Hier presenteren we een protocol voor het gebruik van een high-throughput systeem dat de monitoring en kwantificering van de neuromodulerende effecten van gefocusseerde echografie op door de mens geïnduceerde pluripotente stamcel (HiPSC) neuronen mogelijk maakt.
De neuromodulerende effecten van gefocusseerde echografie (FUS) zijn aangetoond in diermodellen en FUS is met succes gebruikt om bewegings- en psychiatrische stoornissen bij mensen te behandelen. Ondanks het succes van FUS blijft het mechanisme dat ten grondslag ligt aan de effecten ervan op neuronen echter slecht begrepen, waardoor het moeilijk is om de behandeling te optimaliseren door FUS-parameters af te stemmen. Om deze lacune in kennis aan te pakken, hebben we menselijke neuronen in vitro bestudeerd met behulp van neuronen gekweekt uit door de mens geïnduceerde pluripotente stamcellen (HiPSC’s). Het gebruik van HiPSC’s maakt het mogelijk om mensspecifiek neuronaal gedrag te bestuderen in zowel fysiologische als pathologische toestanden. Dit rapport presenteert een protocol voor het gebruik van een high-throughput systeem dat de monitoring en kwantificering van de neuromodulerende effecten van FUS op HiPSC-neuronen mogelijk maakt. Door de FUS-parameters te variëren en de HiPSC-neuronen te manipuleren door middel van farmaceutische en genetische modificaties, kunnen onderzoekers de neurale reacties evalueren en de neuromodulerende effecten van FUS op HiPSC-neuronen ophelderen. Dit onderzoek kan belangrijke implicaties hebben voor de ontwikkeling van veilige en effectieve op FUS gebaseerde therapieën voor een reeks neurologische en psychiatrische aandoeningen.
Gefocusseerde echografie (FUS) is een veelbelovende neuromodulatiemodaliteit die niet-invasieve stimulatie op centimeterdiepte mogelijk maakt met een resolutie van minder daneen millimeter 1,2,3. Ondanks deze sterke punten is de klinische impact van FUS beperkt, deels door een gebrek aan kennis over het werkingsmechanisme. Zonder een solide theoretische basis ondervinden onderzoekers en clinici moeilijkheden om de therapie af te stemmen op de specifieke behoeften van individuele patiënten onder verschillende omstandigheden. Een prominente theorie voorgesteld door Yoo et al.4 suggereert dat mechanosensitieve ionkanalen verantwoordelijk zijn voor de activering van neuronen. Deze theorie slaagt er echter niet in om FUS-activering in menselijke hersenneuronen te verklaren, diedeze kanalen missen. Deze ambiguïteit beperkt het gebruik van FUS in de kliniek, omdat het de afstemming van FUS-parameters om de behandelingsresultaten te optimaliseren uitsluit.
Eerdere gerelateerde studies hebben een reeks benaderingen gebruikt om de fysiologische mechanismen te onderzoeken die ten grondslag liggen aan FUS en om de optimale stimulatieparameters te bepalen. Een cruciale stap in dit proces is het monitoren van neuronale reacties als feedback, wat kan worden bereikt door middel van methoden met ion-gate-monitoring, zoals calciumionenbeeldvorming4, optische beeldvorming1 en ex vivo elektrofysiologische registratie (bijv. elektromyografie6 of huid-zenuwelektrofysiologie7). De meeste van deze onderzoeken maken echter gebruik van niet-menselijke neuronen of in vivo benaderingen, die extra afwijkingen kunnen introduceren als gevolg van suboptimale controles. Daarentegen biedt het gebruik van elektroden om neuronale signalen te meten in in vitro door mensen geïnduceerde pluripotente stamcellen (HiPSC) neuronen gevoeligere metingen en meer controle over de experimentele omgeving. In dit werk is een in vitro systeem ontwikkeld met behulp van micro-elektrode arrays (MEA’s) om de elektrische reacties van HiPSC-neuronen na FUS-stimulatie te meten, zoals weergegeven in figuur 1. Dit systeem stelt onderzoekers in de gemeenschap in staat om neuronale reacties te volgen bij het variëren van de ultrasone parameters (bijv. frequentie, burst-lengte, intensiteit). Bovendien maakt dit systeem een hoge mate van controle mogelijk van de neuronale gevoeligheid voor fysieke stimuli (bijv. temperatuur, druk en cavitatie)8,9, aangezien de ionkanaalfunctionaliteit van de neuronen genetisch en farmaceutisch kan worden gemanipuleerd (bijv. gadolinium gebruiken om ionkanalen te remmen)10,11,12. Deze controle op moleculair niveau kan helpen om de mechanismen achter de neuromodulerende effecten van FUS op te helderen.
Dit manuscript beschrijft een nieuwe methode die kan worden gebruikt om neuronale activiteit in HiPSC’s vast te leggen tijdens FUS-neuromodulatie. Dit protocol is generaliseerbaar naar verschillende FUS-transducers en MEA-systemen. Om de resultaten die met het beschreven protocol zijn waargenomen te repliceren, moet de onderzoeker ervoor zorgen dat het brandpunt van de transducer groter is dan het gebied van de bodem van de MEA-put. Bovendien, als verschillende neuronale cellijnen worden gebruikt, moeten de filterparameters worden afgestemd op de verwachte frequentierespons voor de cellen in de put. Als er geen representatieve resultaten kunnen worden bereikt, moet worden overwogen om de bovengenoemde parameters te wijzigen (bijv. de barstlengte, intensiteit, inschakelduur, enz.).
Hoewel dit werk een toename van de vuursnelheid na FUS-stimulatie aantoonde, moeten er meer gegevens worden verzameld om de herhaalbaarheid van deze bevinding aan te tonen voordat er conclusies worden getrokken. Dit protocol erft de beperkingen van MEA-systemen, die doorgaans zwakke punten hebben die voortvloeien uit de directe registratie van micro-elektrodestroomsignalen. Hoewel direct contact met het neuron zorgt voor een betere gevoeligheid, kan het de cel veranderen en de meetnauwkeurigheid beïnvloeden. Bovendien bevat ons systeem, vanwege de kleine omvang van de putjes, geen perifeer weefsel, dat ook een rol kan spelen bij neuromodulatie17. Dit kan de toepasbaarheid van conclusies die uit deze opzet worden getrokken, beperken tot in-vivo-omgevingen . Om complexere netwerkresponsen te bestuderen, moet een MEA-systeem met een hogere kanaaldichtheid worden ontworpen om de gevoeligheid ervan te verbeteren18. Er zijn verschillende toekomstige richtingen voor dit voorgestelde systeem geïdentificeerd, waaronder het gebruik van een 3D-portaal om de transducer vast te houden en een nauwkeurige plaatsing te garanderen19. Aanvullende verbeteringen kunnen worden aangebracht met betrekking tot het nabewerkingsalgoritme, waaronder het gebruik van een spiking-sorteeralgoritme20 om individuele neuronen te classificeren. Dit proces zou gunstig zijn voor het ontrafelen van de reacties van multi-unit neuronen in toekomstige studies naar de mechanismen van FUS. Het belangrijkste is dat het essentieel is om aanvullende modaliteiten van stimulatie op te nemen, zoals chemische, elektrische en optische stimuli, om de onderliggende mechanismen op te helderen. Deze methoden kunnen neuronale eigenschappen en gedragingen veranderen, bijvoorbeeld door specifieke ionkanalente remmen 15 of de membraankenmerken te wijzigen21. Door de belangrijkste factoren binnen de veronderstelde signaalroute te moduleren, kunnen onderzoekers de bijdragen van elke factor in gecontroleerde omgevingen identificeren en uiteindelijk licht werpen op de complexe interacties die in het spel zijn.
Elektrische stimulatie22 is een van de meest gevestigde technieken voor neuromodulatie, met een lange geschiedenis van succesvolle toepassingen in klinische en onderzoeksomgevingen. FUS en optogenetica23 zijn daarentegen relatief nieuwe modaliteiten die de afgelopen jaren aandacht hebben gekregen. De belangrijkste voordelen van FUS zijn de niet-invasieve werking en het vermogen om neuronen te stimuleren op diepten die moeilijk te bereiken zijn met andere technieken, waaronder elektrische stimulatie en optogenetica. Net als optogenetica24 heeft FUS echter enkele beperkingen met betrekking tot het modelleren van de golfvoortplanting en de bijbehorende neuronale reacties. Het kan een uitdaging zijn om de complexiteit van de heterogene akoestische eigenschappen van weefsel in vivo vast te leggen, wat leidt tot onzekerheden in het drukveld en bijgevolg in de neuronale reacties. Deze moeilijkheid om deze eigenschappen nauwkeurig te modelleren, vormt een uitdaging bij het optimaliseren van de techniek voor specifieke toepassingen in de echte wereld. De inherente complexiteit benadrukt het belang van in-vitrosystemen zoals die in deze studie, omdat ze de directe studie van reacties onder gecontroleerde akoestische intensiteitsomstandigheden mogelijk maken.
Concluderend biedt dit systeem een high-throughput, in vitro platform voor het bestuderen van de neuromodulerende effecten van FUS op menselijke neuronen. Met dit systeem kunnen de werkingsmechanismen van FUS worden onderzocht door de elektrische reacties van menselijke neuronen te meten wanneer ze worden blootgesteld aan verschillende niveaus en soorten stimulatie in een gecontroleerde omgeving. Daarom biedt het een waardevol aanvullend hulpmiddel bij de mens- en diermodellen die in het veld vaak worden gebruikt.
The authors have nothing to disclose.
Amir Manbachi en Nitish Thakor erkennen financiële steun van het Defense Advanced Research Projects Agency, DARPA, Award Contract: N660012024075. Daarnaast erkent Amir Manbachi de financiële steun van het Johns Hopkins Institute for Clinical and Translational Research (ICTR)’s Clinical Research Scholars Program (KL2), beheerd door het National Center for Advancing Translational Sciences (NCATS), National Institutes of Health (NIH). Nitish Thakor erkent financiële steun van de National Institutes of Health (NIH): R01 HL139158-01A1 en R01 HL071568-15.
MEA System | Axion Biosystem Inc. | Maestro Edge | Sampling Rate: 11500 Hz |
MEA Plate | Axion Biosystem Inc. | CytoView MEA | Electrode and Well: 16 electrodes in 24 wells |
Well plate Interface | Amcor Inc. | Parafilm PM996; P7793 | Thickness: 127 µm |
CO2 Tank and Regulator for culture | AirGas Inc./ Harris Inc. | 9296NC | Concentration: 5% |
Culture Media | ThermoFisher Inc. | Laminin; 23017-015 | Concentration: 1 µg/mL |
HiPSC Neurons | Peprotech | CIPS and GM01582 Derived; 450-10 | Concentration: 10 ng/mL (Refer Taga et al [2021]13) |
Transducer | Sonic Concepts Inc. | CTX250; 008 | Center Frequency: 250 kHz |
Matching Network | Sonic Concepts Inc. | CTX250; NFS102v2 | Impedance: 50 Ω |
Transducer Power Output (TPO) | Sonic Concepts Inc. | Version 4.1; 020 | Frequency: From 250 kHz to 2.5 MHz |
Membrane | McMaster Inc. | Silicone Rubber; 5542N115 | Thickness: 0.0127 cm |
Coupling Gel | Parker Laboratory Inc. | Aquasonic 100; B08DDWG GXB | Viscosity: 130,000–185,000 cops |
Connection to Probe holder | McMaster Inc. | Steal Threaded Rod; 90322A661 | Length: 1–1/2" Long |
Centrifuge | ThermoFisher Inc. | Sorvall Legend X1R; 75004261 | Max acceleration: 10–25,830 x g |
Hydrophone | Sonic Concepts Inc. | Y-104; 009 | Range: 50 kHz–1.9 MHz |
Water Tank | Sonic Concepts Inc. | WT | Size: 30 cm x 30 cm x 30 cm |
Water Conditioning Unit | Sonic Concepts Inc. | WCU; SN006 | Flow Velocity: 50 mL/s maximum |
Oscilloscope | Rohde-Schwarz Inc. | RTC1002 | Sampling rate: Up to 50 MHz |
Stage | Sonic Concepts Inc. | MicroStage; 2 | Accuracy: 1 µm |
Thermochromic sheet | TIPTEMP Inc. | Liquid Crystal Sheet; TLCSEN337 | Range: 22–24 °C |
Computer | Microsoft Surface | Surface Pro | CPU i5 1035G4: 3.7 GHz |
Data Transfer Software | Mathworks Inc. | MATLAB | Version 2021b |
Processing Software | Python Software Foundation | Python | Version 3.7.10 |