Een snel-multidisciplinaire strategie voor vroege detectie van cyanobacteriële bloei en bijbehorende cyanotoxinen wordt hier beschreven. Het maakt het mogelijk om cyanobacteriën en verwante cyanotoxinen in watermonsters en in organische matrices, zoals tweekleppigenmonsters, in 24 uur te detecteren.
Snelle detectie van cyanobacteriën en cyanotoxinen wordt bereikt met behulp van een Fast Detection Strategy (FDS). Er is slechts 24 uur nodig om de aanwezigheid van cyanobacteriën en verwante cyanotoxinen in watermonsters en in een organische matrix, zoals tweekleppilaatextracten, te ontrafelen. FDS combineert remote/proximal sensing technieken met analytische/bioinformatica analyses. Bemonsteringsplekken worden gekozen door middel van multidisciplinaire, multischaal- en multiparametrische monitoring in een driedimensionale fysieke ruimte, inclusief teledetectie. Microscopische observatie en taxonomische analyse van de monsters worden uitgevoerd in de laboratoriumomgeving, waardoor cyanobacteriële soorten kunnen worden geïdentificeerd. Monsters worden vervolgens geëxtraheerd met organische oplosmiddelen en verwerkt met LC-MS/MS. Gegevens verkregen door MS/MS worden geanalyseerd met behulp van een bio-informatische aanpak met behulp van het online platform Global Natural Products Social (GNPS) om een netwerk van moleculen te creëren. Deze netwerken worden geanalyseerd om toxines te detecteren en te identificeren, waarbij gegevens van de fragmentatiespectra verkregen door massaspectrometrie worden vergeleken met de GNPS-bibliotheek. Dit maakt de detectie mogelijk van bekende toxines en onbekende analogen die gerelateerd lijken in hetzelfde moleculaire netwerk.
Cyanobacteriële bloei is de afgelopen 15 jaar over de hele wereld als een milieuprobleem naar voren gekomen1,2. Cyanobacteriële bloei is te wijten aan de overgroei van micro-organismen genaamd cyanobacteriën. Het is een opvallende groep fotosynthetische micro-organismen die zich hebben aangepast om in een groot aantal omgevingen te leven, waaronder tropische gebieden en extreem koud water. Ze staan bekend om het produceren van grote bloemen die wateroppervlakken bedekken, vooral als reactie op een enorme verrijking van voedingsstoffen, het zogenaamde eutrofiëringsproces3.
Daarom zijn cyanobacteriën uitstekende bio-indicatoren van watervervuiling4,5,6. Ze kunnen ook een breed scala aan natuurlijke verbindingen produceren met interessante farmacologische eigenschappen7,8. Het milieuprobleem met betrekking tot cyanobacteriën zijn de bloemen zelf. Bloemen kunnen zonlicht blokkeren voor onderwatergrassen, zuurstof in het water consumeren wat leidt tot het doden van vissen, oppervlakte-uitschot en geuren produceren en interfereren met de filtervoeding van organismen9.
Bovendien, en nog ernstiger, in een specifieke combinatie van factoren zoals temperatuur, voedingsstoffen (fosfor en stikstof), zonlicht (voor de fotosynthese) en pH van het water, veroorzaken cyanobacteriële bloei de productie van toxines; daarom worden ze schadelijk voor mens en dier. De meest bestudeerde klasse van cyanotoxinen wordt geproduceerd door de geslachten Microcystis. Dit zijn cyclische peptiden die bekend staan onder de algemene naam microcystins (MC’s): microcystin-LR is het meest bestudeerd als zijnde in staat om ernstige hepatoxiciteit te produceren10. Dieren en mensen kunnen aan MC’s worden blootgesteld door inname van besmet drinkwater of voedsel. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) stelde een totale microcystin-LR-waarde van 0,001 mg/L voor als richtsnoer11. Dit heeft echter slechts betrekking op één variant (d.w.z. MC-LR) van de meer dan 100 microcystinen die tot nu toe zijn geïsoleerd.
Gecombineerde methoden die eerder zijn gerapporteerd, zoals teledetectie met MALDI-TOF MS-analyse12,13,14,15,hebben zich gericht op de concentratiedetectie van MC’s. De meest recente methoden gebruiken sensoren met lage resolutie die effectief zijn in het detecteren van alleen brede bloeivlaktes; ze zijn ook in staat om alleen toxines aan het licht te laten waarvoor normen beschikbaar zijn. Bovendien zijn de meeste van deze procedures tijdrovend en is tijd een dramatische factor voor vroege detectie van de bloei om veiligheidsproblemen te voorkomen of te minimaliseren. De hier voorgestelde multidisciplinaire strategie biedt een snelle detectie van cyanobacteriënbloei en cyanotoxinen, na slechts 24 uur16.
In het kader van het programma genaamd MuM3, “Multi-disciplinary, Multi- scale and Multi-parametric Monitoring in the three-dimensional (3D) physical space”17,18, combineert een Fast Detection Strategy (FDS) de voordelen van verschillende technieken: 1) remote sensing om de bloei te detecteren; 2) microscopische observatie om cyanobacteriënsoorten op te sporen; en 3) analytische/bioinformatica-analyses, namelijk lc-HRMS-gebaseerde moleculaire netwerken, om cyanotoxinen op te sporen. De resultaten worden binnen 24 uur verkregen.
De nieuwe aanpak is nuttig om in korte tijd brede kustgebieden te monitoren, talrijke bemonstering en analyses te vermijden en de detectietijd en -kosten te verminderen. Deze strategie is het resultaat van de studie en toepassing van verschillende benaderingen voor de monitoring van cyanobacteriën en hun toxines en combineert de voordelen van elk van hen. Met name de analyse van de resultaten, afkomstig van het gebruik van verschillende platforms (satelliet, vliegtuigen, drones) en sensoren (MODIS, thermisch infrarood) voor teledetectieanalyse, zoals van diverse methodologische benaderingen voor de identificatie van cyanobacteriële soorten (microscoop, UV-Vis spectroscopie, 16S-analyse) en toxines (LC-MS-analyse, moleculaire netwerken), maakte de selectie van de meest geschikte methode mogelijk, zowel voor de specifieke als voor algemene doeleinden. De nieuwe methodologie werd geëxperimenteerd en gevalideerd in daaropvolgende monitoringcampagnes aan de kusten van Campanië (Italië), in het kader van het monitoringprogramma van het Milieuagentschap van Campanië.
Figuur 1: FDS-strategie. Een overzicht van de snelle detectiestrategie voor cyanobacteriën en cyanotoxinen. Klik hier om een grotere versie van deze afbeelding te bekijken.
In de afgelopen jaren heeft ons team verschillende benaderingen getest en gevalideerd die het mogelijk maakten om de aanwezigheid van cyanobacteriën en cyanotoxinen in waterlichamen en tweekleppigen te ontrafelen. De nieuwe ontwikkelde strategie is het resultaat van deze studies. De optimale technieken en technologieën die passen bij het bereik van snelle detectie, worden verzameld onder de hoed van een unieke procedure die de effectiviteit van elke stap maximaliseert. Het doelgebied, de bloeiverlenging en de groeifase zijn de drijvende kracht achter de keuze van geschikte methoden en technologieën om te gebruiken.
Wanneer snelle detectie van cyanobacteriën en cyanotoxinen de prioriteit is, wordt de strategie gestroomlijnd, waardoor het totale aantal wordt teruggebracht tot vier hoofdstappen: (1) Detectie op afstand en proximaal detecteren en gegevensanalyse voor een eerste onderzoek, lokalisatie van locaties en definitie van bloeipatroon en uitbreiding; (2) Begeleide bemonstering; (3) Microscopische observatie en taxonomische analyse; (4) Chemische analyse en moleculaire netwerkvorming van LC-MS-gegevens voor desreplicatie van de watermonsters en snelle detectie van cyanotoxinen.
Wat de eerste stap betreft, zelfs als de beschikbaarheid van gegevens die zijn verkregen door een volledige keten van platforms die alle lagen van hiërarchische monitoringbenadering bestrijken, de beste oplossing zou zijn om een volledige visie op het geanalyseerde scenario te herstellen, kan vaak slechts één informatielaag de gebiedsonderzoeksactie stimuleren en zich effectief concentreren op de hotspots om in-situ bemonsteringsacties uit te voeren. Volgens de gerapporteerde ervaringen waarbij gegevens werden verkregen met behulp van satellieten, vliegtuigen, helikopters, UAV’s, is de oplossing die volledig aansluit bij de behoeften die de snelle detectiestrategie vereist, het gebruik van de enige satellietproducten.
Bovendien herstellen de informatielagen die voortvloeien uit missies die worden uitgevoerd door platforms die op lagere hoogten vliegen dan satellieten (bijv. vliegtuigen, helikopters, UAV’s) informatie met een grote resolutie, maar deze zijn erg duur en vereisen ook meer tijd om het volledige acquisitieproces te voltooien, inclusief het definiëren en goedkeuren van het vluchtplan.
Zodra de te nemen monsters zijn geselecteerd (stap 2), zijn analytische/bioinformatica-analyses (Moleculaire netwerken van LC-MS-gegevens) het hulpmiddel voor snelle desreplicatie van de watermonsters en snelle detectie van cyanotoxinen (stappen 3 en 4). 16S metagenomic analyse duurt minstens 2 weken werk. Bovendien, zelfs wanneer cyanobacteriële soorten die generiek giftig zijn, worden geïdentificeerd, wordt hun toxineproductie niet aangetoond. Om dezelfde reden is microscopische observatie zelf niet voldoende om de aanwezigheid van giftige cyanobacteriën aan het licht te brengen. Natuurlijk hebben MS-analyse en moleculaire netwerken enkele beperkingen; ze zijn zeer effectief als de verbindingen van belang (bv. toxines) goed geïoniseerd zijn in de toegepaste omstandigheden, als ze voldoende zijn om te worden gedetecteerd. Voor de bekende detectie en monitoring van cyanobacteriële toxines vertegenwoordigt ms-gebaseerde moleculaire netwerken eigenlijk een van de robuustere en betrouwbaardere technologieën.
Daarom blijkt deze aanpak heel nuttig wanneer een snelle detectie van cyanobacteriën en verwante cyanotoxinen nodig is; bovendien is kwantificering van zowel cyanobacteriële bloei als toxine in de ruimte en tijd ook mogelijk door deze strategie om de problemen van gezondheidsgemeenschappen te voorkomen die kunnen ontstaan door grote cyanobacteriële toxische bloei.
The authors have nothing to disclose.
Dit onderzoek werd gefinancierd door “Centro di Riferimento Regionale per la Sicurezza Sanitaria del Pescato (CRiSSaP)” in het kader van het project “Attività pilota di Monitoraggio di Cianobatteri nella fascia costiera della regione Campania”, en uitgevoerd in samenwerking met de Campania Region Environmental Protection Agency, Italië (ARPAC), “Istituto Zooprofilattico Sperimentale del Mezzogiorno/Osservatorio Regionale per la Sicurezza Alimentare” (IZSM/ORSA), Universiteit van Napels “Federico II” – Department of Veterinary Medicine and Animal Production, ref. prof. A. Anastasio).
10X Vitamin mix | Nicotinic acid 100 mg/100 mL; PABA 10 mg/100 mL; Biotin 1 mg/100 mL; Thiamine 200 mg/100 mL; B12 1 mg/100 mL; Folic Acid 1 mg/100 mL; i-inositol 1 mg/100 mL; Ca-pantothenate 100 mg/100 mL | ||
1-BuOH | Sigma-Aldrich | 33065.2.5L-R | |
BG11 stock solution | Na2EDTA 20 mg/L; Ferric ammonium citrate 120 mg/L; Citric acid·1H2O 120 mg/L; CaCl2·2H2O 700 mg/L, MgSO4·7H2O 1.5 g/L, K2HPO4·3H2O 800 mg/L, NiSO4(NH4)2SO4·6H2O (0.1 mM stock) 5 mL; Na2SeO4 (0.1 mM stock) 2 mL, Nitsch's Solution 20 mL | ||
Centrifuge | Hermle | Z36HK | |
CHCl3 | Honeywell | 32211.2.5L | |
H2O | Sigma-Aldrich | 34877.2.5L | |
Kinetex C18 cloumn | Phenomenex | ||
LTQ Orbitrap XL high-resolution ESI mass spectrometer coupled to a U3000 HPLC system | Thermo | ||
MeOH | Honeywell | 32213.2.5L | |
Microscope equipped with an OMAX 18 MP CMOS camera | Optech | Biostar B3 | |
Multiband camera | Intergraph DMC | ||
Nitsch's Solution | H3BO3 0.5 g/L MnSO4· H2O 2.28 g/L ZnSO4·7H2O 0.5 g/L CuSO4·5H2O 0.025 g/L COCl2·6H2O 0.135 g/L Na2MoO4·2H2O 0.025 g/L |
||
Refractomer mr 100 ATC | AQL | ||
SWBG11 medium | BG11 stock solution 50 mL/L; Instant Ocean 33 g/L; Water 950 mL/L 10X; Vitamin mix 100 µL/L |