Hızlı miyokard ve kardiyak gevşeme normal fizyoloji için gereklidir. Mekanik gevşeme mekanizmalarının artık gerinim oranına bağlı olduğu bilinmektedir. Bu protokol, gevşemenin mekanik kontrolünü daha fazla incelemek için deneylerin edinilmesi ve analizine genel bir bakış sağlar.
Diyastolik disfonksiyon, kardiyovasküler hastalık sunumlarında sık görülen bir fenotiptir. Artmış kardiyak sertliğe (artmış sol ventrikül diyastolik sonu basıncı) ek olarak, bozulmuş kardiyak gevşeme diyastolik disfonksiyonun önemli bir tanısal göstergesidir. Gevşeme, sitozolik kalsiyumun uzaklaştırılmasını ve sarkomerik ince filamentlerin deaktivasyonunu gerektirirken, bu tür mekanizmaları hedeflemek henüz etkili tedaviler sağlamamıştır. Kan basıncı (yani, son yük) gibi mekanik mekanizmalar, gevşemeyi değiştirmek için teorize edilmiştir. Son zamanlarda, bir gerilmenin gerilme hızını değiştirmenin, son yükün değil, miyokard dokusunun sonraki gevşeme hızını değiştirmek için hem gerekli hem de yeterli olduğunu gösterdik. Gevşemenin mekanik kontrolü (MCR) olarak adlandırılan gevşemenin gerilme hızı bağımlılığı, sağlam kardiyak trabeküller kullanılarak değerlendirilebilir. Bu protokol, küçük bir hayvan modelinin hazırlanmasını, deneysel sistem ve odayı, kalbin izolasyonunu ve ardından bir trabekülün izolasyonunu, deney odasının hazırlanmasını, deney ve analiz protokollerini açıklamaktadır. Sağlam kalpteki suşların uzamasına ilişkin kanıtlar, MCR’nin farmakolojik tedavilerin daha iyi karakterizasyonu için yeni arenalar sağlayabileceğini ve sağlam kaslardaki miyofilament kinetiğinin değerlendirilmesi için bir yöntem sağlayabileceğini düşündürmektedir. Bu nedenle, MCR’yi incelemek, kalp yetmezliğinin tedavisinde yeni yaklaşımlara ve yeni sınırlara giden bir yolu aydınlatabilir.
Kardiyak gevşeme, kalp yetmezliğinin hemen hemen tüm formlarında (ejeksiyon fraksiyonu azalmış kalp yetmezliği dahil) ve birçok kardiyovasküler hastalıkta bozulur. Permeabilize kaslarda kardiyak fonksiyonun değerlendirilmesi için sayısız yönteme ek olarak, sağlam kalp kaslarının değerlendirilmesi de ilgi çekmektedir. Bu tür dokular yüksüz (uçları kasılmaya serbest) veya yüklü (uzunluk veya kuvvet kontrollü) olarak değerlendirilir. Tarihsel olarak, bozulmamış izole miyositler, hücre gövdesinin kasılma sırasında kısalmakta özgür olduğu boş bir durumda değerlendirilmiştir. Sağlam kardiyak trabeküller genellikle uzunluğun değişmesine izin verilmediği, ancak stresin (kesit alanı başına kuvvet) üretildiği izometrik koşullarda değerlendirilir. Hem sağlam miyosit hem de trabekül yöntemleri, yük 1,2’nin modifikasyonları ile yakınsamaya başlamaktadır.
Bir kasın yük sıkıştırması için protokoller (yani, bir kasın gelişmiş stresini fizyolojik yükleri simüle eden belirli bir değerde kontrol etmek) birkaç on yıl boyunca geliştirilmiştir 3,4,5. Bozulmamış kalp dokularında, yük kelepçeleri, araştırmacıların izotonik veya Windkessel benzeri son yükler 6,7,8,9 kullanarak in vivo kardiyak döngüyü daha yakından taklit etmelerini sağlar. Bu protokolün amacı, MCR’yi ölçmek için kullanılan verileri elde etmektir (yani, gevşeme oranının gerinim oranı bağımlılığı)8,9.
MCR protokolü önceki çalışmalardan uyarlanmış olsa da, bu protokolün odak noktası (bozulmamış kalp dokularını kullanan benzer protokollerle karşılaştırıldığında), gevşemeyi değiştiren biyomekanik mekanizmalar üzerindedir. Yük sıkma 3,4,5,7,10 kullanan birkaç protokol ve Windkessel modelleri 1,2,11’e odaklanan protokoller vardır, ancak bu protokol özellikle gevşeme öncesi gerilmenin gevşeme oranını nasıl değiştirdiğini açıklar. Bu kontrolün, başlangıçta Wiggers12 tarafından tanımlanan bir faz olan proto-diyastolik dönem8 sırasında gerçekleştiğini gösterdik. Normal sağlıklı kalplerde, miyokard aort kapağının kapanmasından önce (yani izovolumik gevşemeden önce) ejeksiyon sırasında uzama gerginliğine maruz kalır13. Bu, kas gerilmeye başlayana kadar yük sonrası kontrol süresinin uzatılmasıyla taklit edilir. Klinik kanıtlar, bu uzamanın hastalık durumlarında zayıflayabileceğini veya kaybolabileceğini düşündürmektedir14 ve değişmiş son sistolik gerilme oranlarının etkileri ve mekanizmaları tam olarak aydınlatılamamıştır. Diyastolik hastalıklar ve kalp yetmezliği için korunmuş bir ejeksiyon fraksiyonu ile seyrek tedavi seçenekleri göz önüne alındığında, MCR’nin bozulmuş gevşemenin altında yatan yeni mekanizmalar hakkında fikir verebileceğini düşünüyoruz.
Burada tarif edilen brüt diseksiyon kemirgenlere odaklanırken, trabeküla izolasyonu herhangi bir sağlam kalpten yapılabilir ve daha önce bir insan kardiyak trabekül8 ile kullanılmıştır. Benzer şekilde, veri toplama ve analizi kardiyomiyositlere veya diğer izole kas tiplerine de uygulanabilir 1,10. Tartışma, yöntemdeki olası değişiklikler ve adaptasyonlar hakkında yorumların yanı sıra, kordae9’un mekanik özellikleri nedeniyle papiller kasların kullanılmasına karşı dikkatli olmak gibi sınırlamaları da içermektedir.
Gevşemenin mekanik kontrolü (MCR), miyokard gevşeme hızının kas ilerlemesi gevşemesinin gerilme hızına bağımlılığını ölçer 8,9. Gerinim oranı, son yükten ziyade, gevşeme oranını değiştirmek için hem gerekli hem de yeterlidir8. Kalsiyum oranını değiştirmeye yönelik müdahalelerin kardiyak gevşemeyi önemli ölçüde iyileştirdiği kanıtlanmadığından, mekanik müdahale mekanizmaya yeni bakış açıları sağlayabilir ve diyastolik disfonksiyon için yeni bir tedavi sağlayabilir.
Burada tarif edilen miyokard gerinim hızını değiştirme protokolü, izotonik yük kelepçesi 8,9 kullanır. İzotonik yük kelepçesinin bir gücü, yük sonrası stresin kantitatif kontrolüdür. Windkessel benzeri protokoller, son yük, ön yük ve kardiyak çalışmadaki değişiklikleri daha fazla araştırmak için kullanılabilir 2,6,7. Yük kelepçesi tarafından kontrol edilmeyen bir rampa, gerinimdeki değişimi gerinim oranından daha iyi izole etmek için de kullanılabilir. Ne olursa olsun, son yükün kendisi, gevşeme oranı8’in güçlü bir değiştiricisi gibi görünmemektedir.
Protokol ayrıca sıcaklık ve pacing hızı için daha fizyolojik koşullara yaklaşmak üzere uyarlanabilir. MCR’nin varlığını göstermek için mevcut protokol ayrıntıları kullanılmıştır. Deneysel soruya bağlı olarak fizyolojik koşullarda deneyler yapılması genellikle tavsiye edilir. Bununla birlikte, 37 ° C’de veya yüksek pacing hızlarında yapılan deneyler, kaslarda daha hızlı bir şekilde bozulmaya (hasara) neden olabilir. Gelişmiş oksijen taşıma kapasitesine sahip bir çözelti gerekebilir. Ayrıca, veri toplama, hızlı seğirmeleri çözmek ve geri bildirim kontrolü sağlamak için uzunluğu ve kuvveti yeterince hızlı örnekleyebilmelidir.
Mevcut protokol, kalsiyum ölçümünü veya sarkomer uzunluklarının ölçümünü ve kontrolünü tanımlamamaktadır. Kalsiyum ölçümleri diğer protokollerdeele alınmıştır 11, sarkomer uzunluğu ölçümü ise uygun ekipmanlarla eklenebilir. Sarkomer uzunluğu kontrolü mevcut MCR çalışmalarında kullanılmamaktadır, çünkü kas uzunluğu klinik durumla en ilişkili parametredir19. Daha fazla sarkomer uzunluğu kontrolü (kas uzunluğu kontrolüne karşı) kinetik sorulara spesifik cevaplar sağlayacaktır, ancak sarkomerler arası varyasyon ve sarkomer uzunluğu değişikliklerinin in vivo olarak minimum anlaşılması nedeniyle translasyonel bilgiye katkıda bulunması muhtemel değildir.
Verilerin tekrarlanabilirliğini artırmak için burada üç deneysel husus vurgulanmaktadır.
İlk olarak, serbest duran kardiyak trabeküllerin bazı hayvanlarda bulunması zor olabilir (yayınlanmamış sonuçlar ve iletişim). Çoğu sıçanda seğirme kasları bulunabilirken, sıçanlarda trabeculadan veri elde etmek için makul bir başarı oranı üçte birdir. Trabecula başarısı, tarihsel olarak20 kez kullanılan ve daha fazla trabeküle (yayınlanmamış iletişim) sahip olduğu bildirilen Brown Norway x Lewis F1 sıçanları ile daha yüksek olabilir. Fareler için, başarı oranlarının daha düşük olması muhtemeldir, BL / 6 arka planından fareler için 10’da birinden daha azı beklenir; Bununla birlikte, FVBN arka planından (yayınlanmamış iletişim ve gözlemler) fareler için daha yüksek bir oran beklenmektedir.
İkincisi, kaslara verilen hasar çıktıyı azaltabilir. Geliştirilen kuvvetler 25 ° C’de 10 mN mm-2’den az ve 0,5 Hz hızdaysa, araştırmacıların metal forseps ve kas arasında yanlışlıkla gerilme veya temas meydana gelip gelmediğini, çözeltilerin uygun şekilde hazırlanmadığını veya pacing veya deneysel ekipmanın düzgün çalışıp çalışmadığını değerlendirmek için sorun giderme yapmaları gerekebilir. Bozulmamış trabeküla kullanan diğer protokoller, Luer-lock şırıngalarının transfer kapları olarak kullanılmasını önermiştir11. Bu mümkün olsa da, özellikle kullanıcı çok yavaş bir akış hızını veya daha küçük bir kas segmentini kontrol ediyorsa, mevcut protokol olası hasarı en aza indirmek için çok daha büyük bir delik transfer pipeti kullanır. İskemik hasarın oluşabileceği bir diğer adım ise diseksiyon sırasındadır. Aort, kardiyomiyosit izolasyon protokolleri21,22’de listelenen sınırlara benzer şekilde, ilk abdominal kesimden (sıçan) veya servikal çıkıktan (fare) sonraki 3 dakika içinde kanüle edilmeli ve perfüzyon çözeltisi ile yıkanmalıdır. Bu, kalp dokusunun kardiyopleji benzeri perfüzyon çözeltisine maruz kalmadığı zamanı en aza indirir. Ayrıca, 30 dakikadan fazla süren diseksiyonlar genellikle seğirme trabekülü üretmez. Bu nedenle, operatörler hasarı en aza indirmek için hızlı ama dikkatli bir diseksiyon uygulamalıdır. 0.2mm2’nin (2 x 10-7 m2) üzerindeki bir kesit alanı çekirdek iskemisi20’den muzdarip olabilir.
Üçüncüsü, kasların motora ve kuvvet dönüştürücüsüne bağlanma şekli dikkate alınmalıdır. Bu protokol şu anda kancalara ve bağımsız trabeküllere odaklanmaktadır. Gevşemeden önce gerilmenin bazen hızlı gerilme hızı, düzgün bir şekilde yapıştırılmadığı takdirde bir kasın kaymasına neden olabilir, bu nedenle mevcut protokol trabekülayı23,24 tutmak için “sepetler” kullanmaz. Alternatif montaj yöntemleri (yapıştırıcılar, klipsler, vb.25,26) da dikkate alınabilir ve doğrulanabilir. Burada tarif edilen protokol papiller kasları değil, trabekülleri kullanır. Papiller kasın kordaları, MCR9’daki değişiklikleri engelleyebilen bir dizi elastikiyeti indükler. Bununla birlikte, ataşmanların kas içine tam olarak yerleştirilmesinin önlemleri etkilemesi muhtemel değildir, çünkü trabekül uzunluğu (ve çapı) önemli ölçüde değişir.
Kas uçlarını kancalarla delmenin bir sınırlaması, montaj noktasının kendisinin de zarar görebilmesidir. Yapıştırılmış kas dokusunun sık sık kasılmalarla (güçlerine bağlı olarak) olası yırtılması, uzunluğu veya seri elastikiyetini değiştirebilir. Bu yırtılma oranını kontrol etmek zordur. Benzer şekilde, dokuya ve kancaya verilen hasar, germe sırasında daha da şiddetlenebilir ve potansiyel olarak sorunlara neden olabilir. Görsel muayene ve dengelenmiş izometrik kuvvetin% >80’i kalan gelişmiş kuvvet değerleri, preparatın hasar görüp görmediğini değerlendirmek için kullanılmalı ve hariç tutulmalıdır.
Başka bir sınırlama veya düşünce, yöntemle hangi deneysel soruların cevaplanabileceğini etkiler. Örneğin, perfüzyon çözeltisinde 2,3-bütandion monoksitim (BDM) kullanımını düşünün. BDM, kasın işlevini değiştirebilen bir fosfatazdır. Ek olarak, uzun süreli boşaltma ve ilerleme hızı eksikliği, gizli fosforilasyon durumunun muhtemelen değiştiği anlamına gelir. Bu nedenle, bir hayvanın kas kontraktilitesini (genotipler veya tedaviler arasındaki farklara karşı) doğrudan değerlendirmeye çalışıyorsanız, kasılma durumu muhtemelen değiştiğinden, dikkatli olunmalıdır. Bununla birlikte, fosforilasyonun etkisi, yolun bir agonisti veya antagonisti eklenerek farmakolojik olarak değerlendirilebilir.
Özetle, MCR, gevşemenin kas hareketi (gerilme oranı) ile nasıl düzenlendiğine dair fikir verir. MCR, diyastolik hastalığın teşhisi ve izlenmesi ile birlikte miyozin kinetiğinin modifiye edilmesi gibi farmakolojik müdahale hedeflerinin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olabilir. Burada özetlenen protokol ve tavsiye, birkaç yıllık denemeler sonucunda geliştirilen bilgileri ortaya koymaktadır ve diğer kalp hastalığı sistemlerine ve modellerine uygulanabilir olmalıdır.
The authors have nothing to disclose.
Bu çalışma Ulusal Sağlık Enstitüleri (1R01HL151738) ve Amerikan Kalp Derneği (18TPA34170169) tarafından desteklenmektedir.
18 or 16 gauge blunted needle/canula | for cannulation of rat aorta, use 1mm of PE160 or PE205 tubing as stop | ||
2,3-Butanedione Monoxime | Sigma-Aldrich | B0753-25G | |
23 gauge blunted needle/canula | for cannulation of mouse aorta, use 1mm of PE50 tubing as stop | ||
5 mL syringe | BD Luer-Lock | 309646 | |
95% Oxygen/5% CO2 | AirGas | Z02OX9522000043 | |
Anethesia system | EZ Systems | EZ-SA800 | Can use any appropriate anethesia method/system |
Bovine Serum Albumin | Fisher BioReagents | BP-1600 | to coat tips of fine forcepts, scissors |
Calcium Chloride Dihydrate | Fisher Chemical | C79-500 | |
Containers/dissection dishes | FisherBrand | 08-732-113 | Weigh dishes for creating dissection plates |
Crile Hemostat | Fine Science Tools | 13005-14 | for mouse gross dissection |
D-(+)-Glucose | Sigma-Aldrich | G8270-1KG | |
Data acquisition software | SLControl | ||
Data acquisition system | MicrostarLabs | DAP5216a | Can use any DAQ. This is a PCI based data acqusition for use with SLControl; must have a PC with a PCI slot |
Data analysis software | Mathworks | Matlab | Custom Script |
Dumont #3 Forceps | Fine Science Tools | 11231-30 | 2x for cannulation of aorta |
Dumont #5 Forceps | Fine Science Tools | 11254-20 | 2x for trabecula isolation |
Experimental system | Aurora Scientific | 801C | Can use any appropriate experimental chamber with force and length control |
Fine Scissors, curved | Fine Science Tools | 14061-09 | for removal of heart |
Gooseneck Piggyback Illuminator | AmScope | LED-6WA | |
HEPES | Sigma-Aldrich | H3375-250G | |
Imaging software | IrfanView | ||
Iris Forceps | World Precision Instruments | 15915 | for removal of heart |
Isoflurane | VetOne | 502017 | |
Magnesium Chloride Hexahydrate | Sigma-Aldrich | M2670-100G | |
Magnesium Sulfate | Sigma-Aldrich | M7506-500G | |
Mayo Scissors | Fine Science Tools | 14110-15 | for rat gross dissection |
Metzenbaum Scissors | Fine Science Tools | 14116-14 | for mouse gross dissection |
Microscope connected camera | Flir | BFS-U3-27S5M-C | Includes acquisition software |
Microscope/digital imaging system | Olympus | IX-73 | Can use any appropriate microscope. Needed to measure muscle length, cross sectional area |
Mounting Pin/Needle | BD PrecisionGlide | 305136 | For holding heart to dish. 27 G x 1-1/4 |
Mounting Pin/Needle | Fine Science Tools | 26000-40 | For holding heart to dish. 0.4mm diameter insect pin (Alt to 27G needle) |
Oxygen (O2) | AirGas | OX USP300 | |
Peristaltic Pump | Rainin | Rabbit | Can be any means to create flow in experimental chamber |
pH and Oxygen sensor | Mettler Toledo | SevenGo pH and DO | |
Potassium Bicarbonate | Sigma-Aldrich | 237205-100G | |
Potassium Chloride | Fisher Chemical | P217-500 | |
Potassium Phosphate Monobasic | Sigma-Aldrich | 795488-500G | |
Rochester-pean Hemostat | World Precision Instruments | 501708 | for rat gross dissection |
Silk Suture, Size: 4/0 | Fine Science Tools | 18020-40 | cut to ~1.5 inch pieces, soaked in water |
Sodium Bicarbonate | Sigma-Aldrich | S6297-250G | |
Sodium Chloride | Sigma-Aldrich | S9888-1KG | |
Sodium Hydroxide | Sigma-Aldrich | S8045-500G | |
Sodium Phosphate Dibasic | Sigma-Aldrich | S7907-100G | |
Stereomicroscope | AmScope | SM-1TX | |
Student Vannas Spring Scissors | Fine Science Tools | 91500-09 | for opening of the RV |
SYLGARD 184 Silicone Elastomer Base | Dow Corning | 3097358-1004 | For creating dissection plates |
Syringe Holder | Harbor Frieght | Helping Hands 60501 | Can be used as alternate for ring stand |
Taurine | Sigma-Aldrich | T0625-1KG | |
Transfer Pipette | FisherBrand | 13-711-7M | cut ~1" from tip to widen bore |
Vannas Spring Scissors | Fine Science Tools | 15000-00 | for trabecula isolation |