Oküler yüzey iltihabı oküler yüzey dokularına zarar verir ve gözün hayati fonksiyonlarını tehlikeye atar. Mevcut protokol, oküler inflamasyonu indüklemek ve Meibomian bezi disfonksiyonunun (MGD) bir fare modelinde tehlikeye atılmış dokuları toplamak için bir yöntemi açıklamaktadır.
Oküler yüzey hastalıkları, kornea, konjonktiva ve ilişkili oküler yüzey bezi ağının fonksiyonlarını ve yapılarını bozan bir dizi bozukluğu içerir. Meibomian bezleri (MG), gözyaşı filminin sulu kısmının buharlaşmasını önleyen bir kaplama tabakası oluşturan lipitleri salgılar. Nötrofiller ve hücre dışı DNA tuzakları, alerjik göz hastalığının bir fare modelinde MG ve oküler yüzeyi doldurur. Agrega nötrofil hücre dışı tuzakları (aggNET’ler), MG çıkışlarını tıkayan ve MG disfonksiyonunu koşullandıran hücre dışı kromatinden oluşan ağ benzeri bir matris formüle eder. Burada oküler yüzey inflamasyonunu ve MG disfonksiyonunu indüklemek için bir yöntem sunulmuştur. Kornea, konjonktiva ve göz kapakları gibi oküler yüzeyle ilgili organların toplanmasına yönelik prosedürler ayrıntılı olarak açıklanmaktadır. Her organın işlenmesi için belirlenmiş teknikler kullanılarak, MG disfonksiyonunun başlıca morfolojik ve histopatolojik özellikleri de gösterilmiştir. Oküler eksüdalar, oküler yüzeyin enflamatuar durumunu değerlendirme fırsatı sunar. Bu prosedürler topikal ve sistemik antiinflamatuar girişimlerin preklinik düzeyde araştırılmasını sağlar.
Bir gözün her yanıp sönmesi, korneanın üzerine dağılmış pürüzsüz gözyaşı filmini doldurur. Oküler yüzey epitelyası, gözyaşı filminin oküler yüzeydeki dağılımını ve doğru yönlendirilmesini kolaylaştırır. Müsinler, göz yüzeyindeki lakrimal bezlerden gelen gözyaşı filminin sulu kısmının konumlandırılmasına yardımcı olmak için kornea ve konjonktiva epitel hücreleri tarafından sağlanır. Son olarak, MG, gözyaşı filmi 1,2,3’ün sulu kısmının buharlaşmasını önleyen bir kaplama tabakası oluşturan lipitleri salgılar. Bu şekilde, tüm oküler organların koordineli fonksiyonları, oküler yüzeyi istilacı patojenlerden veya yaralanmalardan korur ve herhangi bir ağrı veya rahatsızlık olmadan kristal berraklığında görmeyi destekler.
Sağlıklı bir oküler yüzeyde, oküler akan akıntı veya göz romatı tozu, ölü epitel hücrelerini, bakterileri, mukusları ve bağışıklık hücrelerini süpürür. Agrega nötrofil hücre dışı tuzakları (aggNET’ler), hücre dışı kromatinden oluşan ağ benzeri bir matris formüle eder ve bu bileşenleri göz romatizmine dahil eder. AggNET’ler, pro-inflamatuar sitokinlerin ve kemokinlerin proteolitik yıkımı ile inflamasyonu çözer4. Bununla birlikte, işlevsiz hale geldiklerinde, bu anormal aggNET’ler COVID-195’te vasküler tıkanıklıklar, safra kesesi taşları6 ve sialolitiyazis7 gibi hastalıkların patogenezini yönlendirir. Benzer şekilde, oküler yüzeydeki aggNET’ler koruyucu bir rol oynar ve yüksek oranda maruz kalan yüzey8’in iltihaplanmasının çözülmesine katkıda bulunur. Oküler yüzeyde abartılı bir oluşum veya aggNET eksikliği gözyaşı filmi stabilitesini bozabilir ve/veya kornea yaralarına, sikatrize edici konjonktivite ve kuru göz hastalığına neden olabilir. Örneğin, MG’nin tıkanması, kuru göz hastalığının önde gelen nedenlerinden biridir9. AggNET’lerin ayrıca MG kanallarından lipit sekresyon akışını tıkadığı ve Meibomian bezi disfonksiyonuna (MGD) neden olduğu bilinmektedir. MG deliklerinin aggNET’ler tarafından tıkanıklığı, oküler yüzeyi saran yağlı sıvı eksikliğine ve retrograd şişelenmiş sıvıya neden olarak bez fonksiyonunun işlev bozukluğuna ve asinar hasara neden olur. Bu işlev bozukluğu gözyaşı filmi buharlaşmasına, göz kapaklarındaki kenar boşluklarının fibrozisine, göz iltihabına ve MG10,11’de zararlı hasara neden olabilir.
İnsanlarda MGD’nin patolojik sürecini taklit etmek için yıllar içinde çeşitli hayvan modelleri geliştirilmiştir. Örneğin, 1 yaşındaki C57BL / 6 fareleri, 50 yaş ve üstü12,13,14 yaş ve üstü hastalarda oküler hastalık patolojisini yansıtan kuru göz hastalığı (DED) ve MGD üzerindeki yaşa bağlı etkilerin incelenmesine yardımcı olmuştur. Ayrıca, tavşanlar farmakolojik müdahalelerin etkilerini araştırmak için uygun modellerdir. Bu nedenle, tavşanlarda MGD’nin indüklenmesi, epinefrin topikal uygulaması veya 13-cis-retinoik asidin (izotretinoin) sistemik olarak sokulması ile bildirilmiştir 15,16,17,18,19.
Bu hayvan modelleri, MGD’nin patofizyolojisine katkıda bulunan farklı faktörleri belirlemek için yeterli olmasına rağmen, kullanımları kısıtlanmıştır. Örneğin, yaşa bağlı MGD’nin murin modeli, yalnızca yaşlı yetişkinlerde elementleri deşifre etmek için idealdi ve bu nedenle, tavşanlar, çoklu patofizyolojik mekanizmaların araştırılmasını sağladıkları için oküler yüzey hastalıklarını incelemek için en uygun hayvan modeli olarak ortaya çıktı. Bununla birlikte, oküler yüzeydeki proteinleri tespit etmek için kapsamlı analitik araçların bulunmaması ve tavşan genomunun birçok bölümünün açıklamasız olması nedeniyle,araştırmalar için sınırlıdır 20,21.
Ek olarak, kuru göz hastalığının patogenezini araştırmak için kullanılan bu hayvan modelleri, oküler yüzeyin iltihaplanmasını tetikleyen bozukluğun immünolojik kolunu analiz etmek için yeterli ayrıntı sağlamamıştır. Buna göre, Reyes ve ark. tarafından geliştirilen MGD’nin murin modeli, farelerde alerjik göz hastalığı ile insanlarda MGD arasında bir ilişki olduğunu göstermiş ve obstrüktif MGD21’den sorumlu immün etiyolojiyi vurgulamıştır. Bu model, alerjik göz hastalığını, konjonktiva ve göz kapağına nötrofilleri işe alan, MGD ve kronik oküler inflamasyona neden olan TH17 yanıtı ile ilişkilendirir21. Bu murin modelinde MGD ve oküler inflamasyonun indüksiyonu, devam eden bir bağışıklık tepkisi 21 tarafından yönlendirilen lokal inflamasyonun gelişimi sırasında yukarı akış olaylarını araştırmak için değerli bir araçtır21. Mevcut protokol, obstrüktif MGD’nin eşlik ettiği oküler yüzey inflamasyonunu tanımlamaktadır. Bu yöntemde, fareler bağışıklanır ve 2 hafta sonra, 7 gün boyunca immünojen ile oküler yüzeyde meydan okunur. Ayrıca, akut inflamasyon sırasında oküler eksüda ve ilişkili oküler organları izole etme adımları ve kornea, konjonktiva ve göz kapaklarının diseksiyonu anlatılmaktadır.
Meibomian bezlerinin yağlı salgılanması sağlıklı bir göz için büyük önem taşımaktadır22. Bununla birlikte, bu yağ bezlerinin, her iki göz kapağının tarsal plakalarında bulunan paralel iplikçikler olarak sıralanan toplanmış nötrofil hücre dışı tuzaklar (aggNET’ler) tarafından tıkanması, gözyaşı filmi23’ü bozabilir. Bu bozulma Meibomian bezi disfonksiyonu (MGD)1 ve hızlandırılmış gözyaşı buharlaşması ile s…
The authors have nothing to disclose.
Bu çalışma kısmen Alman Araştırma Vakfı (DFG) 2886 PANDORA Projesi-No.B3 tarafından desteklenmiştir; SCHA 2040/1-1; MU 4240/2-1; CRC1181(C03); TRR241(B04), H2020-FETOPEN-2018-2020 Proje 861878 ve Volkswagen-Stiftung (Hibe 97744) tarafından MH’ye.
1x PBS | Gibco | ||
Aluminium Hydroxide | Imject alum Adjuvant | 77161 | 40 mg/ mL Final Concentration: in vivo: 1 mg/ 100 µL |
C57Bl/6 mice, aged 7–9 weeks | Charles River Laboratories | ||
Calcium | Carl roth | CN93.1 | 1 M Final Concentration: 5 mM |
Curved forceps | FST by Dumont SWITZERLAND | 5/45 11251-35 | |
Fine sharp scissor | FST Stainless steel, Germany | 15001-08 | |
Laminar safety cabinet | Herasafe | ||
Macrophotography Camera | Canon | EOS6D | |
Macrophotography Camera (without IR filter) | Nikon | D5300 | |
Mnase | New England biolabs | M0247S | 2 x 106 gel U/mL |
Multi-analyte flow assay kit (Custom mouse 13-plex panel) | Biolegend | CLPX-200421AM-UERLAN | |
NaCl 0,9% (Saline) | B.Braun | ||
Ovalbumin (OVA) | Endofit, Invivogen | 9006-59-1 | 10 mg/200 µL in saline |
Pertussis toxin | ThermoFisher Scientific | PHZ1174 | 50 µg/ 500 µL in saline Final Concentration: in vivo: 100 µg/ 100 µL |
Petridish | Greiner bio-one | 628160 | |
Scalpel | Feather disposable scalpel | No. 21 | Final Concentration: in vivo: 300 ng/ 100 µL |
Stereomicroscope | Zaiss | Stemi508 | |
Syringe (corneal/iris washing) | BD Microlane | 27 G x 3/4 – Nr.20 0,4 x 19 mm | |
Syringe (i.p immunization) | BD Microlane | 24 G1"-Nr 17, 055* 25 mm |