Vooruitgang in endovasculaire behandeling heeft complexe open chirurgische ingrepen vervangen door minimaal invasieve opties, zoals klepvervanging en aneurysmaherstel. Dit artikel stelt voor om driedimensionale (3D) modellering en virtual reality te gebruiken om te helpen bij het positioneren van de C-boog, hoekmetingen en het genereren van een routekaart voor procedurele planning van neuro-interventionele katheterisatielaboratoria, waardoor de proceduretijd wordt geminimaliseerd.
Endovasculaire behandeling van complexe vasculaire anomalieën verschuift het risico van open chirurgische ingrepen naar het voordeel van minimaal invasieve endovasculaire procedurele oplossingen. Complexe open chirurgische ingrepen waren vroeger de enige optie voor de behandeling van een groot aantal aandoeningen, zoals long- en aortaklepvervanging en herstel van cerebrale aneurysma’s. Als gevolg van de vooruitgang op het gebied van katheter-toegediende apparaten en de expertise van de operator, kunnen deze procedures (samen met vele andere) nu echter worden uitgevoerd door middel van minimaal invasieve procedures die worden toegediend via een centrale of perifere ader of slagader. De beslissing om over te schakelen van een open procedure naar een endovasculaire benadering is gebaseerd op multimodale beeldvorming, vaak met inbegrip van 3D Digital Imaging and Communications in Medicine (DICOM) beeldvormingsdatasets. Met behulp van deze 3D-beelden genereert ons laboratorium 3D-modellen van de pathologische anatomie, waardoor de pre-procedurele analyse mogelijk wordt die nodig is om kritieke componenten van de katheterisatielaboratoriumprocedure vooraf te plannen, namelijk positionering van de C-boog, 3D-meting en het genereren van geïdealiseerde wegenkaarten. In dit artikel wordt beschreven hoe u gesegmenteerde 3D-modellen van patiëntspecifieke pathologie kunt nemen en gegeneraliseerde C-boogposities kunt voorspellen, hoe u kritische tweedimensionale (2D) metingen van 3D-structuren kunt meten die relevant zijn voor de 2D-fluoroscopieprojecties, en hoe u 2D-fluoroscopie-roadmap-analogen kunt genereren die kunnen helpen bij de juiste positionering van de C-boog tijdens katheterisatielaboratoriumprocedures.
De behandeling van intracraniële aneurysma’s is een uitdagend aspect van neuro-interventionele chirurgie, waarvoor een nauwkeurige chirurgische planning nodig is om optimale resultaten voor de patiënt te garanderen. In de afgelopen jaren is virtual reality (VR)-technologie een veelbelovend hulpmiddel geworden voor het verbeteren van chirurgische planning door chirurgen toegang te geven tot meeslepende, patiëntspecifieke anatomische modellen in een virtuele 3D-omgeving 1,2,3,4,5,6,7,8 . Dit artikel presenteert een uitgebreid protocol voor het gebruik van medische beeldvorming en segmentatie, 3D-modellering, VR-chirurgische planning en het genereren van geïdealiseerde virtuele roadmaps om te helpen bij de chirurgische planning voor de behandeling van aneurysma’s.
De combinatie van deze stappen culmineert in een virtuele chirurgische planningsaanpak, waardoor artsen zich kunnen onderdompelen in een virtuele omgeving en een uitgebreid inzicht krijgen in de unieke anatomie van een patiënt voorafgaand aan een chirurgische ingreep. Deze meeslepende aanpak stelt chirurgen in staat om de optimale positionering te verkennen en verschillende procedurele scenario’s te simuleren. Het vastleggen van deze scenario’s kan inzicht geven in de plaatsing van chirurgische apparatuur in de echte wereld, zoals positionering van de C-boog.
Naast positioneringshoeken is het ook mogelijk om anatomie in een virtuele omgeving te meten met behulp van meetinstrumenten die zijn ontworpen voor 3D-ruimte. Deze metingen kunnen inzicht geven in de juiste maatvoering en vorm van het te gebruiken apparaat in een intracranieel aneurysmageval9.
Dit protocol presenteert een uitgebreid proces dat medische beeldvorming, beeldsegmentatie, VR-modelvoorbereiding en het genereren van virtuele chirurgische roadmaps naadloos combineert om het chirurgische planningsproces te verbeteren. Door gebruik te maken van een combinatie van geavanceerde technologieën biedt dit protocol mogelijkheden om kostbare tijd te besparen in de operatiekamer10, evenals een boost voor het vertrouwen van de chirurg en het begrip van complexe chirurgische gevallen 11,12,13.
3D-modellering werd geïntroduceerd in medische workflows met de komst van 3D-printtechnologieën 2,3,4,6,7,9,11, maar VR biedt nieuwe toepassingen van 3D-technologie die verder gaan dan een fysiek 3D-object. Inspanningen om anatomie en scenario’s in een virtuele wereld na te bootsen, maken gepersonaliseerde medische praktijken bij individuele patiënten mogelijk 1,2,3,4,9,11,13,16. Dit werk demonstreert de uitgebreide mogelijkheden om met minimale inspanning nieuwe pre-chirurgische simulaties te creëren in een digitale wereld.
In het gepresenteerde protocol zijn er verschillende stappen die cruciaal zijn voor het succes van een zaak. De belangrijkste factor bij het produceren van adequate resultaten met de juiste resolutie is het verkrijgen van de juiste medische beeldvorming. Het gepresenteerde proces vereist geen extra scans van de patiënt, met behulp van de standaard CTA-scan die is gepland voor elk geval van een intracraniaal aneurysma. De meeste scanners slaan scans voor een korte tijd op, afhankelijk van het scannermodel en het protocol van het gezondheidssysteem, zodat de beeldvormingstechnicus de verkregen dunne plakjes van de scans kan uploaden, meestal worden plakjes van minder dan 1 mm dik vaak niet langer dan een paar dagen bewaard vanwege de opslaggrootte. Deze dunne plakjes zorgen voor meer details en de opname van kleinere anatomie, zoals bloedvaten. Nadat de segmentatie heeft plaatsgevonden, moet de kwaliteitscontrole van de arts worden voltooid om ervoor te zorgen dat de gegenereerde 3D-modellen de anatomie van de patiënt in toekomstige stappen zo nauwkeurig mogelijk weergeven. Kwaliteitscontrole van alle modellen moet deel uitmaken van het segmentatieproces, waardoor de kans op verspreiding van fouten in de rest van het protocol tot een minimum wordt beperkt. Kwaliteitscontrole omvat bloedvatranden en het segmenteren van het aneurysma afzonderlijk van de omliggende bloedvaten, vergelijkbaar met hoe het zich zou presenteren met contrast. Kwaliteitscontrole met een arts is van het grootste belang, aangezien de arts de volledige verantwoordelijkheid draagt voor de nauwkeurigheid van de modellen, vooral als de modellen moeten worden gebruikt bij de verdere besluitvorming over de behandeling van de patiënt. In sommige omstandigheden kan het voor de arts haalbaar of praktisch zijn om de segmentatiestap zelf uit te voeren.
De volgende belangrijke stap in het protocol is het handhaven van de uitlijning van het ruimtelijk model en het integreren van het meetinstrument voor gradenbogen. Blender is een uiterst nuttig hulpmiddel gebleken voor deze stap, omdat het de combinatie van meerdere STL-bestandstypen mogelijk maakt in één gecombineerd bestand met meerdere lagen, die elk ruimtelijk zijn uitgelijnd en kunnen worden gekleurd of getextureerd voor extra duidelijkheid. Bovendien wordt tijdens deze stap de gradenboog STL toegevoegd, zodat hoekgegevens in VR kunnen worden verzameld. Dit gradenboogmodel is speciaal ontwikkeld met behulp van een CAD-tool (Computer Aided Design), SolidWorks. Door gebruik te maken van zeer nauwkeurige dimensioneringstools in de software, werd een boog gemaakt met tic-markeringen die elke 5° in alle drie de assen aangeven. De gradenboog heeft ook een dradenkruis dat het ware centrum van dat model aangeeft en uitlijning met het midden van de anatomie van de patiënt mogelijk maakt. Er is ook een grote balk in het model die (0,0) aangeeft en moet worden uitgelijnd met de neus van de patiënt. Het is ook belangrijk op te merken dat dit handmatig is gedaan en het foutenpercentage had kunnen verhogen. Uitlijning is van het grootste belang om de nauwkeurigheid van alle mogelijke hoekmetingen te garanderen. Eenmaal goed uitgelijnd, is het model klaar voor VR, waarbij het vastleggen van de plaatsing van het model door de arts het mogelijk maakt om in de toekomst de hoeken te bepalen waaronder het model is geplaatst. Tijdens de opname wordt alles in de virtuele ruimte opgenomen in relatie tot elkaar, met name het gezichtspunt (POV) van de arts en de bewegingen en rotaties van de modellen. Door optimaal gebruik te maken van deze opname en de pauzefunctie, wordt een liniaal van de POV van de arts door het dradenkruis van het gradenboogmodel geplaatst en kunnen metingen worden waargenomen op een manier die opmerkelijk veel lijkt op het gebruik van een echte gradenboog.
Deze methodologie heeft enkele beperkingen. Een van die beperkingen is dat er niet noodzakelijkerwijs één juiste oriëntatie voor het aneurysma is bij het bekijken ervan in fluoroscopie. Dit leidde tot meerdere validatiepogingen, simpelweg vanwege de verschillende kijkhoeken. Deze beperking kan worden gezien als een mogelijk voordeel vanuit het perspectief dat met extra vertrouwdheid die voortkomt uit het manipuleren van het 3D-model, het mogelijk is dat de arts een optimaal beeld zal vinden in vergelijking met de huidige methode voor het bepalen van hoeken binnen de operatiekamer. Een andere mogelijke beperking van dit protocol is dat het mogelijk is om in VR een kijkhoek te bepalen waar de C-bogen eigenlijk niet bij kunnen. Met deze beperking zou rekening worden gehouden en bekend zijn door de arts in VR, zodat specificaties konden worden gemaakt als dit onderdeel zou worden van de chirurgische planning. Een andere beperking, die het belang van de kwaliteitscontrolestap bewijst, is dat in sommige gevallen bloedvaten die distaal van het aneurysma zijn, in werkelijkheid niet zo prominent worden gezien in fluoroscopieprocedures als ze zouden zijn als ze in het model in VR zouden worden opgenomen. Dit kan de arts dwingen om rekening te houden met een vat dat niet noodzakelijkerwijs in de weg zou zitten tijdens de procedure in VR, wat leidt tot een suboptimale kijkhoek die wordt gegenereerd in VR. Bij segmentatie is het mogelijk om het merendeel van de bloedvaten en het interessegebied te segmenteren; De interventionalist zou ervoor kunnen kiezen om te schakelen tussen modellen van schepen om ervoor te zorgen dat er geen extra schepen in hun kijkhoek zouden zijn, het gebruik van contracten minimaliseert ook dit risico.
De ontwikkeling van een gradenboog voor een 3D-model en een protocol dat hoekmetingen in meerdere assen binnen VR kan bieden, is van enorm belang en belooft een breed scala aan potentiële toepassingen. De voordelen kunnen veelzijdig blijken te zijn en mogelijk verschillende industrieën verbeteren, van architectuur en engineering tot productie en militaire toepassingen. Zoals uit dit protocol blijkt, schittert het ware potentieel ervan echter op het gebied van de gezondheidszorg, rechtstreeks binnen de chirurgische planningsgedeelten van de patiëntenzorg. Chirurgen kunnen deze tool gebruiken om alle soorten procedures nauwgezet te beoordelen en te plannen door hoeken rechtstreeks in VR te kunnen visualiseren en meten. Deze techniek is vergelijkbaar met werk dat wordt gedaan voor hartkatheterisatie19. Een direct voordeel van het kennen van bepaalde hoeken vóór de procedure is de aanzienlijke vermindering van de noodzaak van een volledige 360-graden rotatie tijdens fluoroscopie, een veelgebruikte beeldvormingstechniek tijdens aneurysmareparatie. Door de hoeken te bepalen die nodig zijn om de virtuele chirurgische routekaart na te bootsen, kunnen de chirurgen de apparatuur nauwkeuriger positioneren, waardoor de blootstelling aan straling voor de patiënt wordt geminimaliseerd. Dit draagt niet alleen bij aan de veiligheid van de patiënt door de risico’s van blootstelling aan straling te minimaliseren, maar stroomlijnt ook de chirurgische ingreep. Omdat er minder tijd wordt besteed aan fluoroscopie-aanpassingen, kunnen chirurgische teams efficiënter werken, wat uiteindelijk leidt tot kortere proceduretijden.
Recente ontwikkelingen op het gebied van 3D-modellering en virtual reality-technologie stellen medisch personeel in staat om improvisatiedenken tijdens operaties te vermijden door een diepgaand inzicht te krijgen in de interne anatomie van een patiënt voorafgaand aan de operatie in alle, behalve de meest urgente gevallen 1,2,3,4,6,9,11,13,16 . Als de tijd het toelaat, moet medisch personeel gebruik maken van het gebruik van medische beeldsegmentatie en VR-diagnostiek om hun begrip van de zaak te vergroten voordat de patiënt op de operatietafel wordt gelegd. Dit zal uiteindelijk leiden tot een beter begrip van elke unieke patiënt, evenals een kortere operatietijd en tijd onder anesthesie.
The authors have nothing to disclose.
We willen de beoordelingscommissie speciaal bedanken voor hun inzichtelijke feedback, en de redactie voor hun onschatbare opmerkingen, expertise, begeleiding en ondersteuning tijdens het schrijfproces van dit artikel. We hebben grote waardering voor de samenwerkingsomgeving die wordt bevorderd door de missiepartners van OSF HealthCare System, die de kwaliteit van dit werk heeft verbeterd. Dank aan OSF HealthCare System voor het verstrekken van middelen en ondersteuning en aan het Advanced Imaging and Modeling Lab van Jump Simulation and Education Center voor hun hulp.
3D Slicer | N/A | Open source segmentation software | |
Blender | N/A | Open-source CAD software that can import and edit organic models created through segmentation | |
Enduvo | Enduvo | N/A | A proprietary VR viewer built for education, and our VR viewer of choice |
McKesson PACS Change Healthcare Radiology Solution | McKesson | N/A | Any Picture Archiving and Communication System should be suffiecient, McKessen is simply our PACS software solution of choice. |
Mimics | Materialise | N/A | Segmentation software |
Quest | Oculus | N/A | Virtual Reality Headset |
Steam VR | Steam | N/A | Computer to headset connection software. |
VR capable computer | See Steam VR for minimal requirements. | ||
VR-STL-Viewer | GitHub | N/A | A open-source VR viewer capable of importing and viewing .stl and can be used, however we cannot guarantee all functionalities mentioned in this paper will be available |