Su ve diğer polar moleküller iyonları çeker. Bir iyon ile dipollü bir molekül arasındaki elektrostatik çekim, iyon-dipol çekimi olarak adlandırılır. Bu cazibe merkezleri, iyonik bileşiklerin suda çözünmesinde önemli bir rol oynar.
İyonik bileşikler suda çözündüğünde, katıdaki iyonlar ayrışır ve çözelti boyunca homojen bir şekilde dağılır çünkü su molekülleri iyonları çevreler ve çözerek aralarındaki güçlü elektrostatik kuvvetleri azaltır. Bu süreç, ayrışma olarak bilinen fiziksel bir değişikliği temsil eder. Çoğu koşulda, iyonik bileşikler çözüldüklerinde neredeyse tamamen ayrışacaklardır ve bu nedenle güçlü elektrolitler olarak sınıflandırılırlar. Az miktarda bile olsa, çözünür iyonik bileşikler güçlü elektrolitlerdir çünkü çözünen küçük miktar tamamen ayrışacaktır.
Suya katı KCl eklendiğinde mikroskobik düzeyde ne olduğunu düşünün. İyon-dipol kuvvetleri, polar su moleküllerinin pozitif (hidrojen) ucunu katının yüzeyindeki negatif klorür iyonlarına çeker ve negatif (oksijen) uçları pozitif potasyum iyonlarına çeker. Su molekülleri tek tek K+ ve Cl− iyonlarını çevreler, iyonları birbirine bağlayan güçlü interiyonik kuvvetleri azaltır ve çözelti içinde çözülmüş iyonlar olarak hareket etmelerine izin verir. Elektrostatik çekimin üstesinden gelmek, iyonlar çözülmemiş bileşikteki sabit konumlardan çözelti içinde geniş ölçüde dağılmış, çözülmüş iyonlara geçerken seyreltik bir çözelti içinde her hidratlanmış iyonun bağımsız hareketine izin verir.
Bu metin bu kaynaktan uyarlanmıştır Openstax, Chemistry 2e, Section 11.2: Electrolytes.
