Bir çok deney sistemleri, bir immün yanıt olarak T hücresi gelişimini ve fonksiyonunu düzenlemek mekanizmaları anlamak için kullanılmıştır. İşte retroviral transdüksiyon kullanarak genetik yaklaşım düzenleyici yolları belirlenmesinde, ekonomik zaman verimli ve en önemlisi, son derece bilgilendirici olan tarif edilmektedir.
Helper T cell development and function must be tightly regulated to induce an appropriate immune response that eliminates specific pathogens yet prevents autoimmunity. Many approaches involving different model organisms have been utilized to understand the mechanisms controlling helper T cell development and function. However, studies using mouse models have proven to be highly informative due to the availability of genetic, cellular, and biochemical systems. One genetic approach in mice used by many labs involves retroviral transduction of primary helper T cells. This is a powerful approach due to its relative ease, making it accessible to almost any laboratory with basic skills in molecular biology and immunology. Therefore, multiple genes in wild type or mutant forms can readily be tested for function in helper T cells to understand their importance and mechanisms of action. We have optimized this approach and describe here the protocols for production of high titer retroviruses, isolation of primary murine helper T cells, and their transduction by retroviruses and differentiation toward the different helper subsets. Finally, the use of this approach is described in uncovering mechanisms utilized by microRNAs (miRNAs) to regulate pathways controlling helper T cell development and function.
The immune response must be highly regulated to eliminate infections but prevent attacks on self-tissue that lead to autoimmunity. Helper T cells play an essential role in regulating the immune response, and a great deal of effort has been undertaken to understand their development and function (illustrated in several recent reviews 1-3). However, many questions remain, and many approaches have been utilized to study the mechanisms controlling helper T cell development and function. These have ranged from the use of in vitro cell culture systems to whole animals. Cell culture systems, especially those using cell lines, offer the benefit of ease of use and the ability to generate large amount of material to do sophisticated biochemical analyses. However, they suffer from their limited ability to reproduce the actual conditions occurring in an immune response. In contrast, whole animal experiments offer the benefit of relevance, but they can suffer from difficulties in manipulation and the ability to perform precise controls in addition to their large costs and ethical implications. Nevertheless, the vast majority of helper T cells studies today still require the use of whole animal experiments involving primary T cells because of the inability of cell lines to duplicate the exact steps occurring in the whole animal. Therefore, it is essential to utilize cost effective approaches that are highly informative.
Genetics is one powerful tool to study helper T cell development and function, yet traditional methods involving gene knockouts or transgenes are time consuming and expensive so they are often out of reach of small labs. However, retroviral transduction offers a powerful, rapid and, cost effective genetic approach to study the mechanisms of specific gene products. Therefore, it is commonly used in papers studying helper T cell development and function.
We have optimized a procedure for retroviral transduction of helper T cells. It utilizes the pMIG (Murine stem cell virus-Internal ribosomal entry site-Green fluorescent protein) retroviral expression vector, in which the gene of interest can be cloned and thereby expressed from the retrovirus long terminal repeat (LTR) 4. In addition, downstream of the inserted gene of interest is an internal ribosome entry sequence (IRES) followed by the green fluorescent protein (GFP) gene so transduced cells can easily be followed by their expression of GFP. The vector was originally derived from the Murine Stem Cell Virus (MSCV) vectors, which contain mutations in repressor binding sites in the LTRs making them resistant to silencing and thus, giving high expression in many cell types including helper T cells 5,6. Production of high titer retrovirus requires a simple transient transfection protocol of human embryonic kidney (HEK) 293T cells with the MIG vector and a helper virus vector that expresses the retroviral GAG, Pol, and Env genes. For this the pCL-Eco helper virus vector 7 works well in producing high titer replication incompetent retroviruses.
Here these protocols for retroviral production and transduction of primary murine T cells are described in addition to some of our results using this approach to study miRNA regulation of gene expression controlling helper T cell differentiation. miRNAs are small RNAs of approximately 22 nucleotides in length that post-transcriptionally regulate gene expression by targeting homologous sequences in protein encoding messenger RNAs and suppressing translation and inducing message instability 8,9. miRNAs play critical roles in developmental gene regulation. They are essential in the earliest stages of development, as embryos that cannot produce miRNAs die at a very early stage 10. In addition miRNAs are important later on in the development of many tissues. They are thought to function by fine-tuning the expression of genes required for developmental programs 1. In helper T cells miRNAs play multiple roles and are required for regulatory T cell (Treg) development 11-14. We used retroviral transduction as a means to dissect the mechanisms of miRNA regulation of Treg differentiation 15. Through such studies important individual miRNAs were determined by retroviral-mediated overexpression. Subsequently, relevant genes regulated by these miRNAs were identified in order to understand the molecular pathways regulated by miRNAs in helper T cell differentiation.
onların gelişim ve fonksiyon genellikle anahtar düzenleyicilerin ifade düzeyine göre belirlenir olarak genlerin retroviral aracılı aşırı ekspresyonu, yardımcı T hücrelerinin işlevi analiz etmek için güçlü bir yoldur. önemli ölçüde endojen genin yukarıda ifade seviyeleri çok eserleri tanıtmak çünkü Ancak, sonuçların dikkatli yorumlanması gerekmektedir. Bu nedenle, bu teknik fonksiyon ilişkisini kontrol etmek için başka levhalarla birleştirilebilir olmalıdır. Örneğin, overekspresyonu varsa siRNA'lar veya gen dolguyu kullanarak azaltılmış ifade ile tamamlanmalıdır. MiRNA'lar, biz bir miRNA 15 gibi rekabetçi inhibitörleri hareket sitelerini hedefleyen yapay miRNA aşırı virüsleri kullanarak engelleme olanlar ile aşırı ekspresyonu deneyler tamamlanmaktadır. Retroviral kalıt hücreleri, RNA ve protein analizi dahil, biyokimyasal deneylerde kullanılabilir. Bununla birlikte, bu deneyler önemli bir sınırlama transdüksiyon Res verimliliğiTransdüksiyona ve untransduced hücrelerin karışık bir popülasyonda ulting. Bu nedenle, bu analizler büyük ihtimalle GFP + nüfusun sıralama gerektirecektir. Son olarak, in vitro tahliller, farklılaşma, in vivo deneyler ile bir araya getirilmiş ve bu sağlanabilir bir şekilde adoptif farelere kalıt aktarımlı T hücreleri aktarılması ve farklılaşma ve immün yanıt üzerindeki etkisini takip ederek olduğu vurgulanmalıdır.
Bu sistem anahtarı sınırlamaların bir retroviral kapsid içine paketlenebilir RNA genomunun boyutudur. Bizim tecrübelerimize göre, iyi bir virüs üretimini sağlayan MIG retroviral sistemi için maksimum uç boyutu 3-3.5 kb. fakir virüs titreleri vermek nedenle, büyük genler, bu sistem ile analiz edilemez. Bu sistem, gen çalışmaları çeşitli için yararlıdır ancak, çok sayıda genin bu boyutta daha küçüktür.
Retroviral transdüksiyon, bu Protoco içinde çeşitli alternatifleri ileLS kullanılmıştır. Birçok araştırmacı stabil retroviral genler (örneğin 16 referans) ifade eden paketleme hücre hatları kullanmışlardır. Bununla birlikte, PCL-Çevre yardımcı virüs vektörünün eş transfeksiyonu standart HEK 293T hücreleri kullanılarak, en yüksek titrelerini elde edilmiştir. saf yardımcı T hücrelerinin izole edilmesi, aynı zamanda manyetik boncuk hücre ayırma kolonu protokolü yerine hücre sıralama ile elde edilebilir, ancak bu hücre sıralayıcı erişim gerektirir, ve sıralama kez maliyetleri tipik haliyle kordon reaktifler daha yüksektir. Son olarak, farklı alt-grup halinde, yardımcı T hücreleri ayırt etmek için kullanılan aktivasyon koşulları farklılıklar vardır. Örneğin, çok uzun süre hücrelerin TCR stimülasyonu regülatör uyaran koşullara maruz önce indüksiyon 16 önleyebilir. retroviral ifade hücrelerinin uyarımı ile uyarılan hücre bölünmesini gerektirir, bu bir sorun olabilir. Yine de, biz O / N activ ile bu protokolü kullanarak verimli Treg indüksiyon buldukretroviral transdüksiyon öncesinde tirme.
Bu protokoller kapsamında, başarılı uygulama çeşitli faktörleri gerektirir. Yüksek titre retrovirüs hazırlıkları önemli HEK 293T hücrelerinde çok yüksek kalitede DNA ve hassas hazırlanan 2x HBS verimli transfeksiyon gerekir. Transfekte edilen DNA iyi sentezleme hücreleri çok seyrek veya yoğun ise hücreler aktif olarak büyümekte ve bu inhibe olacak gerektirir Buna ek olarak, HEK 293T hücrelerinin hücre yoğunluğu transfeksiyon noktasında yaklaşık% 50 olması gerekmektedir. transfeksiyon sırasında optimum yoğunlukta Hücreler virüs toplama adımları sırasında bir noktada izdiham ulaşmak gerekir, ama hepsi yolu son koleksiyonu ile yüksek titre virüs stokları üretmeye devam edecektir. Yardımcı T hücrelerinin etkili farklılaşma iyi bir hücre kalitesi böylece yalıtılmış hücreler, Şekil 1 'de gösterilen saflığına sağlamak gerekir. Benzer bir şekilde, hücrelerin kalitesi farenin fr bağlıdırbunlar izole edildi OM. Bu çalışmalar için, 6-8 haftalık C57BL / 6 fareleri kullanılmıştır. Yaşlı farelerde daha az naif hücreleri olabilir ve diğer suşları kendi farklılaşma farklı olabilir. T hücreleri, bir Th2 yanıtını uyarmak için zor olabilir, yukarıda belirtilen C57BL / 6 belirtildiği gibi örneğin, BALB / c fareleri, böylece C57BL / 6 fareleri 17 den Th2 tepkilerinin daha yatkındır. Buna ek olarak, farklılaşma koşullardan herhangi laboratuardan laboratuara biraz farklı olabilir ve çeşitli polarizasyon koşullarında Sitokin konsantrasyonları titre edilmesi gereklidir, bu nedenle gen aşırı ifadesinin etkisi sadece alt uygun koşullarda ortaya çıkabilir. Son olarak, hücre çoğalması ile ilgili aşırı eksprese edilen gen etkisi veya polarizasyon koşulları, ilgi konusu genin, böylece ölçüm etkileri polarize reaktifler zamanlama ve yoğunluklarının ayarlanması gerekebilir transdüksiyon verimliliği etkileyebilir. Tüm bu faktörleri optimize bu sistem ile bilgilendirici sonuçlara yol açacaktır.
The authors have nothing to disclose.
This work was supported by a Biotechnology and Biological Sciences Research Council (BBSRC) grant (BB/H018573/1) and a BD Biosciences grant.
RPMI | Sigma | R8758 | |
DMEM | Sigma | D5671 | |
Penicillin Streptomycin solution | Sigma | P4333 | |
L-Glutamine | Sigma | G7513 | |
β-mercaptoethanol | Sigma | M3148 | |
DPBS | Sigma | D8537 | |
MIG vector | Addgene | Plasmid 9094 | |
pCL-Eco vector | Addgene | Plasmid 12371 | |
Cell strainer | BD Falcon | 352350 | |
Magnetic beads mouse CD4 cell kit | Invitrogen (Dynabeads) | 11415D | |
Streptavidin Beads | Miltenyi Biotech | 130-048-102 | |
MS cell separation columns | Miltenyi Biotech | 130-042-201 | |
LS cell separation columns | Miltenyi Biotech | 130-042-401 | |
CD25 Biotenylated MAb | BD Biosciences | 85059 | clone 7D4 |
CD62L Biotenylated MAb | BD Biosciences | 553149 | clone MEL-14 |
Polybrene (Hexadimethrine Bromide) | Sigma | 107689 | |
Anti-CD3 | eBiosciences | 16-0031-85 | clone 145-2C11 |
Anti-CD28 | eBiosciences | 16-0281-85 | clone 37.51 |
Anti-IL-4 | BD Biosciences | 559062 | clone 11B11 |
Anti-IFN-gamma | BD Biosciences | 559065 | clone XMG1.2 |
Anti-IL-2 | BD Biosciences | 554425 | cloneJES6-5H4 |
Recombinant IL-12 p70 | eBiosciences | 14-8121 | |
Recombinant IL-4 | BD Biosciences | 550067 | |
Recombinant TGF-beta | eBiosciences | 14-8342-62 | |
Recombinant IL-6 | eBiosciences | 14-8061 | |
Recombinant IL-2 | eBiosciences | 14-8021 | |
PMA | Sigma | P8139 | |
Ionomycin | Sigma | I0634 | |
Brefeldin A | eBiosciences | 00-4506 | |
Paraformaldehyde | Sigma | 16005 | Paraformaldehyde is toxic so use appropriate caution when handling |
Foxp3 staining buffer set | eBiosciences | 00-5523 | |
Anti-CD4 FITC | eBiosciences | 11-0041 | clone GK1.5 |
Anti-CD8a perCP-cy5.5 | eBiosciences | 45-0081-80 | clone 53-6.7 |
Anti-MHCII PE | eBiosciences | 12-0920 | clone HIS19 |
Anti-CD25 PE | eBiosciences | 12-0251-82 | clone PC61.5 |
Anti-CD62L PE | eBiosciences | 12-0621-82 | clone MEL-14 |
Anti-CD44 APC | eBiosciences | 17-0441 | clone IM7 |
Anti-IFN-gamma FITC | eBiosciences | 11-7311-81 | clone XMG1.2 |
Anti-IL-4 PE | BD Biosciences | 554435 | clone 11B11 |
Anti-IL-9 PE or APC | eBiosciences/Biolegend | 50-8091-82/514104 | clone RM9A4 |
Anti-IL-17a PE | BD Biosciences | 559502 | clone TC11-18H10 |
Anti-Foxp3 APC or PE | eBiosciences | 17-5773-82/12-5773-80 | clone FJK-16s |
NaCl | Sigma | S7653 | |
KCl | Sigma | P9333 | |
Na2HPO4-2H2O | Sigma | 71643 | |
Dextrose/Glucose | Sigma | G7021 | |
HEPES, free acid | Sigma | H3375 | |
NH4Cl | Sigma | A9434 | |
Disodium EDTA | Sigma | D2900000 | |
KHCO3 | Sigma | 237205 | |
CaCl2 | Sigma | C5670 |