Endolenfatik hidrops scala media bir genişleme. Endolenfatik hidrops varlığı scala media kesit alanı kullanılarak ölçülebilir. Bu klinik endolenfatik hidrops düşük frekanslı sensörinöral işitme kaybı ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir, Meniere hastalığında görülen gibi. Ancak işitme kaybının kaynağı belirsizliğini koruyor. Endolenfatik hidrops ile ilişkili düşük frekanslı işitme kaybının kökenlerini yeterince incelemek için güvenilir bir modele ihtiyaç vardır.

1965 yılında, Kimura ve Schuknecht intradural yaklaşım¹kullanarak kobay endolenfatik hidrops neden nasıl açıklanmıştır. Onların tekniği operculum ve subarcuate fossa erişmek için bir posterior kranial fossa yaklaşım kullanarak dahil. Adımlar dura kesici dahil, bir Ringer çözeltisi ile beyincik geri çekilmesi pamuk ped ıslatılmış, ve endolenfatik kanal ve endolenfatik kese nin ara kısmı boyunca sondaj. Kemik balmumu sonra distal endolenfatik kese endolenfatik kanal ayırmak için operkülum içine yerleştirildi. Kraniyotomi defekti emilebilir jelatin tozu (örneğin, Gelfoam) yerleştirilerek ve üstteki kasları nanziyeederek kapatıldı. Endolenfatik hidrops histolojik kanıt sürekli post-operatif gün 1 bulundu, 3, 7, 14, 21, ve 30, intradural yaklaşım histolojik olarak doğrulanmış endolenfatik hidrops indüklemek için güvenilir bir yöntem olduğunu gösteren. Kimura ve Schuknecht aynı intradural yaklaşım kullanarak, ancak farklı zaman noktaları ile, Tuz ve DeMott koklea ikinci dönüşte scala medya önemli ölçüde gün 4 ve^ötesinde2 büyütülmüş olduğunu doğruladı . Kimura ve Schuknecht intradural yaklaşım kullanarak bir beyin omurilik sıvısı (BOS) sızıntısı indükleyen gerçek morbidite orijinal çalışmada rapor edilmemekle birlikte, bir BOS sızıntısı varlığı menenjit riskini artırabilir. Bu BOS kaybı perilenf bir çıkışa yol açabilir ileri sürülmüştür, kobay endolenfatik hacmin eşzamanlı geçici genişleme ile sonuçlanan³. Endolenfatik hidrops indükleyen ekstradural bir yaklaşım daha güvenli bir seçenek olacaktır.

1989 yılında, Andrews ve Bohmer endolenfatik kese ve kanal ulaşmak için iki ekstradural cerrahi yaklaşımlar açıklanan, ya orta kranial fossa yaklaşım veya posterior kranial fossa yaklaşım yoluyla, endolenfatik kese yok etmek^{için 4}. Onlar bir elmas matkap ile operkülyum çıkarmadan açıklanan, ve sonra ya endolenfatik kese nin ara kısmını sondaj ya da endolenfatik kese ve kanal bozmak için ince bir pick kullanarak. 1993 yılında, Lee, Wright, ve Meyerhoff benzer bir yaklaşım tarif, hangi endolenfatik kese ve kanal ile sondaj dahil, ama aynı anda koklear su kemeri engelledi farklı⁵. Onlar endolenfatik su kemeri obliterating ve koklear su kemeri tıkandıktan sonra dört hafta, histoloji yoluyla değerlendirildiği gibi, endolenfatik hidrops varlığını gösterdi. Megerian ve ark. endolenfatik kese ve kanal içine girmek için operkülum un medial kısmı doğrudan sondaj dahil endolenfatik kese ve kanal ekstradural obliterasyon gösteren bir video makale yayınlamak için ilk oldu⁶. Ameliyattan 28 hafta sonra kurban edilen bir kobayda endolenfatik hidrops histolojik kanıt gösterdi, yanı sıra 16 kHz bölgede işitme kaybı⁶. Ekstradural yaklaşımlar kullanılarak erken bir zamanda histolojik olarak doğrulanmış endolenfatik hidrops ve düşük frekanslı işitme kaybının mümkün olup olmadığı bilinmiyordu.

Bu raporun genel amacı, endolenfatik keseyi yok ederek ve endolenfatik kanalı ince bir seçimle yaralayarak ameliyat sonrası 30 günde deneysel endolenfatik hidropsin indüklenebilen ekstradural bir yaklaşım sergilemektir. Bu tekniğin kullanımının arkasındaki mantık petroz temporal kemik üzerinde sondaj ihtiyacını önlemek avantajı, böylece yanlışlıkla dura yaralanması riskini ortadan kaldırarak ve bir BOS sızıntısı neden, arka yarım daire kanal yaralanması olasılığını hafifletmek, ve sigmoid sinüs yaralanma riskini azaltarak.