Burada, akış sitometrisi kullanarak vGLUT1 pozitif sinapsların ve pHRodo Red etiketli ham sinaptozomların mikroglial yutulmasını ölçmek için iki protokol sunuyoruz.
Mikroglia, beyindeki sinaptik arıtmada çok önemli bir rol oynar. Sinapsların mikroglial yutulmasının analizi, bu süreci anlamak için esastır; bununla birlikte, immünohistokimya (IHC) ve görüntüleme gibi sinapsların mikroglial yutulmasını tanımlamak için şu anda mevcut yöntemler zahmetli ve zaman alıcıdır. Bu zorluğun üstesinden gelmek için, burada akış sitometrisi kullanarak sinapsların mikroglial yutulmasının hızlı ve yüksek verimli nicelleştirilmesine izin veren in vitro ve in vivo* tahlilleri sunuyoruz.
İn vivo* yaklaşımda, vGLUT1+ sinapslarının mikroglia tarafından yutulmasını ölçmek için yetişkin fare beyinlerinden taze hücre izolasyonunu takiben hücre içi vGLUT1 boyama gerçekleştirdik. In vitro sinaptozom yutma testinde, pHrodo Red etiketli sinaptozomların mikroglia tarafından yutulmasını ölçmek için yetişkin fare beyninden yeni izole edilmiş hücreler kullandık. Bu protokoller birlikte, sinapsların mikroglial yutulmasını ölçmek için zaman açısından verimli bir yaklaşım sağlar ve emek yoğun görüntü analizi tabanlı yöntemlere umut verici alternatifler sunar. Analizi kolaylaştırarak, bu tahliller, farklı hastalık modellerinde sinaptik arıtmada mikroglia’nın rolünün daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilir.
Mikroglia, merkezi sinir sisteminin (CNS) yerleşik bağışıklık hücreleridir1. Mikro çevrelerini sürekli tararlar ve gözetim sağlarlar 1,2. Ayrıca, sıklıkla sinapslarla etkileşime girerler ve sinaptik aktivitenin ince ayarına aracılık ederler3. Böylece, sinaptik arıtma sürecinde kilit bir oyuncu olarak ortaya çıktılar.
Sinapsların yutulması yoluyla sinaptik arıtmada mikroglia’nın rolü çeşitli araştırma gruplarıtarafından gösterilmiştir 3,4,5,6,7. Bu süreçteki aksaklıklar, şizofreni ve Alzheimer hastalığı gibi nörogelişimsel ve nörodejeneratif bozuklukların patolojisine katkıda bulunabilir8. Mikroglia ile anormal sinaptik arıtma, nörolojik bozuklukların çeşitli murin modellerinde zaten tespit edilmiştir 5,9,10. Bu nedenle, sinapsların mikroglial yutulmasının altında yatan farklı mekanizmaların tanımlanması, nörogelişimsel ve nörodejeneratif bozuklukların patofizyolojisini anlamak için çok önemlidir8.
Sinapsların mikroglial yutulmasını hedeflemek, hem hastalığın ilerlemesine müdahale etmek hem de nörogelişimsel ve nörodejeneratif bozuklukların altında yatan mekanizmalar hakkında bilgi edinmek için büyük bir potansiyele sahiptir. Bu tür araştırmaları kolaylaştırmak için hızlı ve yüksek verimli yaklaşımlara ihtiyaç vardır. Mevcut metodolojik yaklaşımlar, mikroglia içindeki sinaptik materyalin saptanmasını sağlayan in vivo, ex vivo ve in vitro tahlilleri kapsar. Genel olarak, sinapsların mikrogliyal yutulmasının tespiti, büyük ölçüde immünohistokimyaya (IHC) ve mikroskopi tabanlı yaklaşımlaradayanır 5,6,11, emek yoğun olan ve çok sayıda mikroglia’nın analizinde sınırlamalar gösteren.
Bu teknik sınırlamalar göz önüne alındığında, alternatif metodolojilerin araştırılması zorunludur. Bunun üstesinden gelmek için, sinapsların mikroglial yutulmasının verimli, tarafsız ve yüksek verimli bir analizini sağlayan akış sitometrisi tabanlı bir yaklaşımı optimize ettik. Yüksek derecede sinaptik yeniden şekillenme ve plastisite12 nedeniyle hipokampusu ana ilgi alanı olarak seçtik, ancak protokol çeşitli beyin bölgelerine uyarlanabilir. Akış sitometrisi, sinapsların 13,14,15 mikroglial yutulmasını tespit etmek için önceki çalışmalarda zaten kullanılmış olsa da, burada şu anda ticari olarak temin edilebilen, florofor konjuge vGLUT1 antikorunu kullanan adım adım bir metodoloji sunuyoruz. Ayrıca, ham sinaptozomlar kullanarak sinaptik materyalin mikroglial yutulmasının yüksek verimli taraması için tamamlayıcı bir in vitro yaklaşım sunuyoruz.
Mikroglia-sinaps etkileşimi yoluyla sinaptik arıtma, nöroimmünoloji alanında ilgi çekici bir çalışma alanıdır ve mikroglianın nörodejeneratif ve nörogelişimsel bozukluklardaki rolü hakkında umut verici bilgiler sunar. 2011 yılında; Paolicelli ve ark. mikroglia içinde sinaptik materyalin varlığına dair kanıtlar sağladı ve sinaptik yutulma sürecine katılımlarına ışık tuttu4. Bir başka ilgi çekici çalışma, hızlandırılmış görüntüleme ve ex vivo organotipik beyin dilimi kültürü modeli kullandı ve mikrogliaların trogositoz olarak bilinen fagositik bir sürece girdiğini ve burada tüm sinaptik yapıdan ziyade presinaptik yapıları yuttuklarını bildirdi23. Sağlam dokuda fagositozun ölçülmesini sağlayan yeni bir transgenik fare modelini kullanan çok yeni bir yayın, motor öğrenme üzerine in vivo olarak Bergmann-glia tarafından budamayı gösterdi24. Bu nedenle, mikroglia da dahil olmak üzere sinaptik yutulmada glial hücrelerin yer aldığını gösteren yeterli kanıt vardır. Bununla birlikte, bu mikroglial fonksiyonun dinamik ve seçici sinaptik budama sürecini ne ölçüde etkilediği daha fazla kanıt gerektirir.
Bununla birlikte, sinapsların mikroglial yutulmasının nicelleştirilmesi, değerli bir gösterge olarak hizmet eder ve mikroglia-sinaps etkileşimlerinin karmaşık dinamikleri, özellikle sinaptik arıtma hakkında kısmi bilgi sağlar. Kapsamlı bir derleme, sinapsların25 mikroglia yutulmasını araştırmak için kullanılan mevcut protokolleri özetlemiştir. Protokollerimizin halihazırda kullanımda olan mevcut protokollere göre optimize edildiğini vurgulamak isteriz. Bu çalışmada sunulan yöntemler, çeşitli diseke beyin bölgelerindeki sinapsların hızlı ve yüksek verimli miktar tayini, mikroglial yutulmasını sağlar. Beyin bölgesine bağlı olarak, her iki metodoloji için de en fazla iki gün içinde en az 10.000 mikroglial hücrenin analizi mümkündür ve bu da onları birden fazla fare modelini paralel olarak test etmek için değerli kılar.
vGLUT1 + microglia’nın miktar tayininin, fiksasyon adımına kadar hem in vivo hem de kısa süreli ex vivo yutmayı içerdiğini kabul ediyoruz. Bu nedenle, tahlilimizin, IHC gibi yaklaşımları kullanarak in vivo doğrulamadan önce bir ilk adım olarak mikroglia içindeki sinaptik materyali ölçmek için hızlı ve güvenilir bir yol sunduğunu öneriyoruz.
Akış sitometrisi analizinin bir başka dezavantajı, özellikle inhibitör sinapslar için sinaptik belirteçler için antikorların sınırlı mevcudiyetidir. Bu belirteçler için parlak bir sinyal gösteren, ticari olarak temin edilebilen, doğrudan konjuge antikorlar bulmak zordur. Sinaptik belirteçleri hedef alan farklı antikorları test etmek için gereken kapsamlı optimizasyon süresi göz önüne alındığında, bu çalışmada yaptığımız gibi, farklı antikorlarla hücre içi boyama için iyi optimize edilmiş prosedürleri bilimsel toplulukla paylaşmak önemlidir.
Bu çalışmadaki veri analizi ile ilgili olarak, akış sitometrisi tabanlı tahlilleri optimize ederken bir numunedeki bir antikorun spesifik olmayan bağlanması için bir tahmin sağladıklarından, vGLUT1 antikorunun spesifik olmayan bağlanmalarını hesaba katmak için teknik negatif kontroller olarak İzotip kontrollerini kullandık26. Bununla birlikte, izotip kontrolleri, yüzey boyama prosedürlerinden gelen spesifik olmayan arka plan sinyalini tespit etmek için çoğunlukla optimize edilmiştir ve hücre içi boyama kontrolleri için optimal değildir27,28. Bu nedenle, antijen tespitini, otofloresan ve florofor parlaklığını etkileyebilecek fiksasyon ve geçirgenlik aşamalarını içeren hücre içi boyama yapılırken negatif ve pozitif popülasyonları ayırt etmek için onlara güvenilmemelidir29. Bu tür hücre içi boyama prosedürleri, bir hücre içi belirteç29 için boyanan pozitif hücre popülasyonunu tanımlamak için uygun biyolojik iç kontrollerin kullanılmasını gerektirir. Bu nedenle, hücre içi bir boyama protokolü kullandığımızı göz önünde bulundurarak, dahili bir biyolojik negatif kontrol (dalak makrofajları) kullandık ve aynı farelerden izole edilen dalak makrofajlarına göre pozitif ve negatif popülasyonlar arasındaki sınırı tanımladık. VGLUT1 pozitif olayın olmadığı kapının üzerindeki pozitif popülasyonu, biyolojik negatif kontrol görevi gören dalak makrofajlarından ayırdık (Şekil 1).
Bu çalışmada sunulan her iki yöntem de, küçük beyin bölgelerinden 10.000’den fazla hücreyi analiz ederek, sinapsların mikroglial yutulmasının hızlı ve yüksek verimli bir şekilde ilk analizi için büyük bir potansiyel sunmaktadır ve bu, standart mikroskopi teknikleriyle elde edilemez. Bu nedenle, bu yöntemler emek ve zaman yoğun yöntemlere göre önemli bir avantaj sunar ve ayrıca, daha fazla sayıda mikroglia analizine izin vererek sinaptik yutulmanın daha kapsamlı bir analizini sağlar. Ek olarak, bu çalışmada sunulan in vitro yöntem, farklı tedavilerin sinapsların mikroglial yutulması üzerindeki etkisini test etmek için özellikle yararlıdır. Diğer hücre tipleriyle ilişkili kafa karıştırıcı faktörler olmadan tedavinin mikroglia üzerindeki etkisinin doğrudan ölçülmesini sağlar. Ek olarak, mikro çevrenin veya diğer hücre tiplerinin sinaptik yutma süreci üzerindeki potansiyel etkisini kanıtlamak için dolaylı bir yaklaşım olarak hizmet eder. Bu nedenle, bu yöntemlerin, özellikle paralel olarak kullanıldığında, sinaptik materyallerin mikroglial yutulmasının analizi için sezgisel ve avantajlı alternatifler sunduğu sonucuna varıyoruz.
Bununla birlikte, taze izole edilmiş mikroglia’nın FACS bazlı fagositik tahlillerle ex vivo analizi birkaç dezavantaj oluşturabilir. İlk olarak, mikroglia’nın ex vivo aktivasyonundan ve stres tepkisinden kaçınırken, yetişkin beyninden yeni izole edilmiş mikroglia üreten iyi optimize edilmiş protokoller kullanmak çok önemlidir. Dissing-Olesen ve ark. bu sorunun üstesinden gelmek için 37 oC30’da bir doku ayrışma prosedürü uygulayarak transkripsiyonel ve translasyonel inhibitörlerin kullanımını dahil etti. Öte yandan Mattei ve ark., stresle ilişkili genlerin16 ex vivo ekspresyonunu indüklemekten kaçınmak için soğuk, mekanik bir doku ayrışma protokolü sundu ve bu protokolü, hücre içi vGLUT1 boyamadan önce stresle ilişkili mikroglia yanıtının ex vivo aktivasyonunu önlemek için ilk bölümde uyarladık. Papain bazlı doku ayrışmasını takiben daha yüksek mikroglia verimini göz önünde bulundurarak in vitro sinaptozom yutma testinden önce ikinci bölümde bir enzimatik doku ayrışma protokolü kullandık (veriler gösterilmemiştir). Mikroglia, sinaptozomlarla inkübe edildiğinde kültür koşulları altında kaçınılmaz olarak 37 °C’de kalır ve 37 ° C’deinkübasyon, tüm in vitro tahlillerin ve hücre kültürü prosedürlerinin ortak dezavantajları olarak mikrogliada değişikliklere neden olabilir. Bu nedenle, sinapsların mikroglial yutulması açısından daha geniş bir sonuca varmak için sunulan her iki protokolün paralel olarak kullanılmasını öneriyoruz.
Ayrıca, beyin parankiminde bu belirteçleri de ifade eden diğer bağışıklık hücrelerinin varlığını dikkate alarak CD11b++/CD45+ mikroglia’yı seçmek için geçit stratejisini dikkatli bir şekilde tanımlamak önemlidir31. Daha da önemlisi, mikroglia’yı spesifik olarak hedeflemek için belirteçler seçerken (örneğin, TMEM119, P2RY12), patolojik ve enflamatuar koşullar32 sırasında ekspresyon seviyelerinde değişikliklere uğrayabileceklerini göz önünde bulundurmak önemlidir ve bu tür değişiklikler, sinapsların mikroglial yutulmasını ölçmek için FACS panelini oluşturmadan önce dikkate alınmalıdır. Son olarak, IHC ve mikroskopi tabanlı in vivo yaklaşımlar da dahil olmak üzere daha önce tartışılan yöntemlerin hiçbirinin, sinapsların mikroglia tarafından aktif ve seçici budanmasını tek başına yakalayamayacağını vurgulamak önemlidir. Bu yöntemler, mikroglia ile aktif budamayı beyin parankimi içindeki sinaptik kalıntıların pasif olarak temizlenmesinden ayırt edemez. Bu nedenle, verileri değerlendirirken ve tartışırken, bu farklı kavramlar arasında net bir ayrım yapmak zorunludur.
The authors have nothing to disclose.
Mikroglia izolasyonu ile ilgili teknik yardım için Regina Piske’ye ve Ek Şekil S1’de mikroskopi görüntü elde etme konusundaki yardımı için Dr. Caio Andreta Figueiredo’ya teşekkür ederiz. MDC’nin FACS tesisine teknik destekleri için teşekkür ederiz. Bu makale, 2024 yılında Beyin, Davranış ve Bağışıklık Dergisi’ne sunulan temsili rakamları kısmen sunmaktadır. Şekil 1A, Şekil 2A ve Ek Şekil S3A, BioRender.com kullanılarak oluşturulmuştur.
1 mL Dounce Homogenizer | Active Motif | Cat# 40401 | |
5 mL Tubes | Eppendorf | Cat# 0030119452 | |
Anti-CD11b | ThermoFisher Scientific | Cat# 25-0112-82 | |
Anti-CD45 | BD | Cat# 559864 | |
Anti-Ly6C | BD | Cat# 553104 | |
Anti-Ly6G | BD | Cat# 551460 | |
BCA Protein Assay Kit | Pierce | Cat# 23227 | |
C-Tubes | Miltenyi Biotech | Cat# 130-096-334 | |
CD11b MicroBeads | Miltenyi Biotech | Cat# 130-093-634 | |
CD16/CD32 Antibody | Thermo Fisher Scientific | Cat#14-0161-82 | |
Cytofix/Cytoperm Kit | BD | Cat# 554714 | |
Dulbecco's Modified Eagle Medium (DMEM) | Gibco | Cat# 41966029 | |
Dulbecco´s Phosphate Buffered Saline (DPBS) | Gibco | Cat# 14190144 | |
Falcon Round-Bottom Polystyrene Test Tubes | Thermo Fisher Scientific | Cat# 08-771-23 | |
fixable viability dye | Thermo Fisher Scientific | Cat# L34969 | |
Hibernate A medium | ThermoFisher | Cat# A1247501 | |
LS-columns | Miltenyi Biotech | Cat# 130-042-401 | |
Papain Dissociation System | Worthington | Cat# LK003150 | |
Percoll | Th.Geyer | Cat# 17-0891-02 | |
Petri dishes | Thermo Fisher Scientific | Cat# 11339283 | |
pHrodoRed | Thermo Fisher Scientific | Cat# P36600 | |
Protease inhibitor | Roche | Cat# 5892970001 | |
Red Blood Cell Lysis Buffer | Sigma | Cat# 11814389001 | |
Steritop E-GP Sterile Filtration System | Merck | Cat# SEGPT0038 | |
SynPer Solution | ThermoFisher | Cat# 87793 | |
vGLUT1 Antibody | Miltenyi Biotech | Cat# 130-120-764 |