LTR retrotranspozonları, bir dahili kodlama bölgesini çevreleyen uzun terminal tekrarlarına sahip sınıf I transpoze edilebilir öğelerdir. Bu elementler, memelilerde, diğer sınıf I transposable elementlere kıyasla daha az bulunur. İnsan genomik DNA'sının yaklaşık yüzde 8'i LTR retrotranspozonlarından oluşur. LTR retrotranspozonlarının yaygın örneklerinden bazıları mayadaki Ty elementleri ve Drosophila'daki Copia elementleridir.
LTR retrotranspozonlarının dahili kodlama bölgesi ve transpozisyon mekanizmaları, retroviral bir genoma çok benzer. Virüs benzeri bir parçacık oluşturmak için yapısal proteinleri sentezlemenin yanı sıra mobilizasyonu için gerekli enzimleri kodlayabilirler. Ancak çoğu LTR retrotranspozonu, bir viral zarı sentezleyecek genlerden yoksundur. Dolayısıyla, bulaşıcı viryonlar oluşturabilen ve bir hücreden diğerine yatay olarak hareket edebilen retrovirüslerin aksine, LTR retrotranspozonlarının yalnızca tek bir hücrenin genomu içinde bir lokustan diğerine geçmesine izin verilir.
Bununla birlikte, bazı LTR retroelementlerinin, retrovirüs genomlarında bulunan “ env ” geni ile aynı konumda fazladan bir ORF'ye sahip olduğu bulunmuştur, örneğin Drosophila'daki gypsy elementleri. Bu elementler, biri elementin bulaşıcı bir formuyla sonuçlanan retroviral bir zar proteinine benzeyen üç belirleyici proteini kodlayabilir.
İnsanlarda, en yaygın LTR retrotranspozonlarına endojen retrovirüsler veya ERV'ler denir. Bu ERV'ler, insanlarda dikey geçişlerine yol açan germ hattı hücrelerindeki atalardan gelen eksojen viral enfeksiyonların ürünleridir. Bununla birlikte, milyonlarca yıllık ortak evrim nedeniyle, bu ERV'ler artık belirli düzenleyici ağların sürdürülmesi de dahil olmak üzere insan fizyolojisinde önemli bir rol oynuyor.
