Gravitropizm: Yerçekimi Bitki Tepkileri
Gelişmiş bitkiler, sürgünlerde vasküler dokunun yakınında bulunan hücreler olan statositler ve kök kapağındaki kolümel kullanarak yerçekimi hissederler. Statositler, statolitler adı verilen nişasta dolu organeller içerir. Statolitler, statositin tabanında yerçekimi yönünde yerleşir veya eğilir.
Statolit sedimantasyonu, bitki hormonu oksininin kök ve sürgün uçları boyunca asimetrik dağılımına neden olan bir sinyal kaskadını tetikler. Bu işlem, köklerin ve sürgünlerin alt taraflarında oksin seviyelerinin daha yüksek olduğu bir lateral oksin gradyanı oluşturur.
Köklerde, alt taraftaki daha yüksek oksin konsantrasyonu hücre genişlemesini engeller. Bu nedenle, hücreler üst tarafta daha hızlı genişler ve kökün aşağı doğru bükülmesine neden olur. Buna karşılık, sürgünlerin alt tarafındaki daha yüksek oksin konsantrasyonu hücre genişlemesini teşvik eder. Hücreler alt tarafta daha hızlı genişler ve sürgünlerin yukarı doğru bükülmesine neden olur.
Tigmotropizm: Bitkiler Dokunmaya Tepki Verir
Tırmanan bitkiler, nesnelerin etrafında dönen antenlere yani modifiye sürgünlere sahiptir. Bu tür antenlerin uçları, diferansiyel büyümeyi tetikleyen dokunmaya duyarlı duyusal epidermal hücrelere sahiptir. Burada, nesneye dokunan antenin yan tarafındaki hücreler, temas noktasının karşısındaki taraftan daha yavaş büyür ve antenlerin dokundukları nesnelere doğru bükülmesine izin verir.
Tigmotropizm ve Gravitropizm Arasındaki Etkileşimler
Dikey olarak yönlendirilmiş bir kök, aşağı doğru büyüme sırasında bir engelle karşılaştığında, temas noktasından uzaklaşır. Böylece, dikey olarak yönlendirilmiş kökler için, tigmotropizm gravitropizmi geçersiz kılar. Bununla birlikte, yatay olarak yönlendirilmiş kökler, engellerin varlığında bile aşağı doğru büyür. Bu nedenle, köklerin büyümeleri sırasında aldıkları yol, muhtemelen bu tepkiler arasındaki etkileşimlerle düzenlenir.
