Aorta regurgitatie is een aortaklep hart-en vaatziekte. Dit manuscript laat zien hoe vierdimensionale flow magnetische resonantie beeldvorming aorta regurgitatie kan evalueren met behulp van in vitro hartkleppen die aorta regurgitatie nabootsen.
Aorta-regurgitatie (AR) verwijst naar de achterwaartse bloedstroom van de aorta naar de linker ventrikel (LV) tijdens ventriculaire diastole. De regurgitante straal die voortkomt uit de complexe vorm wordt gekenmerkt door de driedimensionale stroming en hoge snelheidsgradiënt, waardoor soms een nauwkeurige meting van het regurgitante volume met behulp van 2D-echocardiografie wordt beperkt. Recent ontwikkelde vierdimensionale flow magnetische resonantie beeldvorming (4D flow MRI) maakt driedimensionale volumetrische flowmetingen mogelijk, die kunnen worden gebruikt om de hoeveelheid regurgitatie nauwkeurig te kwantificeren. Deze studie richt zich op (i) magnetische resonantie compatibele AR-model fabricage (dilatatie, perforatie en verzakking) en (ii) systematische analyse van de prestaties van 4D flow MRI in AR kwantificering. De resultaten gaven aan dat de vorming van de voorwaartse en achterwaartse jets in de loop van de tijd sterk afhankelijk was van de soorten AR-oorsprong. De hoeveelheid regurgitatievolumebias voor de modeltypen was -7,04%, -33,21%, 6,75% en 37,04% vergeleken met het grondwaarheidsvolume (48 ml) gemeten uit het pompslagvolume. De grootste fout van de regurgitatiefractie was ongeveer 12%. Deze resultaten geven aan dat een zorgvuldige selectie van beeldvormingsparameters vereist is wanneer absoluut regurgitatievolume belangrijk is. Het voorgestelde in vitro flowfantoom kan eenvoudig worden aangepast om andere hartklepaandoeningen zoals aortastenose of bicuspide aortaklep (BAV) te simuleren en kan worden gebruikt als een standaardplatform om in de toekomst verschillende MRI-sequenties te testen.
Aortaregurgitatie (AR) verwijst naar de achterwaartse stroom van de aorta naar de linker ventrikel tijdens de diastolische fase van de ventrikel. AR wordt meestal ingedeeld in aortadilatatie, cups prolaps, cups perforatie, cups terugtrekking, en anderen1. Chronische AR kan de volumeoverbelasting van de LV veroorzaken, voornamelijk als gevolg van hypertrofie en dilatatie, en veroorzaakt uiteindelijk de decompensatie2. Acute AR wordt voornamelijk veroorzaakt door infectieuze endocarditis, aortadissectie en traumatische breuk, wat leidt tot hemodynamische noodsituaties2.
De huidige klinische normen voor AR-diagnose zijn voornamelijk gebaseerd op transthoracale echocardiografie (TTE) of transesofageale echocardiografie (TEE)3. Ondanks de voordelen van real-time beeldvorming en korte onderzoekstijd, is de nauwkeurigheid van echocardiografie sterk afhankelijk van de operator. Vooral voor de regurgitante volumemeting is de directe meting van het regurgitante volume beperkt omdat de regurgitante straal uit het tweedimensionale (2D) meetvlak verschuift als gevolg van de beweging van de aortaklep. Indirecte schatting met behulp van proximale iso-velocity surface area (PISA) methoden worden vaak gebruikt, maar aannames zoals cirkelvormige opening oppervlakte beperken vaak de nauwkeurige meting4.
Recente medische richtlijnen5 bevelen ook cardiale MR (CMR) aan, vooral voor matige of ernstige AR-patiënten om de beperking van echocardiografie te compenseren door de massa en globale functie van de LV te meten. Structurele parameters zoals aortablaadjes en LV-grootte, en stroomparameters zoals jetbreedte, vena contracta-breedte en regurgitant volume kunnen ook uitgebreid worden overwogen bij AR-diagnose6 . Het aorta-regurgitatievolume geschat met de LV globale functie kan echter falen, vooral voor patiënten met andere hartklepaandoeningen of shunt.
Als alternatief is 4D-flow MRI beschouwd als een veelbelovende techniek die het regurgitante volume direct kan meten met tijd-opgeloste snelheidsinformatie binnen het volume van belang7. De beweging van de klep volgens de tijd kan eenvoudig worden gevolgd en gecompenseerd bij het meten van het regurgitante debiet 8,9. Ook kan een willekeurig vlak loodrecht op de regurgitante straal retrospectief worden gepositioneerd, wat de nauwkeurigheid van de metingverhoogt 10. Omdat de 4D-flow MRI echter inherent de spatiotemporaal gemiddelde informatie verkrijgt, rechtvaardigt de nauwkeurigheid van deze techniek nog steeds validatie door gebruik te maken van goed gecontroleerde in vitro flow-experimenten.
Deze studie heeft tot doel (i) een MRI-compatibel in vitro experimenteel platform te ontwikkelen dat de verschillende klinische scenario’s van AR (dilatatie, perforatie en verzakking) kan reproduceren en (ii) ons begrip van 4D-flow MRI-prestaties kan verrijken bij het kwantificeren van verschillende AR in deze AR-modellen. Daarnaast werden 3D hemodynamische visualisatie en kwantificering op basis van 4D flow MRI uitgevoerd volgens de verschillende klinische scenario’s. Dit protocol is niet beperkt tot AR en kan worden uitgebreid naar andere soorten valvulaire ziektestudies die een reeks in vitro experimenten en hemodynamische kwantificering vereisen.
Vierdimensionale flow MRI is onlangs geverifieerd door verschillende ex vivo pt in vivo studies als een toepassing voor klinisch routinegebruik14. Aangezien de 4D-flow MRI 3D-snelheidsinformatie over de gehele cardiale cyclus verkrijgt, is een sterke toepassing een directe kwantificering van het valvulaire regurgitante volume, dat conventionele 2D Doppler-echocardiografie niet kan kwantificeren15. In vitro experimenten met behulp van 4D Flow MRI kunnen de 3D-stroomsnelheid en gerelateerde hemodynamische parameters leveren die kunnen worden gebruikt voor het onderzoeken van de relatie tussen hart- en vaatziekten en hemodynamiek. Ondanks het veelbelovende vermogen zijn er echter nog geen systematische studies over deze toepassing gemeld. Dit is mogelijk te wijten aan het gebrek aan goed gecontroleerde in vitro experimenten die de regurgitatie van de tri-leaflet kleppen nabootsen.
Recente ontwikkelingen in in vitro studies hebben geleid tot nauwkeurigere en realistischere experimentele methoden om toegang te krijgen tot de pre- en postklephemodynamiek16,17. In combinatie met een optische beeldgebaseerde deeltjesbeeld velocimetrie (PIV) was nauwkeurige meting en kwantificering van de stroming rond de klep mogelijk in eerdere in vitro studies18. Nauwkeurige 3D-stromingsvelden, vooral voor de postklepstroom, waren echter beperkt vanwege het ondoorzichtige model en de breking. Aan de andere kant waren 3D-snelheidsmetingen met MRI ook beperkt, omdat metalen componenten niet kunnen worden gebruikt 19,20.
Daarom wordt in deze studie een protocol geïntroduceerd om een flow-experimenteel platform te bouwen dat MR-compatibel en zeer aanpasbaar is om verschillende klinische scenario’s van hartklepaandoeningen te reproduceren. Het ePTFE-membraan wordt gebruikt om de tricuspidalisklep na te bootsen zonder metalen componenten, omdat het veel wordt gebruikt als klep- en vasculair transplantaatmateriaal vanwege de hoge treksterkte en chemische bestendigheid 17,21,22. Op basis van ePTFE-films zijn drie verschillende oorsprongen van de AR gereproduceerd (dilatatie, perforatie en verzakking) en een model zonder klep ter vergelijking. De volgende belangrijke stap in dit flow experimentele protocol is MR imaging en kwantificering. Een motorgestuurde zuigerpomp die de aortabloedstroomgolfvormen kan simuleren, wordt gebruikt om een fysiologische stroomgolfvorm door het stroomcircuitsysteem te genereren. Details van de debietpomp zijn te vinden in het vorige onderzoek23. Aangezien deze studie ook tot doel heeft de nauwkeurigheid van de 4D-flow MRI in flowkwantificering te valideren, worden alle beeldvormingsparameters geselecteerd op basis van de vorige studie die de parameters samenvat die kunnen worden gebruikt in de klinische routine24. Aangezien het MRI-systeem inherente fouten bevat als gevolg van onvolkomenheden zoals wervelstromen en niet-lineariteit van het magnetisch veld25, wordt de achtergrondcorrectiestrategie toegepast voorafgaand aan de feitelijke gegevenskwantificering zoals beschreven in stap 3.1.3.
Het handgemaakte aorta-regurgitatiemodel dat in deze studie werd voorgesteld, vertoonde vergelijkbare hemodynamische kenmerken van regurgitant jet volgens modelclassificatie zoals eerdere studies rapporteerden26,27. De gesloten vorm was symmetrisch en er trad een rechte straal op in het midden van de klep in het dilatatiemodel. Een posterieur gerichte excentrische straal verschijnt als gevolg van cusp-schade in het perforatiemodel. Gedeeltelijke verzakking van de klep toont een straal waarvan de richting werd gebogen van de boosdoenerbeker vanwege beperkte mobiliteit. Het aorta-regurgitatievolume dat direct werd gemeten met behulp van de 4D-flow MRI werd overschat in het zonder klep- en dilatatiemodel, terwijl het grotendeels werd onderschat in het prolapsmodel in vergelijking met de grondwaarheid. Toen de regurgitante fractie echter werd berekend, was de grootste bias slechts 11% in het prolapsmodel. Dit geeft sterk aan dat niet alleen de regurgitante stroom, maar ook de normale aortastraal werd beïnvloed door de MR-scan. In de huidige fase waren individuele scanparameters niet geoptimaliseerd voor elk AR-model. Een toekomstig systemisch parameteronderzoek kan de nauwkeurigheid van regurgitante volumemeting verbeteren. Als alternatief is het gebruik van regurgitante fractie robuuster omdat het de inherente fouten in 4D-flow MRI opheft, maar ook klinisch relevanter is dan alleen het meten van het absolute regurgitante volume.
Concluderend suggereert deze studie een MR-compatibel in vitro flow experimenteel model dat zeer aanpasbaar is om verschillende soorten AR te simuleren. Ook werd de nauwkeurigheid van AR-volumemeting met behulp van 4D-flow MRI vergeleken. De beperking van deze studie is dat de beweging van de aortaklep niet werd gesimuleerd, wat de feitelijke ontwikkeling van de regurgitante jet kan beïnvloeden. Bovendien kunnen het partiële volume-effect en het temporele gemiddelde karakter van de 4D-flow MRI de nauwkeurigheid van de flowmeting beperken, vooral gezien het hoge dynamische snelheidsbereik in de jet en omgeving. Daarom is verder systematisch parameteronderzoek vereist.
The authors have nothing to disclose.
Dit onderzoek werd ondersteund door het Basic Science Research Program via de National Research Foundation of Korea, dat wordt gefinancierd door het ministerie van Onderwijs (2021R1I1A3040346, 2020R1A4A1019475, 2021R1C1C1003481 en HI19C0760). Deze studie werd ook ondersteund door 2018 Research Grant (PoINT) van Kangwon National University.
3D modeling software(SolidWorks) | Dassault Systèmes SolidWorks Corporation | Waltham, MA, USA | |
3D printer | Zortrax S.A. | the construction of a three-dimensional object from a CAD model or a digital 3D model,(zortrax m200 plus, Zortrax S.A.,Olsztyn, Poland) | |
Dicom sort | Open source software | Jonathan Suever, Software Engineer | |
Ensight | Ansys | Flow visualization software (Canonsburg, PA, USA). | |
Expanded Polytetrafluoroethylene(ePTFE) | SANG-A-FRONTEC | Medical membrane (ePTFE,SANG-A-FRONTEC, Incheon, korea) | |
Itk snap software | Open source software | GNU General Public License, | |
MATLAB | MathWorks | Natick, MA, USA | |
MRI | Siemens | 3T, Erlangen, Germany | |
Scissors | Scanlan International Inc | n43 1765 | 7007-454, Scanlan International Inc., Saint Paul, USA |
Suture | AILEE | NB530 | Ailee, Polyamide suture, UPS 5-0 |