This Article
Jensen, G. S., Willows, J. W., Breault, D. T., Townsend, K. L. Lineage Tracing of Inducible Fluorescently-Labeled Stem Cells in the Adult Mouse Brain. J. Vis. Exp. (183), e63998, doi:10.3791/63998 (2022).

View Video