Flüoresan mikroskopi ile öz-genotiyon un belirlenmesini birleştiren kayısı(Prunus armeniaca L.) çeşitlerinin tozlaşma gereksinimlerini niçin pcr analizi ile s-genotipinin tanımlanması ile biraraya getiren bir metodoloji salıyoruz.
Rosaceae’de kendi kendine uyumsuzluk, esas olarak multiallelik lokus S tarafından kontrol edilen Gametofitik Kendi Kendine Uyumsuzluk Sistemi (GSI) tarafından belirlenir. Kayısıda, önemli sayıda yeni çeşidinin serbest bırakılması bilinmeyen tozlaşma gereksinimlerine sahip çeşitlerin artmasına yol açtığı ndan, öz ve inter-(in) uyumluluk ilişkilerinin belirlenmesi giderek daha önemlidir. Burada, el-polenler ve mikroskopi ile öz-(in)uyumluluğunun belirlenmesini PCR analizi ile S-genotipinin tanımlanması ile birleştiren bir metodolojiyi açıklıyoruz. Uyumluluk tespiti için, her bir çeşitten balon aşamasında çiçekler toplanmış, laboratuvarda elle tozlaşmış, sabit lenmiş ve floresan mikroskopisi altında polen tüpü davranışlarının gözlemi için anilin mavisi ile boyanmıştır. Çeşitleri arasında uyumsuzluk ilişkilerinin kurulması için, her çeşitdna genç yapraklarından elde edildi ve S-alel PCR tarafından tespit edildi. Bu yaklaşım, yeni meyve bahçeleri tasarımında uygun tozlaştırıcıları seçmek ve Üreme programlarında uygun ebeveynleri seçmek için değerli bilgiler sağlayan çeşitler arasındaki uyumsuzluk ilişkilerini açıklığa kavuşturmaya ve uyumsuzluk ilişkileri ortaya çıkarmasına olanak sağlar.
Kendi kendine uyumsuzluk kendi kendine tozlaşma önlemek ve1outcrossing teşvik çiçekli bitkilerin bir stratejidir. Rosaceae’de bu mekanizma, esas olarak multiallelic locus S2tarafından kontrol edilen Gametofitik Kendi Kendine Uyumsuzluk Sistemi (GSI) tarafından belirlenir. Tarzında, RNase geni S-stylar determinant kodlar, bir RNase3, Bir F-box protein, S-polenbelirleyici belirler, SFB gen4tarafından kodlanmış iken . Kendi kendine uyumsuzluk etkileşimi ovule döllenme engelleyen tarzı boyunca polen tüpü büyüme inhibisyonu yoluyla gerçekleşir5,6.
Kayısı, bir varietal yenileme son yirmi yılda dünya çapında yer almıştır7,8. Yeni çeşitlerin önemli bir sayı bu giriş, farklı kamu ve özel üreme programlarından, bilinmeyen tozlaşma gereksinimleri ile kayısı çeşitlerinin artmasına neden olmuştur8.
Kayısıda tozlaşma gereksinimlerini belirlemek için farklı metodolojiler kullanılmıştır. Alanında, kendini-(in)uyumluluk kafesli ağaçlarda veya hadım edilmiş çiçeklerde kontrollü pollinations tarafından kurulmuş ve daha sonra meyve seti yüzdesi kayıt9,10,11,12. Buna ek olarak, kontrollü pollinations çiçek yarı-in vivo kültür ve floresan mikroskopi8altında polen tüp davranış analizi tarafından laboratuvarda yapılmıştır 8,13,14,15,16,17. Son zamanlarda, pcr analizi ve dizileme gibi moleküler teknikler, RNase ve SFB genlerinin çalışmasına dayalı uyumsuzluk ilişkilerinkarakterizasyonu izin var18,19. Kayısıda, otuz üç S-alel bildirilmiştir (S1 – S20, S22 – S30, S52, S53, Sv, Sx), kendi kendine uyumluluk ile ilgili bir alel dahil (Sc)12,18,20,21,22,23,24. Şimdiye kadar, 26 uyumsuzluk grupları S-genotip8,9,17,,25,26,27göre bu tür bıçaklanmış edilmiştir. Aynı Salellerine sahip çeşitleri birbirine uyumsuz, en az bir farklı S-alel ile ve dolayısıyla farklı uyumsuz gruplara ayrılan çeşitleri birbirine uyumludur.
Kayısı çeşitlerinin tozlaşma gereksinimlerini tanımlamak için, flüoresan mikroskobu ile öz-(in)uyumluluk tayinini, kayısı çeşitlerinde PCR analizi ile S-genotipinin tanımlanması ile birleştiren bir metodoloji yi tanımlıyoruz. Bu yaklaşım uyumsuzluk gruplarının oluşturulmasına ve tarikatlar arasındaki uyumsuzluk ilişkilerinin açıklığa kavuşturulmasına olanak sağlar.
Geleneksel olarak, en ticari kayısı Avrupa çeşitleri kendi kendine uyumlu36edildi. Bununla birlikte, son yıllarda üreme programlarında ebeveyn olarak Kuzey Amerika kendini uyumsuz çeşitlerin kullanımı bilinmeyen tozlaşma gereksinimleri7ile yeni kendini uyumsuz çeşitlerin artan sayıda serbest bırakılması ile sonuçlandı7 ,8,37. Bu nedenle kayısı çeşitlerinde öz ve inter-(in) uyumlul…
The authors have nothing to disclose.
Bu araştırma Ministerio de Ciencia, Innovación y Universidades-European Development Fund, Avrupa Birliği (AGL2016-77267-R ve AGL2015-74071-JIN) tarafından finanse edilmiştir; Instituto Nacional de Investigación y Tecnología Agraria y Alimentaria (RFP2015-00015-00, RTA2017-00003-00); Gobierno de Aragón-Avrupa Sosyal Fonu, Avrupa Birliği (Grupo Consolidado A12_17R), Fundación Biodiversidad ve Agroseguro S.A.
Agarose D1 Low EEO | Conda | 8010.22 | |
BIOTAQ DNA Polymerase kit | Bioline | BIO-21060 | |
Bright field microscope | Leica Microsystems | DM2500 | |
CEQ System Software | Beckman Coulter | ||
DNeasy Plant Mini Kit | QIAGEN | 69106 | |
dNTP Set, 4 x 25 µmol | Bioline | BIO-39025 | |
GenomeLab DNA Size Standard Kit – 400 | Beckman Coulter | 608098 | |
GenomeLab GeXP Genetic Analysis System | Beckman Coulter | ||
GenomeLab Separation Buffer | Beckman Coulter | 608012 | |
GenomeLab Separation Gel LPA-1 | Beckman Coulter | 391438 | |
HyperLadder 100bp | Bioline | BIO-33029 | |
HyperLadder 1kb | Bioline | BIO-33025 | |
Image Analysis System | Leica Microsystems | ||
Molecular Imager VersaDoc MP 4000 system | Bio-Rad | 170-8640 | |
NanoDrop One Spectrophotometer | Thermo Fisher Scientific | 13-400-518 | |
pH-Meter BASIC 20 | Crison | ||
Phusion High-Fidelity PCR Kit | Thermo Fisher Scientific | F553S | |
Power Pack P 25 T | Biometra | ||
Primer Forward | Isogen Life Science | ||
Primer Reverse | Isogen Life Science | ||
Quantity One Software | Bio-Rad | ||
Stereoscopic microscope | Leica Microsystems | MZ-16 | |
Sub-Cell GT | Bio-Rad | ||
SYBR Safe DNA Gel Stain | Thermo Fisher Scientific | S33102 | |
T100 Thermal Cycler | Bio-Rad | 1861096 | |
Taq DNA Polymerase | QIAGEN | 201203 | |
Vertical Stand Autoclave | JP Selecta |