Summary

Proteomics Profilering van macrofagen door 2D-elektroforese

Published: November 04, 2014
doi:

Summary

Macrophages are the key cells involved in host pathogenicity. Macrophages display phenotypic and functional diversity that can be analysed and detected by proteomic analysis. This article describes how to perform 2D electrophoresis of primary cultures of human macrophages differentiated into M1 or M2 phenotype.

Abstract

The goal of the two-dimensional (2D) electrophoresis protocol described here is to show how to analyse the phenotype of human cultured macrophages. The key role of macrophages has been shown in various pathological disorders such as inflammatory, immunological, and infectious diseases. In this protocol, we use primary cultures of human monocyte-derived macrophages that can be differentiated into the M1 (pro-inflammatory) or the M2 (anti-inflammatory) phenotype. This in vitro model is reliable for studying the biological activities of M1 and M2 macrophages and also for a proteomic approach. Proteomic techniques are useful for comparing the phenotype and behaviour of M1 and M2 macrophages during host pathogenicity. 2D gel electrophoresis is a powerful proteomic technique for mapping large numbers of proteins or polypeptides simultaneously. We describe the protocol of 2D electrophoresis using fluorescent dyes, named 2D Differential Gel Electrophoresis (DIGE). The M1 and M2 macrophages proteins are labelled with cyanine dyes before separation by isoelectric focusing, according to their isoelectric point in the first dimension, and their molecular mass, in the second dimension. Separated protein or polypeptidic spots are then used to detect differences in protein or polypeptide expression levels. The proteomic approaches described here allows the investigation of the macrophage protein changes associated with various disorders like host pathogenicity or microbial toxins.

Introduction

Macrofagen zijn heterogeen en plastic cellen die kunnen verschillende functionele fenotypes verwerven. In vivo, deze cellen reageren op een grote verscheidenheid aan micro milieu signalssuch microbiële producten, cytokines, etc. 1. In vitro, de pro-inflammatoire fenotype (M1) macrofagen kunnen worden geïnduceerd door lipopolysaccharide (LPS) en de anti-inflammatoire fenotype (M2) van bepaalde cytokines zoals interleukine-4 (IL-4). Bovendien kunnen macrofagen schakelen van een geactiveerde M1 M2 fenotype, en omgekeerd, op specifieke signalen 2.

Afhankelijk van het fenotype, zal macrofagen verschillende functies. M1 macrofagen cellen die pro-inflammatoire cytokines zoals tumor necrose factor α (TNF-α) produceren, micro-organismen of tumorcellen 3 doden. Daarentegen M2 macrofagen voorkomen dat deze ontstekingsreactie zoals in wondgenezing en fibrose van die anti-inflammatory factoren zoals TGF-β 3,4.

Humane perifere bloed mononucleaire cellen van gezonde donoren werden geïsoleerd door Ficoll dichtheidsgradiënt centrifugatie zoals eerder beschreven 5 met een techniek aangepast van Boyum 6. Macrofagen in cultuur kan worden onderscheiden in M1 of M2 fenotype na 6 dagen van de primaire cultuur 7.

Analyse van eiwitexpressie of eiwit bij de twee subtypes van macrofagen bij verschillende gecontroleerde stimuli, zoals gastheer pathogeniteit of microbiële toxinen, zal nuttig zijn om de functionaliteit van de pro- en anti-inflammatoire macrofagen ontcijferen.

Proteomics zijn unieke instrumenten voor directe controle van eiwitten die specifiek up- of down-gereguleerd in menselijke gekweekte macrofagen onder verschillende stimuli. Fluorescerende kleurstoffen opgelost aantal beperkingen van 2D gel elektroforese, zoals lage gevoeligheid en beeldanalyse 8 < / Sup>. De kleurstoffen reactie met cysteïne residuen de detectiegevoeligheid vergeleken met die reageren met lysineresten 9 verhoogd. In een eerdere studie hebben we aangetoond dat de bruikbaarheid van DIGE verzadiging etikettering van de analyse van schaarse monsters 10 met de klassieke zilvergevlekte 2D electroforese 11. Deze techniek is nuttig bij het snel analyseren eiwitmodificaties tussen de twee subtypes van macrofagen of tussen onbehandelde en behandelde macrofagen uit hetzelfde subtype.

De voordelen van deze techniek zijn proteomische toegang tot de informatie van eiwitgrootte en post-translationele modificaties die door analyse van de 2D gel 12. Er moet rekening mee dat dit geen hoge doorvoer techniek worden gehouden, waardoor het aantal monsters dat kan worden geanalyseerd. De ontwikkeling van high throughput assays op basis van massaspectrometrie als beoordeeld onlangs 13 kan dit verbeteren.

_content "> Hier presenteren we hoe 2D DIGE analyse van het eiwit extractie van gekweekte macrofagen te voeren door middel van de processen van elektroforese, isoelectrofocusing, en SDS-PAGE, evenals informatie over het nut van adequate 2D software.

Protocol

Het protocol volgt de richtlijnen van onze instellingen menselijk-ethische toetsingscommissie. Buffy coat van gezonde menselijke donoren werden verkregen uit het Regionaal Bloedtransfusie Center (Lille, Frankrijk). Monsters uit de buffy coats worden gedeclareerd als een Inserm collectie (n ° DC2010-1209). 1. Materiaal en Cultuur Media Voorbereiding Verdun 10x fosfaatbuffer zoutoplossing (PBS) in steriel gedestilleerd water tot 1x PBS verkrijgen. Voeg RPMI 1640 medium aa…

Representative Results

Om passende differentiële proteomics analyses uit te voeren, moet de verwerking van de te analyseren monsters worden geverifieerd. In de gepresenteerde voorbeeld, wordt de celkweek kwaliteit van macrofagen die voor morfologische en moleculaire aspecten eerder gepubliceerd 5. De differentiatie van monocyten in macrofagen en de homogeniteit van de kweek werd gevolgd door fase-microscopie. Figuur 1 vertoonde een voorbeeld van primaire, M1 en M2 macrofagen. Zoals get…

Discussion

De hierin beschreven protocol Gegevens methode om de invloed van verschillende stimuli van de twee subtypes van macrofagen, M1 (pro-inflammatoire) en M2 (anti-inflammatoire) geanalyseerd. Primaire, M1 en M2 macrofagen werden verkregen van de differentiatie van monocyten als eerder gepubliceerd 7.

De procedure van 2D DIGE gelelektroforese speciale materialen en uitrusting, zoals IEF cel isoelectrofocusing lage fluorescentie platen voor de SDS-PAGE om tweemaal de gel bij excitatie /…

Declarações

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

This work was supported by Inserm. Marion Bouvet is a fellow of the French Ministry for Research and Technology. Annie Turkieh is a fellow granted by European Union FP7 HOMAGE (305507).

Materials

Name Company Catalog number
RPMI 1640 Invitrogen 31870-074
PBX 10 X Invitrogen 14200-083
L-glutamine-200mM-100X Invitrogen 25030-024
gentamycin 10 mg/mL Invitrogen 15710-049
human serum Invitrogen 34005100
Ficoll d=1,077 ATGC L6115
Leucosep Dutscher 16760
 6-wells plate PRIMARIA  Becton Dickinson 353846
IL-4 Promocell B-61410
lipopolysaccharide Sigma-Aldrich L-2654
Giemsa Fluka 48900
EDTA MM372,2 Research Organics  3.00E+01
Filter 0,22µm Millipore SCGPTORE
100 mL cylinder Corning 430182
TCEP Interchim UP242214
Bradford reagent Bio-Rad 5000006
Cy3+Cy5-reactive dye GE Healthcare 25-8009-83
IPG strip 3-10 24cm GE Healthcare 17-6002-44
Protean IEF cell Bio-Rad 165-4000
Low-melting agarose Invitrogen 15517-014
Ettan-Daltsix system GE Healthcare 80-6485-08
Ettan DIGE Imager scanner GE Healthcare
Progenesis Samespot Non linear dynamics
50 ml tubes any supplier n/a
15 ml tubes any supplier n/a
CHAPS Sigma-Aldrich C5070
Urée Merk 108484-500
Thiourée Sigma-Aldrich T7875
DTT Bio-Rad 1610611
APS Sigma-Aldrich A3678
TEMED Sigma-Aldrich T9281
Tris Base Sigma-Aldrich T1503
Tris HCl Sigma-Aldrich T3253
Pharmalytes 3-10 GE Healthcare 17-0456-01
SDS Sigma-Aldrich L3773
Bromophenol blue Sigma-Aldrich 114391
Glycerol Sigma-Aldrich G6279
Acrylamide 40% Bio-Rad 161-0148
2D clean Up GE Healthcare 80-6454-51
Glycine Sigma-Aldrich G7126
Diméthylformamide Sigma-Aldrich 22705-6
electrode wicks Bio-Rad 165-4071

Referências

  1. van Ginderachter, J. A., et al. Classical and alternative activation of mononuclear phagocytes: picking the best of both worlds for tumor promotion. Immunobiology. 211, (2006).
  2. Porcheray, F., et al. Macrophage activation switching: an asset for the resolution of inflammation. Clin. Exp. Immunol. 142, 481-489 (2005).
  3. Gordon, S. Alternative activation of macrophages. Nat. Rev. Immunol. 3, 23-35 (2003).
  4. Mantovani, A., Locati, M., Vecchi, A., Sozzani, S., Allavena, P. Decoy receptors: a strategy to regulate inflammatory cytokines and chemokines. Trends Immunol. 22, 328-336 (2001).
  5. Pinet, F., et al. Morphology, homogeneity and functionality of human monocytes-derived macrophages. Cell. Mol. Biol. 49, 899-905 (2003).
  6. Boyum, A. Isolation of mononuclear cells and granulocytes from human blood. Isolation of monuclear cells by one centrifugation, and of granulocytes by combining centrifugation and sedimentation at 1. 97, 77-89 (1968).
  7. Chinetti-Gbaguidi, G., et al. Human atherosclerotic plaque alternative macrophages display low cholesterol handling but high phagocytosis because of distinct activities of the PPARγ and LXRα pathways. Circ. Res. 108, 985-995 (2011).
  8. Tonge, R., et al. Validation and development of fluorescence two-dimensional differential gel electrophoresis proteomics technology. Proteomics. 1, 377-396 (2001).
  9. Shaw, J., et al. Evaluation of saturation labelling two-dimensional difference gel electrophoresis fluorescent dyes. Proteomics. 3, 1181-1195 (2003).
  10. Dupont, A., et al. Application of saturation dye 2D DIGE proteomics to characterize proteins modulated by oxidized low density lipoprotein treatment of human macrophages. J. Proteome Res. 7, 3572-3582 (2008).
  11. Dupont, A., et al. Two-dimensional maps and databases of the human macrophage proteome and secretome. Proteomics. 4, 1761-1778 (2004).
  12. Acosta-Martin, A. E., et al. Impact of incomplete DNase I treatment on human macrophage analysis. Proteomics Clin. Appl. 3, 1236-1246 (2009).
  13. Acosta-Martin, A. E., Lane, L. Combining bioinformatics and MS-based proteomics: clinical implications. Expert Rev Proteomics. , (2014).
  14. Boytard, L., et al. Role of proinflammatory CD68+MR- macrophages in peroxiredoxin-1 expression and in abdominal aortic aneurysms in humans. Arterioscler. Thromb. Vasc. Biol. 33, 431-438 (2013).

Play Video

Citar este artigo
Bouvet, M., Turkieh, A., Acosta-Martin, A. E., Chwastyniak, M., Beseme, O., Amouyel, P., Pinet, F. Proteomic Profiling of Macrophages by 2D Electrophoresis. J. Vis. Exp. (93), e52219, doi:10.3791/52219 (2014).

View Video