Tiazit diüretikler, moleküler yapılarında benzotiadiazin halka sistemi içeren sülfonamid türevleridir. Bu yapıya dayanarak tiazit diüretikler iki gruba ayrılabilir: tiazit tipi ve tiazit benzeri diüretikler. Hidroklorotiyazit ve klorotiazid dahil olmak üzere tiazit tipi diüretikler, bir sülfonamid grubunun bağlı olduğu bir benzotiadiazin omurgasından oluşur. Klortalidon ve indapamid gibi tiyazit benzeri diüretikler, tiazit halkasına sahip değildir ancak tiazit tipi diüretiklere benzer farmakolojik özellikler gösterirler. Tiazit diüretiklerin birincil etki mekanizması, nefron içindeki distal kıvrımlı tübülü kaplayan epitel hücrelerinin lümen zarı üzerindeki sodyum klorür simporterinin inhibe edilmesini içerir. Bu etkileşim, sodyum ve klorür iyonlarının hücre zarından taşınmasını önleyerek bunların kan dolaşımına yeniden emilimini azaltır. Lümendeki iyonlar daha fazla su çekerek diüreze ve idrar atılımının artmasına neden olur. Bu artan idrar çıkışı kan hacmini azaltır, kalp debisini azaltır ve kan basıncını düşürür. Ek olarak, tiazitler dolaylı olarak vasküler düz kas hücrelerine kalsiyum akışını azaltarak kas gevşemesini teşvik eder ve periferik direnci azaltarak kan basıncını daha da azaltır. Önemli diüretik etki elde etmek için tiazit diüretiklerinin tübüler lümene atılması gerekir. Bununla birlikte, glomerüler filtrasyon hızının azalması ve tübüler salgılanmanın bozulması gibi böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda etkinlikleri azalır.
